Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II.Ka 454/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 22.10.2019r. w sprawie o sygn. akt II.K 562/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Nie dotyczy

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I.  Obraza przepisów prawa procesowego mająca wpływ na treść wyroku, tj.

1)  art. 7 kpk poprzez dokonanie oceny zebranych dowodów wbrew zasadzie swobodnej oceny:

- rozstrzygnięcie sprawy głównie na podstawie zeznań pokrzywdzonych funkcjonariuszy T. S. i T. K. a także świadków będących współpracownikami pokrzywdzonych,

- brak przyznania wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, które znalazły potwierdzenie w nagraniach z monitoringu, opinii lekarskiej,

- uznanie, iż pokrzywdzeni nie mieli podstaw do uzyskania rozstrzygnięcia niekorzystnego dla oskarżonego w sytuacji, gdy mieli w powyższym interes uzasadniony obawą przed grożącą im odpowiedzialnością z tytułu przekroczenia przez nich uprawnień,

- uznanie, że oskarżony naruszył nietykalność cielesną T. K. w sytuacji gdzie jak sam sąd wskazuje - do rzekomego naruszenia dojść miało w toalecie, gdzie nie ma kamer i której to okoliczności nie widzieli pozostali funkcjonariusze będący wówczas w sąsiednim pomieszczeniu, a okoliczność ta nie wynika z żadnych innych dowodów przeprowadzonych w sprawie,

- uznanie, że oskarżony znieważył T. K. i T. S. podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych, kierując do nich słowa powszechnie uznane za obelżywe, podczas gdy okoliczności takiej nie można wywieść z żadnego dowodu przeprowadzonego w sprawie;

- uznanie, iż interwencja z użyciem siły dokonana przez funkcjonariuszy w stosunku do A. L. była konieczna i nie powodowała u niego żadnych uszkodzeń ciała, w sytuacji gdy ze sporządzonej opinii w sprawie PR Ds 238.2019 wynika, że ww. doznał obrażeń twarzy w postaci: zasinień, otarć, obrażeń policzka;

2) art. 4 kpk poprzez naruszenie zasady obiektywizmu i uwzględnienie okoliczności przemawiających wyłącznie na niekorzyść oskarżonego poprzez ustalenie stanu faktycznego sprawy na podstawie zeznań pokrzywdzonych i pozostałych świadków - funkcjonariuszy Policji Sekcji Konwojowej, potraktowaniu pozostałego materiału dowodowego w sposób wybiórczy i podporządkowany treści zeznań pokrzywdzonych z pominięciem okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, zwłaszcza w zakresie oceny przyczyn zachowania się oskarżonego podczas konwoju, podczas gdy:

- oskarżony od początku wyjaśnił, że to on został zaatakowany i prowokowany - najpierw słownie, później fizycznie,

- zeznania świadków w osobach pokrzywdzonych i ich kolegów nie znajdują potwierdzenia w materiale filmowym zapisanym na nośniku CD, bowiem zapis z kamery monitoringu, utrwalającej zdarzenie, ujawnia, iż oskarżony nie zachowywał się agresywnie przed, jak i po zarzucanym mu czynie, słuchał poleceń funkcjonariuszy, a jego postawa była spowodowana jedynie koniecznością obrony przed atakami werbalnymi i fizycznymi ze strony funkcjonariuszy;

3) art. 5 § 2 kpk poprzez rozstrzygnięcie niedających się usunąć wątpliwości na niekorzyść oskarżonego;

II. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść polegający na nieprawidłowej ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego, wyrażający się w:

1)  przyjęciu, że oskarżony swoim działaniem wyczerpał znamiona zarzucanych mu czynów, podczas gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności zapis z nośnika danych CD, opinia lekarska sporządzona na potrzeby postępowania PR Ds.238.2019 przeczy twierdzeniom pokrzywdzonych i świadków, ponadto brak jest jednoznacznych i bezpośrednich dowodów, a także występują liczne wątpliwości co do przebiegu zdarzenia;

2)  niezakwalifikowaniu zachowania oskarżonego jako realizacji instytucji obrony koniecznej w sytuacji bezprawnego i wykraczającego poza przyznane kompetencje funkcjonariuszy konwoju, agresywnego i napastliwego zachowania pokrzywdzonych;

III. rażącą niewspółmierność orzeczonej kary, w sytuacji gdyby nawet uznać, że oskarżony dopuścił się naruszenia art. 226 kk i 222 kk okoliczności sprawy przemawiały za zaistnieniem przesłanek wskazanych w paragrafie drugim obu przepisów, a wymiar kary, prognoza kryminologiczna, dotycząca oskarżonego, jego dotychczasowe zachowanie i fakt dotychczasowej niekaralności pozwalały na zastosowanie w stosunku do niego również warunkowego umorzenia postępowania w trybie art. 66 kk.

☐ zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew twierdzeniom apelującego Sąd I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny, nie dopuścił się przy tym obrazy prawa procesowego, w tym art. 7 kpk, art. 4 kpk oraz art. 5 § 2 kpk:

- za sprawstwem oskarżonego w zakresie zarzucanych mu czynów z art. 222 § 1 kk i art. 226 § 1 kk przemawiają nie tylko zeznania pokrzywdzonych funkcjonariuszy Policji wykonujących w dniu 15.04.2019r. czynności konwojowe z udziałem L. A. oraz ich kolegów policjantów - świadków zdarzenia, ale także zapis monitoringu z budynku Sądu Okręgowego w Suwałkach,

- jak trafnie wskazał Sąd I instancji - zapis monitoringu dowodzi, że zachowanie oskarżonego nie było bynajmniej spokojne i kulturalne, już z ruchów ciała L. A., jego mowy ciała widać, że postawa była agresywna i roszczeniowa,

- sprawozdanie sądowo – lekarskie wraz z opinią sporządzone na potrzeby postępowania w sprawie przekroczenia uprawnień przez funkcjonariuszy KWP w Białymstoku (PR Ds 238.2019) dowodzi, że u oskarżonego nie stwierdzono jakichkolwiek uszkodzeń ciała, które wskazywałyby na użycie przemocy wobec niego przez funkcjonariuszy Policji (k. 225-228), natomiast słabo widoczne lekkie zasinienie bądź przebarwienie na szyi w okolicy lewego ucha mogło wynikać z koniecznego użycia siły związanego z obezwładnieniem oskarżonego,

- karta zlecenia wyjazdu zespołu ratownictwa medycznego Zespołu Karetki Pogotowia, który w dniu 15.04.2019r. został wezwany przez sędziego Sądu Okręgowego w Suwałkach rozpoznającego w tym dniu sprawę A. L. o czyn z art. 148 kk, także nie dowodzi, by stwierdzono wskazywane przez oskarżonego objawy i obrażenia ciała, tj. krwiaki na nogach (k. 146v),

- zeznania ratowników medycznych K. K. (1) oraz J. J. udzielających w dniu 15.04.2019r. pierwszej pomocy oskarżonemu także potwierdzają ustalony przez Sąd I instancji stan faktyczny, iż po oględzinach oskarżonego nie stwierdzono żadnych, nawet powierzchownych urazów, tj. stłuczeń, otarć naskórka, czy krwiaków w tych miejscach,

- Sąd I instancji mając na uwadze ww. dowody zasadnie przyjął jako wiarygodne zeznania świadków w osobach funkcjonariuszy Policji T. K. i T. S., którzy konwojowali oskarżonego.

Mając na uwadze powyższe, nie można było przyjąć, o co wnosi apelujący, że agresja oskarżonego skierowana w funkcjonariusza Policji T. K. była swoistą formą podjętej przez oskarżonego obrony koniecznej.

W zakresie orzeczonej wobec A. L. kary łącznej 6 miesięcy pozbawienia wolności – mając na uwadze charakter czynów, jakich dopuścił się oskarżony, skierowanych w funkcjonariuszy publicznych podczas wykonywania przez nich obowiązków służbowych, zdaniem Sądu odwoławczego orzeczona kara nie jest rażąco wygórowana i nie nosi cech niewspółmierności. Czyn z art. 222 § 1 kk jest bowiem zagrożony karą pozbawienia wolności do lat 3, natomiast z art. 226 § 1 kk zagrożony karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Stąd kara 6 miesięcy pozbawienia wolności została orzeczona w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

Wniosek

1)  zmiana wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego A. L. od popełnienia zarzucanych mu czynów,

2)  uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

3)  przyznanie obrońcy kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu przed Sądem obu instancji

☐ zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Co do 1 i 2 zarzutu – bezprzedmiotowa polemika z prawidłowo ustalonym stanem faktycznym i prawnym, a także wysokością wymierzonej kary pozbawienia wolności, co nie mogło skutkować uniewinnieniem oskarżonego od zarzucanych mu czynów, ani przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania,

Co do zarzutu 3 – z uwagi na to, że radca prawny K. K. (2) otrzymała wynagrodzenie za reprezentowanie oskarżonego A. L. przed Sądem I instancji (pkt IV wyroku) Sąd Okręgowy zasądził na rzecz jej kancelarii wynagrodzenie jedynie za postępowanie odwoławcze.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

całość wyroku Sądu Rejonowego w Suwałkach II.K 562/19 w zakresie ustaleń faktycznych, kwalifikacji prawnej czynów, wymierzonych kar oraz rozstrzygnięcia co do kosztów

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Pozytywna ocena ustaleń poczynionych przez Sąd I instancji, zarzuty niezasadne, bezprzedmiotowa polemika z właściwie ustalonym stanem faktycznym i prawnym.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Nie dotyczy

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy

4.1.

Nie dotyczy

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II, III

Zgodnie z art. 624 § 1 kpk – Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze kierując się względami słuszności oraz mając na uwadze fakt tymczasowego aresztowania oskarżonego w innej sprawie, o której wiadomo Sądowi z urzędu, a tym samym brak możliwości zarobkowania.

Oskarżony przed Sądem odwoławczym był reprezentowany przez obrońcę wyznaczonego z urzędu dlatego Sąd zasądził od Skarbu Państwa na jego rzecz kwotę 516,60 złotych na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz. U. z 2019r., poz. 18)

7.  PODPIS

Sędzia Ryszard Filipow

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego radca prawny K. K. (2)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 22.10.2019r. w sprawie II.K 562/19 w całości

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana