Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 1139/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 18 września 2019 r., sygn. akt XVI K 400/18

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

w zakresie czynu opisanego w pkt. 1 i 2 części wstępnej zaskarżonego wyroku rażąco niewspółmierna surowość wymierzonej oskarżonemu kary 3 miesięcy bezwzględnego pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt 1 części wstępnej zaskarżonego wyroku i kolejnej kary 3 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt 2 części wstępnej zaskarżonego wyroku, stanowiącą konsekwencję nieuwzględnienia przy określaniu wymiary kary okoliczności, że oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu w/w czynów i złożył w tym zakresie wyjaśnienia

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnosząc się do czynu opisanego w punkcie 1 części wstępnej zaskarżonego wyroku należy stwierdzić, że podniesiony w tym zakresie zarzut stał się bezprzedmiotowy, bowiem Sąd Okręgowy uchylił cały punkt 1 zaskarżonego wyroku, w którym S. Z. został uznany winnym popełnienia czynów opisanych w punktach 1 i 4 zaskarżonego wyroku w warunkach ciągu przestępstw, gdyż od popełnienia czynu opisanego w punkcie 4 na skutek rozpoznania apelacji oskarżony został uniewinniony. W konsekwencji Sąd Okręgowy na nowo zredagował rozstrzygnięcie uznające winnym S. Z. popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku i w tym przedmiocie skazał go na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności.

W odniesieniu natomiast do czynu opisanego w punkcie 2 części wstępnej zaskarżonego wyroku należy stwierdzić, że kara wymierzona przez Sąd Rejonowy jawi się jako słuszna i sprawiedliwa. Bez wątpienia na krytykę zasługiwało zachowanie oskarżonego, które nie dość, że bez powodu postanowił znieważyć funkcjonariuszy Policji, to dodatkowo groził im pozbawieniem życia, przy czym groźby te wzbudziły u nich uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione. Podczas zdarzenia z dnia 20 sierpnia 2017 r. oskarżony dał się poznać jako osoba nieobliczalna, impulsywna i agresywna. Nie widział żadnych przeszkód, by wobec pokrzywdzonych skierować groźby, w tym pozbawienia życia, które dodatkowo w zaistniałym kontekście sytuacyjnym były bardzo prawdopodobne. Z tych względów Sąd odwoławczy nie ma wątpliwości, że Sąd pierwszej instancji prawidłowo zastosował ustawowe dyrektywy wymiaru kary, orzekając wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy. Nie można w tym przypadku nadać nadmiernego znaczenia temu, że oskarżony przyznał się do popełniania tego czynu i złożył wyjaśnienia, skoro niedługo później znaczenie wypowiedzianych wobec pokrzywdzonych słów lekceważąco bagatelizował.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku w tym zakresie i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia tych czynów, a z ostrożności procesowej wymierzenie oskarżonemu łagodniejszej kary, o charakterze wolnościowym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skarżący w zakresie czynów opisanych w punktach 1 i 2 części wstępnej wyroku nie podniósł żadnych zarzutów wobec rozstrzygnięcia uznającego winę i sprawstwo oskarżonego. Sąd Okręgowy również nie stwierdził żadnych okoliczności, które mogłyby podważyć w tym zakresie zasadność zaskarżonego orzeczenia. Stąd brak było podstaw do uwzględnienia wniosku o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia tych czynów. Jak wykazano powyżej brak było również podstaw do orzeczenia wobec oskarżonego kary łagodniejszej, czy też kary o charakterze wolnościowym. Oskarżony był wielokrotnie karany, jest osobą wykazującą lekceważący stosunek wobec obowiązujących norm społecznych i prawnych, zatem uwzględnienie tego wniosku również nie było możliwe.

3.2.

w zakresie czynu opisanego w pkt. 3 i 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. poprzez dowolną oceną dowodów, polegającą na:

- odmowie przyznania waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego S. Z., w zakresie w jakim oskarżony wyjaśnił, że nie popełnił zarzucanych mu czynów opisanych w pkt. 3 i 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku oraz szczegółowo opisał zdarzenie z jego udziałem, a w konsekwencji odmówienie przez Sąd wiarygodności tymże wyjaśnieniom, w sytuacji gdy wyjaśnienia te były jednoznaczne, konsekwentne i stanowcze,

- błędnej ocenie zeznań świadka K. P. (1), który zeznał, że nie kojarzy oskarżonego, co może świadczyć o tym, iż oskarżony nie zachował się w sposób wskazany w pkt. 3 i 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przedmiotowy zarzut zasługiwał na aprobatę w odniesieniu do czynu opisanego w punkcie 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku. W ocenie Sądu odwoławczego w tym przedmiocie w toku postępowania nie zgromadzono dowodów dostatecznie uzasadniających popełnienie przestępstwa. Zwrócić bowiem należy uwagę, że pokrzywdzeni M. P. i J. W. w sposób bardzo ogólnikowy relacjonowali okoliczności tego zdarzenia. Wskazywali co prawda, że oskarżony wypowiadał obraźliwe słowa, jednak nie sposób jednoznacznie ustalić, czy w istocie kierował ja bezpośrednio do pokrzywdzonych. Podkreślenia przy tym wymaga, że pokrzywdzeni podczas żadnego przesłuchania nie potrafili wskazać jakich konkretnie słów oskarżony rzekomo wobec nich używał, w konsekwencji nie podali najistotniejszych szczegółów zdarzenia, których ustalenie mogłoby prowadzić do przypisania w tym zakresie oskarżonemu odpowiedzialności karnej. Również pozostały materiał dowodowy, w tym zeznania funkcjonariuszy Policji w osobach M. T. i T. M. nie pozwolił ustalić, jakie obelżywe słowa S. Z. skierował do ratowników medycznych. Co więcej, podczas pierwszego przesłuchania zarówno T. M., jak i M. T. wskazali, że będąc w karetce oskarżony kierował wyzwiska do nich, tj. funkcjonariuszy Policji. Nic natomiast nie wspomnieli, by znieważeni zostali także ratownicy medyczni. Na koniec nie sposób pominąć w tej materii wyjaśnień oskarżonego, który nie przyznał się do popełnienia tego czynu wskazując, że nie kierował do ratowników żadnych słów wulgarnych, bo nie miał do nich żadnych pretensji, a nawet był wdzięczny z udzieloną pomoc. Potwierdza to z kolei tezę, że oskarżony wypowiadając w obecności ratowników medycznych obraźliwe słowa, mógł w istocie nie kierować ich do nich, tylko właśnie do funkcjonariuszy Policji, do czego zresztą oskarżony się przyznał, zaś pokrzywdzeni ratownicy mogli omylnie zdekodować adresatów wyzwisk. Zarzut obrazy art. 7 k.p.k. podniesiony przez skarżącego był zatem w tym zakresie o tyle zasadny, że wszystkie wskazane okoliczności, w tym zeznania świadków, a subsydiarnie także wyjaśnienia oskarżonego (a zatem nie tylko wyjaśnienia oskarżonego), nie pozwoliły bez żadnych wątpliwości stwierdzić winy i sprawstwa oskarżonego, stąd wydanie wyroku skazującego w tym przedmiocie było niedopuszczalne. ŚwiadekK. P. (1) nie był z kolei świadkiem zdarzenia opisanego w punkcie 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku.

Odnosząc się natomiast do przedmiotowego zarzutu przez pryzmat czynu opisanego w punkcie 3 części wstępnej zaskarżonego wyroku, a częściowo zmienionego w punkcie 2 sentencji tego wyroku należy stwierdzić, że Sąd Rejonowy w sposób jednoznaczny i klarowny ustalił okoliczności zdarzenia, w konsekwencji dochodząc do słusznego wniosku o konieczności przypisania S. Z. odpowiedzialności karnej za to zachowanie. W świetle zeznań M. T. i T. M. nie było żadnych wątpliwości, że oskarżony naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza Policji T. M.. Zeznania świadków były w tym zakresie spójne, logiczne i szczegółowe, przy czym nie mieli oni żadnych powodów, by bezpodstawnie obciążać oskarżonego. Pokrzywdzeni dokładnie opisali w jakich okolicznościach i w którym miejscu oskarżony zachował się w ten sposób. Wersja zdarzenia podawana przez oskarżonego była z kolei niewiarygodna, bowiem bezzasadnie próbował wykazać, że splunął na pokrzywdzonego dlatego, iż ten nie odsunął się na jego prośbę, by mógł to zrobić, podczas gdy Sąd Rejonowy trafnie wyeksponował, że nie było przeszkód, by oskarżony odwrócił głowę i splunął w inne miejsce. Zachowanie oskarżonego było zatem celowe i stanowiło wyraz dezaprobaty wobec zachowania policjantów, którzy odwieźli go do (...) celem wytrzeźwienia. Odnośnie świadkaK. P. (1) należy stwierdzić, że faktem jest, iż nie potrafił przypomnieć sobie szczegółów tego zdarzenia, co w żaden sposób nie mogło zdeprecjonować wersji przedstawionej przez pokrzywdzonego i świadka M. T., dodatkowo wspartej zeznaniami świadka D. M..

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku w tym zakresie i wymierzenie oskarżonemu łagodniejszej kary, o charakterze wolnościowym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W odniesieniu do czynu opisanego w punkcie 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku wskazany wniosek apelacyjny okazał się bezprzedmiotowy, bowiem uznając w tej części zasadność podniesionego zarzutu Sąd Okręgowy uznał, że w istocie brak było podstaw do przypisania oskarżonemu odpowiedzialności karnej, co doprowadziło do jego uniewinnienia od dokonania tego czynu.

W nawiązaniu do czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 3 zaskarżonego wyroku (również punkt 3 części wstępnej tego wyroku), nie można podzielić wniosku o wymierzenie oskarżonemu łagodniejszej kary, w tym o charakterze wolnościowym, bowiem ogół okoliczności mających wpływ na wymiar kary, które Sąd Rejonowy prawidłowo uwzględnił, nakazuje twierdzić, że tylko kara pozbawienia wolności w wymiarze 4 miesięcy będzie odpowiednia do charakteru i rodzaju karygodnego zachowania S. Z..

3.3.

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść poprzez błędne uznanie, że oskarżony S. Z. dopuścił się czynów opisanych w pkt. 3 i 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku, w sytuacji gdy zdaniem oskarżonego, materiał dowodowy zebrany w sprawie nie wskazuje jednoznacznie na sprawstwo oskarżonego

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Powyższy zarzut jest zasadny w odniesieniu do czynu opisanego w punkcie 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku, zaś nie zasługiwał na akceptację w odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 3 wyroku Sądu pierwszej instancji. W tym zakresie należy powołać się na argumentację przedstawioną w niniejszym uzasadnieniu powyżej w rubryce 3.2, której powielenie w tym miejscu należy uznać za zbędne.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku w tym zakresie i wymierzenie oskarżonemu łagodniejszej kary, o charakterze wolnościowym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zgłoszony wniosek apelacyjny jest bezzasadny z tych samych względów, co tożsamy wniosek zgłoszony na gruncie zarzutu opisanego powyżej w rubryce 3.2.

3.4.

z ostrożności procesowej rażąco niewspółmierna surowość wymierzonej oskarżonemu kary 4 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt 3 części wstępnej zaskarżonego wyroku i kary 3 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W odniesieniu do czynu opisanego w punkcie 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku podniesiony zarzut okazał się bezprzedmiotowy, bowiem Sąd Okręgowy zmienił w tym zakresie zaskarżony wyrok i uniewinnił oskarżonego od dokonania tego czynu.

W nawiązaniu do czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 3 zaskarżonego wyroku (również punkt 3 części wstępnej tego wyroku), nie można podzielić zarzutu skarżącego, bowiem Sąd Rejonowy prawidłowo rozważył wszystkie okoliczności mające wpływ na wymiar kary, wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności, która jawi się jako słuszna i uzasadniona. Na gruncie tego zdarzenia oskarżony dał wyraz swojego zupełnego braku szacunku wobec funkcjonariusza Policji w osobie T. M., bowiem w sposób zasługujący na szczególną krytykę naruszył jego nietykalność cielesną. Podkreślenia wymaga, że do takiego zachowania nie został w żaden sposób sprowokowany. Oskarżony był wcześniej wielokrotnie karany, wcześniej orzekane kary o charakterze wolnościowym nie zrealizowały swych celów. Z tych względów Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, że obecnie jedynie kara izolacyjna może ostatecznie zresocjalizować S. Z. oraz zapobiec jego powrotowi do przestępstwa.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku w tym zakresie i wymierzenie oskarżonemu łagodniejszej kary, o charakterze wolnościowym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zgłoszony wniosek apelacyjny jest bezzasadny z tych samych względów, co tożsamy wniosek zgłoszony na gruncie zarzutu opisanego powyżej w rubryce 3.2.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w zakresie stwierdzającym winę i sprawstwo oskarżonego S. Z. w zakresie czynów zarzucanych mu w punktach 1-3 części wstępnej zaskarżonego wyroku (co do czynu opisanego w punkcie 3 z częściowo zmienionym jego opisem), a także w zakresie rodzaju i wymiaru kar jednostkowych orzeczonych za czyny przypisane w punktach 2 i 3 zaskarżonego wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zgromadzone dowody oraz ustalił stan faktyczny sprawy w odniesieniu do czynów zarzucanych oskarżonemu w punktach 1-3 części wstępnej zaskarżonego wyroku. W toku przeprowadzonej kontroli instancyjnej jednoznacznie potwierdzono, że w dniu 20 sierpnia 2017 r. S. Z. znieważył funkcjonariuszy Policji w osobach M. T. i T. M., wypowiadając wobec nich wielokrotnie słowa powszechnie uznane za obelżywe, następnie kierował do nich groźby, które wzbudziły w nich uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, by ostatecznie także naruszyć nietykalność cielesną T. M. poprzez kilkukrotne splunięcie na jego mundur.

Wymierzone oskarżonemu kary jednostkowe za czyny zabronione przypisane mu w punktach 2 i 3 okazały się słuszne i sprawiedliwe z powodów przedstawionych już wcześniej w niniejszym uzasadnieniu w rubrykach 3.1 i 3.4.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

uchylając punkt 1 zaskarżonego wyroku Sąd Okręgowy uznał oskarżonego S. Z. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 1 części wstępnej zaskarżonego wyroku i za to z mocy art. 226 § 1 k.k. skazał go na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Okręgowy uchylił cały punkt 1 zaskarżonego wyroku, w którym S. Z. został uznany winnym popełnienia czynów opisanych w punktach 1 i 4 zaskarżonego wyroku w warunkach ciągu przestępstw, gdyż od popełnienia czynu opisanego w punkcie czwartym na skutek rozpoznania apelacji oskarżony został uniewinniony. W konsekwencji Sąd Okręgowy na nowo zredagował rozstrzygnięcie uznające winnym S. Z. popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku i w tym przedmiocie skazał na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu Okręgowego kara w tej wysokości będzie adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości przypisanego czynu, a przy tym jest karą niższą od uprzednio wymierzonej mu w tym zakresie zaskarżonym wyrokiem. Należy mieć na uwadze, że zachowanie oskarżonego było dalece naganne, bowiem bez żadnych powodów znieważył funkcjonariuszy Policji, którzy chcieli mu jedynie pomóc. Ponadto zachowywał się w sposób arogancki i niekontrolowany oraz nie stosował się do wydawanych poleceń. Wykazał całkowity brak szacunku do funkcjonariuszy Policji. Kierowane do nich słowa były wulgarne i obraźliwe. Nie można przy tym było nadać nadmiernego znaczenia temu, że oskarżony przyznał się do popełniania tego czynu i złożył wyjaśnienia, skoro sprawstwo oskarżonego w sposób nie budzący wątpliwości wynikało także z innych dowodów.

0.0.15.2.2.

Przedmiot i zakres zmiany

oskarżonego S. Z. uniewinniono od dokonania czynu zarzucanego mu w pkt 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku

Zwięźle o powodach zmiany

Przeprowadzona kontrola instancyjna zdeterminowała konieczność uniewinnienia oskarżonego S. Z. od zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 4 części wstępnej zaskarżonego wyroku wobec braku danych dostatecznie uzasadniających jego popełnienie.

0.0.15.2.3.

Przedmiot i zakres zmiany

uchylając punkt 4 i 5 zaskarżonego wyroku Sąd Okręgowy na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 k.k. połączył orzeczone wobec oskarżonego S. Z. w punkcie 1b niniejszego wyroku oraz w punkcie 2 i 3 zaskarżonego wyroku kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierzył mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 62 k.k. orzekając jej wykonania w systemie terapeutycznym, natomiast na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu S. Z. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 20 sierpnia 2017 r. godz. 03.35 do 21 sierpnia 2017 r. godz. 08.14 przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Okręgowy orzekł wobec oskarżonego na zasadzie absorpcji karę łączną w wymiarze 4 miesięcy wobec uznania, że wszystkie trzy czyny zabronione przypisane oskarżonemu popełnione zostały w trakcie tego samego zdarzenia historycznego, zatem ich ścisły związek przedmiotowo-podmiotowy oraz w zasadzie brak odstępów czasowych nakazuje twierdzić, że orzeczenie kary na tej zasadzie zawrze w sobie całościową ocenę przestępczej działalności oskarżonego. Sąd Rejonowy błędnie natomiast wskazał, że im bliższe relacje między przypisanymi czynami, tym kara łączna winna być wyższa. Jednocześnie Sąd Okręgowy pozostaje w przekonaniu, że tylko kara bezwzględnego pozbawienia wolności będzie mogła wobec oskarżonego w przyszłości zrealizować swe cele prewencyjne i wychowawcze, a ponadto spełni swą istotną funkcję w zakresie prewencji ogólnej. Sąd Okręgowy orzekł również o wykonaniu tej kary w systemie terapeutycznym z uwagi na uzależnienie oskarżonego od środków psychoaktywnych, a także orzekł o zaliczeniu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okresu rzeczywistego pozbawienia wolności zgodnie z tym, jak uczynił to w sposób prawidłowy Sąd Rejonowy w zaskarżonym wyroku.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. M. kwotę 516,60 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym, ustalone stosownie do treści § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, powiększone o podatek VAT zgodnie ze wskazaniami § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia.

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Na podstawie art. 634 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i obciążono nimi Skarb Państwa wobec uznania, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe, szczególnie w sytuacji orzeczenia wobec oskarżonego kary bezwzględnego pozbawienia wolności.

1PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość wyroku

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana