Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 2101/18

UZASADNIENIE

Decyzjami Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. z dnia 28 września 2018 roku znak (...)-PU.412.136.2018, z dnia 28 września 2018 roku znak (...)-PU.412.137.2018, z dnia 28 września 2018 roku znak (...)-PU.412.138.2018, z dnia 28 września 2018 roku znak (...)-PU.412.139.2018 na podstawie art. 52 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2017 r. poz. 2336 z późn. zm.) oraz art. 97,art. 98 § 1 i 2 , art. 100 § 1, art. 101 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.). po przeprowadzeniu postępowania w sprawie odpowiedzialności za zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników Z. N. za okres od 2002-10-01 do 2009-12-31 w kwocie 11 055,20 zł , z czego odsetki za zwłokę liczone do dnia 2017-06-12 w kwocie 6 379,00 zł oraz koszty postępowania egzekucyjnego w kwocie 8,80 zł orzeczono kolejno odpowiednio o solidarnej odpowiedzialności M. W., R. P., P. N., D. N. za powyższą zaległość w kwocie 11 055,20 zł ogółem w tym:

- na ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe i macierzyńskie - 2 974,80 zł

- na ubezpieczenie emerytalno-rentowe - 8 080,40 zł.

W uzasadnieniu decyzji podniesiono, iż stosowanie do treści art. 52 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników do składek na ubezpieczenie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018r. poz. 800 z późn. zm.). W myśl art. 97 § 1 Ordynacji Podatkowej spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego, majątkowe prawa i obowiązki spadkobiercy. Ponieważ na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu, I Wydział Cywilny Sygn. Akt I Ns 30/18 z dnia 01.03.2018r. o stwierdzeniu nabycia spadku wynika, że nabyli Państwo spadek po ojcu Z. N. zmarłym w dniu 12.06.2017r., w związku z powyższym orzeczono jak w sentencji.

/Decyzje k. 192-193 v, 195-196 v. akt KRUS/

Odwołanie od powyższych decyzji w dniu 4.10.2018 r. wnieśli M. W., R. P., P. N., D. N. domagając się jej zmiany. W uzasadnieniu swego stanowiska podnieśli, iż nie wiedzieli o zadłużeniu swojego ojca, podnieśli zarzut przedawnienia dochodzonych roszczeń należnych za okres od 1.10.2002 do 31 .12.2009 r. i wskazali na swoją trudną sytuację majątkową.

/ odwołania k. 3 akt VIII U 2101/18, k. 3 akt VIII U 2104/18, k. 3 akt VIII U 2103/18 , k. 3 akt. VIII U 2102/18/

W odpowiedziach na odwołania Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wniósł o ich oddalenie podtrzymując argumentację podniesioną w zaskarżonych decyzjach, nadto podniósł, iż kwoty zadłużenia uwzględnione w decyzjach na dzień ich wydania tj. 28.09.2018 r. są wymagalne, gdyż nie upłynął trwający dla nich 10 -letni okres przedawnienia.

/ odpowiedzi na odwołania k. 4-5v akt VIII U 2101/18, k. 4-5v akt VIII U 2104/18, k. 4-5v akt VIII U 2103/18 , k. 4-5v akt. VIII U 2102/18/

Postanowieniem z dnia 21 marca 2019 r. Sąd Okręgowy w Łodzi VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 219 kpc połączył sprawę VIII U 2104/18, VIII U 2103/18, VIII U 2102/18 do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą VIII U 2101/18.

/ postanowienie k. 17/

Pismem procesowym z dnia 3 grudnia 2019 r., z ostrożności procesowej, wnioskodawcy wnieśli o umorzenie odsetek naliczonych od powstałego zadłużenia od chwili śmierci zobowiązanego, powołując się na brak wiedzy o istnieniu zadłużenia trudną sytuację finansową i rodzinną.

/ pismo procesowe k. 96 – 96 v.

Na rozprawie w dniu 21 stycznia 2019 r. poprzedzającej wydanie wyroku strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska procesowe.

/stanowisko procesowe stron protokół rozprawy z dnia 21 stycznia 2019 r. 00:01:20 -00:01:13/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Płatnik, Z. N. podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy od dnia 01.07.1977r. do dnia 27.01.2016r. w pełnym zakresie.

/ bezsporne/

W dniu 12.06.2017r. Z. N. zmarł pozostawiając zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne rolników.

/ bezsporne/

Spadek po zmarłym Z. N., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu I Wydział Cywilny sygn. akt I Ns 30/18 z dnia 01.03.2018r., nabyli na podstawie ustawy i z dobrodziejstwem inwentarza M. W., R. P., P. N., D. N. po 1/4 części spadku dla każdego z nich. Przedmiotowe postanowienie stało się prawomocne z dniem 2.07. 2018 r.

/ k. -188 akt KRUS/.

W dniu 28.09.2018r. Kasa wydała zaskarżone decyzje adresowane do spadkobierców znak (...)-PU.412.136.2018, (...)-PU.412.137.2018, (...)-PU.412.138.2018, (...)-PU.412.139.2018 w sprawie odpowiedzialności za zaległości Z. N. z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników.

/bezsporne, decyzje k. 192-193 v, 195-196 v. akt KRUS/

Łączna kwota zadłużenia zmarłego z tytułu nieopłaconych składek na dzień 28.09.2018r. za okres od 2002-10-01 do 2009-12-31 wyniosła 11 055,20 zł, z czego odsetki za zwłokę liczone do dnia 2017-06-12 w kwocie 6 379,00 zł oraz koszty postępowania egzekucyjnego w kwocie 8,80 zł. Przy czym zaległości składkowe dotyczyły okresu od 04.2002 do 04.2007 r. a koszty upomnienia powstały w 2009 r.

/bezsporne, decyzje k. 192-193 v, 195-196 v. akt KRUS/

Przeciwko Z. N. celem wyegzekwowania należnych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne rolników kwot prowadzono postępowanie egzekucyjne.

/pismo KRUS k. 28 dokumentacja dotycząca posterowana egzekucyjnego k. 29 -42 v./

W dniu 04.05.2010 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. wystawił przeciwko Z. N. następujące tytuły wykonawcze.:

• tytuł wykonawczy nr (...) obejmujący należność główną w kwocie 867,40 zł za okres od 4 kwartału 2002 do 3 kwartału 2003 oraz należne odsetki za zwłokę,

• tytuł wykonawczy nr (...) obejmujący należność główną w kwocie 885.20 zł za okres od 4 kwartału 2003 do 3 kwartału 2004 oraz należne odsetki za zwłokę,

• tytuł wykonawczy nr (...) obejmujący należność główną w kwocie 927.20 zł za okres od 4 kwartału 2004 do 3 kwartału 2005 oraz należne odsetki za zwłokę ,

• tytuł wykonawczy nr (...) obejmujący należność główną w kwocie 983,60 zł za okres od 4 kwartału 2005 do 3 kwartału 2006 oraz należne odsetki za zwłokę,

• tytuł wykonawczy nr (...) obejmujący należność główną w kwocie 1.004,00 zł za okres od 4 kwartału 2006 do 3 kwartału 2007 oraz należne odsetki za zwłokę.

/ tytułu wykonawcze k. 29 - 37

List polecony z odpisem tytułów wykonawczych nr (...), (...), (...), (...), (...), wystawionych na zobowiązanego, wysłany na adres: Z. N., P. (...), (...)-(...) G., był dwukrotnie awizowany: w dniu 24.05.2010r. i w dniu 01.06.2010r., i ostatecznie zwrócony do Urzędu Skarbowego w Z. w dniu 15.06.2010r. z powodu niepodjęcia przez adresata w terminie.

/ koperta i potwierdzenie odbioru raport k. 38 -40/,

W dniu 24 maja 2010 r. pełnoletniemu domownikowi płatnika doręczono zawiadomienie o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego w Bank Spółdzielczy O/P. N. (...) C. N. (...) z dnia 19.05.2010r objętych ww. tytułami wykonawczymi.

/ zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego i potwierdzenie odbioru k. 41 -41 v./

Z. N. wiedział o toczącym się przeciwko niemu postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym zaległych należności za okres od 2002-10-01 do 2007-10-31 niewątpliwie w dniu 27.08.2010 r., gdyż z tą datą podpisał protokół o stanie majątkowym zobowiązanego sporządzony w Urzędzie Skarbowym w Z. w związku z egzekucją należności pieniężnych prowadzoną na podstawie tytułów wykonawczych nr (...), (...), (...), (...), (...),

/protokół o stanie majątkowym z dnia 27.08.2010r. podpisany przez Z. N./.

Przedmiotowe postępowanie egzekucyjne zostało umorzone w dniu 8.08.2017 r. postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. w związku ze śmiercią zobowiązanego Z. N. w dniu 12.06.2017 r. bez zaspokojenia wierzyciela.

/ postanowienie k. 190 akt KRUS/

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył. co następuje:

Stosownie do art. 97 § 1 i art. 98 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2019.900 t.j.) spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy, a do ich odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spadkodawcy oraz odsetki za zwłokę od tych zaległości, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Zgodnie z art. 1034 k.c. do chwili działu spadku spadkobiercy ponoszą solidarną odpowiedzialność za długi spadkowe. Jeżeli jeden ze spadkobierców spełnił świadczenie, może on żądać zwrotu od pozostałych spadkobierców w częściach, które odpowiadają wielkości ich udziałów. Od chwili działu spadku spadkobiercy ponoszą odpowiedzialność za długi spadkowe w stosunku do wielkości udziałów.

W myśl art. 100 § 2 i 3 Ordynacji podatkowej w decyzji organ podatkowy określa wysokość znanych w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy, a termin płatności przez spadkobiercę tych zobowiązań wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Z kolei stosownie do art. 101 § 1 odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych spadkodawcy naliczane są do dnia otwarcia spadku.

W miejsce strony zmarłej w toku postępowania w sprawach dotyczących praw i obowiązków wymienionych w art. 97 wstępują jej spadkobiercy – art. 102 § 2 Ordynacji Podatkowej.

Z mocy art. 52 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników do spraw nieuregulowanych w ustawie dotyczących składek na ubezpieczenie społeczne rolników stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018r. poz. 800 z późn. zm.).

W świetle powyższego niekwestionowanym jest, iż wnioskodawcy M. W., R. P., P. N., i D. N. jako spadkobiercy zmarłego w dniu 12.06.2017r. Z. N. ponoszą odpowiedzialność za nieopłacone przez niego składki na ubezpieczenie społeczne rolników.

Skarżący podnoszą jednak, iż wskazane zadłużenie nie może być od nich przez organ rentowy egzekwowane z uwagi na upływ okresu przedawnienia.

W myśl art. 41 b ust 1 ustawy z dnia 20.12.1998r. o ubezpieczeniu społecznym rolników w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2011 r. należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników ulegały przedawnieniu po upływie 10 lat, od dnia, w którym stały się wymagalne. Po zmianie wprowadzonej ustawą z dnia 16.09.2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz.U. 2011 nr 232, poz. 1378 ze zm.) należności od dnia 01.01.2012r. ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne.

Zgodnie z art. 41 b ust 5 ustawy o u.s.r. bieg terminu przedawnienia zostaje zwieszony od dnia podjęcia pierwszej czynności zmierzającej do wyegzekwowania należności z tytułu składek, o której dłużnik został zawiadomiony, do dnia zakończenia postępowania egzekucyjnego.

Przedawnienie należności z tytułu składek wynikających z decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej lub następcy prawnego następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym decyzja została wydana. (art. 41 b ust. 7)

Z kolei art. 41 b ust. 9 ustawy o u.s.r. stanowi, iż bieg przedawnienia terminu, o którym mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu od dnia śmierci spadkodawcy do dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, nie dłużej jednak niż do dnia, w którym upłynęły 2 lata od śmierci spadkodawcy.

Zdaniem Sądu Okręgowego w świetle powoływanej regulacji podniesiony zarzut przedawnienia nie może prowadzić do spodziewanych przez stronę odwołującą skutków procesowych.

Podnieść należy, iż przedmiotem sporu są zaległości składkowe zmarłego Z. N. dotyczące okresu od 1.10.2002 do 31.10.2007 r. odsetki i koszty egzekucji.

Mając na uwadze obowiązujący we wskazanym czasie okres przedawnienia (zaległości składkowe ulegały przedawnieniu po upływie 10 lat, od dnia, w którym stały się wymagalne), pierwsze dochodzone należności były wymagalne na dzień 01.11.2002r., a zatem ich przedawnienie, przy braku jakichkolwiek okoliczności wstrzymujących bądź zawieszających bieg tego terminu, następowałoby z datą 31.10.2012 r.

Niemniej jednak nie należy tracić z pola widzenia, iż organ rentowy konsekwentnie zmierzał do wyegzekwowania należności z tytułu składek i (co wynika z niekwestionowanych ustaleń) w maju 2010 r. wystawił tytuły wykonawcze nr (...), (...), (...), (...), (...), dotyczące całego okresu zaległości, które były objęte postępowaniem egzekucyjnym Przez Urząd Skarbowy w Z.. Co prawda list polecony z odpisem tytułów wykonawczych nr (...), (...), (...), (...), (...), wystawionych na zobowiązanego, był dwukrotnie awizowany: w dniu 24.05.2010r. i w dniu 01.06.2010r., i ostatecznie zwrócony do Urzędu Skarbowego w Z. w dniu 15.06.2010r. z powodu niepodjęcia przez adresata w terminie, nie mniej jednak brak jest jakichkolwiek podstaw do uznania, iż dłużnik Z. N. w ogóle nie wiedział – nie był zawiadomiony o czynnościach zmierzających do wyegzekwowania należności z tytułu składek. Podnieść należy, iż w dniu 24 maja 2010 r. pełnoletniemu domownikowi płatnika doręczono zawiadomienie o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego w Bank Spółdzielczy O/P. N. (...) C. N. (...) z dnia 19.05.2010r objętych ww. tytułami wykonawczymi, ponadto w dniu 27.08.2010 Z. N. podpisał protokół o stanie majątkowym zobowiązanego sporządzony w Urzędzie Skarbowym w Z. w związku z egzekucją należności pieniężnych prowadzoną na podstawie tych tytułów wykonawczych nr (...), (...), (...), (...), (...). Tym samym niewątpliwie najpóźniej z datą 27.08.2010 Z. N. wiedział o podjęciu w stosunku do niego czynności zmierzającej do wyegzekwowania należności z tytułu składek, a w konsekwencji od wskazanej daty bieg terminu przedawnienia do dochodzenia zaległych składek podlegał zawieszeniu – zgodnie z powoływanym art. 41 b ust 5 ustawy o u.s.r. Jednocześnie ocenie Sądu w okolicznościach sprawy brak podstaw do ustalenia by termin ten zaczął ponownie biec na nowo i skutecznie upłynął przed dniem wydania zaskarżonej decyzji. Zaznaczyć należy, iż nie było ku temu przesłanek. Przedmiotowe postępowanie egzekucyjne zostało umorzone dopiero w dniu 8.08.2017 r. postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. w związku ze śmiercią zobowiązanego Z. N., zaś bieg terminu przedawnienia ulegał zawieszeniu od dnia śmierci spadkodawcy do dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, nie dłużej jednak niż do dnia, w którym upłynęły 2 lata od śmierci spadkodawcy (art. 41 b ust. 9 ustawy o u.s.r.). W przedmiotowej sprawie w świetle postanowienia Sądu Rejonowego w Zgierzu I Wydział Cywilny sygn. akt I Ns 30/18 z dnia 01.03.2018r. spadek po zmarłym Z. N. na podstawie ustawy i z dobrodziejstwem inwentarza nabyli wnioskodawcy M. W., R. P., P. N., D. N.. Postanowienie stało się prawomocne z dniem 2.07. 2018 r. Natomiast zaskarżone decyzje w sprawie odpowiedzialności spadkobierców za zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników wydano już 28 września 2018 r. tj. niespełna dwa miesiące od uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku. W konsekwencji nie sposób dojść do przekonania iż w rozpoznawanym przypadku doszło do upływu okresu przedawnienia odnośnie jakiejkolwiek części dochodzonych od spadkobierców zmarłego należności.

Bez wpływu na ewentualną modyfikację zakażonej decyzji pozostaje też podnoszona w odwołaniach trudna sytuacja materialna i życiowa wnioskodawców oraz okoliczności, iż nie wiedzieli o długach zmarłego przed wydaniem zaskarżonych decyzji.

Bezwzględnie argumenty odnoszące się do zasad współżycia społecznego pozostają zatem bez wpływu na uzyskanie świadczeń bądź uprawnień z zakresu prawa ubezpieczeń społecznych. Do złagodzenia rygorów prawa ubezpieczeń społecznych nie stosuje się ani art. 5 KC ani też art. 8 KP. (I UK 5/13 - wyrok SN - Izba Pracy z dnia 04-06-2013, III AUa 568/15 - wyrok SA Szczecin z dnia 17-03-2016, III AUa 629/15 - wyrok SA Lublin z dnia 21-10-2015, III AUa 814/13 - postanowienie SA Szczecin z dnia 27-11-2013) Podstawą przyznania świadczeń z ubezpieczenia społecznego mogą być tylko przepisy prawa, a nie zasady współżycia społecznego. (Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 grudnia 1998 r.II UKN 379/98 Legalis Numer 45844 III AUa 1920/14 - wyrok SA Gdańsk z dnia 28-09-2016). Zasady współżycia społecznego nie mogą stanowić samodzielnej podstawy uwzględnienia powództwa.( II CSK 660/17 - postanowienie SN - Izba Cywilna z dnia 05-04-2018). Tym samym wskazane okoliczności pozostawały bez wpływu na zakres odpowiedzialności wnioskodawców jako spadkobierców zmarłego Z. N. za jego długi wynikające z braku opłacenia należnych składek na ubezpieczenie społeczne rolników.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy w pkt. 1 wyroku na podstawie art. 477 14 § 1 kpc odwołania jako bezzasadne oddalił.

W przedmiocie zaś wniosku odwołujących o umorzenie odsetek naliczonych od powstałego zadłużenia od chwili śmierci zobowiązanego Sąd przekazał go Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziałowi Regionalnemu w Ł., jako właściwemu do rozpoznania albowiem organ rentowy w tym zakresie nie zajął żadnego stanowiska. Należy zauważyć, iż tak sprecyzowane roszczenie, nie było przedmiotem rozpoznania organu rentowego w spornej decyzji brak jest bowiem decyzji Prezesa KRUS w zakresie wniosku odwołujących o umorzenie odsetek naliczonych od powstałego zadłużenia. Właściwym do rozpoznania tych roszczeń pozostaje Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł., od decyzji którego będzie przysługiwać wnioskodawcom prawo wniesienia odwołania zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Z uwagi na powyższe Sąd, na podstawie art. 464 § 1 k.p.c. orzekł jak w pkt 2 sentencji wyroku.

Zgodnie z art.96 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( tekst jednolity Dz. U. z 2019 r. , poz. 785 ze zm) strona wnosząca odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych , z zastrzeżeniem art.35 i 36 ustawy. Konsekwencją powyższego zwolnienia, w toku postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych wydatki ponosi Skarb Państwa ( art.98 u.k.s.c.). Katalog tych wydatków zawiera art. 5 ust.1 u.k.s.c. Nie stanowi on jednak katalogu zamkniętego, o czym świadczy użycie przez ustawodawcę określenia ,,w szczególności”. Oznacza to ,że do wydatków w rozumieniu tego przepisu można zaliczać inne , niewymienione w tym przepisie wydatki o tyle, o ile są one celowe i uzasadnione w konkretnym przypadku.

Stosownie do art.91 w/w ustawy, w wypadku gdy obowiązujące przepisy przewidują przyznanie stronie należności w związku z jej udziałem w postępowaniu sądowym, należności te przyznaje się stronie w wysokości przewidzianej dla świadków.

Zgodnie zaś z art.85 ust.1 w/w ustawy, świadkowi przysługuje zwrot kosztów podróży – z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania czynności sądowej na wezwanie sądu – w wysokości rzeczywiście poniesionych , racjonalnych i celowych kosztów przejazdu własnym samochodem lub innym odpowiednim środkiem transportu. Górną granicę należności stanowi wysokość kosztów przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1 i 3, świadek powinien należycie wykazać.

Kwestie te reguluje § 2, 3, 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 roku w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. (Dz. U. Nr167, poz. 1990, z późn. zm.). Z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują,między innymi, zwrot kosztów:

a)przejazdów,

b)dojazdów środkami komunikacji miejscowej,

c)noclegów,

d)innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. Środek transportu właściwy do odbycia podróży krajowej lub podróży zagranicznej, a także jego rodzaj i klasę, określa pracodawca.

Pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje. Na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży krajowej lub podróży zagranicznej samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy.

W przedmiotowej sprawie D. N. została wezwana na rozprawę w dniu 29 października 2019 r, w charakterze strony. Ww. stawiła się w sądzie i tym samym dniu wniosła o zwrot kosztów podróży z miejsca zamieszkania do Ł. i z powrotem w kwocie 40,00 zł. Na dowód powyższego przedstawiła bilet (...).

Wobec powyższego, na podstawie 96 ust.1 pkt 4, art.91, art. 85 ust. 1 i następnych ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd w pkt 3 sentencji wyroku orzekł o zwrocie kosztów podróży, zgodnie z wnioskiem.

Stosownie do treści art. 98 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał wypłacić powyższe koszty z Funduszu Skarbu Państwa – kasa Sądu Okręgowego
w Ł..

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi R. P. wraz z pouczeniem, iż ma on prawo wniesienia apelacji od tego wyroku do Sądu Apelacyjnego w Łodzi za pośrednictwem Sądu Okręgowego w Łodzi w terminie 14 dni od dnia doręczenia wyroku wraz z uzasadnieniem.

J.L.