Pełny tekst orzeczenia

2

3WYROK

3.1W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

4Dnia 12 grudnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący sędzia Ewa Taberska

Sędziowie Małgorzata Ziołecka

Małgorzata Winkler - Galicka

4.1 Protokolant stażysta Natalia Komorniczak

przy udziale Prokuratora prokuratury Okręgowego Marii Jagielskiej - Kranz

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2019r.

sprawy A. J.

oskarżonej z art. 190 § 1 k.k., art. 288 § 1 k.k. i z art. 223 § 1 k.k.

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

od wyroku Sądu Rejonowego we Wrześni

z dnia 25 września 2019r. sygn. akt II K 327/19

1.  Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok.

2.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. G. kwotę 516,60 złotych brutto z tytułu zwrotu kosztów obrony z urzędu w postepowaniu odwoławczym.

3.  Zwalnia oskarżoną od zwrotu Skarbu Państwa kosztów procesu sądowe za postępowanie odwoławcze.

Małgorzata Ziołecka Ewa Taberska Małgorzata Winkler - Galicka

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 1007/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Rejonowy we Wrześni, wyrok z 25 września 2019r. sygn. akt II K 327/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

Uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza prawa procesowego, tj. art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k.

Punkt 1 i 3

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy dokonał wszechstronnej analizy wszystkich zgromadzonych dowodów, w tym opinii pisemnej i wypowiedzi ustnych biegłych lekarzy psychiatrów – k. 82 – 86 i k. 204 – 205, w sposób wolny od błędów natury faktycznej oraz logicznej.

Biegli zdiagnozowali u oskarżonej osobowość chwiejną emocjonalnie - typ impulsywny, która charakteryzuje się m.in. brakiem kontroli działań impulsywnych. Taka osobowość, zdaniem biegłych pozwoliła stwierdzić, że oskarżona tempore criminis miała jednak ograniczoną, ale tylko w stopniu nieznacznym zdolność rozpoznania znaczenia jej czynu i kierowania swoim postępowaniem (nie zachodziły warunki z art. 31 §1 i 2 k.k.).W opinii biegłych zatem nie ma sprzeczności. Biegli wskazali, że oskarżona nie cierpi na chorobę psychiczną, stąd poprzez stwierdzone cechy osobowości, miała poczytalność ograniczoną jedynie w stopniu nieznacznym. Biegli zatem, wbrew twierdzeniom obrońcy stwierdzili ograniczoną poczytalność, ale nie w rozumieniu art. 31 §1 lub 2 k.k.

W okresach między hospitalizacjami w szpitalu psychiatrycznym oskarżona nie kontynuowała leczenia psychiatrycznego. Zdaniem biegłych gdyby oskarżona przyjmowała przepisane leki, które miały stabilizować nastrój i działać uspakajająco, czy tez korzystała z pomocy psychologa w celu redukcji zachowań agresywnych, prawdopodobnie nie podejmowałaby czynów zabronionych i byłaby w stanie funkcjonować społecznie.

Opinię psychiatryczną wydali dwaj biegli lekarze psychiatrzy z Wojewódzkiego Szpitala (...) (...) w G., gdzie oskarżona była hospitalizowana 17 razy, z pełnym dostępem do dokumentacji medycznej oskarżonej.

Słusznie zatem Sąd Rejonowy, po zapoznaniu się ze stanowiskiem biegłych oddalił wniosek obrońcy o poddanie oskarżonej badaniom neurologicznym. Zdaniem biegłych brak było także podstaw do obserwacji oskarżonej w zakładzie leczniczym, albowiem obraz kliniczny oskarżonej był jasny. Zgodnie z treścią art. 203 § 1 k.p.k. jedynie w razie zgłoszenia przez biegłych takiej konieczności, badanie stanu zdrowia oskarżonego może być połączone z obserwacją w zakładzie leczniczym.

W niniejszej sprawie biegli takiej potrzeby nie zgłaszali, konsultacja neurologiczna była zbędna, natomiast zachowania oskarżonej zaobserwowane w trakcie jej pobytu w areszcie śledczym w toku niniejszej sprawie, potwierdziły jedynie, zdaniem Sądu odwoławczego, prawidłową ocenę biegłych lekarzy psychiatrów, co do osobowości oskarżonej A. J..

Natomiast opinie z „zakładu karnego”, o których mowa w apelacji, nie są opiniami biegłych powołanych do sprawy w celu stwierdzenia staniu psychicznego oskarżonej tempore criminis i nie mogą stanowić podstawy do przyjęcia, że opinia psychiatryczna jest opinią błędną, niepełną czy niejasną w rozumieniu art. 201 k.p.k.

Oskarżona przebywając na wolności, ma możliwość zgłoszenia się do (...) Centrum Interwencji Kryzysowej, gdzie będzie mogła uzyskać potrzebną pomoc zarówno w kwestii mieszkaniowej, socjalnej jak i zdrowotnej.

Wniosek

Umorzenie postępowania i zastosowanie względem oskarżonej środka zabezpieczającego w postaci terapii, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia wniosku z uwagi na niezasadność zarzutu

Lp.

Zarzut

3.2.

Punkt 2 - obraza art. 31 §2 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jak wyżej w punkcie 3.1. Przy uznanej przez Sąd Okręgowy za prawidłową ocenę opinii biegłych psychiatrów, dokonaną przez Sąd Rejonowy, brak jest możliwości przyjęcia w postępowaniu odwoławczym, iż oskarżona tempore criminis miała ograniczoną poczytalność w rozumieniu art. 31 § 2 k.k

Wniosek

Umorzenie postępowania i zastosowanie względem oskarżonej środka zabezpieczającego w postaci terapii, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu I instancji utrzymano w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powodem utrzymania w mocy jest całkowita niezasadność zarzutów apelacji obrońcy oskarżonej, jak tez brak podstaw wskazanych w art. 439,440 i 455 k.p.k. uzasadniających zmianę lub uchylenie wyroku poza granicami zarzutów i wniosków apelacji

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

W oparciu o § 4 ust. 1 i 3, § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714 ze zm.) przyznano od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. G. kwotę 516,60 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżoną od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze uznając, że ich uiszczenie byłoby dla niej zbyt uciążliwe ze względu na sytuację majątkową .

7.  PODPIS

Ewa Taberska