Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

A. B. w dniu 7 stycznia 2017 r. w T., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w ilości jednego opakowania, tj. 90 szt. tabletek, w ten sposób, że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go K. M. za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 110 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W dniu 17 stycznia 2017 r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w ilości jednego opakowania, tj. 90 szt. tabletek oraz (...) w ilości jednego opakowania, tj. 20 szt. tabletek, w ten sposób, że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała je J. S. za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 180 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w nieznanej ilości, w ten sposób, że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go A. U. za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 300 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) (...) w nieznanej ilości, w ten sposób że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go A. D. (1) za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 225 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w nieznanej ilości, w ten sposób że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go A. D. (1) za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 150 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w ilości jednego opakowania, w ten sposób że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go M. A. za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 75 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w ilości dwóch opakowań, w ten sposób że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go M. A. za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 160 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...)w ilości jednego opakowania, w ten sposób że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go J. L. za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 70 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w nieznanej ilości, w ten sposób że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go A. K.-Ś. za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 75 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w nieznanej ilości, w ten sposób, że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go B. C. za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 75 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w ilości nie większej niż dwa opakowania, w ten sposób, że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go A. U. za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 220 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w ilości nie większej niż dwa opakowania, w ten sposób, że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go A. U. za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 220 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

W styczniu 2017r. w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła do obrotu produkt leczniczy (...) w ilości dwóch opakowań, tj. 20 szt. tabletek, w ten sposób, że nie posiadając pozwolenia na dopuszczenie do obrotu sprzedała go A. D. (2) za pośrednictwem sieci Internet za kwotę 150 zł, dostarczając zamówiony towar przesyłką pocztową.

(dowody:

- wyjaśnienia A. B. k. 77-78, 91-92, 347-348 akt,

- zeznania świadków: P. L. k. 4-6, M. W. k. 28-30, J. S. k. 58-59, A. U. k. 167-168, A. D. (1) k. 179, M. A. k. 196-197, J. L. k. 204-205, A. Ś. k. 273-275, B. C. k. 289, N. N. 319-320, K. M. k. 309-312, A. D. (2) k. 341-343,

- notatka urzędowa k.3,

- protokół oględzin k. 35-42,

- notatki k. 86-89,

- dane dot. wysyłki k. 315-317, 337-339)

A. B. ma wyższe wykształcenie. Na utrzymaniu ma jedno dziecko. Nie była karana za przestępstwa.

(protokół przesłuchania k. 347-348,

Dane o karalności k. 479)

Prokurator zarzucił oskarżonej popełnienie w okresie stycznia 2017 r. 13 przestępstw z czego 4 (opisane w punktach 1, 3, 11, 12 zarzutów) kwalifikowane z art. 124 ustawy prawo farmaceutyczne i 9 (opisane w punktach 2, 4- 10, 13 zarzutów) z art. 124 ustawy prawo farmaceutyczne w zw. z art. 59 ust 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk.

Wyrokiem z dnia 22 listopada 2017 r. w sprawie o sygn. VIIIK 1210/17 tutejszy Sąd, ustalając, iż oskarżona A. B. dopuściła się popełnienia zarzucanych jej aktem oskarżenia czynów z tym ustaleniem, iż stanowią one ciąg przestępstw z art. 124 ustawy z dnia 6 września 2001r. prawo farmaceutyczne oraz z art. 124 ustawy z dnia 6 września 2001r. prawo farmaceutyczne i art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk i uznając, iż wina oskarżonej i społeczna szkodliwość czynu nie były znaczne na podstawie art. 66§1 i 2 kk i art. 67§1 kk warunkowo umorzył postępowanie wobec oskarżonej na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby. Na podstawie art. 67§3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w Warszawie świadczenie pieniężne w kwocie 500 (pięćset) złotych. Na podstawie art. 133 ustawy z dnia 06 września 2001r. prawo farmaceutyczne Sąd orzekł przepadek poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci 1 opakowania zawierającego 90 szt. tabletek o nazwie „(...)” i 1 opakowania zawierającego 20 sztuk tabletek o nazwie „(...) zapisanych w Księdze Przechowywanych Przedmiotów (...)tutejszego Sądu. Na skutek apelacji prokuratora Sąd Okręgowy w Toruniu wyrokiem z dnia 29 maja 2018 r. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że jako podstawę przepadku dowodów rzeczowych wskazał art. 45a § 1 kk i na podstawie art. 45a § 1 kk orzekł wobec oskarżonej przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej uzyskanej z przypisanych jej przestępstw w kwocie 2.005 r.

Postanowieniem z dnia 1 kwietnia 2019 r. w sprawie o sygn. IXKo 980/19 Sąd Rejonowy w Toruniu podjął postępowanie karne wobec A. B. w sprawie o sygn. VIIIK 1210/17, uzasadniając to tym, że w sprawie o sygn. IIK 1495/18 Sąd Rejonowy w Toruniu warunkowo umorzył postępowanie przeciwko A. B. w sprawie o przestępstwa z art. 286 § 1 kk, art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniach 5 czerwca 2018 r. i 10 października 2018 r.

(postanowienie o podjęciu postępowania warunkowo umorzonego k. 444,

- odpis wyroku IIK 1495/18 k. 437)

Dowody rzeczowe w sprawie o sygn. VIIIK 1210/17 w postaci tabletek (...) i (...) zostały zniszczone.

(protokół zniszczenia k. 435)

W sprawie o sygn. VIIIK 1210/17 A. B. wykonała w dniu 29 marca 2019 r. świadczenie pieniężne w kwocie 500 zł i w dniu 8 sierpnia 2019 r. przepadek korzyści majątkowej w kwocie 2.005 zł.

(dowód wpłaty k. 442,

- informacja Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. k. 488)

Okoliczności popełnienia zarzucanych oskarżonej czynów nie budziły żadnych wątpliwości. Stan faktyczny był oczywisty, zwłaszcza z uwagi na wyjaśnienia A. B., która przyznała się do winy. Oskarżona od samego początku wskazała motywy swojego postepowania oraz sama wskazała osoby, którym sprzedała lekarstwa. Ponadto jej wyjaśnienia znajdowały potwierdzenie w zeznaniach osób, które zakupiły od oskarżonej poszczególne produkty lecznicze oraz dowodach z dokumentów. Zeznania świadków przesłuchanych w toku postępowania przygotowawczego korespondowały z treścią wyjaśnień oskarżonej, która przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Dokumenty stanowiące dowód w sprawie nie były przez strony kwestionowane i Sąd również nie znalazł podstaw do odmówienia tym dokumentom waloru wiarygodności. Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał oskarżoną za winną popełnienia zarzucanych jej czynów z tym ustaleniem, że stanowiły one ciąg przestępstw z art. 124 ustawy z dnia 6 września 2001 r. prawo farmaceutyczne oraz z art. 124 ustawy z dnia 6 września 2001 r. prawo farmaceutyczne i art. 59 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk.

W myśl art. 91 § 1 kk po zastosowaniu art. 34 § 1 i 1a pkt 1 kk oraz art. 35 § 1 kk Sąd wymierzył oskarżonej karę 3 miesięcy ograniczenia wolności z zobowiązaniem do wykonania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie. W ocenie Sądu orzeczona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonej i stopnia winy oskarżonej. Wymierzona oskarżonej kara spełni swoje zadania w szczególności w zakresie prewencji indywidualnej. Kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 kk, Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim to, że oskarżona przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i opisała istotne okoliczności sprawy. Oskarżona nie była dotychczas karana za przestępstwa. Stopień społecznej szkodliwości czynów i wina oskarżonej nie były znaczne, co Sąd ustalił wyrokując w sprawie o sygn. VIIIK 1210/17. Orzekając w niniejszej sprawie karę ograniczenia wolności w wymiarze oscylującym w dolnym jej wymiarze, Sąd wziął pod uwagę fakt, że oskarżona poniosła już realną dolegliwość wynikającą z ustalenia jej sprawstwa. Oskarżona poniosła konsekwencje popełnienia zarzucanych jej przestępstw, bowiem uiściła świadczenie pieniężne w kwocie 500 zł i wykonała przepadek korzyści majątkowej w kwocie 2.005 zł orzeczone w sprawie o sygn. VIIIK 1210/17. Suma tych należności stanowiła dla oskarżonej dotkliwą dolegliwość.

W niniejszej sprawie dowody rzeczowe w postaci leków (...) i (...) zostały już zniszczone i orzekanie co do nich było bezprzedmiotowe.

Oskarżona wykonała przepadek korzyści majątkowej uzyskanej z popełnionych przestępstw i nie jest już z tego tytułu wzbogacona. Dlatego też orzeczenie co do przepadku korzyści majątkowej było również bezprzedmiotowe.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżoną z obowiązku uiszczenia opłaty sądowej, zaś wydatkami postępowania obciążył Skarb Państwa, stwierdzając, iż uiszczenie przez oskarżoną tych należności było by dla niej zbyt uciążliwe.