Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 czerwca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2019 r. w G. sprawy z powództwa Gminy M. G. przeciwko J. T.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego J. T. na rzecz powoda Gminy M. G. kwotę 297,68 zł (dwieście dziewięćdziesiąt siedem złotych sześćdziesiąt osiem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 12 lutego 2015 r. do dnia zapłaty;

II. w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III. Zasądza od pozwanego J. T. na rzecz powoda Gminy M. G. kwotę 500,47 zł (pięćset złotych czterdzieści siedem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV. nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni z roszczenia zasądzonego powodowi w punkcie I. Niniejszego wyroku kwotę 117,79 zł (sto siedemnaście złotych siedemdziesiąt dziewięć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

V. nakazuje ściągnąć od pozwanego J. T. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 502,20 zł (pięćset dwa złote dwadzieścia groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 537/18

UZASADNIENIE

Gmina M. G. domagała się zasądzenia od J. T. 365,64 zł (z odsetkami ustawowymi od 12.02.2015 r. i kosztami) z tytułu bezumownego korzystania z działki nr (...) o powierzchni 122 m/kw, za okres od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa, gdyż jego zdaniem nabył własność tej działki w drodze zasiedzenia.

W piśmie z dnia powód sprecyzował, że przedmiotem żądania jest wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z działek nr (...), tj. 122 m/kw na mapie do celów sądowych (k. 88-89).

Stan faktyczny

J. T. m.in. w całym roku 2014 r. był posiadaczem samoistnym działek nr (...) (poprzednio 583/43) i 1330 (poprzednio 583/42), obręb (...). Powoływał się na posiadanie tej nieruchomości m.in. w sprawach o stwierdzenia zasiedzenia (sygn.

Dowód: wniosek o zasiedzenie, k. 12-23

Działki nr (...) (poprzednio 583/43) i 1330 (poprzednio 583/42), obręb (...), w dniu 27 maja 1990 r. przeszły na własność Gminy M. G..

Okoliczności bezsporne

Pozwany odebrał wezwanie do zapłaty w kwocie 365,64 zł w dniu 21 stycznia 2105 r.

Dowód: wezwanie, k. 4,

zpo, k. 14v

Wartość możliwego do pobrania wynagrodzenia za korzystanie z gruntu w obszarze objętym powództwem w roku 2014 r. wynosiła 2.44 zł rocznie za 1 m.kw.

Dowód: opinia biegłego J. Ś., k. 132-155

Ocena dowodów

Opinia biegłego J. Ś. jest zdaniem Sądu pełna, jasna i wewnętrznie niesprzeczna. Biegły zdaniem Sądu prawidłowo wyliczył możliwą do pobrania stawkę wynagrodzenia w przeliczeniu na 1 m/kw.

Jeżeli chodzi o sam obszar posiadania pozwanego, to on sam we wnioskach o zasiedzenie wyraźnie przyznawał, że posiada łącznie 122 m/kw.

Zasadnym w tym stanie rzeczy było samodzielnie przekalkulowanie przez sąd stawki za 1 m/kw z niespornym obszarem zajętości. Nie ma żadnych danych, które wskazywałyby na odmienny lub zróżnicowany charakter poszczególnych fragmentów obszaru zajmowanego przez pozwanego. Nie ma więc podstaw do różnicowania ustalonej przez biegłego stawki za 1 m/kw.

Kwalifikacja prawna

Z materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że sporna nieruchomość jest własnością Gminy M. G.. Pozwany przyznaje, że jest posiadaczem samoistnym, dochodzącym zasiedzenia. Ma więc pełną świadomość, że własność gruntu jak dotąd przysługuje powodowi. W tym należy upatrywać jego złej wiary, gdyż miał wiedzę, że nie przysługuje mu żaden inny tytuł do zajmowania nieruchomości (np. umowa najmu, dzierżawy itp.). Na tym zresztą w ogóle opiera się argumentacja pozwanego we wnioskach o zasiedzenie.

Wysokość wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z rzeczy, wyliczona na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego wynosi 297,68 zł (2.44 zł x 122 m/kw).

Wierzytelność była wymagalna w dniu 12 lutego 2015 r., gdyż pozwany odebrał wezwanie do zapłaty 21 stycznia 2015 r. (art. 455 k.c.).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 225 w zw. z art. 224 § 2 k.c. w zw. z art. 455 k.c. i art. 481 § 1 i § 2 k.c.

W pozostałym zakresie – jako zawyżone – powództwo oddalono na mocy art. 225 k.c. a contrario ( punkt II. sentencji). Należy w tym miejscu wyjaśnić, że nie ma podstaw prawnych do uwzględniania w wynagrodzeniu za bezumowne korzystanie z rzeczy podatku od towarów i usług (VAT).

Koszty

O kosztach orzeczono w punkcie III. na mocy art. 100 k.p.c. (stosunkowe rozdzielenie). Powód wygrał proces w 81%, pozwany – 19%. Koszty powoda to: opłata sądowa od pozwu (30 zł), opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (120 zł, § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w brzmieniu pierwotnym), zaliczka (500 zł). 81% z sumy tych kosztów to: 526,50 zł. Koszty pozwanego to: opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (120 zł, § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w brzmieniu pierwotnym), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł). 19% z sumy tych kosztów to: 26,03 zł. Różnica na korzyść powoda to: 500,47 zł.

W punktach IV. i V. nakazano ściągnąć do stron nieuiszczone koszty sądowe (niezaliczkowana część wynagrodzenia biegłego, 619,99 zł), zgodnie z proporcją, w jakiej strony przegrały proces (od powoda 117,79 zł, czyli 19%, od pozwanego – 502,20 zł, czyli 81%) na mocy art. 113 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 k.p.c.