Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI Ka 1265/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Krzysztof Ficek

Sędziowie SSO Grzegorz Kiepura (spr.)

SSR del. Małgorzata Peteja-Żak

Protokolant Natalia Skalik-Paś

przy udziale Krystyny Marchewki

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2014 r.

sprawy G. B., syna S. i S.

ur. (...) w miejscowości K.

oskarżonego z art. 207§1 kk i art. 157§2 kk przy zast. art. 11§2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej

z dnia 27 czerwca 2013 r. sygnatura akt II K 291/12

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 624 § 1 kpk

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- uchyla orzeczony na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 kk obowiązek powstrzymywania się od używania alkoholu wszelkiego rodzaju,

- na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązuje oskarżonego w okresie próby do powstrzymania się od nadużywania alkoholu;

2. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3. zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając wydatkami Skarb Państwa.

VI Ka 1265/13

UZASADNIENIE

Apelację od wyroku wniósł prokurator, zaskarżając orzeczenie w części dotyczącej kary, na korzyść oskarżonego. Zarzucił wyrokowi obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 72 § 1 pkt 8 kk, poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, iż na jego podstawie możliwe jest orzeczenie środka probacyjnego w postaci obowiązku powstrzymywania się od używania alkoholu wszelkiego rodzaju w okresie próby, podczas gdy w ramach możliwych do orzeczenia środków probacyjnych istnieje możliwość orzeczenia jedynie obowiązku powstrzymania się od nadużywania alkoholu, a także obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, a to art. 423 § 1 kpk, poprzez niezasadne zaniechanie sporządzenia pisemnego uzasadnienia wyroku, co czyni niemożliwym zapoznanie się z tokiem rozumowania sądu i merytoryczne odniesienie się do podjętych rozstrzygnięć. W oparciu o podniesione zarzuty prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w zaskarżonej części i przekazanie w tym zakresie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji.

Apelacja jest zasadna o tyle, iż w wyniku jej wniesienia zaskarżony wyrok należało zmienić poprzez uchylenie orzeczonego na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 kk obowiązku powstrzymywania się od używania alkoholu wszelkiego rodzaju i poprzez zobowiązanie oskarżonego, w oparciu o art. 72 § 1 pkt 5 kk, do powstrzymania się od nadużywania alkoholu. Zauważyć należy, iż uzasadnienie wyroku sporządza się po jego wydaniu, a zatem obraza art. 423 § 1 kpk, polegająca na niesporządzeniu pisemnego uzasadnienia, nie mogło mieć wpływu na treść orzeczenie wbrew podniesionemu w apelacji zarzutowi. Rację ma natomiast odwołujący się podnosząc, iż sąd pierwszej instancji dopuścił się obrazy przepisów prawa materialnego, tj. art. 72 § 1 pkt 8 kpk, poprzez zobowiązanie oskarżonego na podstawie tego przepisu do powstrzymywania się od używania alkoholu wszelkiego rodzaju w okresie próby. Zestawienie treści art. 72 § 1 pkt 5 kk i art. 72 § 1 pkt 8 kk nie pozostawia wątpliwości co do tego, że w odniesieniu do alkoholu można orzec jedynie obowiązek powstrzymania się od jego „nadużywania”, nie jest natomiast możliwe zobowiązanie sprawy do powstrzymania się od „używania” alkoholu. Innymi słowy zwrot ustawowy „innego stosownego postępowania” użyty przez ustawodawcę w treści art. 72 § 1 pkt 8 kk, nie obejmuje zobowiązania do powstrzymania się przez sprawcę od „używania” alkoholu. W tym stanie rzeczy zaskarżony wyrok należało zmienić poprzez zobowiązanie oskarżonego do powstrzymania się od nadużywania alkoholu w oparciu o art. 72 § 1 pkt 8 kk. W pozostałym zakresie wyrok, jako słuszny, należało utrzymać w mocy. Względy słuszności przemawiały za tym aby zwolnić oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając nimi Skarb Państwa (art. 624 § 1 kpk).