Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 515/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. K. (3)

w okresie od 11 sierpnia 2016r. do lutego 2019r. w Z., województwo (...), uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego w wysokości po 300 złotych miesięcznie wobec małoletnich: F. K., określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 14 stycznia 2011r. sygn. akt VIII RC 634/10 oraz wobec L. K. określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 06 kwietnia 2012r. sygn. akt VIII RC 284/11, reprezentowanych przez matkę E. K., wskutek czego powstała zaległość stanowiąca równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, czym naraził uprawnionych na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, a czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, tj. czyn z art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 14 stycznia 2011r. w sprawie VIII RC 634/10 oskarżony K. K. (3) został zobowiązany do uiszczania na rzecz małoletniego syna F. K., urodzonego (...), alimentów w kwocie po 300 złotych miesięcznie.

wyjaśnienia K. K. (3)

k. 158-159

zeznania świadka E. K.

k. 19v-20, k. 160

odpis wyroku w sprawie VIII RC 634/10 SR dla Łodzi -Śródmieścia w Łodzi

k. 30-v

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 06 kwietnia 2012r. w sprawie VIII RC 284/11 oskarżony K. K. (3) został zobowiązany do uiszczania na rzecz małoletniej córki L. K., urodzonej (...), alimentów w kwocie po 300 złotych miesięcznie.

wyjaśnienia K. K. (3)

k. 158-159

zeznania świadka E. K.

k. 19v-20, k. 160

odpis wyroku w sprawie VIII RC 284/11 SR dla Łodzi -Śródmieścia w Łodzi

18-v

Prowadzone przeciwko oskarżonemu przez Komornika Sądowego w sprawach Kmp 8/11 i Kmp 36/12 egzekucje powyższych należności alimentacyjnych okazały się bezskuteczne. Zadłużenie K. K. (3) z tytułu wypłacanych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na dzień 27 maja 2019r. wynosiło 36.829,64 złote.

zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa

k. 1

zaświadczenia Komornika o bezskuteczności egzekucji alimentów

k.10, 11

Matka małoletnich pokrzywdzonych E. K. pobiera świadczenia w wysokościach wynikających z wyroków Sądu z funduszu alimentacyjnego, na mocy kolejnych decyzji o przyznaniu świadczeń pokrzywdzonym.

zeznania świadka E. K.

k. 19v-20, 160

decyzje Prezydenta Miasta Z. o przyznaniu świadczeń z funduszu alimentacyjnego

k. 2-9

Małoletni F. i L. rodzeństwo K. mieszkają z matką i jej konkubentem. Dochody uzyskiwane przez matkę oscylują wokół kwoty 800 złotych miesięcznie. Nadto otrzymuje na dzieci 1.000 złotych miesięcznie w ramach programu "500+", alimenty z funduszu w kwocie łącznej 600 złotych miesięcznie i kwotę 248 złotych tytułem zasiłku rodzinnego. Bez pomocy partnera oraz środków otrzymywanych z funduszu alimentacyjnego nie byłaby w stanie zaspokoić podstawowych potrzeb życiowych dzieci. Oskarżony nie utrzymuje z nimi żadnego kontaktu. Nie przekazywał i nie przekazuje im żadnych prezentów, pieniędzy. Małoletni nie znają ojca biologicznego.

zeznania świadka E. K.

k. 19v-20, 160-v, 161

pismo z MOPS w Z.

k. 27

Oskarżony był czterokrotnie karany, w tym dwukrotnie za czyny z art. 209 § 1 k.k. W okresie do 06 lutego 2013r. do 10 sierpnia 2016 r. odbywał kolejne kary pozbawienia wolności w warunkach zakładu karnego.

odpis wyroku z sprawie V K 765/13 SR dla Łodzi -Śródmieścia w Łodzi

k. 114-v

odpis wyroku w sprawie V K 651/12 SR dla Łodzi -Śródmieścia w Łodzi

k. 117-v

karta karna

k. 141-142

zaświadczenie systemu NOE-SAD

k. 152

Po opuszczeniu zakładu karnego oskarżony nie podjął stałego zatrudnienia. Podejmował prace dorywcze. Zamieszkał z R. B., z którą pozostaje w związku konkubenckim. Nie korzystał z pomocy społecznej. Był zarejestrowany (z krótkimi przerwami) jako osoba bezrobotna w PUP w I.. Nie przedstawiano mu ofert pracy, gdyż utrzymywał, że stara się o pozyskanie środków na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Na poczet zadłużenia alimentacyjnego w każdej z prowadzonych przeciwko niemu spraw egzekucyjnych, począwszy od sierpnia 2016r. do lutego 2019r., dokonywał wpłat kwot po 25 złotych miesięcznie.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 159, 159v

zeznania świadka R. B.

k. 77v-78, 161-162

zaświadczenia Komornika Sądowego o dokonanych wpłatach

k. 42-43, 46-47

pismo z MOPS w I.

k. 38

pismo z PUP w I.

k. 33, 92, 93

Oskarżony we wrześniu 2016r. podjął leczenie z powodu zapalenia stawów. W tym czasie z powodu choroby był niezdolny do pracy jedynie w okresie od 12 do 21 września 2016r. Mimo, że w pozostałym czasie jego ówczesny stan zdrowia nie stanowił przeciwwskazań do podjęcia zatrudnienia, podejmował wówczas jedynie drobne prace dorywcze.

W dniu 22 grudnia 2017r. został pobity, wskutek czego doznał obrażeń, które naruszyły czynności narządów jego ciała na okres nie przekraczający 7 dni i nie były przeszkodą do podjęcia pracy zarobkowej.

Kolejny raz został pobity w dniu 23 grudnia 2018r. Doznał wówczas wybicia zęba V górnego prawego.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 159, 159v

zeznania świadka R. B.

k. 77v-78, 161v-162

zaświadczenia lekarskie

k. 81, 82

dokumentacja medyczna

k. 84-91

odpis wyroku SR w Inowrocławiu w sprawie II K 612/18

k. 175-v

opinia sądowo-lekarska w sprawie II K 612/18 SR w Inowrocławiu

k. 173-174, 182-183

Oskarżony w 2018r. podjął prace dorywcze w I. przy malowaniu elewacji. W dniu 27 lipca 2018r. doszło do kradzieży narzędzi o łącznej wartości 1.880 złotych służących mu do wykonywania pracy.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 159

zeznania świadka R. B.

k. 161v

odpis wyroku SR w Inowrocławiu w sprawie II K 1456/18

k. 171-172v

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka E. K.

za wiarygodne w zakresie w jakim okazały się istotne dla sprawy uznane zostały zeznania świadka E. K. wobec faktu, że zyskały one potwierdzenie w innych wiarygodnych dowodach, a ich treść nie pozostaje w sprzeczności z ustalonym stanem faktycznym.

wyjaśnienia oskarżonego K. K. (3)

wyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał za wiarygodne w zakresie mającym istotne znaczenie dla niniejszego postępowania i znajdującym potwierdzenie w pozostałych dowodach; Sąd odmówił mu wiary w tej cześci jego relacji, w której wskazywał na to, że jego stan zdrowia uniemożliwiał mu podjęcie pracy zarobkowej w okresie objętym zarzutem, a w konsekwencji nie uchylał się od realizacji ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego; przeczy temu treść zaświadczeń lekarskich załączonych przez oskarżonego, gdyż wynika z nich, że niezdolność do wykonywania pracy dotyczyła jedynie niewielkiego okresu czasu; nadto, z jego wyjaśnień, jak i zeznań świadka R. B. wynika, że podejmował on wówczas prace dorywcze, co oznacza, że stan jego zdrowia nie był tak ciężki, jak próbował przekonać o tym Sąd; opinia sądowo-lekarska sporządzona w sprawie II K 612/18 Sądu Rejonowego w Inowrocławiu dowodzi zaś, że po pobiciu 22 grudnia 2017r. doznał obrażeń naruszających czynność narządów jego ciała na okres poniżej 7 dni, gdyż ulegają one wygojeniu w ciągu kilku dni, a dolegliwości z nimi związane nie wpływają na ograniczenie funkcjonowania organizmu ponad kodeksowo określony termin tygodnia.

zeznania świadka R. B.

podobnie jako wiarygodne w zakresie potwierdzonym innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie Sąd ocenił zeznania R. B.; świadek starała się przedstawić stan zdrowia oskarżonego jako de facto uniemożliwiający mu podjęcie pracy zarobkowej, z drugiej strony jednak przyznała, że mimo to podejmował prace dorywcze.

odpisy wyroków dot. K. K., karta karna, zaświadczenie systemu NOE SAD

stanowią niekwestionowany dowód dotychczasowego trybu życia oskarżonego, jego uprzedniej karalności oraz okresów jego pobytów w zakładach karnych.

zaświadczenia Komornika o bezskuteczności egzekucji alimentów, o dokonanych wpłatach na poczet zadłużenia alimentacyjnego

w części wskazującej na nie podjęcie przez oskarżonego stałej pracy zarobkowej po opuszczeniu jednostki penitencjarnej, podejmowania prac pozwalających na bieżące utrzymanie i potwierdzającej niewielkie wpłaty na poczet zadłużenia alimentacyjnego, znajdują potwierdzenie w dokumentacji dotyczącej stanu egzekucji i wysokości zadłużenia, zasługują tym samym na podzielenie.

odpisy wyroków w sprawach alimentacyjnych, zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, zaświadczenia Komornika o bezskuteczności egzekucji alimentów, decyzje Prezydenta Miasta Z. o przyznaniu świadczeń z funduszu alimentacyjnego, pismo z MOPS w Z.

w sposób obiektywny i w pełni wiarygodny dokumentują fakt ustalenia wyrokami sądowymi wysokości świadczeń alimentacyjnych na rzecz małoletnich pokrzywdzonych, bezskuteczności ich egzekucji przez komornika sądowego, niewielkich wpłat dokonywanych przez oskarżonego, wysokości zadłużenia i pobierania przez F. K. i L. K. reprezentowanych przez matkę E. K. świadczeń z Funduszu Alimentacyjnego, oraz świadczeń wypłacanych E. K. przez MOPS w Z..

zaświadczenia lekarskie, dokumentacja medyczna, opinia sądowo-lekarska w sprawie II K 612/18 SR w Inowrocławiu

nie budzą wątpliwości pod względem wiarygodności, żadna ze stron ich prawdziwości nie zaprzeczała; także opinia sądowo-lekarska sporządzona przez biegłego sądowego na okoliczność rodzaju i charakteru obrażeń doznanych przez oskarżonego wskutek pobicia go w dniu 22 grudnia 2017r.jest pełna, jasna i metodologicznie poprawna.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

K. K. (3)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości fakt, że zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona przewidziane przez ustawodawcę, jako typizujące przestępstwo z art. 209 § 1a k.k. albowiem:

- uchylał się on od wykonania obowiązku alimentacyjnego w stosunku do swoich dzieci F. i L. K.; stwierdzając uchylanie się przez oskarżonego od obowiązku alimentacyjnego, Sąd uznał, że K. K. (3) w okresie przypisanego mu przestępstwa miał możliwość wykonywania pracy zarobkowej, pozwalającej mu na uzyskanie środków na zapłatę alimentów. Oskarżony chorował wówczas co prawda na zapalenie stawów, następnie został pobity, jednak jak wynika z załączonej do akt dokumentacji medycznej niezdolność oskarżonego do wykonywania pracy dotyczyła jedynie niewielkiego okresu czasu i nie stanowiła przeszkody do podjęcia przez niego odpłatnego zatrudnienia. Sam też przyznał w złożonych wyjaśnieniach, że podejmował wówczas prace dorywcze i z tego osiągał niewysokie dochody. Tym samym Sąd nie dał wiary podsądnemu co do jego możliwości zarobkowych. Zdaniem Sądu miał on obiektywną możliwość pozyskania odpowiednich środków pozwalających na realizację nałożonego na niego obowiązku w pełnej wysokości, co też czyni od marca 2019r. W ocenie Sądu, w podsumowaniu powyższych rozważań należy stwierdzić, że wykonywanie pracy dorywczej po opuszczeniu zakładu karnego w sierpniu 2016r. i dokonywanie wpłat na poczet alimentów w wysokości po 50 złotych miesięcznie aż do lutego 2019r., wskazuje na fikcyjność realizacji tego obowiązku.

- obowiązek ten był określony co do wysokości orzeczeniami sądowymi - wyrokami Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 14 stycznia 2011r. i z dnia 06 kwietnia 2012r.

- łączna wysokość powstałych wskutek tego zaniechania zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych,

- skutkiem zaniechania ze strony oskarżonego było narażenie małoletnich na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, biorąc pod uwagę wiek małoletnich dzieci oraz niewysokie dochody matki sprawującej nad w/w opiekę; zauważyć należy, że pozostawanie E. K. w nowym związku, nie wpływa na odpowiedzialność karną oskarżonego; jej nowy partner nie był zobowiązany do zaspakajania potrzeb życiowych F. i L. K.. Istota przestępstwa narażenia na niemożność zaspokojenia potrzeb życiowych polega na tym, że taka niemożność następuje na skutek uchylania się od obowiązku opieki przez jedną z osób zobowiązanych, nawet jeśli uprawniony ma zaspokojone wszystkie podstawowe potrzeby na skutek zwiększonego wysiłku innej osoby (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20.07.1970 r., V KRN 259/71). Przez podstawowe potrzeby życiowe należy natomiast rozumieć nie tylko zabezpieczenie każdemu człowiekowi minimum egzystencji w postaci środków przeznaczonych na jego utrzymanie: żywności, odzieży, mieszkania itp., ale również - odpowiednio do wieku - zapewnienie mu niezbędnego wykształcenia i przygotowania zawodowego, a także możliwości korzystania z dóbr kulturalnych. Jak wynika z zeznań świadka E. K., bez pomocy funduszu alimentacyjnego i nowego partnera, nie byłaby ona w stanie zapewnić dzieciom podstawowych rzeczy potrzebnych do życia. Dzieci nie mogłoby korzystać, z uwagi na brak środków pieniężnych, z wycieczek szkolnych oraz dodatkowych zajęć.

Czyn oskarżonego był umyślny i zawiniony, nie zachodziły okoliczności wyłączające bezprawność ani winę. Ponadto, w ocenie Sądu, przypisany oskarżonemu czyn był bezprawny, a stopień jego społecznej szkodliwości był wyższy niż znikomy. W istocie charakteryzuje się znacznym stopniem społecznej szkodliwości.

Ustalając sprawstwo oskarżonego Sąd zmodyfikował okres przypisanego mu czynu, przyjmując jako datę początkową dzień 11 sierpnia 2016 r. Sąd miał tu bowiem na uwadze to, że K. K. (3) od dnia 06 lutego 2013r. do dnia 10 sierpnia 2016r. przebywał w zakładzie karnym. Z kolei jako datę końcową przyjął luty 2019r., gdyż od marca 2019r. oskarżony dokonuje regularnych wpłat na poczet alimentów w zasądzonych kwotach.

Oskarżony działał w warunkach recydywy zwykłej, normowanej treścią art. 64 § 1 k.k., bowiem przypisanego mu czynu dopuścił się w okresie 5 lat od odbycia od dnia 11 sierpnia 2015r. do dnia 10 sierpnia 2016r. kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 11 czerwca 2012r. w sprawie V K 651/12 za czyn z art. 209 § 1 k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K. (3)

1.

1.

wymierzając oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, jako okoliczności obciążające potraktowano:

- długotrwałość zaniechania realizacji obowiązku alimentacyjnego na dwoje dzieci,

- brak faktycznej woli wywiązania się z zobowiązania - dokonywanie symbolicznych wpłat w kwotach po 25 złotych miesięcznie miało na celu wyłącznie zapewnienie oskarżonemu bezkarności w razie wszczęcia przeciwko niemu kolejnego postępowania karnego o przestępstwo niealimentacji,

- czterokrotną uprzednią karalność, w tym dwukrotnie za czyny z art. 209 § 1 k.k.

- popełnienie przypisanego mu czynu w warunkach recydywy zwykłej z art. 64 § 1 k.k.

Na korzyść oskarżonego przemawia natomiast rozpoczęcie wykonywania obowiązku alimentacyjnego na rzecz dzieci w pełnej wysokości, począwszy od marca 2019r.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do treści art. 627 k.p.k. obciążając nimi w całości oskarżonego. Sąd nie znalazł bowiem podstaw do zwolnienia go z obowiązku ich uiszczenia.

Na wydatki obciążające oskarżonego w kwocie łącznie 466,17 złotych złożyły się: koszty doręczeń (40zł), koszt karty karnej (30zł), koszt podróży świadka (396,17zł).

Nadto Sąd zasądził od oskarżonego tytułem opłaty - w związku z orzeczoną wobec niego karą pozbawienia wolności - kwotę 180 złotych, stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tj.: Dz. U. z 1983r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

7.  Podpis

Magdalena Śliwińska