Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 231/19

1.

2.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2020 r.

4.Sąd Apelacyjny w Szczecinie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Andrzej Wiśniewski (spr.)

Sędziowie: SA Andrzej Mania

SO del. do SA Dorota Mazurek

Protokolant: st. sekr. sądowy Karolina Pajewska

5.przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin – Prawobrzeże w Szczecinie Wiesława Drabika

6. po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2020 r. sprawy

7.Z. P.

8.na skutek apelacji wniesionych przez obrońcę skazanego i prokuratora

9.od wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Szczecinie

10.z dnia 12 lipca 2019 r. sygn. akt III K 88/19

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zasądza od skazanego na rzecz Skarbu Państwa 1/2 wydatków za postępowanie odwoławcze, pozostałą częścią wydatków obciążając Skarb Państwa.

SSO (del.) Dorota Mazurek SSA Andrzej Wiśniewski SSA Andrzej Mania

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 231/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok łączny Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 12 lipca 2019r., sygn. III K 88/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

rażąca niewspółmierność kary 3 lat pozbawienia wolności wyrażająca się w zastosowaniu przez Sąd I instancji metody asperacji, podczas gdy dyrektywy wymiaru kary, właściwości i warunki osobiste sprawcy, opinia o skazanym z zakładu karnego, jednorodność dóbr naruszonych przez skazanego przemawiają za zastosowaniem metody pełnej absorpcji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wymierzając karę łączną Sąd bierze pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, która kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zasady te znacząco zmieniły się w 2015r., stąd przywoływanie orzecznictwa sądowego sprzed tej daty nie może być skuteczne. Sąd I instancji wymierzając karę łączną w dużym stopniu uwzględnił okoliczności przywoływane przez obrońcę związane z bliską czasową i rodzajową przestępstw, za które kary podlegały łączeniu. Nie można jednak tracić z pola widzenia okoliczności, iż czyny przypisane skazanemu godziły w dobra osobiste, a w obu wyrokach występowały inne osoby pokrzywdzone. To zaś sprzeciwiało się zastosowaniu pełnej absorpcji. Łącząc zatem kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 2 lat pozbawienia wolności i wymierzając karę łączną 3 lat pozbawienia wolności Sąd I instancji w wystarczającym stopniu uwzględnił okoliczności korzystne dla skazanego.

Wniosek

o wymierzenie kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności ewentualnie kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podstaw do wymierzenia kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności nie było żadnych. W sytuacji wymierzenia kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 11 września 2018r., sygn. III K 60/18 ta kara była dolną granicą orzekania kary łącznej. W sytuacji zaś godzenia w dobra osobiste różnych pokrzywdzonych nie było podstaw do orzekania kary łącznej z zastosowaniem pełnej absorpcji.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.5.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Cały wyrok łączny Sądu I instancji.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

wobec niezasadności zarzutu i wniosku apelacji oraz przy braku podstaw uwzględnianych z urzędu należało wyrok utrzymać w mocy.

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt II

Obie apelacje - prokuratora i obrońcy zostały uznane za bezzasadne, stąd połowę wydatków ponosi skazany, a połowę - Skarb Państwa. W przypadku wyroku łącznego nie pobiera się opłaty - art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych.

1.PODPIS

Andrzej Mania Andrzej Wiśniewski Dorota Mazurek

1.6.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wymiar kary łącznej pozbawienia wolności

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.7.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wysokość kary

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana