Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 493/19

Uzasadnienie punktu I wyroku z dnia 21 lutego 2020 r.

Decyzją z dnia 15 lipca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał K. K. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, jakiemu uległ on w dniu 5 maja 2014 r., w wysokości odpowiadającej 20% stałego/długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Ubezpieczony wniósł odwołanie od powyższej decyzji, przy czym ostatecznie domagał się przyznania mu prawa do odszkodowania w wysokości odpowiadającej 28% uszczerbku na zdrowiu wyłącznie w oparciu o opinię biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowo - ortopedycznej (k. 218).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wywodząc jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. K. był zatrudniony w Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddziale w S. na stanowisku pracownika drogowego – dróżnika i z tego też tytułu podlegał ubezpieczeniu wypadkowemu. Dnia 5 maja 2014 r., podczas wykonywania czynności służbowych polegających na uzupełnienia punktu referencyjnego zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie zjazdu drogi krajowej numer (...) do miejscowości N., K. K. został uderzony przez samochód zabezpieczający pracę, w który uderzył rozpędzony samochód I. (...) z naczepą.

W wyniku wypadku K. K. doznał wielonarządowych uszkodzeń ciała.

Niesporne , nadto dowód: protokół nr (...) ustalenia przyczyn i okoliczności wypadku przy pracy – k. 6-9 akt organu (plik III);

Podczas badania lekarskiego w dniu 24 czerwca 2015 r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził u K. K. 40% uszczerbek na zdrowiu, z czego 15% z punktu 71a, 10% z punktu 58a, 10 % z punktu 147a i 5% z punktu 147a.

Komisja Lekarska ZUS podczas podania K. K. w dniu 10 lipca 2015 r. stwierdziła natomiast u niego uszczerbek na zdrowiu w wysokości 20%, w tym 15% z punktu 71a oraz 5 % z punktu 147a.

Niesporne, a nadto dowód – orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – k. 18 akt organu (plik IV), orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS – k. 20 akt organu (plik IV), opinia lekarska z dnia 24 czerwca 2015 r. – k. 23 dokumentacji medycznej organu tom II, opinia lekarska z dnia 10 lipca 2015 r. – k. 25-26 dokumentacji medycznej organu tom II;

Długotrwałymi następstwami przebytego wypadku pozostają:

- usunięcie śledziony, co skutkuje uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 15% z punktu 71 a,

- złamanie uda prawego z zanikami mięśniowymi, osłabienie siły mięśniowej, skrócenie kończyny, co skutkuje uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 8 % z punktu 147a,

- szpotawość kolana prawego z bolesnym ograniczeniem ruchomości spowodowanej bolesnym przeskakiwaniem pasma powięzi nad nadkłykciem bocznym kości udowej oraz trzeszczenie w stawie podczas ruchów świadczące o chonodromalacji chrząstki stawowej, co stanowi uszczerbek na zdrowiu w wysokości 5% z punktu 156.

Łączny uszczerbek na zdrowiu K. K. wynosi 28%.

K. K. uległ także wypadkowi przy pracy w 2010 r. Skutkiem tego wypadku była przepuklina mięśniowa w linie pooperacyjnej oraz zaburzenia czucia na bocznej powierzchni uda.

Dowód: opinia biegłego z zakresu chirurgii urazowo - ortopedycznej wraz z opiniami uzupełniającymi – k. 20-21, 26, 55, opinia biegłego specjalisty z zakresu chorób wewnętrznych i nefrologii, dokumentacja medyczna zgromadzona w aktach organu;

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Odwołanie, w ostatecznie wnoszonym zakresie, okazało się zasadne.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Stały uszczerbek na zdrowiu stanowi takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nie rokujące poprawy, natomiast uszczerbek długotrwały naruszenie czynności organizmu powodujące upośledzenie jego czynności na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie (art. 11 ust. 2 i 3 ustawy).

Szczegółowe zasady orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu oraz tryb postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania z dnia 18 grudnia 2002 roku (Dz.U. z 2013 r., Nr 954 t.j.).

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawało, iż ubezpieczony uległ wypadkowi przy pracy w dniu 5 maja 2014 roku. Spór dotyczył natomiast wysokości uszczerbku na zdrowiu doznanego przez ubezpieczonego w związku z przedmiotowym wypadkiem.

Przedstawione powyżej okoliczności faktyczne Sąd oparł na treści protokołu powypadkowego i dokumentach znajdujących się w aktach sprawy (szczegółowo przywołanych powyżej), których prawdziwości nie kwestionowała żadna ze stron.

Z uwagi na konieczność zastosowania wiedzy specjalnej Sąd dopuścił w niniejszej sprawie dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej oraz specjalisty chorób wewnętrznych i nefrologii na okoliczność, w jakiej wysokości ubezpieczony doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku przy pracy w dniu 5 maja 2014 r.

Z wydanych opinii głównej oraz opinii uzupełniających biegłego z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej wynika, iż wypadek, który miał miejsce w dniu 5 maja 2015 roku, skutkował 28% długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu ubezpieczonego. Biegły zakwalifikował uszczerbek na zdrowiu z pozycji 71 a, 147a i 156 Załącznika do ww. Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r.

Pozycja 71a dotyczy utraty śledziony bez większych zmian w obrazie krwi i przewiduje maksymalny uszczerbek na zdrowiu w wysokości 15%.

Pozycja 147 a odnosi się do złamania kości udowej – w zależności od zniekształceń, skrócenia, zaników mięśniowych i ograniczenia ruchów w stawach – z nieznacznymi zmianami i skróceniem do 4 cm i przewiduje uszczerbek na zdrowiu w graniach od 5 do 15%.

Pozycja 156 odnosi się natomiast do innych następstw uszkodzeń kolana: skrócenia kończyny, zaburzenia osi, stawu (koślawość, szpotawość, ruchomość patologiczna), dolegliwości przewlekłych zapalnych, zapaleń ropnych, ciał obcych, przetoki itp. w zależności od stopnia i przewiduje uszczerbek na zdrowiu od 1 do 20 %.

Biegły wyjaśnił, że ustalił uszczerbek na zdrowiu z punktu 147a odmiennie niż organ, to jest o 3 punkty procentowe wyżej, albowiem w wyniku złamania uda prawego doszło do czynnościowego skrócenie kończyny w następstwie powstałej szpotawości kolana, powstały zaniki mięśniowe i osłabienie siły mięśniowej uda i pośladka prawego, których nie było przed wypadkiem, stąd też minimalny procent uszczerbku na zdrowiu jest niewystarczający do określenie skutków wypadku, a adekwatny do tych skutków pozostaje uszczerbek na poziomie 8%.

Biegły wyjaśnił również, że powstała szpotawość kolana prawego spowodowała bolesne przeskakiwanie pasma powięzi nad nadkłykciem bocznym kości udowej oraz trzeszczenie w stawie podczas ruchów świadczące o chonodromalacji chrząstki stawowej, co wymagało oddzielnej oceny uszczerbku z punktu 156. Następstwem przebytego urazu są bowiem zarówno zmiany w obrębie uda, jak i stawu kolanowego i dlatego należy ocenić je oddzielnie.

W zakresie punktu 71 a opinia biegłego z zakresu chirurgii urazowo – ortopedycznej pokrywała się z opinią biegłego z zakresu chorób wewnętrznych (i także ze stanowiskiem organu).

Ubezpieczony nie wniósł zarzutów do obu ww. opinii, a zarzuty organu dotyczyły wyłącznie zastosowania punktu 156, gdyż w ocenie organu następstwa złamania takie jak szpotawość kolana i skrócenie kończyny winny poddane ocenie w ramach punktu 147, a nie osobno z punktu 156 (k. 37).

W ocenie Sądu ww. opinie, wydane przez wysokiej klasy fachowców o wieloletnim doświadczeniu klinicznym, o specjalności odpowiedniej do schorzeń ubezpieczonego, po badaniu przedmiotowym oraz dogłębnej analizie dokumentacji medycznej, są jasne i spójne. Sąd uznał, iż biegli prawidłowo zastosowali wskazane przez siebie pozycje powołanego powyżej rozporządzenia oraz w sposób adekwatny dokonali oceny procentowej wynikających ze schorzeń uszczerbków na zdrowiu w granicach wyznaczonych w tabeli. Raz jeszcze podkreślenia wymaga, iż zarzuty organu ograniczały się do zastosowania także punktu 156, co jednak biegły szczegółowo i przekonująco wyjaśnił w treści opinii uzupełniającej, w której wskazał, iż powstała szpotawość kolana prawego spowodowała bolesne przeskakiwanie pasma powięzi nad nadkłykciem bocznym kości udowej oraz trzeszczenie w stawie podczas ruchów świadczące o chonodromalacji chrząstki stawowej, co wymagało oddzielnej oceny uszczerbku z punktu 156. Następstwem przebytego urazu są bowiem nie tylko zmiany w obrębie uda, ale także stawu kolanowego i dlatego należy ocenić je oddzielnie.

Sąd dopuścił także dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu neurologii. Opinia ta wymagałaby dodatkowego uzupełniania, na co nie wyrażał zgody ubezpieczony reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika oświadczając, że domaga się przyznania odszkodowania w wysokości odpowiadającej 28% uszczerbku na zdrowiu zgodnie z opinią biegłego z zakresu chirurgii urazowo – ortopedycznej. Stąd też Sąd odstąpił od uzupełniania opinii, skoro w konsekwencji decyzji ubezpieczonego nie stanowiła ona podstawy do czynienia ustaleń w niniejszej sprawie. Ubezpieczony podczas ostatniej rozprawy podkreślił również, że nie wnosi o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego żadnej innej specjalności.

Wobec powyższego Sąd uznał, że wypadek przy pracy mający miejsce w dniu 5 maja 2014 roku spowodował u ubezpieczonego 28 % długotrwały uszczerbek na zdrowiu i w konsekwencji orzekł jak w sentencji wyroku zmieniając zaskarżoną decyzję w oparciu o art. 477 14 § 2 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...);

4.  (...)

5.  (...)

23.03.2020 r.