Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony M. F. pracował m.in. wraz z bratem P. F. w firmie budowlanej w m-cu listopada 2018 roku na terenie T.. Oskarżony M. F. posiada dwa telefony komórkowe o nr: (...) i (...) .

W dniu 26 listopada 2018 roku oskarżony M. F. w godzinach rannych wyjechał z P. do T., a jego telefon komórkowy o nr (...) logował się wówczas w godzinach 6:48 – 6:57 w okolicach T.. Po czym wrócił z powrotem do P., gdyż już o godz. 7:45 jego telefon komórkowy o nr (...) logował się w stacji nadajników (...) w pobliżu miasta. W godzinach 8:00-11:45 jego telefon o nr (...) logował się w zasięgu nadajników znajdujących się w najbliższym sąsiedztwie ul. (...) im. J. P..

W dniu 26 listopada 2018 roku w P. w godzinach wczesno – przedpołudniowych, a więc około godz. 9:45-10:00 uczeń (...) przy ul. (...) – K. P. wyszedł na przerwie z budynku szkoły w/w i udał się w okolicę pobliskiego parku im. J. P., chcąc spotkać się z kolegą z pobliskiej szkoły (...). Kiedy K. P. wracał z powrotem do szkoły na lekcje, ulicą (...) w okolicy parku, podszedł do niego oskarżony M. F., który zaczepił go, żądając od niego pieniędzy. Gdy K. P. mu odmówił, M. F. stał się agresywny, w wulgarnych słowach zaczął mu grozić, iż on jest ze(...)a następnie zaczął szarpać K. P. za kurtkę, a potem go bić, zadając mu ciosy na tułów i głowę. Po krótkiej szamotaninie, K. P. wyrwał się oskarżonemu i uciekł do szkoły. Oskarżony M. F. od razu udał się za nim na teren szkoły.

W szkole K. P. udał się do gabinetu dyrektor (...) – B. J. (1), gdzie na gorąco opowiedział o przebiegu zdarzenia obok parku. Po chwili do budynku szkoły wszedł kolega K. P.–J. T., który przekazał pokrzywdzonemu, iż na zewnątrz, przed wejściem do szkoły, był przed momentem zaczepiony przez nieznanego mu mężczyznę, który wypytywał właśnie o K. P.. O zdarzeniu została powiadomioną Policja, a obu chłopcom K. P. i J. T. zostały okazane tablice poglądowe, na których w/w zgodnie rozpoznali oskarżonego M. F..

W wyniku zdarzenia została uszkodzona kurtka pokrzywdzonego K. P., a on sam doznał obrażeń ciała w postaci: stłuczenia głowy i twarzy z otarciami naskórka czoła, powieki oka prawego i policzka prawego oraz stłuczenie i zadrapanie palca II ręki lewej, co spowodowało naruszenie czynności narządów jego ciała trwające nie dłużej niż siedem dni w rozumieniu Kodeksu Karnego.

Oskarżony M. F. po tym zdarzeniu, w dniu 26 listopada 2018 roku w godzinach późniejszych przebywał na terenie miasta P., a jego telefony komórkowe o nr: (...) i (...) logowały się wówczas w różnych stacjach w stacjach - nadajnikach (...) na terenie miasta. Jednocześnie M. F. aktywnie korzystał ze swojego telefonu m in. redagował wiadomości tekstowe sms-y, jakoby miał przebywać w domu. Telefon komórkowy oskarżonego o nr (...) np. o godz. 14:50 zalogował się i znajdował się w okolicach nadajnika ul. (...) w P.

Również telefon należący do brata oskarżonego P. F. o nr (...) w dniu 26 listopada 2018 roku znajdował się w zasięgu nadajników:

- godz. 5:37-6:38 – nadajniki mieszczące się na terenie P.,

- godz. 6:47 – nadajnik mieszczący się na terenie W.,

- godz. 6:50-06:51 – nadajniki mieszczące się na terenie T.,

- godz. 7:57-14:13 nadajniki mieszczące się na terenie P.

Zaś telefon należący do kolegi oskarżonego D. D. (1) o nr (...)

w dniu 26 listopada 2018 roku znajdował się w zasięgu nadajników:

- godz. 7:08 – nadajniki mieszczące się na terenie T.,

- godz. 14:04 do godzin wieczornych nadajniki mieszczące się na terenie P.,

/dowód: zeznania świadków: K. P. k.2-3, 61, 223-223verte-225, 279 verte-280, J. T. k. 30,63, 280 verte-281, B. J. (1) k. 279 verte;

Częściowo zeznania świadków : P. F. k. 67,225verte, J. D. k. 248verte-249, T. M. k. 73, 149, 226verte, M. J. k. 119,226-226verte, protokół przesłuchania świadka D. D. (1) k. 69;

Protokół zawiadomienia o przestępstwie k.2-4, karta leczenia szpitalnego k. 6, tablica poglądowa z okazania k.22, protokoły okazania wizerunku k.31-34, opinia chirurgiczna k. 43, protokół z oględzin z monitoringu k.46-47, notatki urzędowe z analizy logowań telefonów k.70, 71, 147,148, protokół zatrzymania rzeczy k. 85-87, protokół oględzin telefonu k.88-91, wykaz połączeń i logowań M. F. k.135-144, płyta CD z zapisem bilingów k. 170-171, wydruki sms-ów z telefonów komórkowych i zapisów rozmów z Messengera k. 90-91, 109-111, 216-22-, 242-247 /

Oskarżony M. F. ma 29 lat. Ma wykształcenie podstawowe, nie posiada wyuczonego zawodu, przed aresztowaniem pracował w firmie budowlanej jako pomocnik hydraulika z wynagrodzeniem ok. 3.000-3.500 złotych. Oskarżony jest kawalerem, nie posiada nikogo na utrzymaniu, majątku nie posiada.

Oskarżony był kilkakrotnie karany sądownie, generalnie za p-stwa p-ko mieniu i tak:

- wyrokiem z dnia 17.04.2008 roku Sądu (...) w P. w sprawie (...) za czyn z art.280 § 1 kk i innych na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie: 30.08.2007r.- 17.04.2008r. i 16.06.2008r. 28.2009r.

- wyrokiem z dnia 17.12.2013 roku Sądu (...) w P. w sprawie (...) za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art.64 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat, który następnie zarządzono postanowieniem sądu z dnia 27.01.2015 roku,

- wyrokiem z dnia 11.12.2012 roku Sądu (...) w P. w sprawie (...) za czyny z art.. 190 § 1 kk, art.158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk na karę łączną 1 roku i 6 m-cy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie: 04.12.2010r.- 05.12.2010r. i 23.05.2016r.- 18.11.2017r.;

/dowód: dane osobo poznawcze k.222, dane o odbyciu kar k.24-26, dane o karalności k.36-37, 50-51, odpisy wyroków i dane o odbyciu kary k. 94-102 /

Oskarżony M. F. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

W toku postępowania przygotowawczego wyjaśnił, że w dniu 26.11.2018 roku od godz.6:00 do godz. 15:00 po popołudniu nie przebywał w P., ale w T. przez cały ten czas, pracując przy pracach hydraulicznych przy (...), w firmie budowlanej wraz ze swoim bratem P. F. oraz kolegą D. D. (1). Podał, że tego dnia miał przez cały czas swój telefon o nr (...). Ma też drugi telefon, który kupił na handlarza, karta jest zarejestrowana na kogoś innego. Przyznał, że jest bywalcem klubu (...) w P.. Wyjaśnił, iż mieszkał w wynajętym mieszkaniu przy ul. (...) w P.. Nie wie dlaczego jego telefon logował się w P., bo może go nie zabrał ze sobą, bądź przejeżdżał z pracodawcą T. M. koło parku, bo często kierowali się w stronę ulicy (...). Nie wie o której skończył prace tego dnia, może wrócił trochę wcześniej i wysiadł na ul. (...) w P.. Nie wie, w którym miejscu wysiadł ulicy (...). Przyznał, że ma profil na (...) i w dniu 26.11.2018 roku logował się na tym portalu społecznościowym i korzystał z jego komunikatora (...) . Nie wie czy wysyłał wiadomości przez niego. Nie pamięta czy przeglądał pocztę na I..

W postępowaniu sądowym oskarżony potwierdził swoje wcześniejsze wyjaśnienia i podał, że

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. F. k. 57, 77-78, 223, /

Sąd Rejonowy dokonał następującej oceny zgromadzonego materiału dowodowego i zważył co następuje:

W przedmiotowej sprawie odnośnie usiłowania rozboju na osobie K. P. Sąd w całości odmówił waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego M. F., iż on w dniu zdarzenia był od godz. 6 rano do 15 popołudniu w pracy w T., albowiem były one nielogiczne, niespójne i stały one w całkowitej sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. W ocenie Sądu te wyjaśnienia oskarżonego oraz mające je potwierdzać - zeznania świadków P. F. i D. D. (1) - stanowiły nieudolną próbę stworzenia „alibi” M. F., które w wyniku weryfikacji wpierw o dowody rzeczowe – analizy połączeń telefonicznych w telefonach oskarżonego (dwóch) jak i jego brata P. F. i kolego D. D. (1), w dniu 26.11.2018r., łączenia się telefonów w/w osób z nadajnikami „bts” na terenie miasta P. i T. wykazały nieprawdziwość wersji oskarżonego, jego rodziny i kolegów. Bowiem z tym dowodów wynika jednoznacznie, że oba telefony oskarżonego, jego brata, jego kolegi w/w tylko początkowo rano 6:48-6:57 (oskarżony), 6:50-06:51 (P. F.) i 7:08 (D. D.) łączyły się z nadajnikami w T., natomiast już od godz. 7:45 (oskarżony) i godz.7:57-14:13 (P. F.) ich telefony łączyły się z nadajnikami w P.. Oskarżony w czasie, gdy doszło do usiłowania rozboju ewidentnie jego telefon o nr (...) logował się w zasięgu nadajników znajdujących się w najbliższym sąsiedztwie ul. (...) im. J. P.. Następnie nie budziło żadnych wątpliwości, iż oskarżony już od godziny 7:45 kiedy znalazł się w zasięgu nadajników miasta P. przebywał cały czas na terenie miasta, korzystając aktywnie wówczas z dwóch telefonów m in. redagował wiadomości tekstowe sms-y (k.146, 148, 70,71). Również aktywność świadków P. F. i D. D. (1) poprzez ich telefony komórkowe i łączenia ich z nadajnikami, wskazuje jasno, że w/w również w dniu 26.11.2018r. w godzinach kiedy doszło do przedmiotowego zdarzenia, przebywali na terenie miasta P., a nie T. (k. 146-147) . Dlatego Sąd całkowicie odrzucił te zeznania w tej części, jako nieprawdziwe i niewiarygodne.

Nadto Sąd uznał zeznania świadków T. M. i M. J. za nie przydatne i nie wnoszące niczego istotnego w niniejszej sprawie, gdyż w/w nie pamiętali w ogóle dnia 26.11.2018r. i nie potrafili kategorycznie potwierdzić wersji oskarżonego, poza potwierdzeniem, iż oskarżony z P. F. i D. D. (1) pracowali w m-cu listopadzie 2018r. w T. wykonując roboty ziemne, hydrauliczne przy (...) Natomiast sami świadkowie na rozprawie jasno stwierdzili, iż nie prowadzili żadnej ewidencji czasu pracy, a ich opowieści o wykonywaniu prac budowlanych przez oskarżonego, jego brata i kolegę, zabieraniu ich, odwożeniu, dotyczyły typowego, normalnego rytmu i dnia pracy ( k. 73, 149, 226verte, 119,226-226verte).

Za nieudaną ze strony obrony oraz oskarżonego - Sąd uznał próbę celowej dyskredytacji osoby pokrzywdzonego w osobie działań i zeznań świadka J. D. (siostry D. D. (1)), która z wyrachowaniem po znalezieniu pokrzywdzonego K. P. na portalu społecznościowym F., poprzez używany komunikator M., nawiązała z nim korespondencję, w tracie której, zaczepiając go na różne tematy np. „zioło” (narkotyki), podpuszczała go, próbując wydobyć ważne informacje o zdarzeniu z dnia 26.11.2018r. w parku. Przesłała w/w poprzez komunikator nawet zdjęcie oskarżonego, pytając pokrzywdzonego, czy to z nim szarpał. Te działania oraz załączona przez obronę korespondencja z M. między świadkiem J. D. a K. P., wskazuje dobitnie na nową wersję obrony, prezentowaną, na wypadek, gdyby sąd obalił pierwszą wersję obrony „o pobycie” oskarżonego w pracy w dniu 26.11.2018r., a polegająca na ewentualnym przyjęciu, że może i to oskarżony spotkał się z pokrzywdzonym w dniu 26.11.2018r. w parku, ale nie doszło do żadnego usiłowania rozboju, lecz „nieporozumień” finansowych dotyczących ewentualnego zakupu „towaru-zioła”, które może chciał nabyć M. F. i stąd „szarpaniny”. Ta prowokacja przygotowana przez świadka J. D. jasno wskazuje na inspirację ze strony oskarżonego i jego „znajomych”. Dlatego Sąd podszedł z dużą ostrożnością do rewelacji zawartych w zeznaniach świadka J. D., treści wiadomości tekstowych zawartych wydrukach z komunikatora uznając je za nieobiektywne i wyreżyserowane na potrzeby obrony M. F.. Dlatego ostatecznie Sąd w tej części odmówił waloru wiarygodności zeznaniom świadka J. D. złożonych przed sądem.

W przedmiotowej sprawie Sąd dał wiarę w całości zeznaniom pokrzywdzonego K. P. odnośnie przebiegu zdarzenia z dnia 26.11.2018r., albowiem w/w zeznania wbrew argumentom obrony, były jasne, spójne i znajdowały pośrednio potwierdzenie i uzupełnienie w zeznaniach innych świadków J. T. i B. J. (2). Wynika z nich niezbicie, że w godzinach wczesno przedpołudniowych został w okolicach parku im. J. P. zaczepiony przez nieznanego mu mężczyznę, który zażądał od niego pieniędzy, a kiedy spotkał się z odmową, to napastnik stał się agresywny i zaczął go straszyć, że pochodzi ze „starówki miasta”, wyzywać słowami wulgarnymi, następnie zaczął go szarpać za odzież i bić. Dzięki szczęściu pokrzywdzonemu udało się wyrwać i uciec do Szkoły. To wtedy K. P. znalazł się w gabinecie Pani Dyrektor Szkoły B. J. (1) i opowiedział jej o zdarzeniu, że następnie sprawca go gonił. Sam świadek J. T. tuż po zdarzeniu był zaczepiany przed budynkiem szkoły przez sprawcę i był pytany o K. P.. W chwilę później J. T. opowiedział o tym pokrzywdzonemu i od niego dowiedział się o przebiegu zdarzenia. Widział porwaną kurtkę u K. P.. W konsekwencji Dyrektor Szkoły B. J. (1) zarządziła przegląd monitoringu szkolnego z tego dnia, ale był on mało czytelny.

Zarówno K. P. jak i J. T. bez wątpliwości rozpoznali podczas okazania im tablic poglądowych osobę oskarżonego M. F.. Byli następnie w/w konfrontowani z oskarżonym i również go rozpoznali jako sprawcę.

Reasumując poczynione rozważania Sąd uznał, iż przebieg zajścia z dnia 26.11.2018r. w okolicach parku był zgodny z opisem samego pokrzywdzonego K. P..

W związku z powyższym Sąd uznał za całkowicie udowodnioną winę umyślną oskarżonego M. F. popełnienia przez niego czynu opisanego w akcie oskarżenia polegającego na tym, iż w dniu 26 listopada 2018 r. około godziny 9:34 – 10:00 na terenie parku przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował dokonać na K. P. w ten sposób, że podszedł do niego i zażądał wydania pieniędzy, zaś w chwili odmowy zaczął go szarpać i zadawać ciosy na tułów i głowę, powodując obrażenia ciała pokrzywdzonego w postaci stłuczenia głowy i twarzy z otarciami naskórka czoła, powieki oka prawego i policzka prawego oraz stłuczenie i zadrapanie palca II ręki lewej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas nie dłuższy niż 7 dni, lecz czynu zamierzonego nie osiągnął z uwagi na ucieczkę z miejsca zdarzenia pokrzywdzonego, wyczerpującego dyspozycję z art. 13 § 1 kk w zw. z art.280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk.

Wymierzając oskarżonemu M. F. karę na niekorzyść Sąd poczytał mu:

- wysoka szkodliwość przypisanego mu czynu,

- karalność za podobne czyny,

- brak jakichkolwiek skruchy ze strony oskarżonego,

Mając na uwadze całokształt okoliczności towarzyszących popełnieniu przez oskarżonego przestępstwa usiłowania rozboju, Sąd uznał, iż karą adekwatną do wagi popełnionego czynu i działaniu w warunkach recydywy wielokrotnej „multii recydywy”, mimo, iż pokrzywdzony doznał niegroźnych obrażeń ciała, będzie kara izolacyjna pozbawienia wolności w rozmiarze 2 lat i 6 miesięcy.

Zdaniem Sądu kara w takim wymiarze wobec oskarżonego odniesie pozytywny efekt wobec niego, będzie karą adekwatną do stopnia i jego winy oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu. Spełni także cele kary w zakresie jej ogólnospołecznego oddziaływania.

Jednocześnie na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania w dniach od 19 grudnia 2018 r. o godz. 20.50 do 11 października 2019 roku godz. 13.50.

Wobec treści wyroku na podstawie art. 624 § 1 kpk i na podstawie art. 17 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 roku , Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) Sąd zwolnił oskarżonego z kosztów sądowych i od opłaty.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji