Pełny tekst orzeczenia

Toruń, 24 lutego 2020 r.

Sygn. akt II K 2/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Marcin Czarciński

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Zielińska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24.02.2020 r. w Toruniu

sprawy

P. B.

urodzonego (...) w G.

syna S. i W. z d. B.

oskarżonego o to, że:

w okresie od dnia 27 września 2018 roku do dnia 4 października 2019 roku w miejscowości S. gmina Z. uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz synów K. i K. B. (1) w kwocie 200 zł miesięcznie orzeczonego protokołem ugody Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 9 grudnia 2014 roku sygn. akt III RC 1132/14 oraz córki W. B. w kwocie 200 zł miesięcznie orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w dnia 7 maja 2015 roku sygn. akt III RC 203/15 podwyższonych następnie na w/wym wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 25 listopada 2016 roku sygn. akt III RC 786/16 do kwoty 250 zł miesięcznie na każde z dzieci, tj. kwoty łącznej 750 zł miesięcznie w wyniku czego powstałe zaległości przekroczyły równowartość trzech świadczeń okresowych, narażając przy tym K. B. (2), K. B. (1) i W. B. na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

- tj. o czyn z art. 209 § 1a kk

o r z e k a :

I.  oskarżonego P. B. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego w akcie oskarżenia, tj. występku z art. 209 § 1a kk i za to na podstawie art. 209 § 1a kk orzeka wobec oskarżonego karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby,

III.  na podstawie art. 73 § 1 kk w okresie próby oddaje oskarżonego pod dozór kuratora sądowego,

IV.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 3 kk w okresie próby zobowiązuje oskarżonego do wykonywania obowiązku łożenia na utrzymanie K. B. (2), K. B. (1) i W. B.,

V.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 kk w okresie próby zobowiązuje oskarżonego do wykonywania stałej pracy zarobkowej,

VI.  zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty a wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 2/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. B.

w okresie od dnia 27 września 2018 roku do dnia 4 października 2019 roku w miejscowości S. gmina Z. uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz synów K. i K. B. (1) w kwocie 200 zł miesięcznie orzeczonego protokołem ugody Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 9 grudnia 2014 roku sygn. akt III RC 1132/14 oraz córki W. B. w kwocie 200 zł miesięcznie orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu w dnia 7 maja 2015 roku sygn. akt III RC 203/15 podwyższonych następnie na w/wym wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 25 listopada 2016 roku sygn. akt III RC 786/16 do kwoty 250 zł miesięcznie na każde z dzieci, tj. kwoty łącznej 750 zł miesięcznie w wyniku czego powstałe zaległości przekroczyły równowartość trzech świadczeń okresowych, narażając przy tym K. B. (2), K. B. (1) i W. B. na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Do znamion występku z art. 209 § 1 kk należą: zobowiązanie sprawcy z mocy orzeczenia sądowego, ugody zawartej przed sądem lub innym organem lub umową do wykonywania obowiązku alimentacyjnego jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Zgodnie z treścią art. 209 § 1a kk jeżeli sprawca czynu opisanego w art. 209 § 1 kk naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych podlega karze grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2.

W analizowanym stanie faktycznym na oskarżonego P. B. obowiązek alimentacyjny względem dzieci nałożony został ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Toruniu z dnia 9 grudnia 2014 roku w sprawie III RC 1132/14 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 7 maja 2015 roku w sprawie III RC 203/15 i III RC 786/16. P. B. uchylał się od nałożonego obowiązku alimentacyjnego. Sąd przyjął, że jego powtarzające się zachowanie, polegające na niepłaceniu rat alimentacyjnych ustalonych wyrokiem Sądu, stanowiło przejaw istnienia trwałego zamiaru, który wymagany jest dla bytu przestępstwa trwałego, jakim jest niealimentacja a zaległość w płaceniu rat alimentacyjnych przekracza wysokość trzech świadczeń okresowych. Jednocześnie swoim zachowaniem oskarżony naraził osoby uprawnione na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Biorąc pod uwagę status finansowy matki uprawnionych nie trudno stwierdzić, że uzyskiwane przez nią dochody nie są wystarczające dla zapewnienia godnego funkcjonowania, szczególnie dla młodych, uczących się dzieci.

Do podstawowych potrzeb życiowych należy zaliczyć takie potrzeby, które przy uwzględnieniu właściwości i warunków osobistych uprawnionego ma ten uprawniony. Nie można zatem ograniczać tego pojęcia jedynie do potrzeb w postaci wyżywienia, zamieszkania, kształcenia, leczenia. Jeśli bowiem dziecko wymaga również korepetycji, bo nie radzi sobie w szkole, to potrzebę w tym zakresie należy uznać za podstawową. Podobnie należy potraktować koszty leczenia. Do znamion przestępstwa należy jedynie narażenie na niezaspokojenie podstawowych potrzeb, przy czym to niebezpieczeństwo musi być realne, choć nie musi być bezpośrednie. Co więcej, nawet jeśli potrzeby takie zostały zaspokojone przez inną osobę uprawnioną, nie zwalnia to sprawcy od odpowiedzialności karnej. Ta odpowiedzialność będzie tym bardziej uzasadniona, gdy zaspokojenie potrzeb osoby uprawnionej odbywa się kosztem znacznego wysiłku innych osób zobowiązanych do dostarczania środków utrzymania co ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Zdaniem Sądu cała odpowiedzialność w zakresie zaspokojenia potrzeb uprawnionej spoczywała na matce dziecka.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. B.

I - V

I

Zdaniem Sądu kara orzeczona wobec oskarżonego w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu sprawcy a przede wszystkim spełnią swą rolę w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej. Sąd uznał, że warunki oraz właściwości osobiste oskarżonego i charakter popełnionego przestępstwa uzasadniały wymierzenie właśnie kary pozbawienia wolności. W przekonaniu Sądu wymierzona kara jest w tym wypadku dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak również wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonego na przyszłość. Do okoliczności łagodzących zaliczono przyznanie się do popełnienia zarzucanego czynu a do okoliczności obciążających zaliczono uprzednią karalność. Sąd uznał, że pomimo charakteru przestępstwa oraz wcześniejszej karalności oskarżonego istnieją podstawy do warunkowego zawieszenia orzeczonej kary. Sąd doszedł do przekonania, że w stosunku do oskarżonego istnieją przesłanki do zastosowania warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres dwóch lat próby. Sąd wziął pod uwagę fakt, iż skorzystanie z tej instytucji probacyjnej będzie wystarczające dla zapewnienia podstawowego celu niniejszego rozstrzygnięcia, tj. powstrzymywania się oskarżonego przed ponownym naruszaniem prawa. W ocenie Sądu właściwości i warunki osobiste sprawcy uzasadniają przypuszczenie, że sprawca pomimo niewykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, nie powróci na drogę przestępstwa a naruszenie nałożonych obowiązków skutkować będzie zarządzeniem wykonania kary. Sąd uznał, iż zawieszenie wykonania kary na okres dwóch lat posłuży ewentualnej weryfikacji trafności postawionej w stosunku do oskarżonego prognozy na przyszłość. Orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności realizowałoby tylko postulat represyjności kary jednak w żaden sposób nie wpłynęłoby na realizację obowiązku alimentacyjnego narażając społeczeństwo na konieczność utrzymywania kolejnego osadzonego.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 kk w okresie próby Sąd zobowiązał oskarżonego do wykonywania pracy zarobkowej.

Na podstawie art. 72 par 1 pkt 3 kk w okresie próby Sąd zobowiązał oskarżonego do wykonywania obowiązku łożenia na utrzymanie dzieci.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów postępowania z uwagi jego sytuację materialną i majątkową. W ocenie Sądu oskarżony, który nie ma zawodu, nie pracuje, nie byłby w stanie ponieść wskazanych kosztów bez uszczerbku dla swojego utrzymaniu.

7.  Podpis

Sędzia SR Marcin Czarciński