Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia – 19 lutego 2020 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu, Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Nowińska

Sędziowie: SSO Małgorzata Szyszko ( spr. )

SSO Joanna Żelazny

Protokolant: Aneta Malewska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu Anny Kijak - Głęboczyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 29 stycznia 2020 r. i 10 lutego 2020 r.

sprawy:

1.  Ł. R.

syna W. i L. z domu M., ur. (...) we W.

oskarżonego o czyn z art. 231 § 1 k.k. i art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

2. A. W.

syna M. i T. z domu I., ur. (...) w B.

oskarżonego o czyn z art. 231 § 1 k.k. i art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

3. P. P.

syna E. i K. z domu P., ur. (...) w S.

oskarżonego o czyn z art. 231 § 1 k.k. i art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

4.  P. G.

syna B. i E. z domu M., ur. (...) we W.

oskarżonego o czyn z art. 231 § 1 k.k. i art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

na skutek apelacji, wniesionych przez obrońców oskarżonych, oskarżonego A. W., oskarżonego P. G. i pełnomocników oskarżycieli posiłkowych

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia

z dnia 21 czerwca 2019 r., sygn. akt V K 180/18 oraz od uzasadnienia tego wyroku

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a)  oskarżonego Ł. R. w ramach czynu zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w dniu 15 maja 2016 r., we W., jako funkcjonariusz Komendy Miejskiej Policji we W., działając w zamiarze bezpośrednim, wspólnie i w porozumieniu z P. G., A. W. i P. P. przekroczył uprawnienia w zakresie realizacji zadań ustawowych Policji oraz znęcał się fizycznie i psychicznie nad pozbawionym wolności I. S. w ten sposób, że przeprowadzając w ciasnym i wąskim pomieszczeniu toalety Komisariatu Policji W. we W. czynność przeszukania osoby I. S., który miał założone kajdanki na ręce trzymane z przodu i pozostawał pod całkowitą ochroną funkcjonariuszy Policji, bez uzasadnienia faktycznego i prawnego, z naruszeniem zasad wykorzystania środków przymusu bezpośredniego, określonych w art. 5, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 8 oraz art. 25 ust. 1, 2 i 3 ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej z dnia 24 maja 2013 r. ( tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1120 ) trzykrotnie użył z odległości wobec zatrzymanego I. S. urządzenia T. X., co spowodowało u pokrzywdzonego cierpienia fizyczne wywołane przez prąd elektryczny przepływający przez jego ciało, a następnie, gdy pokrzywdzony był nadal podłączony do tego urządzenia, wydał I. S. polecenie ściągnięcia spodni i egzekwował wykonanie tego polecenia, wulgarnie i pogardliwie odnosił się do pokrzywdzonego, a nadto groził mu ponownym użyciem urządzenia T. X., czym działał na szkodę interesu prywatnego I. S., poprzez naruszenie jego godności, nietykalności cielesnej i prawa do ludzkiego traktowania oraz na szkodę interesu publicznego, jakim jest prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, tj. czynu z art. 231 § 1 k.k. i art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 2 ( dwóch ) lat i 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności ;

b)  oskarżonego A. W. w ramach czynu zarzucanego mu w pkt II aktu oskarżenia, oskarżonego P. P. w ramach czynu zarzucanego mu w pkt III aktu oskarżenia oraz oskarżonego P. G. w ramach czynu zarzucanego mu w pkt IV aktu oskarżenia uznaje za winnych tego, że w dniu 15 maja 2016 r., we W., jako funkcjonariusze Komendy Miejskiej Policji we W., działając w zamiarze bezpośrednim, wspólnie i w porozumieniu z Ł. R., przekroczyli uprawnienia w zakresie realizacji zadań ustawowych Policji oraz znęcali się fizycznie i psychicznie nad pozbawionym wolności I. S. w ten sposób, że przeprowadzając w ciasnym i wąskim pomieszczeniu toalety Komisariatu Policji W. we W. czynność przeszukania osoby I. S., który miał założone kajdanki na ręce trzymane z przodu i pozostawał pod całkowitą ochroną funkcjonariuszy Policji, bez uzasadnienia faktycznego i prawnego, z naruszeniem zasad wykorzystania środków przymusu bezpośredniego, określonych w art. 5, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 8 oraz art. 25 ust. 1, 2 i 3 ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej z dnia 24 maja 2013 r. ( tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1120 ) asystowali Ł. R. przy trzykrotnym użyciu z odległości wobec zatrzymanego I. S. urządzenia T. X., co spowodowało u pokrzywdzonego cierpienia fizyczne wywołane przez prąd elektryczny przepływający przez jego ciało, a następnie, gdy pokrzywdzony był nadal podłączony do tego urządzenia, stojąc w bliskiej odległości od I. S. wykonującego polecenie zdjęcia spodni, pogardliwie odnosili się do pokrzywdzonego, czym działali na szkodę interesu prywatnego I. S., poprzez naruszenie jego godności, nietykalności cielesnej i prawa do ludzkiego traktowania oraz na szkodę interesu publicznego, jakim jest prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, tj. czynu z art. 231 § 1 k.k. i art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 247 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza oskarżonym A. W., P. P. i P. G. kary po 2 ( dwa ) lata pozbawienia wolności ;

c)  na podstawie art. 41 § 1 k.k. i art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego Ł. R. środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu policjanta na okres 8 ( ośmiu ) lat ;

d)  na podstawie art. 41 § 1 k.k. i art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonych A. W., P. P. i P. G. środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu policjanta na okres 6 ( sześciu ) lat ;

e)  uchyla orzeczenie zawarte w pkt V części dyspozytywnej ;

f)  zasądzone od oskarżonych w pkt VI części dyspozytywnej tytułem kosztów sądowych kwoty obniża do kwot po 7.000 złotych, zwalniając oskarżonych od obowiązku ponoszenia wydatków ponad te kwoty za postępowanie przed Sądem I instancji ;

g)  eliminuje z uzasadnienia wyroku fragment zawarty na k. 43, zaczynający się od słów: „ Stwierdzając brak czynnika nasilającego w postaci choroby” do słów „przyczyniły się do zaistnienia excited delirium syndrom, w wyniku którego I. S. zmarł.” oraz eliminuje fragment uzasadnienia rozpoczynający się na k. 73 od zdania: „W niniejszym postępowaniu niezwykle istotną rolę pełni postanowienie Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu z dnia 25 stycznia 2018 r. w sprawie PO II Ds. 5.2016.”, a kończący się na k. 76 zdaniem: „Dlatego też w niniejszym postępowaniu Sąd odstąpił od orzeczniczego rozstrzygnięcia tej wątpliwości ograniczając się jedynie do przywołania opinii biegłych jak i poglądów wyrażonych w nauce prawa.” ;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok oraz jego uzasadnienie utrzymuje w mocy ;

III.  zwalnia oskarżonych od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

SSO Joanna Żelazny SSO Dorota Nowińska SSO Małgorzata Szyszko