Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 197/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 lutego 2020 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 lutego 2020 roku w Ś.

sprawy z odwołania M. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

w sprawie (...)z dnia 17.04.2019 roku

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od powódki M. Z. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powódka M. Z. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 17 kwietnia 2019 roku odmawiającej jej prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, jakiemu, zdaniem powódki, uległa ona w dniu (...) . W uzasadnieniu powódka wskazała, iż w dniu (...) doznała na terenie zakładu urazu, na skutek którego przebywała na zwolnieniu lekarskim trzy tygodnie, po czym w dniu(...) uległa wypadkowi, którego skutki odczuwa do dziś.

Pozwany organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów procesu w kwocie 180 zł. W uzasadnieniu powołano materialne przepisy stanowiące podstawę decyzji oraz podniesiono, iż organ rentowy nie uznał zdarzenia z dnia 15.05.2018r. za wypadek przy pracy. Powódka zaczęła odczuwać bóle przeciążeniowe już od kwietnia, bez urazu, w związku z czym przebywała na zwolnieniach lekarskich, a po powrocie do pracy nadal odczuwała ból ręki, co było spowodowane sposobem pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Powódka zatrudniona była w (...) sp. z o.o. w S. na stanowisku pracownika produkcji. W dniu (...) powódka pracowała przy uzbrajaniu korpusu obcążkami. Po wykonaniu kilkuset powtórzeń tej czynności zaczęła odczuwać ból w lewym przedramieniu. Następnego dnia udała się do lekarza, który zalecił noszenie gipsu. Powódka na zwolnieniu lekarskim przebywała do 14 maja 2018r. W dniu (...). powódka rozpoczęła pracę o godzinie 6.00, gdzie wykonywała manualne czynności powtarzalne związane z ręcznym uzbrajaniem korpusów przy pomocy obcążków. Po około dwóch godzinach, na skutek bólu lewej ręki powódka została skierowana do lżejszej pracy- wklejania płatków na pokrywki. Następnego dnia powódka zgłosiła się do lekarza chirurga, który stwierdził przeciążenie kończyny górnej i zalecił zmianę stanowiska pracy.

Pracodawca uznał zdarzenie za wypadek przy pracy jako przyczynę zewnętrzną wskazując wykonywanie pracy powtarzalnej- manualnej, a jako skutek- przeciążenie kończyny górnej lewej.

Dowód:

Protokół powypadkowy k. 10-12

Zeznania powódki e- protokół k. 60

Wyjaśnienia poszkodowanego k.14

U powódki występuje stan po zapaleniu wspólnego przyczepu mięśni : prostownika promieniowego nadgarstka i palców kończyny górnej lewej. Uraz ten powstał na skutek wykonywania powtarzających się w kwietniu czynności ruchowych związanych z długim utrzymywaniem nadgarstka w przeproście z licznymi ruchami palców, a jego apogeum nastąpiło w dniu (...). Uraz nie mógł wystąpić nagle w wyniku jednorazowego nagłego zadziałania czynnika zewnętrznego związanego z pracą. Przebyte zapalenie nie pozostawiło uszczerbku na zdrowiu powódki.

dowód :

akta ZUS ( w załączeniu )

opinia biegłych sądowych chirurga i neurologa k. 64,65 oraz k.79

dokumentacja lekarska ( w aktach)

Ustaleń stanu faktycznego sąd dokonał w oparciu o zgromadzone w aktach dowody, w tym przesłuchanie powódki, które wzbudziło wątpliwość co do uprawnień powódki do jednorazowego odszkodowania z uwagi na brak cech wypadku i uszczerbku na zdrowiu. Dla pewności takiego stanowiska sąd powołał biegłych z zakresu medycyny, którzy po szczegółowym zapoznaniu się z dokumentacją powódki oraz po jej zbadaniu wykluczyli nagłość zdarzenia i uszczerbek na skutek doznanego urazu. W ocenie Sądu, wydana w sprawie opinia była rzetelna, oparta na dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy oraz badaniu ubezpieczonej i Sąd w pełni podzielił dokonane w niej ustalenia. Biegli sądowi obowiązani są zaś orzekać zgodnie z wiedzą medyczną, posiadanymi kwalifikacjami i obowiązującymi przepisami. Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c. – na podstawie właściwych dla jej przymiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków i Sąd podzielił dokonane w nich ustalenia. Do opinii tej żadna ze stron nie wniosła merytorycznych zastrzeżeń, a pismo powódki z dnia 20 stycznia 2020r. dotyczyło stanu faktycznego nie zaś zasadniczej opinii i jej uzasadnienia.

Wprawdzie znajdujący się w aktach protokół powypadkowy został powołany w poczet dowodów, jednakże tylko w zakresie przebiegu zdarzenia- ani organ rentowy ani sąd nie są związani postawionym przez pracodawcę stanowiskiem, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył :

Odwołanie podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz definiowany jako uszkodzenie tkanek ciała lub narządów człowieka wskutek działania czynnika zewnętrznego ( art. 2 pkt 13 powołanej ustawy). Jeśli przy tak zdefiniowanym urazie doszło do uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonemu należne jest jednorazowe odszkodowanie.( art.6 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy )

Mając na uwadze powyższą definicję, nie można uznać zdarzenia z dnia 15 maja 2018r. za wypadek przy pracy z powodu braku elementu nagłości- proces zapalny u powódki był wynikiem powtarzalnych czynności manualnych trwających od kwietnia aż do 15 maja 2018r. Ponadto wobec braku uszczerbku po przebytym stanie zapalnym brak podstaw do wypłaty odszkodowania.

Mając powyższe na względzie Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w punkcie I wyroku. Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego (punkt II wyroku) znajduje oparcie w art. 98 k.p.c w zw. z § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.