Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2020 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2020 r. w Warszawie

sprawy A. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W.

o wypłatę niezrealizowanego świadczenia

na skutek odwołania A. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W.

z dnia 4 stycznia 2019 r., nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje A. S. prawo do wypłaty należności z tytułu niezrealizowanego świadczenia po zmarłym K. S.,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

A. S. w dniu 21 stycznia 2019 r. wniosła odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Odział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji organu rentowego z dnia 4 stycznia 2019 r.,
znak: (...)w przedmiocie odmowy prawa do wypłaty niezrealizowanego świadczenia po zmarłym K. S.. Odwołująca wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 04 stycznia 2019r. poprzez przyznanie A. S. prawa do świadczeń przedemerytalnych za okres od 8 października 2014r. do 30 września 2017r. po zmarłym w dniu 30 lipca 2018 r. mężu K. S.. Ubezpieczona zarzuciła skarżonej decyzji naruszenie przepisów prawa materialnego art. 136 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w zw. z art. 11 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych oraz naruszenie przepisów prawa procesowego art. 7 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a. i art. 80 k.p.a.

W uzasadnieniu odwołania skarżąca podniosła, że w uzasadnieniu skarżonej decyzji organ rentowy wskazał, że przyczyną braku wypłaty niezrealizowanego świadczenia było to, że ustawa o świadczeniach przedemerytalnych nie zawiera regulacji umożliwiających wypłatę świadczenia. Ubezpieczona nie zgodziła się tą argumentacją, gdyż świadczenie de facto zostało zrealizowane, ponieważ ZUS na podstawie wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 29 maja 2018r., w dniu 7 sierpnia 2018r. wydał decyzję, gdzie wskazał, że należność w wysokości 36.700,18 zł po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy i składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 29.776,17 zł przekaże na rachunek bankowy K. S.. Następnie środki po dokonanych potrąceniach zostały przelane na konto K. S., jednakże z uwagi na jego śmierć zostały przekazane na konto techniczne, a następnie zwrócone do ZUS. Dokonano wszystkich czynności, odprowadzono składki i fizycznie przekazano środki na rachunek bankowy uprawnionego. Decyzją z dnia 4 stycznia 2019r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił jednak A. S. prawa do wypłaty niezrealizowanego świadczenia po jej mężu na podstawie art. 136 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Niemniej jednak przepis powyższy nie ma zastosowania w tym przypadku, ponieważ świadczenie przedemerytalne zostało zrealizowane, tylko faktycznie z uwagi na śmierć uprawnionego środki zostały cofnięte, pomimo że wchodziły w skład masy spadkowej. Nie budzi wątpliwości, że zmarły K. S. pozostawał na utrzymaniu żony, która prowadziła wspólnie z nim gospodarstwo domowe. K. S. nie posiadał żadnych źródeł dochodu. Mając na uwadze art. 11 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych brak jest odniesienia do wymienionego wyżej przepisu ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który ustala zasady wypłaty osobom najbliższym świadczeń przysługujących zmarłemu ubezpieczonemu. Nie oznacza to jednak, iż świadczenie przedemerytalne za w/w okres nie powinno zostać wypłacone A. S., albowiem faktycznie zostało ono zrealizowane (odwołanie, k. 2 – 6 a.s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 14 lutego 2019 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

Organ rentowy podniósł, że w dniu 20 grudnia 2018r. odwołująca się złożyła wniosek o wypłatę niezrealizowanego świadczenia po zmarłym w dniu 30 lipca 2018r. mężu K. S.. Zgodnie z art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2018r., poz. 1270) w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku - małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku - innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba. Natomiast zgodnie z art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2017r., poz. 2148) w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy art. 78-81, art. 88-94, art. 98, art. 103 ust. 3, art. 114, art. 116 ust. Ib i 2, art. 117 ust. 1-4, art. 118 ust. 1-5, art. 121, art. 122 ust. 1, art. 124, art. 125a, art. 128, art. 129 ust. 1, art. 130 ust. 2 i 3, art. 132, art. 133, art. 134 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5 oraz ust. 2 pkt 2 i 3, art. 135, art. 136b-140, art. 141 ust. 1-3 i art. 142-144 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przy czym kwotę wolną od potrąceń i egzekucji ustala się według zasad określonych dla emerytury. Z wyżej przytoczonego art. 11 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych wynika, że art. 136 ustawy o emeryturach, nie ma odpowiedniego zastosowania do świadczenia przedemerytalnego ( wyrok SN z 18.04.2007r. I UK 315/06, wyrok SN z 16.01.2014r. I UK 300/13). W związku z powyższym w ocenie organu rentowego zaskarżona decyzja została wydana prawidłowo (odpowiedź na odwołanie, k. 24 -24 verte a.s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. S., urodzony (...) w dniu 29 grudnia 2014 r. złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. od decyzji z dnia 24 listopada 2014 r., znak: (...) w przedmiocie odmowy prawa do świadczenia przedemerytalnego (bezsporne, a nadto wyrok wraz z uzasadnieniem z dnia 20 września 2016 r., k. 13-21 a.s.)

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 września 2016 r. wydał wyrok w którym zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. z dnia 24 listopada 2014 r., znak: (...) w ten sposób, że przyznał K. S. prawo doświadczenia przedemerytalnego od dnia 7 października 2014 r. (bezsporne, a nadto wyrok wraz z uzasadnieniem z dnia 20 września 2016 r., k. 13-21 a.s.)

Na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie, VII wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 września 2016 r., Sąd Apelacyjny w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 29 maja 2018 r. zmienił zaskarżony wyrok w ten tylko sposób, że przyznał K. S. prawo doświadczenia przedemerytalnego od dnia 8 października 2014 r., a w pozostałej części apelację oddalił. (bezsporne, a nadto wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 29 maja 2018 r., k. 11-12 a.s.)

Pismem z dnia 12 lipca 2018 r. skierowanym do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. pełnomocnik K. S. zwrócił się z wnioskiem o niezwłoczne wydanie decyzji w zakresie świadczenia przedemerytalnego zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 29 maja 2018 r. sygn. akt III AUa 1395/16 i potraktowanie sprawy jako pilnej, gdyż orzeczenie Sądu II instancji zostało wydane ponad dwa miesiące wcześniej (pismo z dnia 12 lipca 2018 r. - nieponumerowane karty akt organu rentowego).

K. S. zmarł w dniu 30 lipca 2018 r. (bezsporne).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. dokonywał wyliczeń okresów zatrudnienia K. S., a następnie w dniu 7 sierpnia 2018 r. wydał decyzję znak: (...) gdzie wskazał, że należność w wysokości 36.700,18 zł po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy i składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 29.776,17 zł przekaże na rachunek bankowy K. S. (decyzja ZUS z dnia 7 sierpnia 2018 r. - nieponumerowane karty akt organu rentowego).

Wypłata świadczenia przedemerytalnego na podstawie wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 29 maja 2018 r. sygn. akt III AUa 1395/16 została przekazana na rachunek bankowy K. S. w dniu 16 sierpnia 2018 r. oraz została zwrócona na rachunek bankowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddziału w W. w dniu 20 sierpnia 2018 r. (pismo Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddziału w W. z dnia 17 kwietnia 2019 r., k. 34 a.s., potwierdzenie wypłaty k. 35 a.s.).

A. S., żona zmarłego K. S. prowadząca z nim wspólne gospodarstwo w dniu 20 grudnia 2018 r. złożyła w ZUS wniosek o wypłatę niezrealizowanych świadczeń po osobie uprawnionej do świadczeń emerytalno – rentowych (wniosek z dnia 20 grudnia 2018 r. - nieponumerowane karty akt organu rentowego, kopia odpisu skróconego aktu małżeństwa - nieponumerowane karty akt organu rentowego).

W odpowiedzi na powyższy wniosek Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. decyzją z dnia 4 stycznia 2019 r., znak: (...) odmówił prawa do wypłaty niezrealizowanego świadczenia po zmarłym K. S. na podstawie art. 136 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1270) oraz art. 11 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2148). W uzasadnieniu decyzji organ rentowy zaznaczył, że ustawa o świadczeniach przedemerytalnych nie zawiera regulacji umożliwiającej wypłatę niezrealizowanych świadczeń po osobie uprawnionej do świadczenia przedemerytalnego (decyzja ZUS z dnia 4 stycznia 2019 r. - nieponumerowane karty akt organu rentowego).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zawartych w aktach sprawy i aktach rentowych. Nie były one przez strony kwestionowane w zakresie ich autentyczności, a zatem okoliczności wynikające z treści tych dokumentów należało uznać
za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy. W związku z tym, Sąd uznał materiał dowodowy za wystarczający do rozstrzygnięcia w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(...)Oddział w W. z dnia 4 stycznia 2019 r., znak: (...) jest zasadne i podlega uwzględnieniu.

W rozpoznawanej sprawie poza sporem była okoliczność, w której Zakład Ubezpieczeń Społecznych był zobowiązany wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 29 maja 2018 r. sygn. akt III AUa 1395/16 do wypłaty świadczenia przedemerytalnego przyznanego K. S.. W dniu 7 sierpnia 2018 r. organ rentowy wydał decyzję znak: (...) w której wskazał, że należność w wysokości 36.700,18 zł po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy i składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 29.776,17 zł przekaże na rachunek bankowy K. S.. Kwota 36.700,18 zł stanowiąca sumę przyznanego świadczenia przedemerytalnego, została przekazana na rachunek bankowy K. S. w dniu 16 sierpnia 2018 r. oraz została zwrócona na rachunek bankowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddziału w W. w dniu 20 sierpnia 2018 r. W związku z śmiercią K. S. w dniu 30 lipca 2018 r., żona zmarłego A. S. wniosła o wypłatę niezrealizowanych świadczeń po osobie uprawnionej do świadczeń emerytalno-rentowych. Zatem wobec niekwestionowanych ustaleń stanu faktycznego, rolą Sądu było jedynie dokonać rozważenia, czy odwołująca spełniła przesłanki do wypłaty na jej rzecz świadczenia po zmarłym mężu w oparciu o obowiązujące przepisy prawa materialnego.

Zgodnie z art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2020 r., poz. 53 t.j.) zwanej dalej ,,ustawą’’, w razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku - małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku - innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba.

W myśl art. 136 ust. 3 ustawy, roszczenia o wypłatę świadczeń, o których mowa
w ust. 1, wygasają po upływie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenia przysługiwały, chyba że przed upływem tego okresu zgłoszony zostanie wniosek o dalsze prowadzenie postępowania.

Sąd zważył, że ww. ustawa reguluje trzy kategorie osób, które mają prawo
do pobierania świadczeń po zmarłej osobie. Do pierwszej z nich należą małżonek i dzieci,
z którymi zmarła prowadziła wspólnie gospodarstwo domowe. Do drugiej grupy należą
te same osoby, które nie prowadziły tegoż gospodarstwa. Natomiast w trzeciej grupie zaliczają się inni członkowie rodziny uprawnieni do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała osoba zmarła. ,,W pierwszej kolejności prawo do tego świadczenia mają małżonek i dzieci, z którymi osoba zmarła prowadziła wspólne gospodarstwo domowe. W razie ich braku prawo do niezrealizowanego świadczenia mają małżonek i dzieci,
z którymi osoba zmarła nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego. Dopiero wówczas, gdy brak jest w ogóle osób wymienionych powyżej, otwiera się droga do nabycia niezrealizowanego świadczenia przez innych członków rodziny uprawnionych do renty rodzinnej po osobie zmarłej lub na których utrzymaniu pozostawała osoba zmarła.’’ ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. akt III AUa 476/12)
Analizując okoliczności rozpatrywanej sprawy Sąd doszedł do przekonania, że okoliczność prowadzenia wspólnie gospodarstwa domowego przez odwołującą A. S. i zmarłego K. S. była bezsporna. A. S., jako żona zmarłego K. S., była osobą uprawnioną do ubiegania się o niezrealizowane świadczenie.

Kwestią sporną niniejszego postępowania było zatem ustalenie, czy A. S. jako osobie uprawnionej do ubiegania się o niezrealizowane świadczenie przysługiwało prawo do wypłaty świadczenia przedemerytalnego K. S. jako świadczenia niezrealizowanego.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje na warunkach określonych w art. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2173) osobie, posiadającej określony w ustawie wiek i staż ubezpieczeniowy i jest wypłacane przez organ rentowy na wniosek osoby uprawnionej (art. 8 ustawy) ze środków Funduszu Pracy (art. 12 ustawy). Art. 4 ust. 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych określa przypadki ustania prawa do świadczenia przedemerytalnego, a jedną z przyczyn ustania tego prawa jest śmierć osoby uprawnionej (art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy). Ustawa o świadczeniach przedemerytalnych nie zawiera własnej regulacji dotyczącej kwestii następstwa prawnego w przypadku niezrealizowanego świadczenia przedemerytalnego, dlatego rozważenia wymaga, czy brak tego uregulowania wyłącza w ogóle istnienie następstwa prawnego w przypadku niezrealizowanego świadczenia przedemerytalnego niewypłaconego z uwagi na śmierć osoby uprawnionej, czy też podstawy do wypłaty innej osobie takiego świadczenia należy poszukiwać w innych przepisach. Powyższą kwestią zajmował się już Sąd Najwyższy, który w wyroku z dnia 16 stycznia 2014r. ( I UK 300/13) wyraźnie wskazał, że artykuł 136 ust. 1 u.e.r.f.u.s. nie może stanowić podstawy do nabycia przez żonę zmarłego w toku postępowania ubezpieczonego prawa do nierealizowanego świadczenia przedemerytalnego, albowiem przepis powyższy nie znajduje zastosowania do świadczeń przedemerytalnych na podstawie art. 11 pkt 1 ustawy z 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (LEX nr 1498593). Z uzasadnienia tego wyroku wynika, że zdaniem Sądu Najwyższego, kwestii pominięcia przez ustawodawcę art. 136 ust. 1 wśród przepisów, do których odsyła art. 11 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, nie można traktować, jako przypadkowego, tym bardziej w sytuacji, gdy art. 11 pkt 1 zawiera odesłanie do innych przepisów zamieszczonych w rozdziale 3 zatytułowanym "Ogólne zasady wypłaty świadczeń" Działu IX "Postępowanie w sprawach świadczeń i wypłata świadczeń" ustawy o emeryturach i rentach, w tym art. 135 oraz art. 136b. SN podniósł, że kwestią stosowania art. 136 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach w związku z art. 11 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych zajmował się już Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 kwietnia 2007 r., I UK 315/06, OSNP 2008 nr 9-10, poz. 147, uznając, że ustawodawca wolę nie dopuszczenia możliwości przejścia uprawnień do świadczenia przedemerytalnego na inne osoby wyraził wprost poprzez pominięcie w przepisie art. 11 przepisu art. 136 ustawy o emeryturach i rentach i Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym powołaną sprawę w pełni ten pogląd zaakceptował. Analogiczne wyłączenie możliwości przejścia uprawnień na inne osoby, wymienione w art. 136 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach zastosował ustawodawca również w art. 15 pkt 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 982), nie wymieniając tego przepisu wśród przepisów ustawy o emeryturach i rentach, mających zastosowanie w sprawach nieuregulowanych (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 października 2011 r., III AUa 488/11, OSAŁ 2011 Nr 4, poz. 40).

Sąd Okręgowy zważył, że w przedmiotowej sprawie stan faktyczny jest nieco odmienny, zatem orzeczenia te nie mają odpowiedniego zastosowania w sprawie niniejszej. W ocenie Sądu Okręgowego żądając wypłaty niezrealizowanego świadczenia osoby bliskie zmarłemu świadczeniobiorcy dochodzą wprawdzie swojego uprawnienia wynikającego z art. 136 ust. 1 ustawy emerytalnej, ale uprawnienie to jest konsekwencją czyli pochodną pierwotnego prawa zmarłego do świadczeń określonych ustawą. W świetle tego przepisu na następców prawnych przechodzą uprawnienia, jakie przysługiwały zmarłemu.

W tym miejscu wskazać należy, że niezrealizowane świadczenie emerytalne lub rentowe w rozumieniu art. 136 ust. 1 to takie świadczenie, do którego prawo zostało już ustalone lub co najmniej osoba uprawniona wystąpiła o nie jeszcze za życia, ale nie zostało ono jej wypłacone, niezależnie od przyczyn opóźnienia w wypłacie świadczenia. A contrario świadczenie zrealizowane to takie świadczenie, które dotarło do rąk osoby uprawnionej albo zostało przekazane na konto bankowe wskazane przez uprawnionego./ wyrok SA w Łodzi z dnia 4.12.2013 r w sprawie III AUa 386/13 Lex nr 1424144 /

Hipoteza 136 ust. 3 ustawy ma szeroki zakres, obejmując nią wszystkie przypadki niezrealizowania świadczenia w okresie między wystąpieniem z wnioskiem o emeryturę lub rentę a śmiercią uprawnionego, czyli zarówno te, gdy zgon nastąpił w trakcie postępowania o przyznanie świadczenia, jak i te, gdy dotknął on osobę już mającą ustalone decyzją organu rentowego lub wyrokiem sądowym prawo do emerytury (renty).

W opisywanym przypadku mamy do czynienia z sytuacją w której wyrokiem sądowym zostało przyznane świadczenie przedemerytalne uprawnionemu, który w toku postepowania administracyjnego prowadzonego przez organ rentowy w okresie ponad dwóch miesięcy od uprawomocnienia się wyroku w dniu 29 maja 2018 r., zmarł w dniu 30 lipca 2018 r., z kolei Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał decyzję w przedmiocie wypłaty niezrealizowanego świadczenia dopiero w dniu 7 sierpnia 2018 r. Wypłata świadczenia przedemerytalnego na podstawie wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 29 maja 2018 r. sygn. akt III AUa 1395/16 została przekazana na rachunek bankowy K. S. w dniu 16 sierpnia 2018 r. oraz została zwrócona na rachunek bankowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddziału w W. w dniu 20 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy miał na uwadze fakt, że gdyby K. S. nie zmarł w dniu 30 lipca 2018 r., to świadczenie, które zostało wypłacone przez organ rentowy i de facto zrealizowane poprzez jego wpłatę na rachunek bankowy K. S. w dniu 16 sierpnia 2018 r., nie zostałoby zwrócone na rachunek bankowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddziału w W. w dniu 20 sierpnia 2018 r., wobec czego stało się ponownie świadczeniem niezrealizowanym w świetle ww. przepisów ustawy emerytalnej.

Reasumując Sąd Okręgowy uznał, że wysoce niesprawiedliwym byłoby pozbawianie A. S. świadczenia przyznanego zmarłemu w drodze wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 29 maja 2018 r. sygn. akt III AUa 1395/16, które zostało zrealizowane przez organ rentowy bowiem zostało przekazane na rachunek bankowy K. S. w dniu 16 sierpnia 2018 r., a następnie zwrócone na rachunek bankowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddziału w W. w dniu 20 sierpnia 2018 r., na skutek tego działania organu rentowego, znów przybrało formę świadczenia niezrealizowanego. Zdaniem Sądu świadczenie przedemerytalne za okres od 8 października 2014 r. do 30 września 2017 r. przyznane ubezpieczonemu w decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddziału w W. z dnia 7 sierpnia 2018 r., w istocie stanowiło kwotę nierealizowanego świadczenia z zabezpieczenia społecznego przysługujące osobie uprawnionej, w tym przypadku A. S.. W powyższej sytuacji niekorzystna interpretacja przepisu art. 136 ust.1 ustawy emerytalnej byłaby sprzeczna z konstytucyjną gwarancją prawa obywatela do przyznanych mu świadczeń z zabezpieczenia społecznego (art. 6 ust. 1 Konstytucji RP) i w niedopuszczalny sposób ograniczałoby uprawnienia członków rodziny świadczeniobiorcy, wynikające z art.136 ustawy emerytalnej.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w ten sposób, że przyznał A. S. prawo do wypłaty należności z tytułu niezrealizowanego świadczenia po zmarłym K. S..

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, zasądzając od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. na rzecz A. S. kwotę 180,00 zł.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem i aktami organu rentowego doręczyć (...)

M.P.