Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Nowakowska

Protokolant: st.sekr.sądowy Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2020 r. w Kaliszu

odwołania J. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 13 listopada 2019 r. Nr (...)- (...)

w sprawie J. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o świadczenie przedemerytalne

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 13 listopada 2019 r. znak (...)- (...) w ten sposób, że przyznaje J. B. prawo do świadczenia przedemerytalnego od 10 września 2019r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13.11.2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił J. B. prawa do świadczenia przedemerytalnego, gdyż na dzień rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy nie udowodnił wymaganych 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych, ale 29 lat 8 miesięcy i 15 dni.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu J. B. domagając się jej zmiany i przyznania świadczenia przedemerytalnego, powołując się na to, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło w rzeczywistości z powodu likwidacji pracodawcy, który zlikwidował nie tylko jego stanowisko, ale także wszystkie pozostałe, a posiada ponad 25 lat zatrudnienia i ukończył 61 lat, zatem spełnił przesłanki do świadczenia przedemerytalnego..

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na to, że rozwiązanie stosunku pracy w Zakładzie (...) w związku z likwidacja stanowiska pracy (pracodawca zawiesił działalność gospodarczą) nastąpiło 31.01.2019r. i winien na ten dzień wykazać 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych, a nie zaliczono okresu od 2.06.1998r. do 24.10.1998r. gdyż nie przedłożył oryginału świadectwa pracy, a tylko umowę o pracę i aneks, które nie stanowią dowodu potwierdzającego zrealizowanie umowy.

Sąd ustalił, co następuje:

Do wniosku o świadczenie przedemerytalne złożonego w dniu 09.09.2019r J. B. (urodzony (...)) przedłożył świadectwo pracy z 1.02.2019r., z którego wynika, że zatrudniony był w Zakładzie Usługowo- Handlowym (...) w O. od 05.05.2017r. do 31.01.2019r., a stosunek pracy ustał za wypowiedzeniem przez pracodawcę -art.30 §1 pkt.2 KP. w związku z likwidacją stanowiska pracy -(zawieszenie działalności gospodarczej). (Dowód- świadectwo w aktach ZUS)

Z wyliczeń ZUS wynika, że na dzień rozwiązania stosunku pracy odwołujący się wykazał łącznie 29 lat, 8 miesięcy i 15 dni okresów składkowych i nieskładkowych

(wykaz - akta organu rentowego).

Decyzją z dnia 13.11.2109r. ZUS odmówił odwołującemu się przyznania świadczenia przedemerytalnego w oparciu o art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, gdyż na dzień rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy miał ukończone 60 lat, ale nie wykazał co najmniej 35 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

J. B. domagał się przyznania świadczenia przedemerytalnego z uwagi na likwidację pracodawcy.

Odwołujący się od dnia 15.02.2019r. do chwili obecnej jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w O. jako bezrobotny z prawem do zasiłku od 15.02.2019r. W okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówił bez uzasadnienia propozycji odpowiedniego zatrudnienia. Dzień 15.08.2019r. był 180 dniem pobierania zasiłku.

( Dowód- zaświadczenie w aktach ZUS)

Odwołujący się jest zawodu murarzem i pracował na przestrzeni życia u wielu pracodawców, a poza sezonem prac budowalnych kilkakrotnie korzystał z zasiłków dla bezrobotnych. ZUS nie uwzględnił mu zatrudnienia w okresie od 2.06.1998r. do 24.10.1998r. w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o., gdyż na tę okoliczność przedłożył jedynie kserokopie świadectwa pracy Następnie odwołujący się dostarczył trzy umowy o pracę z tym przedsiębiorstwem zawarte, a dotyczące jego pracy na budowie eksportowej ILBAU z 1.06.1998r., 1.07.1998r. oraz z 1.08.1998r., w których każdorazowo wskazywany był przewidywany termin zakończenia kontraktu, oraz aneks z 1.08.1998r., którym umowa o pracę została przedłużona do 24.10.1998r.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest więc zarówno przyczyna rozwiązania stosunku pracy jak i staż ubezpieczeniowy.

Co do wspomnianego zatrudnienia w Niemczech poprzez Przedsiębiorstwo (...) w ocenie Sądu dostarczone dokumenty stanowią wystarczające potwierdzenie, że umowa o pracę została zrealizowana w okresie objętym świadectwem pracy czyli od 2 czerwca do 24 października 1998r. Odwołujący się był wysłany poprzez pracodawcę do pracy na budowie w Niemczech i co miesiąc zwierano z nim umowy na przewidywany okres zakończenia pracy, których oryginały przedłożył. Definitywny termin wskazany w aneksie z dnia 1.10.1998r. odpowiada dacie wskazanej w świadectwie pracy. Przedłożona została też informacja o zakończeniu pracy na kontrakcie

W tej sytuacji należy uznać, że odwołujący się wykazał dalsze 4 miesiące i 22 dni okresów składkowych i w sumie legitymuje się ponad 30 letnim stażem ubezpieczeniowym.

Co do przyczyny rozwiązania stosunku pracy pracodawca wskazał likwidację stanowiska pracy w związku z zawieszeniem działalności, natomiast odwołujący twierdził, że była to likwidacja pracodawcy.

Z danych organu rentowego o osobach zgłaszanych do ubezpieczeń przez płatnika wynika, że stanowisko odwołującego się jest słuszne. Płatnik ten bowiem rzeczywiście wyrejestrował wszystkich pracowników, ostatniego z dniem 1.02.2019r. Z tym dniem wykreślił też wpis z ewidencji działalności gospodarczej, a tym samym zlikwidował działalność, a nie zawiesił ją, choć tak podał we wspomnianym świadectwie pracy odwołującego się. Płatnikiem składek pod firmą Zakład Usługowo Handlowy (...) był M. C., który także został wyrejestrowany z ubezpieczeń od 1.02.2019r.

(dowód – informacja ZUS z 23.01.2020r.)

Informacja o przyczynie rozwiązania stosunku pracy podana przez pracodawcę w świadectwie pracy jest nieprawidłowa, nie odpowiada rzeczywistemu stanowi rzeczy i wprowadziła organ rentowy w błąd.

Sąd zważył, co następuje:

Zaskarżona decyzja powołuje się na art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (tj. 2017 poz. 2148 ze zm.) odnoszący się do sytuacji gdy rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego następuje z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu ustawy z 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W sprawie zastosowanie jednak winien mieć art.2 ust. 1 pkt 1 odnoszący się do likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy w rozumieniu ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych. Zgodnie z tym przepisem świadczenie przedemerytalne nabywa osoba, której zatrudnienie ustało w tym trybie o ile do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego ukończyła co najmniej 56 lat kobieta, a mężczyzna 61 lat i legitymuje się okresem uprawniającym do emerytury, wynoszącym 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Odwołujący się na dzień rozwiązania stosunku pracy z powodu likwidacji pracodawcy czyli na 31.01.2019r. wykazał ponad 25 lat składkowych i nieskładkowych oraz miał ukończone 61 lat życia.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych świadczenie przysługuje po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli uprawniony spełnia ponadto łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowany jako bezrobotny;

2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Odwołujący się spełnia także i te warunki. Wniosek o świadczenie przedemerytalne złożył w dniu 09.09.2019r., a zaświadczenie z PUP otrzymał w dniu 22.08.2019r.

Stosownie do art.7 cyt. ustawy prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej od następnego dnia od złożenia wniosku. W tej sytuacji odwołujący się nabył prawo do świadczenia przedemerytalnego do 10.09.2019r.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzeczono jak w wyroku.