Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 grudnia 2019 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – I Wydział Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2019 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa Gminy Miejskiej (...)

przeciwko A. M. i B. M.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanych

od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie

z dnia 26 lipca 2017 r. sygn. akt I C 898/14

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od pozwanych na rzecz strony powodowej solidarnie kwotę 4.050 zł (cztery tysiące pięćdziesiąt złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

SSA Jerzy Bess SSA Grzegorz Krężołek SSA Paweł Czepiel

Sygn. akt : I ACa 1335/ 18

UZASADNIENIE

Gmina Miejska (...)w pozwie skierowanym przeciwko A. M. i B. M. domagała się zasądzenia solidarnie kwoty 82 109, 71zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz obciążenie pozwanych kosztami procesu.

Uzasadniając żądanie wskazała , iż Przedsiębiorstwo (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. zajmowała bez tytułu prawnego część nieruchomości składającej się z działki ewidencyjnej nr (...) obr.(...)w K. , która stanowi własność powódki .

Należności z tego tytułu były dochodzone przez gminę wobec spółki , obcując kolejne okresy takiego korzystania , które łącznie składają się na sumę dochodzoną od pozwanych , [ obejmującą także koszty nieskutecznej egzekucji] , zostały stwierdzone pięcioma prawomocnymi orzeczeniami Sądu Rejonowego dla K. w K.Były to :

- wyrok zaoczny z dnia 5 października 2009 r., w sprawie o sygnaturze(...)

- nakaz zapłaty z 29 października 2009 r. , w postępowaniu upominawczym wydany w sprawie o sygnaturze : (...)

- wyrok zaoczny z 13 listopada 2009 r. , w sprawie o sygnaturze :(...)

- nakaz zapłaty w postepowaniu upominawczym 4 lutego 2010 r. sygnatura: (...)oraz

- nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 24 lutego 2011r w sprawie o sygnaturze (...)

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. prowadzone były postępowania egzekucyjne celem wyegzekwowania stwierdzonych nimi wierzytelności Egzekucja okazała się nieskuteczna, a wobec tego powódka dochodzi od pozwanych - członków zarządu spółki (...) solidarnie odszkodowania obejmującego te należności wraz z kosztami ,które poniosła w nieskutecznych postępowaniach wykonawczych.

Sąd Okręgowy wK.nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, wydanym w dniu 19 marca 2014r , uwzględnił powództwo w całości i obciążył pozwanych kosztami postępowania.

W sprzeciwie od tego orzeczenia A. M. i B. M. , kwestionując to orzeczenie w całości, domagali się oddalenia powództwa oraz obciążenia przeciwniczki procesowej kosztami postępowania.

Nie kwestionując wysokości dochodzonego przez gminę świadczenia podnosili , że :

- nie zaciągali wobec niej żadnych zobowiązań z których miałaby wynikać dochodzona należność,

- w czasie powstania zobowiązań spółki (...) nie pełnili już funkcji członków jej zarządu , a spółka nie prowadziła naówczas działalności gospodarczej . Adres jej siedziby ujawniony w Krajowym Rejestrze Sądowym nie był aktualny. Kierowana przez Sąd w ramach kolejnych postępowań korespondencja na ich adres domowy nie może być uznana za kierowaną skutecznie.

W toku postępowania pozwani podnieśli dodatkowo zarzut przedawnienia roszczenia w odniesieniu do wierzytelności stwierdzonej wyrokiem zaocznym z dnia 5 października 2009r , wydanym w sprawie o sygnaturze(...)

Wyrokiem z dnia 26 lipca 2017r , Sąd Okręgowy w Krakowie :

-zasądził od pozwanych pozwanym A. M. i B. M., solidarnie na rzecz strony powodowej Gminy Miejskiej (...) kwotę 82.109,71 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 31 grudnia 2013 roku do dnia 31 grudnia 2015 r. a od dnia 1 stycznia 2016 r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie do dnia zapłaty [ pkt I ] oraz

-zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz strony powodowej kwotę 4.627 zł , tytułem kosztów procesu [ pkt II sentencji wyroku ].

Sąd Okręgowy ustalił następujące fakty istotne dla rozstrzygnięcia :

Gmina Miejska (...) jest właścicielem nieruchomości składającej się z działki ewidencyjnej nr (...) , obręb(...) P. w K. , której część bezumownie zajmowało Przedsiębiorstwo (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K..

Należności z tego tytułu powódka dochodziła od spółki i jej roszczenia były przedmiotem pięciu prawomocnie zakończonych postępowań sądowych , prowadzonych przez Sąd Rejonowy dlaK.w K.

Wyrokiem zaocznym z dnia 5 października 2009 r., sygn. akt:(...)Sąd zasądził od pozwanego Przedsiębiorstwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na rzecz strony powodowej Gminy Miejskiej (...)kwotę 11.836,44 zł oraz kwotę 2.992 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 29 października 2009 r, w sprawie o sygnaturze (...)nakazał aby Przedsiębiorstwo (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. zapłaciła na rzecz strony powodowej Gminy Miejskiej (...) kwotę 3.408,68 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 5 marca 2009 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 643 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Wyrokiem zaocznym z dnia 13 listopada 2009 r., wydanym w sprawie o sygnaturze(...) nakazał pozwanemu Przedsiębiorstwu (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K. wydanie Gminie Miejskiej (...) części nieruchomości położonej w K. składającej się z działki (...) obręb (...) P., zajmowanej przez nośnik reklamowy zawierający treść (...) Wjazd od strony(...)oraz adres i numery telefonów, a także usunięcie tego nośnika oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 721 zł tytułem zwrotu kosztów procesu .

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 4 lutego 2010 roku, w sprawie o sygnaturze(...)nakazał ażeby strona pozwana Przedsiębiorstwo (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. zapłaciła na rzecz Gminy Miejskiej K. kwotę 1.778,23 zł oraz kwotę 622,25 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 29 października 2009 roku, sygn. akt:(...), nakazał ażeby strona pozwana Przedsiębiorstwo (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. zapłaciła na rzecz strony powodowej Gminy Miejskiej K. kwotę 37.710,20 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10 lipca 2010 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 2.871,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Strona powodowa prowadziła przeciwko pozwanej spółce postępowania egzekucyjne w celu wyegzekwowania stwierdzonych tymi tytułami należności

W sprawie egzekucji wierzytelności stwierdzonej wyrokiem zaocznym z dnia 5 października 2009 r., w sprawie o sygnaturze(...)komornik pismem z dnia 31 maja 2010r. zawiadomił gminę jako wierzycielkę o dotychczasowej bezskuteczności prowadzonego przez niego postepowania, a następnie pismem z dnia 15 czerwca 2011r. przekazał postępowanie egzekucyjne do dalszego prowadzenia Naczelnikowi Urzędu SkarbowegoK. jako właściwemu.

W postępowaniach zmierzających do wyegzekwowania należności objętych nakazem zapłaty z dnia 29 października 2009 r, w sprawie (...)oraz wyrokiem zaocznym z dnia 13 listopada 2009 r, w sprawie (...)organ egzekucyjny , pismem z dnia 5 stycznia 2012 r. zawiadomił wierzycielkę o bezskutecznej egzekucji a następnie postanowieniami z dnia 30 stycznia 2012 r. obydwa te postępowania , oznaczone sygnaturami (...) wobec tej bezskuteczności , umorzył.

W piśmie z dnia 12 maja 2012r komornik zawiadomił gminę Miejską o bezskuteczności postępowania egzekucyjnego w sprawie (...)które miało posłużyć do wyegzekwowania należności stwierdzonej nakazem zapłaty z 24 lutego 2011r w sprawie (...). Postanowieniem z dnia 26 października 2012r postępowanie to umorzył.

Na podstawie dostępnej i złożonej do akt sprawy dokumentacji o charakterze finansowym nie można stwierdzić czy w okresie od dnia 18 lipca 2007 r. do dnia 6 czerwca 2010 r. były podstawy do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcia postępowania układowego Przedsiębiorstwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością K.

W okresie w których powstały wierzytelności stwierdzone wskazanymi wyżej tytułami egzekucyjnymi czyli , pomiędzy 18 lipca 2007r i 6 czerwca 2010r których , członkami jej zarządu byli pozwani B. M. , piastując funkcję prezesa ora A. M. będący wiceprezesem zarządu.

W dniu 30 stycznia 2009 roku Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę nr(...) o odwołaniu obydwojga pozwanych z zajmowanych funkcji.

Wezwanie do zapłaty należności stwierdzonych wyżej wymienionymi tytułami , wystosowane do pozwanych przez powódkę w dniu 22 marca 2013r, okazało się nieskuteczne.

W ramach oceny prawnej roszczenia strony powodowej , uznając je w całości za uzasadnione , Sąd Okręgowy odwołując się do normy art. 299 §1 i 2 k.s.h., stanowiącej podstawę solidarnej odpowiedzialności odszkodowawczej członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wobec wierzyciela , w warunkach gdy egzekucja jego wierzytelności wobec spółki okazała się bezskuteczna, w pierwszej kolejności zaakcentował to, jak rozkłada się pomiędzy stronami takiego sporu, ciężar dowodzenia okoliczności potwierdzających realizację przesłanek zastosowania tego przepisu.

Wskazał , iż obowiązkiem wierzyciela dochodzącego takiego roszczenia jest udowodnienie tylko tego , że dysponuje wierzytelnością wobec spółki oraz , że egzekucja jej wobec dłużnika okazała się nieskuteczna.

Egzoneracyjne podstawy zwolnienia się od takiej odpowiedzialności jest zobowiązany wykazać członek zarządu.

Odwołując się do ustaleń dokonanych w sprawie Sąd I instancji ocenił ,iż Gmina Miejska K. sprostała obciążającemu ją ciężarowi , podczas gdy B. M. i A. M. nie wykazali, że nie ponoszą odpowiedzialności za niezaspokojone długi Przedsiębiorstwa (...).

Sąd argumentował , że postępowania egzekucyjne przeciwko spółce zakończyły się wydaniem postanowień o ich bezskuteczności .

Zgodnie z przedłożonym do akt pełnym odpisem z Krajowego Rejestru Sądowego, pozwani pełnili funkcję członków zarządu w okresie od 2001 r. (pozwany A. M.) i od 2002 r. (pozwana B. M.).

Tytuły egzekucyjne , które gmina uzyskała przeciwko spółce dotyczyły bezumownego korzystania przez nią z nieruchomości powódki w okresie od 18 lipca 2007 r. do 6 czerwca 2010 r., a więc w okresie kiedy obydwoje pozwani pełnili swoje funkcje w zarządzie spółki dłużniczki . Spółka funkcjonowała w obrocie prawnym oraz prowadziła w tym okresie działalność gospodarczą.

Odwołując się do wyroku Sądu Najwyższego wyroku z dnia 16 stycznia 2008 r., w sprawie IV CSK 430/07 wskazał , że z art. 299 k.s.h. wynika na rzecz wierzyciela domniemanie szkody w wysokości niewyegzekwowanego wobec spółki zobowiązania. Domniemany jest również związek przyczynowy między szkodą wierzyciela a niezłożeniem we właściwym czasie przez członka zarządu wniosku o ogłoszenie upadłości lub podania o wszczęcie postępowania układowego oraz zawinienie przez niego niezgłoszenia tego rodzaju żądań.

Analizując zaprezentowane przez pozwanych stanowisko procesowe , w tym w szczególności zarzuty , które powołali za oddaleniem wobec nich powództwa Sąd uznał , że nie zdołali wykazać żadnej z przyczyn , które mogłyby zwolnic ich od odpowiedzialności wobec powódki.

Wbrew ich stanowisku , treść odpisu zupełnego z KRS dotyczącego Przedsiębiorstwa (...) potwierdza , że spółka funkcjonowała w obrocie prawnym od daty jej powstania , również w czasie postania wierzytelności powódki wobec niej . Stan ten nie zmienił się do chwili wydawania orzeczenia przez Sąd I instancji , przy czym jej adres nie zmienił się od daty ujawnienie spółki w rejestrze.

Odnosząc się do podstawowego zarzutu pozwanych , iż uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z 30 stycznia 2009r zostali odwołani z pełnionych dotąd funkcji w zarządzie, Sąd w pierwszej kolejności zwrócił uwagę , że dokument ten nie został przez nich złożony wraz ze sprzeciwem ale w dalszej części postępowania rozpoznawczego po tym , kiedy powódka odparła już inne zarzuty , które powołali w środku zaskarżenia.

Wobec tego , jego zdaniem, dokument ten nie jest wiarygodny w odniesieniu do tego , kiedy rzeczywiście powstał , tym bardziej , że żaden inny dowód przeprowadzony w sprawie nie uwiarygadnia wskazanej w nim daty 30 stycznia 2009r jako rzeczywistej.

Ocena ta jest tym bardziej uprawniona gdy zważyć , iż zarówno pozwani jak i ich pełnomocnik procesowy zapewniali , że dokument ten został złożony do akt rejestrowych , których analiza przez Sąd takiego faktu nie potwierdziła .

Nie jest przy tym tego rodzaju dostatecznym potwierdzeniem pochodzące z tej samej daty i przedłożone wraz z uchwałą świadectwo pracy A. M., skoro i jego data nie została uwiarygodniona.

W odniesieniu do drugiego z zarzutów , którym bronili się pozwani , zarzutu przedawnienia roszczenia, w odniesieniu do należności stwierdzonej wyrokiem zaocznym z 5 października 2009r w sprawie (...), Sąd Okręgowy uznał go także za niezasadny wskazując , że postępowanie egzekucyjne prowadzone przez komornika na podstawie tego tytułu , w sprawie o sygnaturze : (...) było pierwszym postępowaniem wykonawczym przeciwko spółce (...) z inicjatywy gminy .

Pismo komornika z dnia 31 maja 2010 r. kierowane do wierzycielki , informowało jedynie, że egzekucja jest bezskuteczna z tej części majątku spółki, którą obejmował ówczesny jej wniosek , dotycząc ruchomości i wierzytelności.

Na podstawie tego pisma , do którego odwoływali się pozwani jako podstawy zarzutu wskazującego na upływ trzyletniego terminu przedawnienia przed wszczęciem postępowania w sprawie obecnie rozstrzyganej , komornik nie zakończył postępowania egzekucyjnego [ wobec jego bezskuteczności].

Jedynie zawiadomił, iż na tym etapie postępowania, egzekucja jest bezskuteczna z tych składników majątkowych dłużniczki.

Następnie postanowieniem z dnia 15 czerwca 2011 r. komornik przekazał akta sprawy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego K.do dalszego prowadzenia.

Postępowanie to - prowadzone pod nr (...) - zostało zakończone w dniu 7 marca 2014 r. postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego K. w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego.

Z uzasadnienia postanowienia wynikało, iż Spółka wykazała ostatnie obroty w deklaracji za (...), natomiast ostatnia deklaracja VAT 7 została złożona za (...)

Dlatego też , w oparciu o tę informacje sądowego organu egzekucyjnego , powódka nie mogła w sposób usprawiedliwiony uznawać że już wówczas [7 czerwca 2010 , kiedy odebrała pismo z 31 maja 2010r ] , egzekucja wobec Przedsiębiorstwa (...) jest całkowicie nieskuteczna i powinna była , dla nie narażenia się na skuteczny zarzut przedawnienia roszczenia odszkodowawczego wobec członków zarządu , oceniać , iż z tym dniem rozpoczął bieg trzyletni termin tegoż i z roszczeniem odszkodowawczym z art. 299 k.s.h. wystąpić odpowiednio wcześniej.

Zdaniem Sądu I instancji nie zwalnia pozwanych od odpowiedzialności także brak związku przyczynowego pomiędzy zaniechaniem przez nich złożenia w odpowiednim czasie wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcie postępowania układowego wobec spółki, a możliwością zaspokojenia wierzytelności strony pozwanej z majątku Przedsiębiorstw (...).

Powołany w sprawie biegły , na podstawie złożonej do akt dokumentacji finansowej nie mógł tego rodzaju oceny przeprowadzić a A. M. i B. M. na wezwanie Sądu nie uzupełnili jej.

Ponieważ to na nich spoczywał obowiązek dowodowy w tym zakresie, następstwa niemożliwości przeprowadzenia takiej oceny, w postaci nie potwierdzenia tej przesłanki egzoneracyjnej także ich obciążają.

Podstawą rozstrzygnięcia o kosztach procesu była norma art. 98 §1 i 3 oraz 99 kpc.

W apelacji od tego orzeczenia , zaskarżając je w całości pozwani postulowali wydanie przez Sąd II instancji rozstrzygnięcia reformatoryjnego , w następstwie którego powództwo zostanie oddalone , a powódka obciążona kosztami postępowania za obydwie instancje.

Środek odwoławczy został oparty na następujących zarzutach :

- naruszenia prawa procesowego, w sposób mający istotny wpływ na treść kontrolowanego indagacyjnie orzeczenia a to :

a/ art. 233 §1 kpc wobec przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów i zastąpienie jej oceną dowolną ,która w szczególności odnosi się do sposobu weryfikacji wiarygodności dokumentu uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki (...) w K. z 30 stycznia 2009r , którą obydwoje skarżący zostali odwołani ze swoich funkcji w zarządzie.

Zdaniem apelujących, Sąd wadliwie odmówił temu dokumentowi wiarygodności , nietrafnie powołując się na brak jego pewnej daty , w sytuacji gdy żaden przepis prawa takiego wymaga tego rodzaju dokumentowi nie stawia,

b/ art. 365 §1 kpc w zw z art. 366 kpc jako konsekwencji nie uwzględnienia przez Sąd, w ramach oceny realizacji tej przesłanki egzoneracyjnej [ nie pełnienia przez pozwanych funkcji w zarządzie dłużniczki w czasie powstania wierzytelności gminy wobec (...) ] , że Sąd Rejestrowy właśnie na podstawie uchwały z 30 stycznia 2009r wykreślił ich z rejestru jako te funkcje pełniących,

- błędu w ustaleniach faktycznych w zakresie ustalenia daty początkowej terminu biegu terminu przedawnienia części roszczenia dochodzonego pozwem , mającego polegać na nie uznaniu , iż tym terminem był dzień 7 czerwca 2010r , kiedy powódka otrzymała od komornika potwierdzenie , o dotychczasowym wyniku postępowania egzekucyjnego wobec spółki.

Zdaniem apelujących, ta wada postępowania Sądu I instancji opierała się na niepoprawnym założeniu , że jedynym tego rodzaju potwierdzeniem nieskuteczności postępowania wykonawczego wobec dłużniczki mogło być tylko postanowienie komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego jako następstwa bezskuteczności egzekucji ,

- naruszenia prawa materialnego , a to art. 299 kodeksu spółek handlowych , jako konsekwencji nieprawidłowego zastosowania tej normy i przyjęciu niewłaściwego rozkładu pomiędzy stronami ciężaru dowodzenia przesłanek wymienionych w tym przepisie , nie uznania , iż pozwani skutecznie uwolnili się od odpowiedzialności wobec gminy , a wobec tego powództwo powinno zostać oddalone w całości.

Gmina Miejska (...) domagała się oddalenia apelacji jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw oraz obciążenia pozwanych kosztami postępowania apelacyjnego.

Rozpoznając apelację , Sąd Apelacyjny rozważył :

Środek odwoławczy pozwanych nie jest uzasadniony i podlega oddaleniu.

Nie mają oni racji podnosząc zarzut naruszenia art. 233 §1 kpc wobec przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów jako następstwa wadliwej oceny dokumentu uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki (...) w K. z dnia 30 stycznia 2009r.

Przypomnieć należy , odwołując się do utrwalonego i podzielanego przez skład Sądu Apelacyjnego rozstrzygającego sprawę , stanowiska Sądu Najwyższego , wypracowanego na tle wykładni art. 233 §1 kpc , iż jego skuteczne postawienie wymaga od strony wykazania na czym , w odniesieniu do zindywidualizowanych dowodów polegała nieprawidłowość postępowania Sądu, w zakresie ich oceny i poczynionych na jej podstawie ustaleń.

W szczególności strona ma wykazać dlaczego obdarzenie jednych dowodów wiarygodnością czy uznanie, w odróżnieniu od innych, szczególnego ich znaczenia dla dokonanych ustaleń , nie da się pogodzić z regułami doświadczenia życiowego i [lub ] zasadami logicznego rozumowania , czy też przewidzianymi przez procedurę regułami dowodzenia.

Nie oparcie stawianego zarzutu na tych zasadach , wyklucza uznanie go za usprawiedliwiony, pozostając dowolną , nie doniosłą z tego punktu widzenia polemiką oceną i ustaleniami Sądu niższej instancji.

/ por. w tej materii , wyrażające podobne stanowisko , powołane tylko przykładowo, orzeczenia Sądu Najwyższego z 23 stycznia 2001, sygn. IV CKN 970/00 i z 6 lipca 2005 , sygn. III CK 3/05 , obydwa powołane za zbiorem Lex/

Ponadto nie można tracić z pola widzenia również , że swobodna ocena dowodów stanowi jeden z podstawowych elementów składających się na jurysdykcyjną kompetencję Sądu , który dowody bezpośrednio przeprowadza.

Ma to m. in. i takie następstwo , że nawet w sytuacji w której z treści dowodów można , w zakresie ustaleń , wyprowadzić równie logiczne , chociaż przeciwne do przyjętych przez Sąd I instancji wnioski , to zarzut naruszenia normy art. 233 §1 kpc , pomimo to , nie zostanie uznany za usprawiedliwiony.

Dopóty , dopóki ocena przeprowadzona przez Sąd ocena mieści się w granicach wyznaczonych przez tę normę procesową i nie doznały naruszenia wskazane tam jej kryteria , Sąd Odwoławczy obowiązany jest ocenę tę , a co za tym idzie także wnioski z niej wynikające dla ustalań faktycznych , aprobować .

To, w jaki sposób skarżący motywują stawiany zarzut wyklucza jego podzielenie.

Krytyka postępowania Sądu I instancji w tym zakresie sprowadza się do odmiennej , niż przezeń przyjęta oceny wiarygodności dokumentu w postaci wskazanej uchwały , która doprowadziła do ustalenia , że pomimo wskazanej w nim daty pozwani , po 30 stycznia 2009r , nadal pełnili swoje funkcje w zarządzie spółki , ponosząc w konsekwencji odpowiedzialność odszkodowawczą[ także ] za powstałe po tej dacie jej długi wobec powódki, w warunkach nieskuteczności ich egzekucji skierowanej wobec Przedsiębiorstwa (...).

Treść uzasadnienia zaskarżonego wyroku w tej jego części , która dotyczy oceny tej uchwały przekonuje , że rzeczywiście Sąd I instancji posłużył się niefortunnym określeniem , iż dokument ten nie ma daty pewnej i na tej niedoskonałości językowej zdają się skupiać skarżący w ramach weryfikowanego zarzutu.

Tym nie mniej dalsza część stanowiska Sądu w tym zakresie przekonuje , że podstawą odmowy wiarygodności tego dokumentu są inne argumenty w świetle których nie jest wykluczonym , iż mógł on powstać później w tym na potrzeby niniejszego procesu , który zapoczątkowała powódka pozwem z 31 grudnia 2013r / k. 3 akt/.

Sąd I instancji wskazał na powody , które w świetle dodatkowych ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd Apelacyjny na podstawie dokumentu z odpisu pełnego z rejestru przedsiębiorców KRS , dotyczącego spółki (...) , według danych na 19 listopada 2019r / którego treść zdecydowała o

przeprowadzeniu przez Sąd II instancji dowodu z dokumentów w aktach rejestrowych spółki w ramach postępowania odwoławczego / , nie podważanych przez strony, są usprawiedliwione.

Uzupełnienie to przedstawia się następująco :

A. M. jest jedynym wspólnikiem Przedsiębiorstwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. i taki stan udziałowy był w spółce od dnia wykreślenia pozostałych wspólników tj. od 10 kwietnia 2002 r.

Do chwili wydawania orzeczenia przez Sąd II instancji nie uległ o zmianie.

Zatem od tej daty miał jednoosobowo uprawnienia Walnego w tym zwykłego i nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników.

Był on także , począwszy od 29 października 2001 r zastępcą prezesa zarządu. Pozwana jako prezes zarządu spółki została wpisana w dniu 10 kwietnia 2002r. Obydwoje zostali wykreśleni jako pełniący te funkcje w dniu 23 października 2016r.

/ dowód : opis pełny KRS nr (...)

Pomimo treści uchwały z 30 stycznia 2009r i mającej być podjęta nią decyzji o odwołaniu obydwoje pozwani nadal uznawali się za pełniących dotychczasowe funkcje w zarządzie.

W dniu 28 lutego 2009 r odbyło się Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) , na którym byli obecni zarówno B. M. jak i A. M. , wówczas powołując się na te właśnie funkcje.

Zgromadzenie - w osobie A. M. podjęło wówczas trzy uchwały w tym o zatwierdzeniu sprawozdania zarządu za rok obrotowy 2008 i o udzieleniu prezesowi zarządu[ B. M. ] absolutorium za ten rok.

/ dowód : akta rejestrowe KRS(...) t. II 287-305 – w załączeniu/

Także później , w okresie po roku 2010 r , kiedy powstała ostatnia wierzytelność gminy wobec spółki (...) , z tych które są podstawami dochodzonego w sprawie roszczenia odszkodowawczego, pozwani wobec Sądu Rejestrowego , prowadzącego postępowania przymuszające do składania sprawozdań za kolejne, zakończone lata obrotowe spółki, występowali jako umocowani członkowie jej zarządu.

We wniosku kierowanym do Sądu Rejestrowego , datowanym na 11 maja 2012r , w odpowiedzi na postanowienie z 12 kwietnia 2012r , w tym charakterze wnosili o umorzenie postępowania , wobec zaprzestania przez spółkę działalności gospodarczej

/ dowód postanowienie k. 422 , pismo pozwanych k. 427-428 akt KRS (...) t III w załączeniu/.

W dniu 7 lutego 2014r , już po wszczęciu obecnie rozstrzyganej sprawy , działając w tym charakterze złożyli zażalenie na postanowienie Sądu Rejestrowego o nałożeniu na członków zarządu (...) grzywien za nie przedłożenie dokumentów finansowych spółki za lata 2009- 2010r

/ dowód : zażalenie z dnia 7 lutego 2014 k. 537-538 i 547-548 akt rejestrowych - w załączeniu/

Także Sąd Okręgowy w K. który postanowieniem z dnia 8 stycznia 2015r oddalił to zażalenie nie miał wątpliwości co do właściwej reprezentacji przez pozwanych, jako członków zarządu , spółki (...)

W ramach dalszej części postępowania przed Sądem Rejestrowym związanego z ujawnianą w KRS sprawozdawczością finansową z działalności spółki, pozwani zaczęli powoływać się na to że z funkcji w zarządzie zostali odwołani, przedkładając, po raz pierwszy wobec Sądu , przy piśmie z dnia 25 lutego 2016r uchwałę z dnia 30 stycznia 2009r

Jej złożenie zdecydowało u umorzeniu postępowania przymuszającego i wykreśleniu ich jako pełniących funkcje w zarządzie , co nastąpiło 23 października 2016r.

/ dowód postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 8 stycznia 2015r k. 564 , pismo pozwanych z 25 lutego 2016 wraz z uchwałą k 600 i 601 akt KRS (...) – w załączeniu/ .

Tak uzupełnione fakty pozwalają na odparcie stawianego zarzutu albowiem w warunkach gdy pozwani po dacie uchwały o ich odwołaniu z zarządu (...) nadal funkcje te piastując , uczestniczą w normalnym funkcjonowaniu spółki , w tym właśnie charakterze i odwołują się do nich wobec Sądu Rejestrowego nie twierdząc , że uchwała ta , po pierwsze zapadła i funkcji tej już nie pełnią [ aż do początku 2016r] każe uznać , iż ocena Sądu I instancji zgodnie z którą podawana w dokumencie uchwały data ustania funkcji powodów budzi poważane wątpliwości, a sam dokument co do czasu swojego powstania.

W okolicznościach ustalonych w sprawie usprawiedliwionym jest wobec tego przyjęcie, że także po dniu 30 stycznia 2009r sami pozwani uznawali ,że nadal są odpowiednio prezesem i wiceprezesem zarządu spółki i stan taki istniał , także w okresie w którym powstawały kolejne wierzytelności za które odszkodowawczo odpowiadają wobec gminy [ do 6 czerwca 2010r ]

Z tych przyczyn odpierając omówiony zarzut , Sąd Apelacyjny przyjmuje ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Okręgowy za własne , czyniąc podstawą faktyczną swojego rozstrzygnięcia także okoliczności ustalone samodzielnie.

W ich świetle niezasadnym jest kolejny zarzut procesowy, naruszenia art. 365 §1 w zw z art. 366 kpc . Eksponowany w jego ramach deklaratywny charakter wpisu wykreślenia powodów z rejestru jako członków zarządu pozostaje irrelewantnym dla rozstrzygnięcia.

Nie mają racji apelujący podnosząc zarzut błędu oceny Sądu Okręgowego w zakresie początkowej daty terminu biegu przedawnienia roszczenia.

W tym zakresie podzielając zapatrywanie prawne Sądu I instancji należy zwrócić uwagę, iż uznając ten zarzut [ odnoszony przez B. M. i A. M. tylko do części pretensji finansowej strony pozwanej] za nietrafny , Sąd Okręgowy nie twierdził , co zarzucają nietrafnie skarżący ,iż jedynym źródłem potwierdzenia nieskuteczności egzekucji wobec spółki jako dłużnika wierzyciela jest postanowienie komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec niej. Wskazywał jedynie na to , że informacja organu egzekucyjnego z 31 maja 2010 r nie wywołała skutku rozpoczęcia biegu tego terminu.

Treść tej informacji , którą powódka otrzymała 7 czerwca 2010r nie zawiera treści , która powinna u wierzycielki (...) wywołać uzasadnione przekonanie , że egzekucja będzie nieskuteczna. Komornik jedynie wskazał w niej na wizytę w kancelarii A. M. [ powołującego się na funkcję wiceprezesa zarządu (...) ] i informacje od niego na temat możliwości egzekucji oraz stwierdził , że jak dotąd te sposoby egzekucji , które gmina wskazała we wniosku, nie przyniosły, na dzień jej sporządzania, żadnych efektów w postaci wyegzekwowania należności.

Wezwał wierzycielkę o wskazanie innych sposób egzekucji ewentualnie podjęcie decyzji co do dalszego postępowania / por. k. 12 akt /

Nie jest zasadnym również zarzut naruszenia prawa materialnego.

W rozstrzyganej sprawie pozwani nie kwestionowali wysokości świadczenia dochodzonego przez powódkę , twierdzili natomiast , że są wolni od odpowiedzialności za szkodę , która Gmina Miejska (...) poniosła przez to , iż nieskuteczną okazała się egzekucja tej należności od dłużniczki , dlatego , że nie pełnili funkcji członków jej zarządu , w czasie powstania tych wierzytelności.

Wskazując , że pozwani w motywach tego zarzutu bliżej nie podają na czym miałby polegać błąd wykładni tej normy przez Sąd I instancji i ograniczają się do twierdzenia , że Sąd wadliwie ocenił rozkład ciężaru dowodzenia przesłanek zastosowania tego przepisu pomiędzy stronami.

Takiego błędu nie sposób dostrzec skoro Sąd Okręgowy poprawnie go wskazał , uznając , iż pozwani nie dowiedli żadnej z podstaw , która zwalniałaby ich od odpowiedzialności wobec strony pozwanej, niewadliwie uprzednio ten ciężar jako spoczywający na skarżących , identyfikując.

W szczególności A. M. i B. M. nie zdołali udowodnić , że nie odpowiadają odszkodowawczo wobec gminy dlatego ,że od 30 stycznia 2009r nie pełnili funkcji w zarządzie spółki (...).

Sposób ich zachowania po tej dacie , w okresie relewantnym z punktu widzenia oceny roszczenia strony powodowej wskazywał , że nadal uznawali się za pełniących te funkcje , co więcej w takim charakterze występowali w stosunkach zewnętrznych w tym wobec instytucji publicznych, reprezentując spółkę- dłużniczkę.

Z podanych wyżej przyczyn , w uznaniu apelacji za niezasadną, Sąd Apelacyjny orzekł o jej oddaleniu , na podstawie art. 385 kpc w zw z art. 499 §1 i 2 kodeksu spółek handlowych.

Podstawa rozstrzygnięcia o kosztach postępowania apelacyjnego była norma art 98 §1 i 3 oraz 99 kpc i wynikająca z niej dla wzajemnego rozliczenia stron z tego tytułu , zasada odpowiedzialności za wynik sprawy.

Kwota należna wygrywającej gminie od przerywających , odpowiadających soli darnie pozwanych , została ustalona , zważywszy na wartość przedmiotu zaskarżenia oraz fakt , że reprezentował pozwaną profesjonalny pełnomocnik - radca prawny - została ustalona na podstawie §2 pkt 6 w zw z § 10 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia MS w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 [ jedn. tekst DzU z 2018 poz. 265]

SSA Jerzy Bess SSA Grzegorz Krężołek SSA Paweł Czepiel