Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1359/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

F. R., K. A.

z 19 na 20 sierpnia 2019 r. w J. bijąc Z. O. po twarzy i brzuchu spowodowali u niego złamanie nosa z przemieszczeniem, ogólne potłuczenia oraz stłuczenie głowy i powłok brzucha, które to obrażenia spowodowały rozstrój zdrowia organizmu na okres powyżej 7 dni

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

19 sierpnia 2019 r. w J. bicie Z. O. po twarzy i brzuchu wspólnie i w porozumieniu przez K. A. i przez F. R. w jego mieszkaniu przy ul. (...). Powodem tego były niechciane zaloty Z. O. do K. A..

zeznania Z. O.

3-6, 149,, 407-408

wyjaśnienia K. A.

72-75, 88-89, 362v-363

wyjaśnienia A. K. (1)

65-70, 100-103, 202-204, 365

notatka urzędowa

56, 1-2

protokół oględzin miejsca

19-21, 163

spowodowanie u Z. O. obrażeń w postaci złamania nosa z przemieszczeniem, ogólnych potłuczeń oraz stłuczenia głowy i powłok brzucha, które to obrażenia spowodowały rozstrój zdrowia na okres powyżej 7 dni

opinia lekarska

58, 160

1.1.2.

F. R., K. A.

z 19 na 20 sierpnia 2019 r. w J. działając wspólnie i w porozumieniu pozbawili wolności Z. O. w ten sposób, że grożąc pozbawieniem życia nakazali mu przebywać w jednym z pokojów w mieszkaniu przy ul. (...).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

wyniesienie F. R. do innego pokoju i nakazanie groźbami pobawienia życia pozostania w tym pokoju.

zeznania Z. O.

3-6, 407-408

1.1.3.

F. R., A. K. (1)

20 sierpnia 2019 r. w J. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej grożąc Z. O. pozbawieniem życia usiłowali doprowadzić go do rozporządzenia cudzym mieniem w postaci mieszkania przy ul. (...) poprzez pisemne przeniesienie własności tego mieszkania na rzecz A. K. (1), lecz zamierzonego celu nie osiągnęli ze względu na nieważność takiej czynności prawnej.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

nakazanie Z. O. przez A. K. (1) i F. R. groźbą pozbawienia życia, aby podpisał oświadczenie, że zrzeka się na rzecz F. R. własności zajmowanego przez siebie mieszkania komunalnego przy ul. (...)

częściowo wyjaśnienia A. K. (1)

65-70, 100-103, 202-204, 365

częściowo wyjaśnienia F. R.

78-82, 91-92

nagranie

26

zeznania Z. O.

3-6, 407-408

protokół odtworzenia utrwalonego zapisu

27-30,

wcześniejsza karalność A. K. (1), w tym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 20 grudnia 2004 r. w sprawie II K 860/03 za czyn z art. 208 d.k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. w zw. z art. 60 § 1 d.k.k. na karę roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności, która weszła w skład kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej tym wyrokiem, którą odbył w okresie od 14 listopada 2008 r. do 14 listopada 2010 r. oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 14 sierpnia 2012 r. w sprawie II K 855/12 na karę 3 pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 7 listopada 2013 r. do 6 listopada 2016 r.

odpisy wyroków

452-453, 178

dane o karalności

118-120

wcześniejsza karalność K. A.

dane o karalności

153-155

wcześniejsza karalność F. R.

dane o karalności

150-152

Z. O. ma ograniczoną zdolność prawidłowego postrzegania i odtwarzania rzeczywistości.

opinia psychologiczna

430-431

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

F. R., A. K. (1), K. A.

w okresie od 18 do 20 sierpnia 2019 r. w J., woj. (...) w mieszkaniu przy ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu doprowadzili Z. O. do stanu bezbronności w ten sposób, że bili pokrzywdzonego po twarzy oraz brzuchu powodując obrażenia w postaci złamania nosa z przemieszczeniem, ogólnych potłuczeń oraz stłuczenia głowy i powłok brzucha, które to obrażenia spowodowały rozstrój zdrowia organizmu na okres powyżej 7 dni a także grozili pozbawieniem życia, po czym dokonali zaboru w celu przywłaszczenia telefonu komórkowego marki N. wartości 20 zł, zegarka marki A. o wartości 200 zł, medalika na rzemyku czym spowodowali straty w kwocie 220 zł na szkodę Z. O.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

zabór Z. O. telefonu komórkowego marki N. wartości 20 zł, zegarka marki A. o wartości 200 zł, medalika na rzemyku

częściowo wyjaśnienia K. A.

72-75, 88-89, 362v-363

częściowo wyjaśnienia A. K. (1)

65-70, 100-103, 202-204, 365

częściowo wyjaśnienia F. R.

78-82, 91-92, 205-207

częściowo zeznania Z. O.

3-6, 149, 407-408

1.2.2.

K. A.

w okresie od 18 do 20 sierpnia 2019 r. w J., woj. (...) w mieszkaniu przy ulicy (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu stosując przemoc fizyczną w postaci zadawania uderzeń pięścią po głowie oraz brzuchu a także grożąc pozbawieniem życia zmusili Z. O. do podpisania oświadczenia o rzekomym, zobowiązaniu finansowym w kwocie 30000 zł oraz zrzeczeniu się własności mieszkania w przypadku nie spłacenia zobowiązań

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

udział K. A. w zmuszeniu Z. O. do podpisania oświadczenia o przeniesieniu własności mieszkania na A. K. (1)

wyjaśnienia K. A.

72-75, 88-89, 362v-363

wyjaśnienia A. K. (1)

65-70, 100-103, 202-204, 365

częściowo wyjaśnienia F. R.

78-82, 91-92, 205-207

zeznania Z. O.

3-6, 407-408

1.2.3.

A. K. (1)

w okresie od 18 do 20 sierpnia 2019 r. w J., woj. (...) w mieszkaniu przy ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu stosując przemoc fizyczną oraz groźby pozbawienia życia pozbawili wolności Z. O., w ten sposób, że uniemożliwili pokrzywdzonemu opuszczenie w/w mieszkania

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

udział A. K. (1) w pozbawieniu wolności Z. O.

wyjaśnienia A. K. (1)

65-70, 100-103, 202-204, 365

zeznania Z. O.

3-6, 149, 407-408

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia K. A.

Sąd dał im wiarę co do tego, że zaczęła bić pokrzywdzonego oraz co do powodów takiego zachowania. Jej wyjaśnienia są konsekwentne w toku całego postępowania. Sposób i umiejscowienie ciosów pozwalają na ustalenie, że w ich wyniku pokrzywdzony odniósł opisane obrażenia. Wprawdzie pokrzywdzony zaprzeczył, aby składał K. A. seksualne propozycje, lecz sąd uznał, że skoro oskarżona konsekwentnie podawała racjonalny powód, dla którego zaczęła bić pokrzywdzonego, nie ma podstaw, by jej w tym zakresie nie wierzyć.

Sąd uznał za wiarygodne także te wyjaśnienia K. A., w których wskazała, że nie zabierała żadnych przedmiotów Z. O.. Motyw jej działania nie był majątkowy - od początku konsekwentnie wskazywała, że zaczęła bić pokrzywdzonego ze względu na jego zachowanie wobec niej i brak reakcji na zwracaną uwagę. Co istotne Z. O. w pierwszych złożonych zeznaniach w ogóle nie podawał, że oskarżenia cokolwiek mu zabrali, mówił o rzeczach, które zostały w mieszkaniu.

Sąd uznał za wiarygodne także te wyjaśnienia oskarżonej, w których zaprzeczyła zmuszaniu pokrzywdzonego do napisania oświadczenia o zrzeczeniu się własności mieszkania. Również i w tym zakresie są zgodne z zeznaniami pokrzywdzonego, z których wynika, że to mężczyźni kazali mu je podpisać oraz z nagraniem tego fragmentu zdarzenia. Słychać na nim, że udział w nim bierze A. K. (1) i F. R., natomiast w tle słychać kobiece głosy, które w żadnym momencie nie zbliżają się do pokrzywdzonego i nie nawiązują do tematu oświadczenia. Oznacza to, że K. A. nie ma żadnego związku ze zmuszeniem pokrzywdzonego do napisania oświadczenia.

Sąd nie dał wiary relacji K. A. co do tego, że F. R. nie brał udziału w biciu pokrzywdzonego, ponieważ są sprzeczne z zeznaniami Z. O.. Pokrzywdzony w pierwszych zeznaniach wskazał, ze biła go oskarżona, a F. R. ją namawiał do bicia.

Sąd uznał za nieprawdziwe również te wyjaśnienia, w których K. A. zaprzeczyła pozbawieniu pokrzywdzonego wolności. Z. O. od początku wskazywał, że po pobiciu został wyniesiony do innego pokoju i tam, groźbą pozbawienia życia, został zmuszony do pozostania. Zdaniem sądu fakt, że pokój ten nie jest zamykany na klucz, nie wyklucza możliwości pozbawienia wolności, jeśli wziąć pod uwagę zastraszenie groźbami zabicia i zakaz opuszczania pomieszczenia. Nie ma znaczenia także fakt, że ostatecznie Z. O. sam opuścił mieszkanie następnego dnia. Nie wyklucza to w żadnym razie przetrzymywania go wcześniej.

wyjaśnienia F. R.

Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego F. R. jako częściowo tylko wiarygodne przede wszystkim z tego powodu, że są one sprzeczne na różnych etapach postępowania, ale też z powodu ich sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonego. Oskarżony nie przyznał się do żadnego z zarzucanych mu czynów, w jego wyjaśnieniach wyraźna jest tendencja do obciążania współoskarżonych odpowiedzialnością. Oskarżony wycofał się z wcześniejszych, dwukrotnie złożonych (k. 78-82, 91-92), wyjaśnień odnoszących się do przetrzymywania pokrzywdzonego przez A. K. (1) i K. A.. Zdaniem sądu w postępowaniu przygotowawczym oskarżony starał się odsunąć odpowiedzialność za ten czyn od siebie. To jego przecież pokrzywdzony wskazał jako osobę, która wraz z K. A. go pobiła, potem wyniosła do innego pokoju i kazała groźbą tam pozostać. Przed sądem, kiedy już grypsował z A. K. (1), wycofał się z tych twierdzeń, ponieważ "nie pasowały" one do tego, o czym poinformował współoskarżonego.

Sąd uznał za niewiarygodne twierdzenia F. R., że to K. A. i A. K. (1) zmusili Z. O. do podpisania oświadczenia o zrzeczeniu się mieszkania. Nagranie tego zdarzenia przeczy, by brała w nim udział K. A., wskazuje natomiast na udział F. R., którego głos bez trudu można rozpoznać. Była to sprawa miedzy F. R. i A. K. (1), K. A. nie miała powodów, by w tym uczestniczyć, tym bardziej że na nagraniu nikt nie odnosi się do wcześniejszego złego traktowania oskarżonej przez pokrzywdzonego.

Sąd dał wiarę relacji tego oskarżonego tylko co do podawanych przez niego powodów, dla których K. A. zaczęła bić pokrzywdzonego. Są one zgodne z konsekwentną relacją tej oskarżonej, logiczne. Jednak już w zakresie, w jakim oskarżony zaprzeczył swojemu w tym udziałowi, sąd ocenił, że nie są prawdziwe. Jak już wyżej była mowa w tym zakresie są sprzeczne w zeznaniami Z. O..

Sąd nie miał także powodów, by odmówić wiary wyjaśnieniom F. R., że następnego dnia poszedł z pokrzywdzonym do sklepu. Okoliczności tej nie dało się co prawda zweryfikować, ponieważ nie udało się przesłuchać świadka R. M., lecz fakt ten nie wyklucza możliwości wcześniejszego przetrzymywania Z. O..

wyjaśnienia A. K. (1)

Wyjaśnienia tego oskarżonego sąd ocenił jako wiarygodne. Są zgodne z pierwszymi zeznaniami pokrzywdzonego. Oskarżony przyznał, że zmusił Z. O. do napisania oświadczenia o zrzeczeniu się własności mieszkania twierdząc, że był to żart. Takiego charakteru działania oskarżonego nie potwierdza nagranie przegrane zresztą z jego telefonu. Trudno zatem nie zgodzić się z pokrzywdzonym, że wystraszył się - miał przecież do tego powody - został wcześniej pobity, F. R. i K. A. grozili mu zabiciem. Fakt, że mieszkanie nie stanowiło własności Z. O. oraz fakt nieważności przeniesienia własności nieruchomości w formie pisemnej nie mają znaczenia dla odpowiedzialności oskarżonego.

zeznania Z. O.

Oceniając zeznania Z. O. sąd wziął pod uwagę ich zmienność w czasie oraz opinię psychologa na temat jego zdolności postrzegania i odtwarzania zdarzeń. Powyższe nie oznacza jednak, że relacja pokrzywdzonego nie ma wartości dowodowej, ponieważ w dużej mierze jego zeznania korespondują z wyjaśnieniami oskarżonych oraz z dowodami obiektywnymi, jakimi są nagranie z k. 26 oraz opinie lekarskie. Niewątpliwie pokrzywdzony spotkał się z oskarżonymi, pili razem alkohol, a następnie został pobity z powodów, które podała K. A.. Sąd oparł się głównie na pierwszych zeznaniach Z. O., ponieważ zostały złożone 27 sierpnia 2019 r., a więc kilka dni po zdarzeniu. Stanowią one swobodną relację pokrzywdzonego, jest to opis zdarzeń taki, jak zostały one zapamiętane. Pokrzywdzony rozpoznał podczas tego przesłuchania oskarżonych, wymienił przedmioty, jakie miał przy sobie. Co istotne w tych właśnie zeznaniach Z. O. nie podawał, że został okradziony, że pobito go, a następnie zabrano jego rzeczy. Wskazał, że "to zostało w tym mieszkaniu". W ocenie sądu nie sposób z tego twierdzenia wywieść, że rzeczy te zostały mu skradzione. Co prawda w drugich zeznaniach pokrzywdzony wskazał, że jak sobie przemyślał, to K. A. kazała mu zdjąć zegarek z ręki, tak samo stało się z telefonem, a medalik został przez nią zerwany. Z. O. nie wspomniał o legitymacji i portfelu. Problem w tym, że o tych okolicznościach Z. O. nie relacjonował składając zawiadomienie o przestępstwie, natomiast należy zauważyć, że wtedy już postępowanie toczyło się "pod kątem rozboju", co wynika z notatki urzędowej z k. 1. Została ona sporządzona przez funkcjonariuszkę Policji po przesłuchaniu pokrzywdzonego, który nie przedstawił zdarzenia w taki sposób, aby uznać je za rozbój, lecz stanowi ocenę tej funkcjonariuszki. Zastosowanie przemocy i utrata rzeczy nie oznacza automatycznie, że doszło do rozboju, ponieważ celem sprawcy rozboju jest mienie, do którego dostęp uzyskuje stosując groźbę lub przemoc. Z kolei w notatce urzędowej sporządzonej 20 sierpnia 2019 r. (k. 56) znajduje się zapis, że sprawcy zabrali pokrzywdzonemu telefon, lecz zestawiając to z następnie złożonymi przez Z. O. zeznaniami nie można przyjąć, aby stanowiło to o kradzieży tego telefonu. Faktu tego nie zgłosił Z. O., mimo że o innych aspektach spotkania u F. R. opowiedział dokładnie. Przesłuchani policjanci mający tego dnia styczność ze Z. O. nie potrafili przytoczyć żadnych szczegółów ani informacji podanych im przez pokrzywdzonego podczas interwencji. Nie sposób, zdaniem sądu, wywodzić z powyższego, że oskarżeni dopuścili się zaboru rzeczy Z. O. ani że wcześniej zastosowana przemoc służyła do pozyskania jego mienia.

Kolejne zeznania pokrzywdzonego są znacznie krótsze i ich lektura pozwala uznać, że stanowiły głównie odpowiedzi na pytania przesłuchującego. Padające w tych zeznaniach stwierdzenie "biła mnie raczej tylko ta trójka, co jest zatrzymana", jest jedynym dowodem wskazującym na sprawstwo co do pobicia pokrzywdzonego przez wszystkich trzech oskarżonych. W żadnym innym momencie pokrzywdzony na to nie wskazywał, na rozprawie powtarzał wciąż, że był bity, a na zadane pytanie odpowiedział, że jest możliwe, że A. K. (1) nie bił go wcale. Z niekwestionowanych zeznań pokrzywdzonego oraz wyjaśnień oskarżonych, A. K. (1) dołączył do spotkania dopiero później, gdy pokrzywdzony miał już obrażenia. Poza tym Z. O. w pierwszych zeznaniach nie wskazywał na A. K. (1) jako sprawcę bicia go. Wszystkie te okoliczności prowadzą do wniosku, że do zeznań Z. O. należy co prawda podchodzić z dużą ostrożnością, ale nie można ich zdeprecjonować.

Sąd doszedł do przekonania, że w oparciu o zeznania Z. O. ustalić można, że został pobity przez K. A. i F. R., że został następnie przez te dwie osoby groźbą pozbawienia życia pozbawiony wolności, że w mieszkaniu F. R. zostały jego rzeczy, które opisał podczas pierwszego przesłuchania, lecz nie zostały mu one odebrane oraz że A. K. (1) i F. R. zmusili go grożąc pozbawieniem życia do napisania oświadczenia o zrzeczeniu się własności mieszkania.

notatki urzędowe, protokoły oględzin, przeszukania, nagranie, opinie lekarskie, opinia psychologa, dane o karalności

wszystkie dokumenty sąd ocenił jako rzetelne i wartościowe dowody. Pochodzą od uprawnionych organów lub osób, mają odpowiednią formę. Opinie są pełne, jasne i nie zawierają sprzeczności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia K. A., F. R., A. K. (1), zeznania Z. O.

jak wyżej wskazano żaden dowód, poza drugimi, uznanymi za niewiarygodne, zeznaniami pokrzywdzonego, nie wskazuje na to, że podczas zdarzenia doszło do zaboru przedmiotów należących do niego. W ocenie sądu nie można wyprowadzić wniosku, że pobicie pokrzywdzonego i fakt, ze jego rzeczy zostały w mieszkaniu, świadczą o tym, że ukradziono mu te rzeczy.

wyjaśnienia K. A.

jak wyżej wskazano brak jest dowodów na to, by przypisać K. A. zmuszanie pokrzywdzonego do podpisania oświadczenia o zrzeczeniu się mieszkania. Co prawda F. R. wskazywał, że oskarżona i A. K. (1) "bawili się" w ten sposób z pokrzywdzonym, lecz nagranie dowodzi czego innego. Jest to dowód obiektywny, nie można przeciwstawić mu wyjaśnień F. R., który przecież był zaineresowany tym, żeby nie przypisano mu odpowiedzialności za ten czyn.

zeznania A. K. (2), S. K.

sąd ocenił zeznania tych świadków jako nieistotne. Nie uczestniczyli w spotkaniu, ich zeznania są powtórzeniem relacji oskarżonego A. K. (1), zawierają nawet więcej szczegółów co do zachowania F. R. niż opisał A. K. (1), a przez to trudno uznać je za miarodajne. Sąd oparł się na relacjach bezpośrednich. Co do faktu, że A. K. (1) rano opuścił mieszkanie, nie są one kwestionowane, a zatem zeznania S. K., który ten fakt potwierdzają, nie mają istotnego znaczenia.

zeznania K. S., P. J.

zeznania funkcjonariuszy Policji nie przyczyniły się do ustaleń faktycznych, ponieważ świadkowie nie pamiętali już interwencji podjętej wobec rannego Z. O.. Podtrzymali jedynie to, co napisali w notatce urzędowej, jednak było to nawykowe stwierdzenie.

protokół odtworzenia utrwalonego zapisu k. 165-169

protokół ten dotyczy zdarzenia nie będącego przedmiotem postępowania

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

F. R., K. A.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżeni wynieśli Z. O. do drugiego pokoju i grożąc mu pozbawieniem życia nakazali mu w tym pokoju zostać. Nie mógł go opuścić, bał się spełnienia gróźb przez oskarżonych. Działaniem tym K. A. i F. R. wypełnili znamiona występku z art. 189 § 1 k.k.

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

K. A., F. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W oparciu o tak ocenione dowody sąd ustalił, że K. A. podczas imprezy zaatakowała Z. O., który był wobec niej natarczywy, i zaczęła go bić po twarzy i ciele. Dołączył do niej F. R., który również bił pokrzywdzonego. Sprawcy ci nie zabrali pokrzywdzonemu żadnych przedmiotów. Zadawanymi ciosami spowodowali u Z. O. obrażenia w postaci złamania nosa z przemieszczeniem, ogólnych potłuczeń oraz stłuczenia głowy i powłok brzucha, które to obrażenia spowodowały rozstrój zdrowia na okres powyżej 7 dni. Zachowaniem tym wypełnili znamiona przestępstwa z art. 157 § 1 k.k.

F. R. nie działał w warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w art. 64 § 1 k.k., ponieważ nie odbył przed upływem 5 lat od popełnienia tego przestępstwa kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo podobne. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 29 października 2013 r. w sprawie II K 381/13 został skazany na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, lecz odbył z niej tylko 4 miesiące.

☒

3.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

III

F. R., A. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

A. K. (1) i F. R. zmusili groźbą pozbawienia życia do napisania oświadczenia, że zrzeka się na rzecz A. K. (1) własności zajmowanego przez siebie mieszkania. Z. O. napisał ze strachu takie oświadczenie. Oczywiste jest, że ta czynność prawna nie mogła wywołać skutków prawnych, ponieważ po pierwsze do przeniesienia własności nieruchomości wymagana jest forma aktu notarialnego, po drugie Z. O. nie jest właścicielem mieszkania, którego własność miał przenieść na A. K. (1). Nie oznacza to jednak, że nie doszło do popełnienia przestępstwa. Było to usiłowanie nieudolne - sprawcy chcieli popełnić je, lecz skutek nie nastąpił, ponieważ nie zdawali sobie sprawy z ww. uwarunkowań. Tymi działaniami obaj oskarżeni wyczerpali znamiona występku z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 282 k.k.

Aktualne pozostają wyżej zaprezentowane uwagi co do działania F. R. w warunkach art. 64 § 1 k.k.

A. K. (1) natomiast dopuścił się tego czynu w warunkach art. 64 § 2 k.k. Był bowiem wcześniej skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 20 grudnia 2004 r. w sprawie II K 860/03 na karę roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności, która weszła w skład kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 208 d.k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. w zw. z art. 60 § 1 d.k.k. A. K. (1) odbył tę karę od14 listopada 2008 r. do 14 listopada 2010 r., a następnie został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 14 sierpnia 2012 r. w sprawie II K 855/12 za czyn z art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności, którą odbył od 7 listopada 2013 r. do 6 listopada 2016 r. Przypisanego mu w tym postępowaniu przestępstwa z użyciem groźby użycia przemocy dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia ostatniej kary orzeczonej za przestępstwo z użyciem przemocy.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.4.  Uniewinnienie

IX

K. A.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Oskarżona nie brała udziału w zdarzeniu zarzucanym jej w pkt 2 aktu oskarżenia.

☒

3.5.  Uniewinnienie

X

A. K. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

A. K. (1) przyszedł do mieszkania F. R. już po tym, gdy Z. O. został pobity i pozbawiony wolności. Nie można mu przypisać tych działań.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. R.

I, II, III, V

Popełnione przez oskarżonego przestępstwa cechują się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Oskarżony działał z innymi osobami, mając świadomość nieporadności pokrzywdzonego.

F. R. jest sprawcą wcześniej karanym. Zarzucanych mu przestępstw dopuścił się działając z innymi osobami, pod wpływem alkoholu. Nie ma racjonalnych powodów, by w jakikolwiek sposób usprawiedliwiać jego postępowanie. Mimo odbywania kary bezwzględnego pozbawienia wolności, ponownie naruszył prawo.

Sąd uznał, że za pierwszy przypisany temu oskarżonemu czyn odpowiednią karą jest 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Za drugi przypisany mu czyn sąd orzekł karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. F. R. był gospodarzem imprezy, w której uczestniczył pokrzywdzony i zamiast przeciwdziałać agresywnym zachowaniom (jeśli uznać, że zachowanie K. A. było w jakiś sposób usprawiedliwione), pomagał jej.

Za trzecie z przypisanych przestępstw sąd wymierzył temu oskarżonemu karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Był on zaangażowany w jego popełnienie, działał wspólnie i w porozumieniu z A. K. (1) wobec wcześniej już pobitego, bezbronnego pokrzywdzonego.

Wymierzając karę łączną sąd omyłkowo orzekł ją w wymiarze niższym od najwyższej kary jednostkowej. Nie było to intencją sądu, kara ta w zamierzeniu miała wynosić 2 lata, lecz nie można było tej omyłki sprostować. Kara łączna wobec F. R. powinna uwzględniać, że oskarżony dopuścił się wszystkich czynów w jednym czasie, podczas jednego spotkania.

K. A.

I, II, IV

Oskarżona dopuściła się czynów o znacznej społecznej szkodliwości. Godziła w najwyższe dobra, tj. zdrowie i wolność pokrzywdzonego, działała razem z F. R., była pod wpływem alkoholu.

K. A. również jest osobą karaną. Przypisanych jej przestępstw dopuściła się kilka dni po opuszczeniu zakładu karnego. Na jej usprawiedliwienie należy podać to, że zaczęła bić pokrzywdzonego, bo nie reagował na zwracaną uwagę. Zastosowała jednak niewspółmierne środki, działała z F. R., mieli zatem znaczną przewagę nad pokrzywdzonym. Zadawała mu ciosy we wrażliwą część ciała, w tym w nos, który uległ złamaniu. W ocenie sądu orzeczona za ten czyn kara roku pozbawienia wolości odpowiada wadze tego czynu.

Za kolejny przypisany jej występek sąd orzekł karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta powinna odnieść wobec oskarżonej skutek wychowawczy, uświadomić jej, że nie wolno w ten sposób rozwiązywać konfliktów.

Kara łączna orzeczona wobec K. A. również uwzględnia powiązanie przedmiotowe i czasowe obu przestępstw. Zdaniem sądu rok i 2 miesiące pozbawienia wolności są wystarczające, aby uświadomić jej naganność i nieopłacalność łamania prawa.

A. K. (1)

III

Przestępstwo popełnione przez tego oskarżonego również odznacza się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Wpływ na tę ocenę ma fakt współdziałania z F. R., znajdowanie się pod wpływem alkoholu, wykorzystanie strachu pokrzywdzonego.

Okolicznością obciążającą i mającą realny wpływ na wymiar kary (obowiązkowe podwyższenie jej dolnej granicy) było działanie w warunkach recydywy. Mimo deklarowanej przez tego oskarżonego biernej postawy, bronienia pokrzywdzonego, zdecydował się jednak na złamanie prawa i to w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Sąd orzekł karę 2 lat pozbawienia wolności uznając, że uwzględnia ona ww. okoliczności.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. R., A. K. (1), K. A.

VI, VII, VIII

Na poczet kar łącznych (F. R., K. A.) oraz kary jednostkowej (A. K. (1)) sąd zaliczył oskarżonym okres tymczasowego aresztowania, przy czym F. R. i A. K. (1) tylko do dnia, w którym wprowadzono im do wykonania inne kary.

F. R., A. K. (1), K. A.

XI

na rzecz obrońców z urzędu zasądzono kwoty wynikające z § 17 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej obrony udzielonej z urzędu powiększone o stawkę podatku od towarów i usług.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W świetle zebranych dowodów trudne było ustalenie, jak długo trwało spotkanie oskarżonych z pokrzywdzonym. Wskazywali oni, że spotkali się oni najprawdopodobniej w niedzielę (był to 18 sierpnia 2019 r.), lecz nikt nie wskazywał, by spędzili tam 2 noce. Tymczasem policjanci zostali wezwani na interwencję do Z. O. pod sklep (...) 20 sierpnia 2019 r., co wynika z notatki urzędowej (k. 56). Było to zaraz po tym, jak pokrzywdzony wydostał się z mieszkania F. R.. Logiczną konsekwencją tego było przyjęcie, że do zdarzenia doszło od 19 do 20 sierpnia 2019 r.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XII

wszyscy oskarżeni zostali zwolnieni od ponoszenia kosztów sądowych, ponieważ nie pracują, nie mają majątku, a zatem zachodzi przypuszczenie, że uiszczenie tych kosztów byłoby dla nich zbyt uciążliwe.

6.  1Podpis