Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2019r.

Sąd Rejonowy w G. II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Sobczak

Protokolant: Weronika Góralska

w obecności Asesora Prokuratury Rejonowej w G. P. M.

po rozpoznaniu w dniach 10.10.2017r., 29.03.2019r. i 10.05.2019r. sprawy karnej

1. S. L. (1) - s. K. i E. z domu O., urodz. (...) w G., PESEL (...), zam. (...)-(...) G., ul. (...), obywatelstwa polskiego, niekaranego

oskarżonego o to, że:

w dniu 14 września 2016r. o godz. 17.23 na terenie marketu (...) znajdującego się na ul. (...) w G. dokonał uszkodzenia ciała M. D. (1) w ten sposób, że uderzał go pięściami po twarzy i głowie, czym spowodował obrażenia ciała w postaci złamania jarzmowo – oczodołowego zatoki szczękowej po stronie prawej z niewielkim przemieszczeniem odłamów czym naruszył czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni w znaczeniu kodeksu karnego, przy czym czynu tego dopuścił się działając publicznie, w obecności klientów sklepu i bez powodu lub z oczywistego błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego,

tj. o czyn z art. 157§1 kk w zw. z art. 57a§1 kk

2. M. G. (1) – s. Z. i A. z d. (...), urodz. (...) w G., PESEL (...), zam. (...)-(...) G., ul. (...), obywatelstwa polskiego, karanego

oskarżonego o to, że:

w dniu 14 września 2016r. o godz. 17.23 na terenie marketu (...) znajdującego się na ul. (...) w G. naruszył nietykalność cielesną M. D. (1) w ten sposób, że uderzył wymienionego ręką w twarz, przy czym czynu tego dopuścił się działając publicznie, w obecności klientów sklepu i bez powodu lub z oczywistego błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego, nadto zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 6 miesięcy, w okresie od 19.07.2013r. do 19.09.2014r. kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 9 marca 2011r. o sygn. akt (...) za przestępstwo z art. 158§1kk, art. 280§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk

tj. o czyn z art. 217§1 kk w zw. z art. 57a§1 kk i art. 64§1kk

O R Z E K A

1.  Uznaje oskarżonego S. L. (1) za winnego tego, że w dniu 14 września 2016r. o godz. 17.23 na terenie marketu (...) znajdującego się na ul. (...) w G. dokonał uszkodzenia ciała M. D. (1) w ten sposób, że uderzał go pięściami po twarzy i głowie, czym spowodował obrażenia ciała w postaci złamania jarzmowo – oczodołowego zatoki szczękowej po stronie prawej z niewielkim przemieszczeniem odłamów czym naruszył czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni w znaczeniu kodeksu karnego, tj. przestępstwa z art. 157 § 1 kk i za to na podstawie art. 157 § 1 kk po zastosowaniu art. 37a kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

2.  Uznaje oskarżonego M. G. (1) za winnego tego, że w dniu 14 września 2016r. o godz. 17.23 na terenie marketu (...) znajdującego się na ul. (...) w G. naruszył nietykalność cielesną M. D. (1) w ten sposób, że uderzył wymienionego ręką w twarz, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 6 miesięcy, w okresie od 19.07.2013r. do 19.09.2014r. kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 9 marca 2011r. o sygn. akt (...) za przestępstwo z art. 158§1kk, art. 280§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk tj. przestępstwa z art. 217 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 217 § 1 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

3.  Na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego S. L. (1) nawiązkę w kwocie 500 (pięćset) złotych na rzecz pokrzywdzonego M. D. (1).

4.  Na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego M. G. (1) nawiązkę w kwocie 200 (dwieście) złotych na rzecz pokrzywdzonego M. D. (1).

5.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej (...) kwotę (...) (jeden tysiąc sto siedemdziesiąt sześć) złotych + 23 % VAT tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżycielowi posiłkowemu M. D. (1) z urzędu.

6.  Zwalnia oskarżonych od opłaty, a wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 1031/16

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2016 r. na terenie G. S. L. (1) spotkał dwie znajome młode dziewczyny w wieku 14-15 lat, które powiedziały mu, że znany mu osobiście M. D. (1) zaczepiał je i chciał je zaciągnąć do siebie do domu. Dziewczyny płakały, były roztrzęsione i przestraszone.

dowody: wyjaśnienia oskarżonego S. L. k. 37-38, 132v- 133, wyjaśnienia oskarżonego M. G. k. 51-52, 72-73 odczytane k. 133, zeznania M. S. k.222v;

Tego samego dnia o godzinie 17.23 S. L. (1) i M. G. (1) wraz z kolegami robili zakupy w sklepie (...) znajdującym się na ul. (...) w G.. Mężczyźni pili wcześniej alkohol. W tym czasie w sklepie przebywał również M. D. (1). S. L. (1) zauważył go i podszedł do niego. Zaczął go uderzać pięściami po twarzy i głowie. M. G. (1) początkowo próbował odciągnąć kolegę, jednak w czasie zajścia uderzył M. D. (1) ręką w twarz.

dowody: wyjaśnienia oskarżonego S. L. k. 37-38, 132v- 133, wyjaśnienia oskarżonego M. G. k. 51-52, 72-73 odczytane k. 133, zeznania M. D. k.1-2, 8-9 (odpis 39-41), 133- 134, protokół oględzin wraz z dokumentacją fotograficzną i płytą k. 22-26, 13;

W wyniku zdarzenia M. D. (1) doznał obrażeń ciała w postaci złamania jarzmowo – oczodołowego zatoki szczękowej po stronie prawej z niewielkim przemieszczeniem odłamów, co naruszyło czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni w znaczeniu kodeksu karnego

dowód: opinia lekarska dot. M. D. k. 27-28;

S. L. (1) był badany psychiatrycznie wobec zaistnienia wątpliwości co do jego poczytalności. Biegli nie znaleźli podstaw do kwestionowania jego poczytalności tempore criminis, w rozumieniu treści art. 31§1 lub §2 kk.

dowody: opinia sądowo – psychiatryczna k. 66-67;

S. L. (1) (lat (...)) ma wykształcenie podstawowe, jest zatrudniony w firmie (...) i z tego tytułu miesięcznie osiąga dochód w wysokości 1500 – 2000 zł. Jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu. W przeszłości był karany sądownie.

dowody: dane oskarżonego k.37- 37v, dane o karalności k. 42-43;

M. G. (1) (lat 25) ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest stolarzem. Pracuje jako konwojent za wynagrodzeniem 2000 zł. Jest kawalerem, na utrzymaniu ma jedno dziecko. W przeszłości był karany sądownie.

dowody: dane oskarżonego k.51-51v, dane o karalności k. 55-56;

S. L. (3) przyznał się do postawionego mu zarzutu i wyjaśnił, że w dniu zdarzenia spotkał dwie młode dziewczyny w wieku około 14-15 lat. Były zdenerwowane, przestraszone i zapłakane. Powiedziały mu one, że zaczepiał je M. D. (1), który chciał je zaciągnąć do domu „we wiadomym celu”. S. L. (1) podkreślił, że zna M. D. (1), wie, że ma on skłonności do młodych dziewczyn i był za to karany. Ta sytuacja z dziewczynami bardzo go poruszyła, był oburzony. Pech chciał, że chwilę później spotkał D. w sklepie. Poniosły go nerwy, nie liczył się z konsekwencjami, chciał mu dać nauczkę za to co robi. Do tego miał tego dnia trochę wypite. Tylko on go wtedy bił, pozostali go odciągali. Pokrzywdzony go nie prowokował.

wyjaśnienia oskarżonego S. L. k. 37-38, 132v- 133;

M. G. (1) przyznał się do postawionego mu zarzutu i wyjaśnił, że M. D. (1) miał wcześniej zarzuty za molestowanie dziewczynek, tamtego dnia go poniosło, jak go zobaczył to się wściekł. Dodał, że on sam miał wtedy wypite. Uderzył M. D. (1) odruchowo, nie chciał mu zrobić krzywdy, żałuje tego co się stało

wyjaśnienia oskarżonego M. G. k. 51-52, 72-73 odczytane k. 133;

Sąd co do zasady dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonych nie znajdując podstaw do ich kwestionowania albowiem były one konsekwentne i logiczne oraz wzajemnie ze sobą korespondowały. Sąd odrzucił jedynie jako niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego S. L. (1) w zakresie, w jakim utrzymywał on, że tylko on bił pokrzywdzonego. W tej części wyjaśnienia te pozostawały bowiem w sprzeczności z wyjaśnieniami drugiego oskarżonego M. G. (1), który przyznał się do uderzenia pokrzywdzonego oraz z zapisem z monitoringu sklepowego. W pozostałym zakresie odnośnie samego przebiegu zdarzenia wyjaśnienia oskarżonych znajdowały co do zasady odzwierciedlenie również w zeznaniach pokrzywdzonego. Z kolei twierdzenia oskarżonych odnośnie powodów napaści na M. D. (1) znalazły pełne odzwierciedlenie w zeznaniach M. S., który potwierdził, że jego siostra z koleżanką były zaczepiane przez M. D. (1).

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego M. D. (1) odnośnie przebiegu zdarzenia nie znajdując podstaw do ich kwestionowania. Zeznania w/wym. znalazły co do zasady odzwierciedlenie wyjaśnieniach oskarżonych (poza wskazaną powyżej okolicznością podnoszoną przez S. L. (1), że tylko on bił pokrzywdzonego) oraz w zapisie z monitoringu sklepowego. Sąd odrzucił natomiast jako niewiarygodne twierdzenia M. D. (1), w zakresie w jakim zaprzeczył on, że powodem zachowania oskarżonych objętego niniejszym postępowaniem było zaczepianie przez niego dziewczyn – znajomych oskarżonych. Pozostawało to w sprzeczności z uznanymi za wiarygodne wyjaśnieniami oskarżonych znajdującymi pełne poparcie w zeznaniach M. S.. W pozostałym zakresie zeznania świadka nie miały większego zaznaczenia dla sprawy. Odnośnie istnienia konfliktu pomiędzy nim, a oskarżonymi zeznania te znalazły co do zasady potwierdzenie w wyjaśnieniach odkażonego S. L. (1), przy czym każda ze stron w tym zakresie to siebie przedstawiała w korzystnym świetle.

Sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować zeznania M. S.. Zrelacjonował on sytuację z siostrą tak jak to zapamiętał. Pomimo, że oskarżony M. G. (1) to jego daleki kuzyn, to nie utrzymuje on z nim relacji, zaś S. L. (4) to jedynie jego daleki znajomy. Zatem brak było jakichkolwiek postaw by przyjąć, że treść zeznań świadka miałaby być nieprawdziwa i nakierowana na przedstawienie wersji wydarzeń korzystnej dla oskarżonych.

Nic do sprawy nie wniosły zeznania świadka A. P.. Nie widział on zdarzenia, już po fakcie rozmawiał jedynie z pokrzywdzonym, który poinformował go, że został pobity oraz, że powoła go na świadka.

Sąd uznał opinię lekarską dotyczącą M. D. za jasną i pełną. Została ona sporządzona w oparciu o dokumentację medyczną pokrzywdzonego. Opinia ta została wykonana w sposób wnikliwy i rzetelny przez lekarza specjalistę o odpowiednio wysokich kwalifikacjach. Biegły wyczerpująco odpowiedział na postawione mu pytania. Nie ma zatem podstaw by kwestionować wiarygodność tej opinii.

Sąd uznał opinię biegłych psychiatrów co do stanu zdrowia psychicznego S. L. (1) za jasną i zupełną. Została sporządzona na podstawie wywiadu od badanego i akt sprawy, przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu zawodowemu.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, pism i protokołów zgromadzonym w toku postępowania, uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

Reasumując, omówione powyżej dowody wzajemnie się uzupełniają i przenikają, tworząc jasny obraz, z którego wprost wynika, że S. L. (1) dopuścił się czynu z art. 157 § 1 kk ponieważ w dniu 14 września 2016r. o godz. 17.23 na terenie marketu (...) znajdującego się na ul. (...) w G. dokonał uszkodzenia ciała M. D. (1) w ten sposób, że uderzał go pięściami po twarzy i głowie, czym spowodował obrażenia ciała w postaci złamania jarzmowo – oczodołowego zatoki szczękowej po stronie prawej z niewielkim przemieszczeniem odłamów czym naruszył czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni w znaczeniu kodeksu karnego.

Z kolei M. G. (1) dopuścił się czynu z art. 217 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk ponieważ w dniu 14 września 2016r. o godz. 17.23 na terenie marketu (...) znajdującego się na ul. (...) w G. naruszył nietykalność cielesną M. D. (1) w ten sposób, że uderzył wymienionego ręką w twarz, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 6 miesięcy, w okresie od 19.07.2013r. do 19.09.2014r. kary 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 9 marca 2011r. o sygn. akt (...) za przestępstwo z art. 158§1kk, art. 280§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk.

Jednocześnie sąd wyeliminował z opisu czynu zarzuconego oskarżonym art. 57a§1 kk .

Zgodnie z treścią art. 115 §21 kk występkiem o charakterze chuligańskim jest występek polegający m.in. na umyślnym zamachu na zdrowie, na wolność, na cześć lub nietykalność cielesną, jeżeli sprawca działa publicznie i bez powodu albo z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy sąd stanął na stanowisku, że działanie oskarżonych - o ile naganne i niedopuszczalne - to jednak było bezpośrednio spowodowane sytuacją zaistniałą niewiele wcześniej z udziałem młodych dziewczyn, które miały być zaczepiane przez M. D. (1). Przy czym zachowanie pokrzywdzonego musiało być na tyle nachalne, że dziewczyny były przestraszone i zapłakane. Tym samym w ocenie sądu nie sposób przyjąć, że w odniesieniu do oskarżonych zaistniały okoliczności z art. 57a§1 kk. Tym bardziej, że z okoliczności sprawy wynika, iż w środowisku oskarżonych było wiadomo, że M. D. (1) jest osobą „ mającą skłonności do małych dziewczynek” - jak to ujął w swoich wyjaśnieniach oskarżony S. L. (1).

Sąd, oskarżonemu S. L. (1) za przypisany mu czyn na podstawie art. 157§1 kk po zastosowaniu art. 37a kk wymierzył karę 1 roku ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Natomiast oskarżonemu M. G. (1) na podstawie art. 217§1 kk sąd wymierzył karę 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

Do okoliczności łagodzących odnośnie oskarżonego S. L. (1) sąd zaliczył: okoliczność, że oskarżony działał pod wpływem wzburzenia i emocji spowodowanych zdarzeniem, o którym dowiedział się od znajomych dziewczyn, żal , skruchę jaką wyrażał w toku całego postępowania, młody wiek oskarżonego. Do okoliczności obciążających: uprzednią karalność.

Do okoliczności łagodzących odnośnie oskarżonego M. G. (1) sąd zaliczył: okoliczność, że oskarżony również działał pod wpływem wzburzenia i emocji spowodowanych zdarzeniem, o którym dowiedział się od S. L. (1), żal , skruchę jaką wyraził, młody wiek oskarżonego. Do okoliczności obciążających: uprzednią karalność.

Zdaniem Sądu kara wymierzona oskarżonym zadośćuczyni dyrektywom przewidzianym w art. 53 § 1 kk Przede wszystkim jest ona, z uwagi na jej wysokość, odpowiednia do stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżonych czynów przestępnych. Zdaniem Sądu kary te nie przekraczają stopnia winy oskarżonych. Podejmując decyzję co do rodzaju i wymiaru kary Sąd miał na względzie względy prewencji indywidualnej. Należy wyrazić przekonanie, że cele zapobiegawcze oraz wychowawcze w stosunku do oskarżonych mogą spełnić kary ograniczenia wolności w orzeczonym wymiarze. W ocenie Sądu kara orzeczona wobec oskarżonych zdaje się wreszcie czynić zadość wskazaniom prewencji ogólnej. Z tych względów orzeczono jak w punkcie I –wszym i II - gim wyroku.

Na podstawie art. 46 § 2 kk sąd orzekł wobec oskarżonego S. L. (1) nawiązkę w kwocie 500 (pięćset) złotych natomiast wobec oskarżonego M. G. (1) nawiązkę w kwocie 200 (dwieście) złotych na rzecz pokrzywdzonego M. D. (1). Nawiązki we wskazanej wysokości wydają się adekwatne do okoliczności czynu i rozmiaru obrażeń jakich doznał pokrzywdzony ze strony poszczególnych oskarżonych (pkt. 3 i 4 wyroku).

O kosztach przyznanej pokrzywdzonemu z urzędu pomocy prawnej orzeczono w myśl §4 ust 3, §17 ust 2 pkt 3 oraz §20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016.1714 ), gdyż nie zostały one opłacone w żadnej części (pkt 5 wyroku).

Na podstawie art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. z 1983 r. Dz. U. Nr 49, poz. 223 ze zm.) w zw. z art. 624 § 1 kpk Sąd w punkcie 6 - tym wyroku zwolnił oskarżonych w całości od obowiązku uiszczenia opłaty, zwolnił ich także od obowiązku uiszczenia wydatków postępowania, którymi obciążył Skarb Państwa. Podejmując takie rozstrzygnięcie Sąd miał na względzie okoliczność, że oskarżeni osiągają niewielkie dochody.