Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Zambrowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący Sędzia Anna Iwanowska

Protokolant Renata Konert

w obecności Prokuratora Jana Karwowskiego

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach 28.11.2017r., 11.01.2018r.

sprawy Z. J. (1), urodz. w dniu (...) w O., syna H. i G. z domu Z.

oskarżonego o to, że:

w dniu 20 września 2016 roku w Zakładzie Karnym w C., powiatu (...), woj. (...) poprzez gwałtowne odepchnięcie obiema rękoma naruszył nietykalność cielesną oraz używając słów powszechnie uznawanych za obraźliwe i wulgarne znieważył funkcjonariusza Służby więziennej sierż. K. Z., podczas i związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych dot. wydawania paczki higieniczno-odzieżowej z magazynu depozytowego

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk w zb. z art. 226 § 1 kk

I.  Oskarżonego Z. J. (1) uznaje za winnego tego, że w dniu 20 września 2016 roku w Zakładzie Karnym w C., powiatu (...), woj. (...) poprzez gwałtowne odepchnięcie obiema rękoma naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza Służby więziennej sierż. K. Z., podczas i związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych dot. wydawania paczki higieniczno-odzieżowej z magazynu depozytowego tj. o czyn z art. 222 § 1 kk i za to na mocy art. 222 § 1 kk skazuje go i wymierza mu karę 2 (dwa) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. K. R. kwotę 619,92 (sześćset dziewiętnaście 92/100) złotych w tym 23 % podatku VAT w kwocie 115,92 (sto piętnaście 92/100) złotych tytułem kosztów obrony udzielonej z urzędu.

III.  Zasądza od oskarżonego Z. J. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty oraz obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

Sygn. akt II K 317/17

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z. J. (1) odbywający karę pozbawienia wolności przebywał w Zakładzie Karnym w C.. W dniu 20 września 2016 roku około godziny 14:45 został doprowadzony do magazynu depozytowego w Zakładzie Karnym w C., gdzie miała zostać wydana mu paczka higieniczno-odzieżowa. Nadawcą paczki była matkaZ. J. (1) – G. J.. Z. J. (1) nie chciał podpisać odbioru paczki, żądał jej otwarcia, po okazaniu mu, że paczka nie była naruszana, podpisał jej odbiór, wówczas otworzono paczkę i magazynier K. Z. poinformował go, że nie może otrzymać całej jej zawartości ze względów regulaminowych. Wówczas Z. J. (1) zaczął używać wulgarnych słów, po zwróceniu mu uwagi przez magazyniera, stał się agresywny, kopnął w stronę magazyniera kosz na śmieci i zaatakował go, odpychając. Obecni na miejscu M. B., L. K. i W. M., wobec zachowania osadzonego zastosowali wobec niego środki przymusu bezpośredniego, używając siły i nakładając mu kajdanki.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: zeznania świadków K. Z. (k.214v-215,14v-15,110v-111), M. B. (k. 215v-216v,24v-25,83v), L. K. (k.216v-217v,18v,82v), W. M. (k.217v-218,21v,83) zawiadomienie o przestępstwie (k.1), dokumentację z Zakładu Karnego w C. (k. 4-12), notatkę urzędową (k.29,30), protokół z odtworzenia utrwalonego zapisu z płytą CD (k.46,47), szkic – k. 210.

Oskarżony Z. J. (1) złożył obszerne wyjaśnienia (k.211v-214,217v.,41-42v,81v-82). Wskazał, że nie popełnił zarzucanego mu czynu, podał, że w czasie zdarzenia to funkcjonariusz zachowywał się agresywnie, używał słów wulgarnych. Oskarżony wskazał, że K. Z. chciał się na nim zemścić bo chciał złożyć na niego skargę za wcześniejsze zachowanie. Oskarżony wskazał, że bardzo bał się zachowania funkcjonariusza, chciał uciec, żeby mu nic nie zrobił.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na uwzględnienie jako wiarygodne. Zeznania świadków potwierdziło nagranie z monitoringu Zakładu Karnego, żaden z dowodów nie potwierdził twierdzeń przedstawionych przez oskarżonego.

Z opisu czynu i kwalifikacji prawnej stawianego oskarżonemu zarzutu Sąd wyeliminował część wskazującą, że oprócz naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza, oskarżony dopuścił się również jego znieważenia, gdyż taka sytuacja nie miała miejsca, oskarżony używał podczas zajścia słów wulgarnych ale nie kierował ich bezpośrednio do osoby funkcjonariusza i nie znieważał go w żaden sposób.

W sprawie w charakterze świadków przesłuchano wszystkich funkcjonariuszy służby więziennej obecnych w czasie zdarzenia w dniu 20 września 2016 roku. Świadkowie K. Z. (k. 214v-215, 14v-15, 110v-111), M. B. (k. 215v-216v, 24v-25, 83v), L. K. (k. 216v-217v, 18v, 82v), W. M. (k. 217v-218, 21v, 83) w sposób wiarygodny, jasny, pełny i spójny opisali przebieg zdarzenia. Wskazali oni, że oskarżony zachowywał się agresywnie i używał słów wulgarnych, co spowodowało konieczność zastosowania wobec niego środków przymusu bezpośredniego. K. Z. podał, że używanie przez oskarżonego słów wulgarnych nie było kierowane bezpośrednio do niego, używał on liczby mnogiej, pokrzywdzony wskazał, że jego jako funkcjonariusza nie znieważył. Potwierdził to również M. B., który był w jednym pomieszczeniu z oskarżonym i pokrzywdzonym. Podał on ponadto, że kiedy oskarżony odepchnął K. Z. od razu próbował go obezwładnić. W pomieszczeniu w którym się znajdowali było mało miejsca więc wypychał oskarżonego na korytarz, gdzie z pomocą przybiegli L. K. i W. M..

Odtworzone nagranie z monitoringu (k.230v, 46) w sposób jednoznaczny pokazuje, że oskarżony stawiał opór, był agresywny, co wywołało konieczność zastosowania środków przymusu bezpośredniego.

Zgodnie z art. 222 § 1 kk karane jest naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. Głównym dobrem chronionym w tym wypadku jest powaga instytucji publicznych, które są reprezentowane przez funkcjonariusza. Przepis ten ma chronić przed zagrożeniem dla toku wykonywanych czynności służbowych. Naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza musi nastąpić podczas lub w związku z wykonywaniem przez niego obowiązków służbowych. Niewątpliwie z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Z. J. (1) zaatakował funkcjonariusza K. Z. poprzez odepchnięcie go podczas wykonywania przez niego czynności służbowych a atak miał związek z tymi właśnie czynnościami, a był odpowiedzią na zakwestionowanie przez funkcjonariusza zawartości paczki przesłanej osadzonemu i wskazanie, że znajdujące się w niej krótkie spodenki nie wypełniając przepisów regulaminu i nie mogą mu zostać doręczone.

W świetle zeznań przesłuchanych świadków a w szczególności zeznań K. Z. i M. B., który przebywali z oskarżonym od samego początku zajścia, nie wynika żeby oskarżony dopuścił się również czynu określonego w art. 226 § 1 kk. Owszem oskarżony używał słów wulgarnych, mówił "ja was k…wy załatwię”, ale nie kierował tych słów bezpośrednio do pokrzywdzonego, z zamiarem znieważenia go. Sam pokrzywdzony wskazał w swoich zeznaniach, że jego jako funkcjonariusza oskarżony nie znieważył. Z uwagi na to koniecznym było wyeliminowanie z opisu czynu i kwalifikacji prawnej zapisu dotyczącego znieważenia przez oskarżonego funkcjonariusza K. Z..

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę dyrektywy określone w art. 53 i in. kk. W ocenie Sądu karą adekwatną do popełnionego przez oskarżonego czynu, biorącą pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu, będzie kara 2 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu jedynie taka kara daje możliwość pozytywnego oddziaływania na oskarżonego oraz wypełniając wszelkie cele jakie prawo karne stawia przed wymiarem kary. Oskarżony jest osobą pozbawioną wolności, nie ma nikogo na utrzymaniu, jest kawalerem, od 24 listopada 2011 roku przebywa w zakładach karnych i pozostaje na utrzymaniu rodziny (k. 211v).

O kosztach orzeczono na podstawie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk a opłacie sądowej na podstawie art. 2 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 złotych tytułem opłaty oraz obciążając pozostałymi kosztami procesu. Sąd zasądził ponadto na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. K. R. kwotę 619,92 złotych tytułem kosztów obrony udzielonej z urzędu.