Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 212/18

PR 1 Ds. 259.2017

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 24 lutego 2020 roku

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Roman Chorab

Protokolant Joanna Gaweł – Wojciechowska

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 11 września 2018 roku 8 stycznia 2019 roku, 10 lutego 2020 roku oraz 24 lutego 2020 roku

sprawy:

M. N. (1)

ur. (...) w B.

s. G. G. i M. z d. I.,

oskarżonego o to, że:

działając w imieniu spółki z o.o. (...) z siedzibą w W., na podstawie zawartej w dniu 2 listopada 2010r. umowy serwisowej, urządzał w okresie od 4 listopada 2010r. do 30 marca 2011r. gry na automacie A. H. M. F. o numerze fabrycznym (...) w Sklepie (...) w Z. 18a, w okresie od 1 lutego 2011r. do 27 kwietnia 2011r. urządzał gry na automacie A. H. M. F. o numerze fabrycznym (...) w Sklepie (...) w S. nr 84, w okresie od 1 maja 2011r. do 9 sierpnia 2011r. urządzał gry na automacie H. M. F. o numerze fabrycznym H. (...) w Sklepie (...) w C. nr 63B – wbrew przepisom art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (tekst jednolity Dz.U. z 2015 r., poz. 612 z późniejszymi zmianami).

tj. o czyn z art. 107 § 1 k.k.s w zw. z art. 6 § 2 k.k.s.

I.  oskarżonego M. N. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku eliminując z opisu czynu iż oskarżony działał wbrew przepisom art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. – o grach hazardowych, stanowiącego przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s i za to na postawie art. 107 § 1 k.k.s wymierza mu karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (stu) złotych;

II.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego M. N. (1) w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 70 złotych i na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych wymierza mu opłatę w wysokości 800 złotych.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 212/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k.
albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1. 

M. N. (1)

Działając w imieniu spółki z o.o. (...) z siedzibą w W., na podstawie zawartej w dniu 2 listopada 2010 r. umowy serwisowej, urządzał w okresie od 4 listopada 2010 r. do 30 marca 2011 r. gry na automacie A. M. F. o numerze fabrycznym (...) w Sklepie (...) w Z. 18a, w okresie od 1 lutego 2011 r. do 27 kwietnia 2011 r. urządzał gry na automacie A. H. M. F. o numerze fabrycznym (...) w Sklepie (...) w S. nr 84, w okresie od 1 maja 2011 r. do 9 sierpnia 2011 r. urządzał gry na automacie H. M. F. o numerze fabrycznym H. (...) w Sklepie (...) w C. nr 63B – wbrew przepisom art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 612 z późniejszymi zmianami).

Tj. czyn z art. 107 § § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Zawarcie umowy serwisowej oskarżonego z spółką z o.o. (...)

I.  Umowa serwisowa z dnia 2 listopada 2010 roku w B. pomiędzy (...) ‘MATI’ s.c. (...), G. N. i Sp. z o.o. (...)

k. 84-85

2.  Wspólne prowadzenie przedsięwzięcia oraz czasokres tego przedsięwzięcia, obecność podczas podpisywania umowy.

II.  Umowa o wspólnym przedsięwzięciu z dnia 4 listopada 2010 roku zawarta w Z. pomiędzy PHU (...) Sp. z o.o. dot. lokalu położonego w Z. nr 18A

k. 20-24

III.  Umowa o wspólnym przedsięwzięciu z dnia 1 lutego 2011 roku zawarta w Z. pomiędzy PHU (...) Sp. z o.o. dotycząca lokalu położonego w (...)

IV.  Umowa o wspólnym przedsięwzięciu z dnia 1 maja 2011 roku zawarta w C. pomiędzy Handel I. B. a (...) Sp. z o.o. dotycząca lokalu położonego w C. nr 63B

k. 59-63

k. 100-102

V.  Protokół nr (...) z dnia 30 marca 2011 roku z kontroli przeprowadzonej w lokalu Z. 18A

k. 12-16

VI.  Protokół nr (...) z dnia 27 kwietnia 2011 roku z kontroli w lokalu w (...)

k. 48-52

VII.  Protokół nr (...) z dnia 9 sierpnia 2011 roku z kontroli w lokalu w C. 63B

k. 91-95

VIII.  Zeznania świadka M. W chlińskiego

k. 66 akt II Ko 1788/19 Sądu Rejonowego w Golejowie II Wydziału Karnego

IX.  Zeznania świadka I. P. (dawniej B.)

k. 593v, 105-106 (załącznik nr 2 )

X.  Zeznania świadka D. B.

k. 594

3. Wstawienia do lokali urządzeń do gier:

- Z. 18A urządzenie (...) H. (...)

- (...) – urządzenia (...) H. (...)

- C. 63B – urządzenia (...) H. (...)

XI.  Załącznik nr 1 oraz protokół wydania do

umowy z dnia 4 listopada 2010 roku zawartą w Z. pomiędzy PHU (...) Sp. z o.o. dot. lokalu położonego w Z. nr 18A

k. 22-23

XII.  Załącznik nr 1 oraz protokół wydania do umowy z dnia 1 lutego 2011 roku zawartą w Z. pomiędzy PHU (...) Sp. z o.o. dot. lokalu położonego w (...)

k. 62-63

XIII.  Załącznik nr 1 oraz protokół wydania do umowy z dnia 1 maja 2011 roku zawartą w C. pomiędzy Handel I. B. a (...) Sp. z o.o. dotycząca lokalu położonego w C. nr 63B

k. 103-104

XIV.  Zeznania świadka B. P.

k. 540v

XV.  Zeznania świadka M. W.

k. 66 akt II Ko 1788/19 Sądu Rejonowego w Golejowie II Wydziału Karnego

4.  Losowy charakter gier na automatach:

(...) H. (...)

(...) H. (...)

(...) H. (...)

5.  Opinia dotycząca urządzenia (...) H. (...) z dnia 29 czerwca 2011 roku

k. 36-40

6.  Opinia dotycząca urządzenia (...) z dnia 29 czerwca 2011 roku

k. 70-74

7.  Opinia dotycząca urządzenia (...) H. (...) z dnia 23 kwietnia 2012 roku

k. 113-123

5. Urządzanie gier na automatach przez oskarżonego M. N. (1) poprzez pozyskiwanie lokali do wstawienia urządzeń , wstawienie urządzeń do gry, przeszkolenie personelu sklepu na temat włączenia urządzeń do sieci oraz pouczenie ich, że są to symulatory gry, opróżnianie automatów ze zgromadzonych w ich wnętrzu pieniędzy; wystawiania dowodów wpłat -KP; udostępnienia właścicielowi sklepu kluczy do urządzenia;

8.  Zeznania świadka B. P.

k. 540v- 541; 534v

9.  Zeznania świadka J. D. (1)

k.537; 540

10.  Zeznania świadka I. P. (dawniej B.)

k. 593v, 105 ( załącznika nr 2 )

11.  Zeznania świadka D. B.

k. 594; 96v ( załącznika nr 2 )

12.  Zeznania świadka J. S.

k.539v k. 76(załącznika nr 2 )

13.  Zeznania świadka M. W.

k. 66 akt II Ko 1788/19 Sądu Rejonowego w Golejowie II Wydziału Karnego

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

-

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1. 

Umowa serwisowa z dnia 2 listopada 2010 roku w B. pomiędzy (...) ‘MATI’ s.c. (...), G. N. i Sp. z o.o. (...)

Treść umowy nie była kwestionowana przez strony postępowania. Oskarżony M. N. (1) wyjaśniał, że zakres jego obowiązków wynikał jedynie z treści ocenianej umowy , a on był tylko serwisantem urządzeń, co w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie jest wiarygodne. Umowa serwisowa jednak jest dowodem wiarygodnym, lecz zakres działania oskarżonego zdaniem Sądu jest szerszy niż w treści zawartej umowy. Sąd ocenił ten dowód jako wiarygodny, lecz co do zasady zawarta ona została jedynie dla pozoru.

2. 

Umowa o wspólnym przedsięwzięciu z dnia 4 listopada 2010 roku zawarta w Z. pomiędzy PHU (...) Sp. z o.o. dot. lokalu położonego w Z. nr 18A

Treść wszystkich trzech umów o wspólnym przedsięwzięciu nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Ich treść co do zasady nie budziła wątpliwości Sądu.

Na marginesie należy jednak zaznaczyć, że świadek M. W. zeznał, że w miejscach, w których wstawione zostały urządzenia do gier nie był, nie potrafił wypowiedzieć się na ich temat. Z kolei J. D. (1) zeznała (k. 43), że jej mąż, obecnie nieżyjący J. D. (2) umowę podpisał z Panem M.. Nadto I. B. (k. 106) zeznała, że to Pan M. zaproponował jej wstawienie takiego urządzenia do ich sklepu.

Zdaniem Sądu osobą będącą przy podpisaniu umowy z właścicielami sklepów był M. N. (1), który niejako firmę (...) Sp. z o.o. „reprezentował”.

Na podstawie treści wskazanych umów i dat ich zawarcia Sąd ustalił czasokres popełnienia przez oskarżonego przestępstwa skarbowego.

Umowa o wspólnym przedsięwzięciu z dnia 1 lutego 2011 roku zawarta w Z. pomiędzy PHU (...) Sp. z o.o. dotycząca lokalu położonego w (...)

Umowa o wspólnym przedsięwzięciu z dnia 1 maja 2011 roku zawarta w C. pomiędzy Handel I. B. a (...) Sp. z o.o. dotycząca lokalu położonego w C. nr 63B

Protokół nr (...) z dnia 30 marca 2011 roku z kontroli przeprowadzonej w lokalu Z. 18A

Protokoły przeprowadzenia kontroli przez Urząd Celny w W. w miejscach urządzania gier hazardowych nie budziły wątpliwości Sądu. Na ich podstawie Sąd ustalił datę końcową czasokresu popełnienia przestępstwa. Podczas kontroli w sklepie spożywczo – przemysłowym w (...) obecny był M. N. (1), który w toku postępowania nie kwestionował dokonanych czynności. Sąd w całości uznał za wiarygodne protokoły z kontroli przeprowadzonych w lokalach w S., Z. oraz C..

Protokół nr (...) z dnia 27 kwietnia 2011 roku z kontroli w lokalu w (...)

Protokół nr (...) z dnia 9 sierpnia 2011 roku z kontroli w lokalu w C. 63B

zeznania świadka M. W.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadka M. W..

Nadmienić należy, że świadek współpracował z M. N. (1) i został on skazany za między innymi te same czyny, o które obecnie toczy się postępowanie karne przeciwko oskarżonemu M. N. (1).

M. W. oskarżonego M. N. (1) kojarzył jedynie w relacjach służbowych jako osobę współpracującą z firmą (...). Nie znał on go osobiście i nie miał z nim zażyłych relacji osobistych. Sąd uznał jego zeznania za spójne i logiczne. Ich treść wzajemnie się uzupełniała z zeznaniami B. P. oraz I. P. (dawniej B.) a także z zeznaniami J. D. (1). Sąd uznał je za wiarygodne w całości.

Zeznania świadka I. P. (dawniej B.)

I. B. w swoich zeznaniach złożonych przed Sądem (k. 593v) zeznała, że „M. wydzierżawiłam kawałek lokalu”, z treści zeznań wynika, że to oskarżony M. N. (1) był osobą obecną podczas podpisania umowy. Świadek nie wskazała aby jakakolwiek inna osoba pojawiała się w jej sklepie i zajmowała się urządzeniami do gry. Sąd jej zeznania uznał jako wiarygodne w całości.

Zeznania świadka D. B.

Świadek zeznał, że jego żona „dzierżawiła część pomieszczenia jakiś tam metr, może dwa dla pana M. N. (1)”. Świadkowie jako osobę odpowiedzialną za urządzenia do gier, jedyną jaka pojawiała się w lokalach celem „doglądania” maszyn był M. N. (1). Sąd jako wiarygodne ocenił zeznania świadka D. B. gdyż były one spójne i logiczne , a także uzupełniały się z zeznaniami świadka I. P. (dawniej B.)

10. 

Załącznik nr 1 oraz protokół wydania do

umowy z dnia 4 listopada 2010 roku zawartą w Z. pomiędzy PHU (...) Sp. z o.o. dot. lokalu położonego w Z. nr 18A

Sąd w całości jako wiarygodne ocenił załączniki do umów zawartych z H. F. Polska i właścielami sklepów oraz protokołów wydania urządzeń. Żadna ze stron nie negowała fakty wstawienia urządzeń do sklepów, co pośrednio także zostało udowodnione przez protokoły kontroli Urzędu Celnego podczas których zostały te urządzenia zabezpieczone. Treść załączników do umów a także protokołów wydania urządzeń nie budziła wątpliwości Sądu.

Załącznik nr 1 oraz protokół wydania do umowy z dnia 1 lutego 2011 roku zawartą w Z. pomiędzy PHU (...) Sp. z o.o. dot. lokalu położonego w (...)

Załącznik nr 1 oraz protokół wydania do umowy z dnia 1 maja 2011 roku zawartą w C. pomiędzy Handel I. B. a (...) Sp. z o.o. dotycząca lokalu położonego w C. nr 63B

Zeznania świadka B. P.

Zeznania świadka B. P. sąd ocenił jako polegające na prawdzie w całości. Świadek oskarżonego M. N. (1) znała jedynie z uwagi na jego przyjazdy w związku z umieszczeniem w sklepie w którym pracowała automatów do gier. Pamiętała ona, że to właśnie oskarżony wstawił urządzenie do sklepu. Jej zeznania są konsekwentne, jasne i Sąd nie doszukał się w nich sprzeczności.

Zeznania świadka M. W.

Oceniono powyżej

15. 

Opinia dotycząca urządzenia (...) H. (...) z dnia 29 czerwca 2011 roku

W niniejszym postępowaniu nie była kwestionowana okoliczność losowości prowadzonych gier na urządzeniach umieszczonych w sklepach spożywczych. Zgodnie z treścią wniosków ocenianych opinii grający nie ma możliwości uzyskania wygranej pieniężnej lub rzeczowej, ale gra ma charakter losowy. Sąd dał wiarę w całości opiniom dotyczącym urządzeń, które są przedmiotem niniejszego postępowania. Opinie sporządzone są w sposób, jasny, czytelny, wyciągnięte wnioski wskazują, że gracz bez względu na swoje umiejętności zręcznościowe nie ma wpływu na wynik gry. Sąd uznał te dowody jako wiarygodne w całości.

Opinia dotycząca urządzenia (...) z dnia 29 czerwca 2011 roku

Opinia dotycząca urządzenia (...) H. (...) z dnia 23 kwietnia 2012 roku

18. 

Zeznania świadka B. P.

Sąd w odniesieniu do faktu 3 zeznania świadka ocenił powyżej. Zdaniem Sądu zeznania B. P. należy ocenić jako wiarygodne w całości. Zeznała ona że to M. N. (1) wstawił urządzenia do gry. W tym czasie pracowała w sklepie sama , a jej zmienniczką była J. S., która z kolei zeznała, że nie wie kto urządzenia do gry wstawił, gdyż nie było to na jej zmianie , a jej zmienniczka udzieliła jej informacji na temat tych urządzeń gdy przyszła do pracy. Zeznania obu świadków wzajemnie się uzupełniają. B. P. zeznała także, że oskarżony M. N. (1) pouczył ją jak włączyć i wyłączyć maszynę, wskazał gdzie wrzuca się pieniądze i jak uruchomić grę. Zeznała także, że Pan M. co jakiś czas pojawiał się w sklepie i wyciągał z nich pieniądze, po czym liczył je, podawał ilość ekspedientce, która rozliczała ten utarg na kasie fiskalnej. Wprawdzie J. D. (1) (k. 540) oraz J. S. (k. 76) zeznały, że pieniądze były wyciągane przez szefową czyli przez J. D. (1), lecz opisywały one ten proces w taki sam sposób. Zdaniem Sądu zeznania te nie pozostają w sprzeczności, gdyż M. N. (1) nie bywał w lokalach z urządzeniami każdego dnia, i mogła w ocenie Sądu zdarzyć się tak, że każdego dnia robiła to J. D. (1) a gdy M. N. (1) pojawiał się w sklepie on wyjmował pieniądze z automatów. Sąd nie ocenił tego jako sprzeczności.

Zdaniem Sądu zeznania świadka B. P. należy ocenić jako wiarygodne w całości.

Zeznania świadka J. D. (1)

Sąd jako polegające na prawdzie ocenił także zeznania świadka J. D. (1). Nie podpisywała ona bezpośrednio umowy z M. N. (1), gdyż w czasie jej podpisywania sklep prowadził jej mąż. Lecz wiedziała ona, że umowa została podpisana z (...) Była także obecna podczas gdy oskarżony M. N. (1) tłumaczył zasady działania tego urządzenia. Zeznała także, że to Pan M. poinformował jej męża o możliwości wstawienia do ich sklepu takiego urządzenia. Takiej same sposobności użył oskarżony aby umieścić urządzenia w sklepie w C.. Sąd jako wiarygodne w całości ocenił zeznania świadka J. D. (1) gdyż wzajemnie się one uzupełniały z zeznaniami świadka B. P. i J. S., a prezentowany przez świadka proces prowadzący do umieszczenia w sklepie urządzenia jest zbieżny z tym który prezentowała I. P. (dawniej B.).

Zeznania świadka I. P. ( dawniej B.)

Oceniono powyżej

Zeznania świadka D. B.

Oceniono powyżej

Zeznania świadka J. S.

Zeznania świadka Sąd ocenił w całości jako polegające na prawdzie. W toku postępowania sądowego świadek jednak wielu okoliczności nie pamiętała, lecz podtrzymała zeznania złożone w postępowaniu przed urzędem celnym. Jej zeznania wzajemnie się uzupełniają z zeznaniami świadków J. D. (1) i B. P., lecz świadek nie była obecna podczas wstawiania urządzenia do gry do sklepu i nie znała okoliczności podpisania umowy pomiędzy jej stronami.

Zeznania świadka M. W.

Oceniono powyżej

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

5.

1. zeznania świadka G. Z. - k. 86-87

Świadek nie posiadał informacji na temat prowadzenia gry na automatach, których dotyczy niniejsze postępowanie, nie posiadał wiedzy na temat właścicieli urządzeń oraz osób, które „zajmowały” się urządzeniami do gier. Zeznania świadka nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszego postępowania.

1,5

2.  wyjaśnienia obwinionego M. N. (1)

Oskarżony w swoich wyjaśnieniach podnosił, że jego działalność związana z urządzeniami do gier polegała jedynie na naprawie urządzeń. Żaden jednak z przesłuchanych świadków nie zeznał, aby M. N. (1) kiedykolwiek urządzenia naprawiał. Świadek I. P. zeznała (k. 106), że automaty się nie psuły i nie były naprawiane. Świadek J. D. (1), która miała być informowana (jako właściciel) sklepu o wszystkich koniecznych naprawach urządzeń zeznała (k. 82), że nie przypomina sobie, żeby była obecna przy jakichkolwiek naprawach urządzeń.

Sąd uznał jako niewiarygodne w całości wyjaśnienia oskarżonego M. N. (1), gdyż stanowiły one jedynie przyjętą przez niego linię obrony, pozostawała ona jednak w sprzeczności z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym w szczególności z zeznaniami świadków. Żaden ze świadków nie wskazywał na konieczność napraw urządzeń czy ich serwisowania. Wprawdzie I. P. zeznała, że oskarżony „serwisował” urządzenia, lecz określenia tego nie sprecyzowała (k. 593v) wskazała nadto, że to on przedstawił jej możliwości wstawienia takiego urządzenia do sklepu i że przyjeżdżał opróżniać urządzenia z pieniędzy i wystawiał fakturę. Mimo stwierdzenia, że oskarżony był serwisantem zeznała, że urządzenia się nie psuły, nie wymagały napraw. Wyjaśnienia oskarżonego pozostają w sprzeczności z zeznaniami J. D. (1), B. P. oraz M. W. z uwagi na to Sąd w całości ocenił je jako niewiarygodne.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

I.

M. N. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Stosownie do treści art. 107 § 1 k.k.s. kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi gry hazardowe, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.

Swoim zachowaniem oskarżony M. N. (1) wyczerpał znamiona powyżej zacytowanego przepisu. Zgodnie bowiem z wyrokiem WSA w Kielcach z dnia 22 września 2016 roku (...) SA/Ke (LEX nr 2151067) czy wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 8 września 2016 roku (...) SA/Go 321/16 (LEX 2121466) a także Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2019 roku sygn. II KK 78/18 (LEX 2677114) „urządzanie gier hazardowych to ogół czynności i działań stanowiących zaplecze logistyczne dla umożliwienia realizowania w praktyce działalności w zakresie gier hazardowych, w szczególności: zorganizowanie i pozyskanie odpowiedniego miejsca na zamontowanie urządzeń, przystosowanie go do danego rodzaju działalności, umożliwienie dostępu do takiego miejsca nieograniczonej ilości graczy, utrzymywanie automatów w stanie stałej aktywności, umożliwiającym ich sprawne funkcjonowanie, wypłacanie wygranych, obsługa urządzeń, zatrudnieniu i odpowiednie przeszkolenie personelu, zapewniające graczom możliwość uczestniczenia w grze.

Oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona urządzania gier hazardowych chociązby poprzez pozyskiwanie odpowiednich miejsc do wstawienia urządzeń – co wynika z zeznań J. D. (1) oraz I. P. (B.), poprzez przeszkolenie personelu jak uruchomić urządzenia na jaką okoliczność zeznawała J. S., B. P. a także J. D. (1).

Sąd nie stracił z pola widzenia, że za te same czyny (k. 579) skazany został M. W., jako prezes zarządu spółki H. F. Polska nie mniej jednak nie wyklucza to odpowiedzialności za przestępstwo M. N. (1). Oskarżony swoim zachowaniem także znamiona przestępstwa wypełnił, i fakt pociągnięcia do odpowiedzialności innej osoby nie stanowi wyłączenia odpowiedzialności drugiej z nich.

Tym samym oskarżony M. N. (1) swoim zachowaniem wypełnił znamiona czynu określonego w art. 107 § 1 k.k.s

Zgodnie z treścią natomiast art. 6 § 2 k.k.s. dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru lub z wykorzystaniem takiej samej sposobności, uważa się za jeden czyn zabroniony(…).

M. N. (2) swoją „działalność” prowadził kilka miesięcy.

Kwalifikacja prawna czynu nie budziła także żadnych wątpliwości Sądy.

Na marginesie należy także zwrócić uwagę, że Sąd nie pominął, iż część świadków uznanych przez Sąd za wiarygodnych nie znała nazwiska osoby, która pojawiała się w sklepie w sprawie automatów. Jednak świadek B. P. przed sądem – w obecności oskarżonego jednoznacznie wskazała, że urządzenia do gry w sklepie w (...) wstawił „M. N. (1) – oskarżony”. Nie miała ona bowiem wątpliwości, że osoba oskarżona w niniejszym postępowaniu to ta sama osoba, która urządzała gry na automatach w sklepie w (...). J. D. (1), J. S. nazwiska oskarżonego nie pamiętały, lecz podczas zeznawania w charakterze świadka w obecności oskarżonego nikt nie miał wątpliwości co do tożsamości oskarżonego pomimo, że uprzednio znali go jedynie z imienia.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. N. (1)

I

I

Zgodnie z treścią art. 23 § 3 k.k.s. ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunku majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia ani też przekraczać jej czterystukrotności.

M. N. (1) w toku postępowania przygotowawczego deklarował zarobki rzędu 7000 zł miesięcznie netto, z kolei przed Sądem podał, że jego zarobki wynoszą 2100 zł brutto. Posiada on na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci, jest zdrowy.

Zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu grzywna nie razi nadmierną surowością, a stanowi właściwą dolegliwość, adekwatną do jego zawinienia oraz do jego możliwości finansowych.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

-

-

-

-

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

Z uwagi na treść zarzutu koniecznym była jego modyfikacja poprzez wyeliminowanie z opisu czynu, że oskarżony działał wbrew przepisom art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. Przepis ten dotyczy sytuacji w której urządzanie gier cylindrycznych odbywa się na podstawie uzyskanej koncesji lub na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie. W niniejszej sprawie koncesja nie została w ogóle uzyskana więc działanie odbywało się wbrew przepisom art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych określającego prowadzenia gier hazardowych jedynie po uzyskaniu koncesji.

Z uwagi na powyższe treść opisu czynu w tym zakresie należało zmienić.

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Oskarżony M. N. (1) posiada średnie wykształcenie, prowadzi działalność gospodarczą i osiąga comiesięczne dochody. Jest osobą zdrową, w młodym wieku.

Zdaniem Sądu brak było podstaw do zwolnienia oskarżonego od kosztów sądowych.

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd zasądził z uwagi na powyższe od oskarżonego M. N. (1) w całości na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 70 złotych, na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych wymierzył obwinionemu opłatę w wysokości 800 zł – co stanowi 10 % grzywny wymierzonej oskarżonemu.

8. PODPIS