Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 12/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 23 października 2019 roku sygn. akt II K 62/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, polegający na niesłusznym uznaniu, iż oskarżony działał z zamiarem przywłaszczenia roweru.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut podniesiony w apelacji jest tak dalece błędnie sformułowany, że zachodzi wątpliwość, czy prokurator przeczytał uzasadnienie zaskarżonego wyroku, a jeżeli tak, to czy je zrozumiał. Przecież Sąd Rejonowy nie ustalił, jakoby oskarżony działał z zamiarem przywłaszczenia roweru opisanego w zarzucie - ustalił ( prawidłowo), że oskarżony zabrał go nie w celu przysporzenia majątkowego, tylko w celu trwałego pozbawienia władztwa nad nim przez pokrzywdzonego, co zresztą wynika z opisu czynu przypisanego oskarżonemu. Zatem apelant usiłuje wywarzyć drzwi, których nie ma i nie rozumie istoty wyroku, z którym raczył się nie zgodzić.

Oskarżony nie działał w celu przywłaszczenia roweru, tylko po to, aby pozbawić nad nim władztwa przez pokrzywdzonego i doprowadzić do jego utraty przez pokrzywdzonego. W tym celu wyniósł w środku nocy ( około godz. 3.00) po cichu ten rower i wyrzucił go poza ogrodzenie. Nie jest wiarygodne, że oskarżony chciał go jedynie przestawić w miejsce, w którym nie przeszkadzałby mieszkańcom. Gdyby tak było, to po pierwsze zniósłby go do piwnicy lub do miejsca przechowywania rowerów na dole klatki schodowej, względnie, gdyby był złośliwy, postawiłby go pod drzwiami pokrzywdzonego, aby ten zrozumiał aluzję, że stawianie tego przedmiotu na klatce schodowej przeszkadza innym w przejściu po schodach. Po drugie, nie znosiłby go o godzinie 3.00 w nocy, bo wtedy akurat nikomu nie przeszkadzał. Nie jest również wiarygodne, że rower ten umieścił w przestrzeni kontrolowanej przez mieszkańców i zabezpieczonej przed kradzieżą - wszak, gdyby oskarżony chciał w takim miejscu umieścić ten rower, to zniósłby go do piwnicy lub innego miejsca wewnątrz klatki schodowej ( miał takie możliwości, przecież sam wyjaśniał, że konstrukcja klatki schodowej umożliwiała bezkolizyjne przechowywanie rowerów i dlatego złościł się na sąsiada, że zamiast trzymać rower w tamtym miejscu zostawia go w ciągu komunikacyjnym przy schodach utrudniając przejście innym mieszkańcom). Oskarżony wyrzucił ten rower poza ogrodzenie w środku nocy z intencją, aby pokrzywdzony go nie odzyskał - i tak też się stało.

Takie zachowanie wyczerpało dyspozycję art. 278§ 1 kk i Sąd Rejonowy nie naruszył prawa materialnego uznając, iż oskarżony dopuścił się tego przestępstwa. Wynika to nie tylko z orzeczenia Sądu Najwyższego przywołanego (trafnie ) w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, ale i z innych, w tym późniejszych orzeczeń. Na szczególną uwagę zasługuje tu Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 kwietnia 1998 roku sygn. akt I KZP 1/98, wydana na gruncie bardzo zbliżonego stanu faktycznego. W sprawie poddanej osądowi Sądu Najwyższego sprawca zabrał kilku kobietom torebki, po czym porzucił je w różnych miejscach niczego z nich nie wyjmując. Ustalono, że nie działał w celu przywłaszczenia, jego jedynym motywem była chęć ukarania tych kobiet za poczucie krzywdy, jakie miała u niego wywołać płeć przeciwna w związku z zawodem miłosnym. Sąd Najwyższy uznał, że takie działanie stanowi przywłaszczenie mienia, nie zmienia tego brak zamiaru przywłaszczenia i brak zamiaru wzbogacenia się. Analogicznie Sąd Najwyższy orzekł w kolejnym judykacie, tj. w wyroku z dnia 4 października 2012 roku w sprawie III KK 285/12, w którym stwierdził, że bez znaczenia dla przypisania przestępstwa kradzieży jest to, czy zachowanie sprawcy motywowane jest chęcią uzyskania korzyści majątkowej, wzbogacenia, czy też działa on z zupełnie innych pobudek.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek był niezasadny, albowiem Sąd dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, a oskarżony wyczerpał znamiona art. 278 § 1 kk

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Sąd Okręgowy z urzędu wziął pod uwagę, że wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonego nie były znaczne. Oskarżony nie był karany ( karta karna k. 122), okoliczności czynu nie budzą wątpliwości, dlatego zachodziły podstawy do warunkowego umorzenia postępowania.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Na ocenę, że społeczna szkodliwość czynu nie była znaczna wpłynęły takie okoliczności jak działanie nie w celu przywłaszczenia i osiągniecia korzyści majątkowej, pobudka związana z nieprawidłowym zachowaniem sąsiada tarasującego rowerem przejście po schodach, niewielka wartość roweru granicząca z wartością wykroczeniową.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Okręgowy zmienił wyrok w ten sposób, że w miejsce skazania warunkowo umorzył postępowanie na okres 1 roku próby.

Zwięźle o powodach zmiany

Wina i społeczna szkodliwość czynu nie były znaczne, a postawa oraz warunki osobiste nie karanego oskarżonego i dotychczasowy sposób jego życia prowadzą do wniosku, że nie popełni on więcej przestępstwa mimo warunkowego umorzenia postępowania.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt 1 tiret drugi

Uchylono punkt 2 albowiem doszło do warunkowego umorzenia postępowania, a zastosowanie art. 46 § 1 kk może mieć miejsce tylko w razie skazania.

punkt 1 tiret trzeci

Na podstawie art. 67 § 3 kk orzeczono środek probacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody.

punkt 1 tiret czarty i piąty

W związku z warunkowym umorzeniem postępowania kwota 300 złotych uiszczona przez oskarżyciela posiłkowego tytułem ryczałtu ulega zwrotowi nie od oskarżonego, tyko od Skarbu Państwa ( art. 622 kpk w zw. z art. 640 § 1 kpk ). Dlatego obniżono kwotę z punktu 3 wyroku Sądu Rejonowego do 2000 zł i zasądzono zwrot w/w kwoty 300 złotych od Skarbu Państwa na rzecz oskarżyciela posiłkowego.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Zasądzono od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego 840 zł zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego na rozprawie odwoławczej. Kwota za jeden termin według stawek w wysokości minimalnej.

4

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego od wydatków Skarbu Państwa za postępowanie odwoławcze oraz od opłaty za obie instancje, kierując się zasadą słuszności, albowiem nie jest winą oskarżonego, że prokurator wniósł bezzasadną apelację, a zmiana na korzyść nastąpiła w wyniku działania Sądu z urzędu.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana