Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt: V GC 618/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Kalisz, dnia 30 października 2019 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

Protokolant: Magdalena Grzesiak

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  umarza postepowanie co do kwoty 1473,32 zł (tysiąc czterysta siedemdziesiąt trzy złote 32/100)

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie

3.  zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 471,76 zł (czterysta siedemdziesiąt jeden złotych 76/100) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego

4.  nakazuje ściągnąć od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 68,54 zł (sześćdziesiąt osiem złotych 54/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych

5.  zwraca pozwanemu Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W. kwotę 528,24 zł (pięćset dwadzieścia osiem złotych 24/100 tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego

SSR Magdalena Berczyńska-Bruś

Sygn. akt V GC 618/18

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. wniósł w dniu 19 grudnia 2017r. o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 4.011,96 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Na kwotę dochodzoną pozwem składa się odszkodowanie z tytułu szkody rzeczowej (kosztów naprawy pojazdu), tj. kwota 3.966,75 zł, skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 3.966,75 zł, liczone od dnia 10 października 2017r. do dnia 30 listopada 2017r., tj. kwota 45,21 zł oraz kwota 738 zł tytułem zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, liczonymi od dnia 23 listopada 2017r. do dnia zapłaty. Ponadto powód wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w wyniku kolizji komunikacyjnej w dniu 6 września 2017r. został uszkodzony pojazd marki M. o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność Z. K. (1). Pozwany jako ubezpieczyciel odpowiedzialności cywilnej sprawcy tej kolizji uznał swoją odpowiedzialność za szkodę w przedmiotowym pojeździe i wypłacił odszkodowanie w wysokości 1.929,26 zł brutto. Przyznane odszkodowanie nie rekompensuje w pełni poniesionej szkody. W dniu 31 października 2017r. powód zawarł umowę przelewu wierzytelności dochodzenia należności z tytułu szkody rzeczowej w pojeździe marki M. o numerze rejestracyjnym (...) ze Z. K. (1). Na mocy tej umowy zbywca przeniósł na rzecz nabywcy wszelkie prawa z nią związane za określoną w załączniku do umowy kwotę. Prawną podstawą przelewu wierzytelności jest umowa sprzedaży. Powód zawiadomił pozwanego o nabyciu wierzytelności, jednocześnie wzywając go do dobrowolnego spełnienia świadczenia. Powód uzyskał we własnym zakresie opinię techniczną od Krajowego Centrum (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, z której wynika, iż rzeczywisty koszt naprawy przedmiotowego pojazdu kształtuje się na poziomie 5.896,01 zł brutto. Z przedstawionej opinii wynika jednoznacznie, że ustalony przez pozwanego koszt naprawy został znacznie zaniżony. Powód poniósł koszty związane ze sporządzeniem prywatnej ekspertyzy na poziomie 738 zł. Na wartość przedmiotu sporu składa się różnica pomiędzy rzeczywistym kosztem naprawy pojazdu określonym w opinii wykonanej dla powoda a odszkodowaniem wypłaconym przez pozwanego (5.896,01 zł brutto – 1.929,26 zł brutto = 3.966,75 zł), skapitalizowane odsetki w wysokości w wysokości 45,21 zł i koszt uzyskania opinii technicznej w wysokości 738zł.

Do pozwu załączono zawiadomienie pozwanego o przelewie wierzytelności, wezwanie do zapłaty z zawiadomieniem o przelewie wierzytelności, Ocenę techniczno – ekonomiczną Krajowego Centrum (...) Sp. z o.o. z kalkulacją naprawy i fakturą VAT, kalkulację naprawy wykonaną dla pozwanego, decyzję pozwanego z dnia 26.09.2017r.

W dniu 10 stycznia 2018r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

Pismem z dnia 15 stycznia 2018r. powód ograniczył powództwo do kwoty 2.538,64 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, liczonymi od dnia wniesienia pozwu tj. 30 listopada 2017r. do dnia zapłaty oraz kwoty 738 zł tytułem zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, liczonymi od dnia wniesienia pozwu tj. od dnia 30 listopada 2016r. do dnia zapłaty. Uzasadniając tę czynność powód poinformował, że pozwany w dniu 11 grudnia 2017r. dokonał dopłaty kwoty 1.428,11 zł tytułem odszkodowania niezbędnego do naprawy przedmiotowego pojazdu zgodnie z decyzją z dnia 7 grudnia 2017r. Do pisma załączono decyzję pozwanego z dnia 7 grudnia 2017r.

Pozwany zachowując ustawowy termin wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości. W sprzeciwie wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazano, że pozwany w toku likwidacji szkody prawidłowo ustalił przysługujące poszkodowanemu odszkodowanie i wypłacił kwotę niezbędną do pokrycia uszczerbku w jego majątku. Powód jako cesjonariusz odwołał się w dniu 30 listopada 2017r. od wyceny sporządzonej przez pozwanego, wskazując na nowe okoliczności wpływające na wartość naprawy pojazdu. W związku z tym, decyzją z dnia 8 grudnia 2017r., uwzględniając 30 dniowy termin na rozpatrzenie nowych okoliczności, pozwany uznał swoją odpowiedzialność dodatkowo w kwocie 1.428,11 zł (łącznie uznając swoją odpowiedzialność do kwoty 3.357,37 zł), którą wypłacił powodowi. W związku z tym roszczenie powoda w tym zakresie powinno ulec oddaleniu. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie, w tym co do kwoty 738 zł stanowiącej koszty wykonania kalkulacji na zlecenie powoda. Powód zajmuje się windykacją należności, nie musiał więc powoływać przed procesem rzeczoznawcy samochodowego i sam mógł w sposób przybliżony ustalić wysokość szkody. Do sprzeciwu załączono decyzję pozwanego z 26 września 2017r., kalkulację naprawy powoda z 13 października 2017r. z dokonaną przez pozwanego weryfikacją, przelew kwoty 1.428,11 zł z 8 grudnia 2017r. na rzecz powoda, porozumienie pozwanego z (...) Sp. z o.o. w Ł. z 2 listopada 2016r. i z (...) Sp. z o.o. w B. oraz akt szkody na płycie CD.

Pismem procesowym z dnia 8 lutego 2018r. powód zrzekł się roszczenia w kwocie 1.473,32 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Do zdarzenia doszło w dniu 6 września 2017r. z winy kierowcy, który jechał przed poszkodowanym Z. K. (2). Kierowca ten zahamował i zaczął się cofać. W wyniku zderzenia doszło do uszkodzenia przednich lamp, błotnika, zderzaka i atrapy samochodu Z. K. (1). Nie wzywano policji. Sprawca zdarzenia ubezpieczony był u pozwanego. Z. K. (1) osobiście zgłosił szkodę u pozwanego. W ciągu tygodnia pojawił się u niego likwidator. Kwota, którą mu przyznano nie wystarczyła na naprawę. Samochód naprawiał sam. Wymienił lampę i najpotrzebniejsze rzeczy, ale go nie pomalował. Były to części oryginalne. Samochód wyprodukowano w 2007r. Wcześniej był naprawiany. Wszystkie części miał oryginalne, jedynie blacha była klepana. Przedmiotowy samochód to bus, używany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Poszkodowany nie odwoływał się od decyzji pozwanego a jedynie postanowił sprzedać swoją wierzytelność. Od powoda otrzymał około 1.000 zł.

Dowód: zeznania świadka Z. K. (1) (00:08:41 – 00:19:43 minuta

rozprawy z dnia 7 grudnia 2018r.

W dniu 19 września 2017r. na zlecenie pozwanego sporządzono kalkulację naprawy na kwotę 1.568,50 zł netto, 1.929 zł brutto.

Dowód: kosztorys pozwanego z 19.09.2017r. (k. 25 – 31 akt)

W dniu 26 września 2017r. pozwany poinformował Z. K. (1), że przyznano mu odszkodowanie w kwocie netto 1.929,26 zł.

Dowód: pismo pozwanego do Z. K. (1) (k. 24 akt)

W dniu 31 października 2017r. Z. K. (1) zawiadomił pozwanego o przelewie wierzytelności na rzecz powoda.

Dowód: zawiadomienie o przelewie wierzytelności (k. 11 akt)

W dniu 6 listopada 2017r. Krajowe Centrum (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. sporządziło na zlecenie powoda Ocenę techniczno - ekonomiczną wraz z kalkulacją naprawy nr (...), w której koszty naprawy wskazano na kwotę 4.793,50 zł netto, 5.896,01 zł brutto.

Dowód: Ocena techniczno – ekonomiczna z 6.11.2017r. z kalkulacją

naprawy nr (...) z 13.10.2017r. (k. 15 - 23 akt)

Za wykonaną kalkulację i sporządzenie opinii powód został obciążony kwotą 600 zł netto, 738 zł brutto.

Dowód: faktura VAT nr (...) z 6.11.2017r. (k. 14 akt)

Powód w dniu 15 listopada 2017r. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 4.704,75 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wymagalności roszczenia do dnia zapłaty. Do wezwania załączono zawiadomienie o przelewie wierzytelności.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 15.11.2017r. (k. 12 - 13 akt)

W dniu 7 grudnia 2017r. pozwany po ponownej analizie sprawy ustalił odszkodowanie w kwocie 3.357,37 zł i po odjęciu wypłaconej na rzecz poszkodowanego kwoty 1.929,26 zł przyznał powodowi dopłatę do odszkodowania za uszkodzony pojazd marki M. (...) nr rej. (...) w kwocie 1.428,11 zł brutto, zgodnie z załączoną weryfikacją. W kalkulacji uwzględniono rabat na części, który oferują dostawcy części współpracujący z pozwanym. Do pisma załączono porozumienie pozwanego z (...) Sp. z o.o. w Ł. z 2 listopada 2016r. i z (...) Sp. z o.o. w B. o udzielaniu pozwanemu i klientom wskazanym przez pozwanego rabatów na ceny materiałów lakierniczych w celu ich wykorzystania w procesie likwidacji szkody w pojeździe oraz rabatów na ceny nowych oryginalnych części zamiennych.

Dowód: pismo pozwanego do powoda z dnia 7.12.2017r. z kalkulacją

naprawy z 13.10.2017r. z dokonaną przez pozwanego weryfikacją (k.

40 – 42, 56 - 58 akt), porozumienia pozwanego z (...). z

o.o. w Ł. z 2 listopada 2016r. i z (...) Sp. z o.o. w

B. (k. 60 – 63 akt)

W dniu 8 grudnia 2017r. pozwany przelał na rachunek bankowy powoda kwotę 1.428,11 zł.

Dowód: potwierdzenie realizacji przelewu bankowego (k. 59 akt)

Koszt naprawy uszkodzeń pojazdu marki M. (...) o numerach rejestracyjnych (...), powstałych w związku z zaistniałą szkodą komunikacyjną w dniu 6 września 2017r., ustalony przy użyciu nowych części oryginalnych typu O, technologii producenta oraz średnich cen robocizny w warsztatach posiadających odpowiedni personel i zaplecze pozwalające na stosowanie technologii producenta wynoszącej w okresie powstania szkody 100 zł netto za 1 rbh, pozwalający na przywrócenie pojazdy do stanu sprzed zdarzenia wynosi 4.999,65 zł brutto 23% podatkiem VAT od towarów i usług. Ze względu na okres eksploatacji pojazdu wynoszący 120 miesięcy można zastosować do naprawy nowe części oryginalne typu (...). Koszt naprawy przy tych samych założeniach wyniesie 3.297,86 zł brutto z 23 % VAT od towarów i usług. Stosowanie do naprawy części typu P i pochodnych nie pozwoli na naprawę pojazdu, zgodnie z technologią producenta. Wypłacone do tej pory odszkodowanie ustalone na podstawie kosztorysu naprawy sporządzonego przez pozwanego nie pozwoliło na naprawę pojazdu zgodnie z technologią producenta.

Dowód: opinia biegłego sądowego mgr. inż. P. L. (k. 126 –

168 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadka Z. K. (1) oraz opinii biegłego sądowego P. L..

Sąd zważył co następuje:

Podstawą niekwestionowanej przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę powstałą w dniu 6 września 2017r. była umowa ubezpieczenia OC, zgodnie z którą pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony (art. 822 § 1 kodeksu cywilnego).

Odpowiedzialność sprawcy szkody wynika zaś z przepisu art.436 § 1 w zw. z 435 § 1 k.c., zgodnie z którymi samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność jak prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu elektryczności, paliw płynnych itp.) Ponosi on odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 363 §1 zd.1 k.c.).

„Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty, w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Jeżeli ubezpieczyciel wykaże, że prowadzi to do wzrostu wartości pojazdu, odszkodowanie może ulec obniżeniu o kwotę odpowiadającą temu wzrostowi” (uchwała składu 7 sędziów SN z 12 kwietnia 2012r., III CZP 80/11, OSNC 2012, nr 10, poz. 112)

W niniejszej sprawie poszkodowany dokonał naprawy pojazdu. W toku postępowania dowodowego ustalono wysokość odszkodowania z uwzględnieniem ustalonego przez biegłego zakresu napraw i po ustaleniu wartości nowych części podlegających wymianie i kosztów robocizny z uwzględnieniem przyjętych w miejscu zamieszkania poszkodowanego stawek robocizny za tego rodzaju usługi.

Sąd przyjął, w oparciu o opinię biegłego, że wysokość szkody wynosi 3.297,86 zł brutto. Ze względu na okres eksploatacji samochodu wynoszący 120 miesięcy, zakres poprzednich uszkodzeń pojazdu i jakość części zamontowanych w czasie zdarzenia drogowego, do naprawy można zastosować nowe części oryginalne typu Q. Ten sposób naprawy pozwoli na przywrócenie stanu pojazdu sprzed zdarzenia. Pozwany przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 1.929 zł, a powodowi w kwocie 1.428,11 zł, przyznając łącznie kwotę 3.357,37 zł. Jest to kwota przekraczająca wysokość odszkodowania ustalonego przez Sąd i została zapłacona przez pozwanego przed wytoczeniem powództwa.

Powód stał się wierzycielem pozwanego na skutek umowy przelewu wierzytelności. Zgodnie bowiem z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Sąd na podstawie art. 355 k.p.c. umorzył postępowanie co do kwoty 1.428,11 zł albowiem powód cofnął co do tej kwoty pozew ze zrzeczeniem się roszczenia ze względu na jej uiszczenie przez pozwanego.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo. Oddaleniu podlegało również żądanie zasądzenia od pozwanego zwrotu kosztów poniesionych przez powoda w związku z wykonaniem przez (...) Sp. z o.o. w L. Oceny Techniczno – Ekonomicznej. Powód zawodowo trudni się skupowaniem wierzytelności wobec zakładów ubezpieczeń od poszkodowanych. Zdaniem Sądu, koszty które ponosi w celu nabycia tych wierzytelności, ale także koszty, które ponosi w celu ustalenia ich wysokości stanowią koszt działalności gospodarczej stanowiącej źródło jego przychodów. Takie koszty nie mogą być traktowane jako czynniki powiększające wysokość odszkodowania i mogą obciążać pozwanego.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i obciążono nimi w całości przegrywającego spór powoda.

Na koszty postępowania złożyły się opłata sądowa w kwocie 238 zł, wynagrodzenie biegłego w kwocie 1.471,76 zł, koszty dojazdu świadka w wysokości 68,54 zł i wynagrodzenia pełnomocników stron ustalone w kwocie po 900 zł w oparciu o § 2 pkt 3 rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie i w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z 5 listopada 2015r. poz. 1800 i 1804 ) wraz z opłatami skarbowymi od pełnomocnictw. Strony uiściły zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego w wysokości po 1.000 zł. Wynagrodzenie biegłego zostało pokryte w całości zaliczką uiszczoną przez powoda i częścią zaliczki w kwocie 471,76 zł uiszczonej przez pozwanego. Kwotę tę oraz kwotę wynagrodzenia pełnomocnika pozwanego powód ma obowiązek zwrócić pozwanemu. W pozostałej części zaliczka uiszczona przez pozwanego podlega zwrotowi na jego rzecz .Brakującą część kosztów sądowych, które poniósł tymczasowo Skarb Państwa na poczet kosztów świadka Sąd nakazał ściągnąć od przegrywającego spór powoda.

sędzia Magdalena Berczyńska-Bruś