Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 619/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2020 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

Protokolant: Małgorzata Pindral

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w L.: Ł. C.

po rozpoznaniu w dniach 24 stycznia 2020 r. i 20 lutego 2020 r.

sprawy

A. N. ur. (...) w L., c. P., S. z domu G.

oskarżonej z art. 286 § 1 kk i in.

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

od wyroku Sądu Rejonowego w Lubaniu

z dnia 14 czerwca 2019 r. sygn. akt II K 557/18

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonej A. N.;

II.  zwalnia oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 619/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lubaniu z 14 czerwca 2019 r., sygn. akt II K 557/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

1

A. N.

dotychczasowa karalność oskarżonej; dotyczy wszystkich zarzucanych jej czynów

karta karna

k. 841-843

2.

A. N.

informacja dotyczące osadzenia oskarżonej w jednostce penitencjarnej; dotyczy wszystkich zarzucanych jej czynów

wydruk z systemu NOE-SAD

k. 845-848

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------------------

-------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

karta karna

dokument niekwestionowany przez strony

2.

wydruk z systemu NOE-SAD

dowód niekwestionowany przez strony

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

---------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  rażącej niewspółmierności orzeczonych wobec oskarżonej kar jednostkowych i kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności poprzez ich surowość, w sytuacji gdy wszystkie okoliczności niniejszej sprawy, a szczególnie warunki i właściwości osobiste oskarżonej wskazują, iż zasługuje ona na wymierzenie kary w niższym wymiarze i warunkowe zawieszenie jej wykonania na stosowny okres próby.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1

Nietrafny był zarzut rażącej niewspółmierności kar jednostkowych. Wymierzone oskarżonej kary za czyny przypisane jej w punkcie I-V części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku uwzględniają dyrektywy określone w art. 53 § 1 i 2 k.k. Kary te nie przekraczają stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonej, które słusznie zostały ocenione przez Sąd I instancji jako wysokie. Zdaniem Sądu Odwoławczego zawarta w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku ocena stopnia społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonej w wyroku Sądu Rejonowego jest jak najbardziej trafna i zasługuje na aprobatę, gdyż w odpowiedni sposób uwzględnia ona wszystkie elementy, o których mowa w art. 115 § 2 k.k. Sąd I instancji wskazał jakie okoliczności potraktował w stosunku do oskarżonej za obciążające, jakich dopatrzył się okoliczności łagodzących. Sąd ten wziął pod uwagę m. in. młody wiek oskarżonej i przyznanie się do zarzucanych jej czynów. Podkreślenia przy tym wymaga, że apelujący przecenia wagę przyznania się oskarżonej do winy jako okoliczności łagodzącej. Zważyć bowiem należy, że przyznanie się oskarżonej do winy w kontekście okoliczności popełnionych czynów ( na szkodę wielu pokrzywdzonych ), ich ilości i wreszcie wysokości wyrządzonej szkody, trudno uznać za szczególny wkład w wyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy. Również dotychczasowy tryb życia oskarżonej, potwierdzony danymi o jej karalności nie stanowi okoliczności przemawiającej za złagodzeniem orzeczonych przez Sąd meriti kar jednostkowych. Z aktualnej karty karnej wynika bowiem, że A. N. była w latach 2018 r. - 2019 r. trzykrotnie karana, w tym za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym ( k. 841-843 ). Wprawdzie wszystkie te czyny zostały popełnione w okresie zbliżonym do czynów zarzuconych jej w sprawie niniejszej, jednak nie sposób na tej podstawie uznać, że zachowanie oskarżonej uległo poprawie i tym samym zachodzi wobec niej pozytywna prognoza kryminologiczna. Także z danych uzyskanych z Centralnej Bazy Osób Pozbawionych Wolności wynika, że oskarżona jest od dnia 25 listopada 2019 r. tymczasowo aresztowana w sprawie prowadzonej przed Sądem Rejonowym Warszawa Praga-Południe sygn. III KP 1716/19, gdzie zarzucono jej popełnienie przestępstwa przeciwko mieniu ( k. 845-848 ).

Biorąc powyższe pod uwagę, brak było podstaw do zastosowania art. 58 § 1 k.k. i wymierzenia oskarżonej kar rodzajowo łagodniejszych za czyny przypisane jej w pkt I-IV części dyspozytywnej wyroku. Rację ma Sąd Rejonowy, że w realiach niniejszej sprawy sięgnięcie do kar rodzajowo łagodniejszych skutkowałoby ulgowym potraktowaniem oskarżonej i tak orzeczona kara nie spełniałaby wszystkich dyrektyw z art. 53 § 1 k.k., a w szczególności w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej. Również kara 1 roku i 6 miesięcy wymierzona oskarżonej za czyn przypisany jej w pkt V części dyspozytywnej ( popełniony w warunkach ciągu przestępstw ) nie razi surowością.

W ocenie Sądu Odwoławczego, Sąd I instancji należycie rozważył i właściwie ocenił wszystkie istotne okoliczności sprawy oraz uwzględnił reguły i zasady mające znaczenie przy orzekaniu kary łącznej, toteż wymierzona oskarżonej przy zastosowaniu zasady asperacji – kara łączna 2 lat pozbawienia wolności nie nosi cech rażącej niewspółmierności. Orzeczenie kary łącznej w takim wymiarze uniemożliwia zastosowanie instytucji z art. 69 § 1 k.k.

W świetle powyższego traci rację bytu argumentacja skarżącego, że wymierzenie oskarżonej kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania pozwoli na spłatę orzeczonego wobec niej obowiązku naprawienia szkody. Również to, że oskarżona samotnie wychowuje małoletnie dziecko, nie przemawia za obniżeniem wobec niej orzeczonych kar jednostkowych, jak i kary łącznej. Tym bardziej powinna ona zdawać sobie sprawę z konsekwencji i nieopłacalności podejmowanych działań.

Wniosek

1. O zmianę zaskarżonego wyroku w zaskarżonej części i wymierzenie A. N.:

- za czyn opisany w punkcie I części dyspozytywnej wyroku kary grzywny,

- za czyn opisany w punkcie II części dyspozytywnej wyroku kary 1 miesiąca pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w punkcie III części dyspozytywnej wyroku kary grzywny,

- za czyn opisany w punkcie IV części dyspozytywnej wyroku kary grzywny,

- za czyn opisany w punkcie V części dyspozytywnej wyroku kary 1 roku pozbawienia wolności,

- wymierzenie kary łącznej w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności oraz kary łącznej grzywny,

- warunkowe zawieszenie kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 lata.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad. 1

Wymierzone oskarżonej kary jednostkowe za czyny przypisane jej w pkt I-V części dyspozytywnej wyroku oraz kara łączna 2 lat pozbawienia wolności nie są rażąco surowe. Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do ich złagodzenia. Orzeczenie kary łącznej powyżej roku pozbawienia wolności uniemożliwia zastosowanie instytucji z art. 69 § 1 k.k.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok został wobec oskarżonej utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty apelacji były niezasadne, a brak było podstaw by ingerować w treść wyroku z urzędu .

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

---------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy mając na uwadze sytuację materialną oskarżonej zwolnił ją od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wymiar kar jednostkowych i kary łącznej

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana