Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 724/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 14 sierpnia 2019 r. sygn. akt II K 403/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.obrazy przepisów postępowania mającej wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. przez dokonanie dowolnej, sprzecznej z zasadami logiki i doświadczenia życiowego oceny zgromadzonego materiału dowodowego polegającej na:

- przyjęciu iż nagranie video jakie sporządzili oskarżeni miało charakter znieważający oskarżyciela posiłkowego, podczas gdy nagranie stanowiło satyrę na działania oskarżyciela posiłkowego;

- uznaniu iż to oskarżeni zamieszczali wszystkie komentarze jakie zostały załączone do materiału dowodowego, podczas gdy postępowanie nie wykazało aby oskarżeni byli jedynymi osobami mającymi dostęp do kont za pośrednictwem których komentarze były zamieszczane w internecie;

- przyjęciu iż obaj oskarżeni są winni zarzucanych im czynów względem G. K. , podczas gdy dowody zgromadzone w postępowaniu, w szczególności zabezpieczone komentarze na portalu facebook nie wskazują w sposób bezpośredni, iż dotyczą właśnie oskarżyciela posiłkowego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.rażącej niewspółmierności orzeczonych kar wyrażającej się w wymierzeniu oskarżonym kary ograniczenia wolności w sytuacji gdy waga poszczególnych czynów powinna przemawiać za wymierzeniem obu oskarżonym kary grzywny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

ad.1

Niezasadnie skarżący obrońca kwestionuje ocenę dowodów dokonaną przez Sąd I instancji prowadzącą do przyjęcia sprawstwa i winy tak oskarżonego D. W. jak i oskarżonego A. S.. Wbrew twierdzeniom skarżącego treści zawarte na nagraniu ( płyta k.36, protokół oględzin k. 45 - 49 ) oraz widoczne na zrzutach z ekranu ( k. 5 – 6, k. 50a – 53 ) jednoznacznie świadczą o zniesławieniu i znieważeniu pokrzywdzonego G. K. przez oskarżonego D. W.. Z kolei treści zawarte na zrzutach z ekranu znajdujące się na kartach 6 oraz 8 – 9 jednoznacznie świadczą o zniesławianiu pokrzywdzonego, znieważaniu go i formułowaniu wobec niego gróźb bezprawnych przez oskarżonego A. S.. Powyższe znajduje potwierdzenie nie tylko w zeznaniach pokrzywdzonego G. K., ale także w zeznaniach świadka W. C. ( k.38 – 41, k. 137 ). Powyższy materiał dowodowy Sąd I instancji w sposób przekonywujący przeanalizował i prawidłowo ocenił ( str. 2 – 4 uzasadnienia wyroku, k. 144 odwrót – 145 odwrót akt ). Mając na uwadze sformułowania zawarte na nagraniu D. W. w żadnym razie nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącego obrońcy, że jest to jedynie „satyra na działania oskarżyciela jako radnego” i stanowi dozwoloną krytykę. Znajdujące się na zrzutach z ekranu posty zniesławiające i znieważające pokrzywdzonego oraz zawierające groźby wobec niego, oskarżeni umieszczali pod imieniem i nazwiskiem ( A. S. – k. 8 – 9 ) względnie nazwiskiem i imieniem znanym w środowisku ( B. W. - k. 5 – 6, k. 50a – 53 ). Gołosłowne i całkowicie dowolne jest twierdzenie skarżącego, że obydwaj oskarżeni korzystając z internetu w miejscach publicznych, mogli omyłkowo nie wylogować się ze swoich kont co z kolei mogło być wykorzystane przez osoby trzecie do zamieszczania komentarzy. Twierdzenia te są jedynie spekulacjami nie mającymi oparcia w materiale dowodowym. Komentarze oskarżonych niewątpliwie odnoszą się do pokrzywdzonego G. K. o czym świadczy kontekst wypowiedzi i użyte określenia dotyczące adresata komentarzy: (...) K (...), (...), „G. z K.”. Tak odczytywał te komentarze sam pokrzywdzony G. K., tak rozumiał je również świadek W. C., co jednoznacznie wynika z ich zeznań. Zarzut obrońcy był niezasadny, ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd Rejonowy nie wykraczała poza granice swobody jaką daje art. 7 k.p.k.

ad.2

Wymierzona każdemu z oskarżonych kara ograniczenia wolności w wysokości 6 miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym nie jest rażąco surowa. Kara ograniczenia wolności w katalogu kar z art. 32 k.k. jest karą surowszą od kary grzywny, niemniej każdy z oskarżonych był już wcześniej karany na kary grzywny, oskarżony D. W. także na kary pozbawienia wolności ( dane o karalności k. 106 -107, k.109 ). Wymierzanie po raz kolejny oskarżonym najłagodniejszej kary z katalogu kar z kodeksu karnego nie znajduje uzasadnienia.

Wniosek

o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonych od popełnienia zarzucanych im czynów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

o zmianę wyroku poprzez wymierzenie każdemu z oskarżonych w miejsce kary ograniczenia wolności kary grzywny w wymiarze 25 stawek dziennych przy przyjęciu wartości jednej stawki w kwocie 30 zł.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej zawarty w apelacji wniosek o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie tak oskarżonego D. W. jak i oskarżonego A. S. od popełnienia zarzucanych im czynów był niezasadny. Zważywszy na powyższe okoliczności niezasadny był także wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie kar wymierzonych każdemu z oskarżonych.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Oczywista omyłka pisarska zawarta w części wstępnej zaskarżonego wyroku w zakresie kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu A. S..

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Omyłkę zawartą w zaskarżonym wyroku należało sprostować na podstawie art. 105 § 2 k.p.k. w ten sposób że, w części wstępnej wyroku w kwalifikacji prawnej czynu zarzuconego oskarżonemu A. S. w miejsce „art.121 § 1 i 2 k.k.” wpisać „art. 212 § 1 i 2 k.k.”.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość rozstrzygnięcia w zakresie sprawstwa winy i kary w odniesieniu do obydwu

oskarżonych.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty apelacji były niezasadne, a brak było podstaw do ingerowania w treść wyroku z urzędu, poza sprostowaniem oczywistej omyłki pisarskiej o której mowa powyżej. W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonych A. S. i D. W..

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III i IV

Wobec nieuwzględnienia apelacji obrońcy oskarżonych D. W. i A. S. Sąd Okręgowy na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. zasądził od każdego z oskarżonych na rzecz oskarżyciela posiłkowego G. K. kwotę po 250 zł. tytułem udziału pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym ( zgodnie z wnioskiem pełnomocnika złożonym na rozprawie odwoławczej o zasądzenie kosztów w wysokości połowy kosztów zasądzonych przez Sąd I instancji ) oraz zasądził od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze od każdego z nich w kwocie po 140 zł. ( opłata za II instancję w kwocie 120 zł. + ryczałt za doręczenia 20 zł. ).

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Sprawstwo i wina oskarżonych oraz orzeczone kary

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana