Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2020 r. w Gliwicach

sprawy (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

przy udziale (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W.

o ustalenie płatnika składek

na skutek odwołania (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 30 sierpnia 2017 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od odwołującej na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz kuratora zainteresowanej radcy prawnego K. S. (1) kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) powiększoną o podatek VAT w wysokości 23% tytułem wynagrodzenia.

(-) sędzia Grażyna Łazowska

Sygn. akt VIII U 1861/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 sierpnia 2017r. nr (...) organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział Z. stwierdził, że płatnikiem składek:

- dla Z. K. (1) jako osoby wykonującej umowę zlecenia zgłoszonej
do ubezpieczenia zdrowotnego przez (...) Sp. z o.o. w okresie od 1 lipca 2012r. do 31 lipca 2012r. jest (...) Sp. z o.o.,

- dla T. G. jako osoby zatrudnionej na umowę zlecenia zgłoszonej do ubezpieczeń społecznych przez (...) Sp. z o.o. w okresie od 1 lipca 2012r. do 31 października 2012r. jest (...) Sp. z o.o.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk+B.+ (...) Spółka z o.o. z siedzibą w O., a wcześniej (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W., z którą (...) Sp. z o.o. zawarła umowę o współpracę, oferują outsourcing kadrowo – płacowy innym przedsiębiorstwom, tj. przejęcie od nich zadań nie związanych bezpośrednio z podstawową działalnością firmy. (...) Oddział w Z. przeprowadził postępowanie wyjaśniające, którego przedmiotem było zbadanie podlegania Z. K. (1) i T. G. ubezpieczeniom w związku ze zgłoszeniem ich przez firmę outsourcingową. W toku postępowania wyjaśniającego ZUS ustalił, że byli oni zatrudni na stanowisku osoby sprzątającej, wykonywali pracę w obiektach gdzie usługi sprzątania świadczyła (...) Sp. z o.o. W ocenie organu rentowego pracodawcą i płatnikiem składek ww. jest (...) Sp. z o.o. w G.. O powyższym, w ocenie organu rentowego, decydować powinien fakt świadczenia usług na rzecz określonego podmiotu i to ten podmiot staje się pracodawcą. Okoliczności sprawy, wskazują, że praca w ramach umowy zlecenia faktycznie była świadczona na rzecz firmy (...) Sp. z o.o., a nie (...) Sp. z o.o. oraz K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o. Z materiału sprawy wynika, że firmy outsourcingowe prowadziły wyłącznie obsługę kadrowo – płacową, to jest naliczały wynagrodzenia, prowadziły dokumentację kadrowo – płacową, występowały wobec ZUS jako płatnik składek oraz wypłacały wynagrodzenia, które wcześniej na podstawie wystawionej faktury otrzymywały od (...) Sp. z o.o.

W odwołaniu od powyższej decyzji (...) Sp. z o.o. wniosła o jej zmianę
i uznanie, że w okresach objętych decyzją zaskarżoną nie jest płatnikiem składek
dla Z. K. (1) i T. G.. Odwołująca Spółka podniosła, że w okresach spornych nie była płatnikiem składek dla ww. i nie pozostawała z nimi w jakimkolwiek stosunku prawnym. Wskazała, że zleciła usługi sprzątania obiektów należących do kontrahentów odwołującej na zasadzie podwykonawstwa (...) Sp. z o.o. a następnie z K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o. i to te firmy są płatnikiem składek za Z. K. (1) i T. G.. Odwołująca zaprzeczyła jakoby spółki te zajmowały się wyłącznie obsługą kadrowo-płacową pracowników odwołującej. Nadto podniosła zarzut naruszenia przepisów k.p.a. Odwołująca złożyła również wniosek o zasądzenie od organu rentowego na swoją rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko. Złożył również wniosek o zasądzenie od odwołującej Spółki kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Sp. z o.o. w G. w ramach prowadzonej działalności wykonuje usługi sprzątania dla różnych firm, w zależności od wygranych przetargów. Firma zatrudniała około 100 osób, z tego 30 osób, to byli pracownicy umysłowi obsługujący od strony administracyjnej firmę, w zakresie finansów, kadr, obsługi centrali banku, a w 70% to byli pracownicy sprzątający. Rekrutacja pracowników odbywała się głównie przez samo zgłoszenia osób chętnych do pracy, z którymi odwołująca zawierała umowy o pracę i umowy zlecenia. W 2012r. prezesem Spółki była G. C..

W dniu 1 lipca 2012r. została zawarta umowa o świadczenie usług między odwołującą (...) Sp. z o.o. a (...) Sp. z o.o. Na podstawie tej umowy (...) Sp. z o.o. zleciła, a firma (...) Sp. z o.o. zobowiązała się świadczyć usługi będące przedmiotem jej działalności określone przez klasyfikację (...). (...) Sp. z o.o. do realizacji usług miała oddelegować wykonawców, czyli osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Zgodnie z tą umową wykonawcy mieli przestrzegać obowiązujących w (...) Sp. z o.o. „przepisów porządkowych i aktów wewnętrznych dotyczących m.in. ochrony mienia, przepisów BHP i ppoż. oraz zasad ochrony informacji stanowiących tajemnicę jego przedsiębiorstwa oraz dotyczących ochrony danych osobowych i bezpieczeństwa obowiązujących systemów”. (...) Sp. z o.o. miała udostępnić bezpłatnie firmie (...) sprzęt dla danego stanowiska pracy oraz dostęp do pomieszczeń socjalnych. Następnie w umowie wskazano również, że (...) Sp. z o.o. określa szczegółowy zakres obowiązków oraz udziela merytorycznych wskazówek wykonawcom, których również wskazuje (...) Sp. z o.o., przy czym wskazano, że wykonawcy usług nie podlegają służbowo firmie (...). Jednocześnie S. w zamian za powyższe otrzymała od (...) Sp. z o.o. rabat
w wysokości 40% kosztów, na które składają się składki ZUS oraz podatek od wynagrodzeń w okresie pierwszych 3 lat.

Z dniem 1 lipca 2012r. odwołująca, w oparciu o zawartą z (...) Sp. z o.o. we W. umowę, na podstawie art. 23 ¹ k.p., przekazała część swoich pracowników wymienionych w załączniku do umowy.

W dniu 31 października 2012r. zawarta została umowa – porozumienie, na mocy której (...) Sp. z o.o. przekazała część swoich pracowników do K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o.

Natomiast w dniu 1 listopada 2012r. odwołująca (...) Sp. z o.o. zawarła z K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o. umowę o świadczenie usług o podobnej treści co umowa o świadczenie usług jaką odwołująca zawarła z (...) Sp. z o.o. ( ww. ).

Do nadzorowania wykonania umów z ramienia (...) Sp. z o.o. był wytypowany B. W.. Kontaktował się z M. C., która była wyznaczona w imieniu Spółki (...).U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o. do nadzorowania wykonywania umów o świadczenie usług. M. C. do kwietnia 2011r. pracowała w (...) Sp. z o.o. jako specjalista do spraw kadr i od września 2013r. była również pracownikiem tej spółki. M. C. zajmowała się tworzeniem akt osobowych, wprowadzaniem do systemów operacyjnych, zgłoszeniami i wyrejestrowaniami pracowników w systemie (...). Pracowała w siedzibie firmy w G.. W 2011r. odeszła z odwołującej Spółki. Z uwagi na utratę przez firmę dużego kontrahenta, firma zmniejszyła bowiem jej zatrudnienie. M. C. od 1 lipca 2012r. zawarła umowę o pracę z firmą (...), gdy zawarcie z nią takiej umowy zasugerowała (...) Sp. z o.o. Z ramienia (...) Sp. z o.o. umowę podpisała K. S. (2) – dyrektor firmy. M. C. zlecono nadzór nad umową zawartą między (...) Sp. z o.o. a Spółką (...). Miała zatrudniać pracowników do firmy (...), którzy mieli pracować na obiektach wskazanych przez (...) Sp. z o.o. Zatrudnieni pracownicy na podstawie umów cywilnoprawnych oraz ci, którzy przeszli do (...) Sp. z o.o. i pracowali na podstawie umów o pracę zajmowali się wykonywaniem tych samych obowiązków co wcześniej w (...) Sp. z o.o. Do Spółki (...) zostało przekazanych dwóch pracowników na stanowiskach kierowniczych, których zadaniem było nadzorowanie pracy w (...) Sp. z o.o. Były to S. M. (1) i G. S.. M. C. robiła wstępną kalkulację kosztów, w której ujmowała ilu pracowników należy zatrudnić na dany obiekt, jaki będzie tego koszt, jaki koszt materiałów. Następnie Spółka (...) wystawiała fakturę, a (...) Sp. z o.o. uiszczała opłatę. Opłata ta obejmowała wynagrodzenie w wysokości kosztów zatrudnienia osób (sumy wynagrodzeń brutto i innych kosztów, pomniejszonych o przyznany rabat w wysokości 40% dodatkowych kosztów pracodawcy – składek ZUS i podatków PIT). M. C. miała miejsce pracy w siedzibie spółki (...) w G.. W (...) Sp. z o.o. pracowała do października 2012r., a potem dostała informację, że przechodzi pod firmę K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o.

W protokole przyjęcia wyjaśnień z 30 października 2013r. M. C. wskazała, że (...) Sp. z o.o. określała wynagrodzenie dla wykonawców, zajmowała się rekrutacją pracowników, a następnie dokumenty dotyczące zatrudnienia przekazywała do Spółki (...).U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o.

Przekazani pracownicy obsługiwali obiekty, co do których kontrakt zawarła odwołująca (...) Sp. z o.o. Korzystali ze sprzętu odwołującej Spółki. (...) Sp. z o.o. nie ujawniała kontrahentom, że usługa sprzątania jest wykonywana przez podwykonawcę.

Z. K. (1) w firmie (...) pracował na podstawie umowy
o dzieło od 1 czerwca 2012r. do 30 czerwca 2012r. W okresie spornym od 1 lipca 2012r. do 31 lipca 2012r. ww. wykonywał pracę na podstawie umowy zlecenia zawartej z firmą (...), której przedmiotem były „ dorywcze prace porządkowo – czystościowe ”.

Z. K. (1) przez cały okres pracy zarówno w firmie (...), jak
i na podstawie umowy zlecenia zawartej ze Spółką (...) wykonywał taką samą pracę polegającą na usługach sprzątania, na tym samym obiekcie, to jest w Sądzie Rejonowym
w B.. Odwołująca Spółka miała zawartą umowę na sprzątanie tego obiektu. Bezpośrednim przełożonym była przez cały ten czas S. M. (1). Ona też dostarczała sprzęt niezbędny do wykonywania pracy.

Narodowy Fundusz Zdrowia (...) Oddział Wojewódzki w K. decyzją
z 16 października 2017r. stwierdził objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym Z. K. (1) z tytułu wykonywania umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu na rzecz płatnika składek (...) Sp. z o.o. w okresie od 1 czerwca 2012r. do 30 czerwca 2012r.

T. G. miała zawartą z firmą (...) umowę o dzieło na okres od 1 stycznia 2012r. do 30 czerwca 2012r., a następnie zawarła umowę zlecenia z firmą (...) na okres
od 1 lipca 2012r. do 31 października 2012r. T. G. przez cały powyższy okres
od 1 stycznia 2012r. do października 2012r. faktycznie wykonywała taką samą i w tym samym miejscu pracę polegającą na sprzątaniu budynku (...) w K.. Przez cały ten czas jej przełożonym była G. S. i to ona dostarczała sprzęt i dokumenty.

Z odpisu Krajowego Rejestru Sądowego wynika, że w dniu 26 listopada 2018r. dokonano zmiany w rejestrze w zakresie nazwy odwołującej Spółki i obecnie nosi ona nazwę (...) Sp. z o.o. w K.. Zmiana nazwy spółki ma charakter konstytutywny, zgodnie z art. 255 § 1 i art. 257 k.s.h.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, umowy o świadczenie usług k.9-15, zamówienia na usługi sprzątania obiektów, umowy – porozumienia z 1 czerwca 2012r., decyzji NFZ z 16 października 2017r., załączników do pisma organu rentowego z 8 czerwca 2018r., protokołu rozprawy w sprawie o sygn.. VIII U 1855/17 w zakresie zeznań świadka T. G., protokołu rozpraw w sprawach VIII U 67/16 z 12 kwietnia 2017r., VIII U 74/16 z 21 czerwca 2016r. w zakresie zeznań M. C., protokołu rozprawy w sprawie VIII U 480/16 z 21 czerwca 2016r. w zakresie zeznań S. M. (2), protokołu rozprawy w sprawie VIII U 1628/14 z 22 lutego 2019r. w zakresie zeznań świadków B. W. i G. C..

Sąd oddalił dalsze wnioski dowodowe na zasadzie art.235(2) §1 pkt 2 k.p.c. jako nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Sąd uznał, że zgromadzony materiał dowodowy jest wystarczający do stanowczego jej rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

(...) Sp. z o.o., a obecnie (...) Sp. z o.o. nie zasługuje
na uwzględnienie.

Na wstępie Sąd wskazuje, że bez znaczenia dla oceny zaskarżonej decyzji pozostają zarzuty odwołującej Spółki, obejmujące naruszenie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Rolą Sądu orzekającego w sprawie nie jest bowiem badanie prawidłowości trybu postępowania przed organem rentowym. Sąd bada prawidłowość zaskarżonej decyzji i jej zgodność z prawem. W wyrokach z 9 lutego 2010r. I UK 151/09 (LEX nr 585708) oraz z 14 stycznia 2010r. I UK 252/09 (LEX nr 577824) Sąd Najwyższy wskazał, że postępowanie sądowe, w tym w sprawach z zakresu prawa ubezpieczeń społecznych, skupia się na wadach wynikających z naruszenia prawa materialnego, a kwestia wad decyzji administracyjnych spowodowanych naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego, pozostaje w zasadzie poza przedmiotem tego postępowania.

W rozpoznawanej sprawie kwestia sporna sprowadzała się do ustalenia płatnika składek dla Z. K. (1) i T. G. w okresie objętym decyzją zaskarżoną.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym oraz obliczania i opłacania składek reguluje ustawa z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U.
z 2019r., poz. 300 ze zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 4 i art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt. 2 ww. ustawy, osoby fizyczne wykonujące umowę zlecenia podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu, od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.

W myśl art. 11 ust. 2 ustawy osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8 i 10, podlegają dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu na swój wniosek.

Z kolei obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób zatrudnionych na umowę zlecenie wynika z art. 66 ust 1 pkt 1 lit. e ustawy z 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2019r. poz. 645 ze zm.), zaś obowiązek opłacania składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Pracy wynika odpowiednio z art. 29 ust. 1 ustawy z 13 lipca 2006r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (t.j. Dz. U. 2018r., poz.1433 ze zm.) oraz art. 104 ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1265 ze zm.).

Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy systemowej każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych. Obowiązek zgłoszenia osoby określonej w art. 6 ust. 1 pkt 4, należy do płatnika składek (ust.2).

Natomiast po myśli art. 17 w związku z art. 46 ustawy, płatnik składek obowiązany jest według zasad wynikających z przepisów niniejszej ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy. Rozliczenie składek oraz wypłaconych przez płatnika w tym samym miesiącu świadczeń następuje w deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA.

Zgodnie z art. 4 pkt 2 lit. a ustawy płatnikiem składek jest pracodawca - w stosunku
do pracowników i osób odbywających służbę zastępczą oraz jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna pozostająca z inną osobą fizyczną w stosunku prawnym uzasadniającym objęcie tej osoby ubezpieczeniami społecznymi, w tym z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym albo pobierania zasiłku macierzyńskiego, z wyłączeniem osób, którym zasiłek macierzyński wypłaca Zakład.

W świetle ugruntowanego orzecznictwa, podleganie ubezpieczeniom społecznym wynika z prawdziwego zatrudnienia, a nie z samego faktu zawarcia danej umowy. Istotne w tym znaczeniu ma zatem ustalenie na czyją rzecz praca Z. K. (1) i T. G. była faktycznie wykonywana.

Zdaniem Sądu wyniki przeprowadzonego postępowania pozwalają na jednoznaczne stwierdzenie, że wyżej wymienieni, pomimo formalnego zawarcia umowy zlecenia z firmą (...) faktycznie wykonywali pracę na rzecz odwołującej Spółki. Z materiału dowodowego sprawy wynika, że wykonywali taką samą pracę i w tym samym miejscu, to jest na tym samym obiekcie, co wtedy kiedy pracowali na podstawie umów zawartych bezpośrednio z (...) Sp. z o.o. Nie zmienił się sposób świadczenia przez nich pracy i struktura organizacyjna w procesie wykonywania pracy. Używali sprzętu wydanego przez odwołującą Spółkę. Praca wyżej wymienionych zarówno w okresie spornym jak i wcześniej była nadzorowana przez te same osoby, to jest S. M. i G. S..

Zauważyć należy, że w świetle zapisów umowy o świadczenie usług zawartej 1 lipca 2012r. z firmą (...), a następnie 1 listopada 2012r. z K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o., których treść była podobna, wykonawcy mieli przestrzegać obowiązujących w (...) Sp. z o.o. przepisów - „przepisów porządkowych i aktów wewnętrznych dotyczących m.in. ochrony mienia, przepisów BHP i ppoż. oraz zasad ochrony informacji stanowiących tajemnicę jego przedsiębiorstwa oraz dotyczących ochrony danych osobowych i bezpieczeństwa obowiązujących systemów”. Nadto według dalszych zapisów tych umów, to odwołująca Spółka udostępniała bezpłatnie firmie (...) sprzęt dla danego stanowiska pracy oraz dostęp do pomieszczeń socjalnych. Dalej, to (...) Sp. z o.o. określała szczegółowy zakres obowiązków oraz udzielała merytorycznych wskazówek wykonawcom, których również sama wskazywała. Z wyjaśnień złożonych przez M. C. do protokołu w dniu 28 kwietnia 2017r. wynika, że to odwołująca Spółka faktycznie określała wynagrodzenie dla wykonawców i brała udział w rekrutacji pracowników. Następnie te dokumenty były przesyłane do (...) Sp. z o.o. i K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o.

(...) Sp. z o.o. i następnie K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o. sprowadzała
się jedynie do prowadzenia obsługi kadrowej i księgowej – firmy te sporządziły nowe umowy z pracownikami, wypłacały wynagrodzenie i zgłosiły ich do ubezpieczeń społecznych. Odnośnie wypłacanego wynagrodzenia, to (...) Sp. z o.o. i K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o. dostarczały zainteresowanej wynagrodzenia, które wcześniej przekazała im do dyspozycji odwołująca Spółka. Według zawartych umów o świadczenie usług (...) Sp. z o.o., potem K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o. wystawiała fakturę za świadczenie usług, na podstawie której odwołująca Spółka dokonywała przelewu wynagrodzenia wykonawcom. W zamian za przekazanie pracowników (...) Sp. z o.o. otrzymała rabat w wysokości 40% kosztów, na które składały się składki ZUS oraz podatek od wynagrodzeń.

Zwrócić należy uwagę, że umowy o świadczenie usług nie przewidywały żadnego zysku dla usługodawcy ( (...) Sp. z o.o. i K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o.), gdyż płatność usługobiorcy obejmowała jedynie wynagrodzenia pracowników świadczących pracę na jego rzecz. Jak już wskazano wcześniej była to kwota zarobków netto każdego pracownika oraz koszty pracy, to jest składki na ubezpieczenie społeczne i zaliczki na podatek dochodowy z rabatem na poziomie 40% tych kosztów. Brak nastawienia na zysk, co jednoznacznie wynika z przedmiotowych umów o świadczenie usług i pozostałych okoliczności faktycznych, stanowi zaprzeczenie istoty prowadzenia działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 2 obowiązującej w okresie spornym ustawy z 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej ( t.j. Dz. U. z 2017r. poz. 2168) – obecnie podobnie art. 2 ustawy z 6 marca 2018r. prawo przedsiębiorców ( Dz.U. z 2018r., poz. 646 ze zm.) działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność (…) wykonywana w sposób ciągły i zorganizowany. Działalność zarobkowa oznacza działalność prowadzoną w celu osiągnięcia dochodu. Istotny jest w tym przypadku wyznaczony przez przedsiębiorcę cel, który przez realizację przedsięwzięć musi zakładać wynik finansowy. Tymczasem z konstrukcji zawartych umów o świadczenie usług wynika w sposób wyraźny, że nie przywidywały one żadnego zysku, rozumianego jako nadwyżka przychodu nad kosztami działalności. Wręcz przeciwnie, przedmiotowe umowy o świadczenie usług musiały przynosić stratę.

Z powyższego wynika, że jedyną zmianą, jaka zaszła w stosunku do pracowników
po przejściu do nowego pracodawcy był fakt wypłacania wynagrodzenia przez nowy podmiot, prowadzący dokumentację kadrowo-płacową. Zebrany w toku postępowania materiał dowodowy nie wskazuje na inne zmiany, będące następstwem wprowadzonej strategii w Spółce (...). Sam fakt podpisania przez Z. K. (1) i T. G. umów zlecenia z firmą (...) oraz, że firma przekazywała im wynagrodzenie, nie świadczy o tym, że byli oni pracownikiem tej firmy.

Zdaniem Sądu powołane powyżej okoliczności w sposób jednoznaczny wskazują, że to odwołująca Spółka rzeczywiście była pracodawcą wymienionych w spornym okresie wskazanym w skarżonej decyzji i to wyłącznie ta spółka korzystała z efektów ich pracy.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że zasadniczym powodem zawarcia przez odwołującą Spółkę umów o świadczenie usług z ww. firmami było ograniczenie kosztów
w zakresie składek na ubezpieczenie społeczne za zatrudnionych pracowników wynikający
z udzielonego przez (...) Sp. z o.o. i K.U.K.-E.F.I. (…) Sp. z o.o. 40% rabatu. R. ten miał wynikać z funduszy unijnych czy też wierzytelności przysługujących tym spółkom, bądź Z. K. (2) od Skarbu Państwa. Tymczasem ww. spółki przy zawieraniu umów o świadczenie usług nie wskazały żadnych dokumentów potwierdzających te okoliczności, co ważniejsze jednak - fundusze unijne są przeznaczone na nowe projekty, inwestycje, nie zaś na dofinansowania do danin publicznych. Co do zaś rzekomych wierzytelności ww. spółek względem Skarbu Państwa, to system ubezpieczeń społecznych nie przewiduje możliwości potrącenia należności wynikających ze składek na ubezpieczenia z wierzytelności od Skarbu Państwa.

Zaznaczyć należy, że podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z 18 czerwca 2019r. sygn. I UK 159/18 w sprawie dotyczącej umów zleceń zawieranych przez firmę (...). Sąd ten wskazał między innymi, że nieważna jest umowa przekazania zleceniobiorców, w której uzgodniono, że przejmujący zleceniobiorców otrzyma od przekazującego wyłącznie kwotę wynagrodzeń netto zleceniobiorców (celem ich wypłaty zleceniobiorcom), a nie otrzyma kwot stanowiących równowartość podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, bowiem umowa taka w istocie uniemożliwia podmiotowi przejmującemu zleceniobiorców odprowadzenie do ZUS należnych składek, a do urzędu skarbowego - zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (art. 58 § 1 k.c.). Następnie, że umowa cywilnoprawna dotycząca przejęcia zleceniobiorców mogła implikować zmianę płatnika składek tylko w przypadku faktycznego przejścia nadzoru nad czynnościami zleceniobiorców na nowy podmiot, zwłaszcza, gdyby było to związane z przejęciem składników gospodarczych (majątkowych), niezbędnych do wykonania zlecenia, a także w przypadku przejęcia bezpośrednich korzyści ekonomicznych z pracy zleceniodawców (art. 16 ust. 1 pkt 4 i następne w związku z art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych).

Reasumując, Sąd uznał, że skarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa i stądz mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. w punkcie pierwszym wyroku oddalił odwołanie jako bezzasadne.

O kosztach na rzecz organu rentowego Sąd orzekł po myśli art. 98 k.p.c., art. 99 k.p.c. i w związku z § 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( tj. Dz.U. z 2018r. poz.265 ).

O kosztach na rzecz radcy prawnego K. S. (1) kuratora ustanowionego dla Spółki (...) Sąd orzekł na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 9 marca 2018r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej ( Dz.U. z 2018r., poz.536 ), które to przepisy odsyłają w zakresie ustalania wysokości stawek do przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art.22(5) ust.3 ustawy z 6 lipca 1982r. o radcach prawnych – w niniejszej sprawie chodzi o przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z powołanego powyżej rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Sąd przyznał kwotę 180 zł tytułem wynagrodzenia powiększoną o podatek VAT w wysokości 23%.

(-)sędzia Grażyna Łazowska