Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 933/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie z dnia 30 września 2019 roku w sprawie sygn. akt II K 179/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, polegający na błędnym uznaniu, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, w sytuacji gdy jego postępowanie nie było nakierowane na nękanie pokrzywdzonej a jedynie uzyskanie istotnych z jego punktu widzenia informacji dotyczących spraw rodzinnych i majątkowych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Podniesiony przez skarżącego zarzut błędnych ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia okazał się niezasadny. Zachowanie oskarżonego K. W., wbrew stanowisku apelującego, nie wskazuje na to, że obrane przez wymienionego formy komunikacji z pokrzywdzoną miały na celu wyłącznie podjęcie z nią rozmowy celem uzyskania informacji dotyczących spraw rodzinnych i majątkowych. Oskarżony nie podejmował bowiem spokojnej rozmowy z pokrzywdzoną, a jedynie obrażał ją, dręczył ciągłymi telefonami, również w porze nocnej, odgrażał się, nachodził ją w jej miejscu zamieszkania, dobijał się do drzwi wykrzykując obelżywe wyzwiska pod jej adresem, obserwował ją oraz jeździł za nią samochodem. O prawidłowości takich ustaleń przekonują zeznania pokrzywdzonej. Były one spójne i konsekwentne – tak w toku postępowania przygotowawczego, jak i postępowania sądowego. Podawała w nich szczegółowo przebieg poszczególnych zachowań oskarżonego – opisując sposób działania, jego okoliczności, a także artykułowane słowa. Poza tym, zeznania pokrzywdzonej mają oparcie w zeznaniach innych świadków przesłuchanych w sprawie. Sytuacje nękania wymienionej przez oskarżonego potwierdzają także jednoznaczne zeznania P. W. – córki pokrzywdzonej i oskarżonego, która utrzymywała, iż oskarżony często przychodził pod ich blok i wyczekiwał na pokrzywdzoną, dzwonił po nocach domofonem, niepokoił wymienioną licznymi telefonami oraz jeździ za nią. Poza tym z zeznaniami pokrzywdzonej korespondują również , relacje funkcjonariuszy Policji, którzy brali udział w interwencjach zgłaszanych przez pokrzywdzoną. W swoich relacjach wskazywali na cechy zachowania oskarżonego, które zaobserwowali mając z nim bezpośrednią styczność, odzwierciedlające relacje pokrzywdzonej. Twierdzenia pokrzywdzonej pozytywnie weryfikuje również dokumentacja zawarta w aktach sprawy cywilnej, załączonych do niniejszej sprawy. Zważyć również należy, iż relacje wymienionej w żadnym razie nie mogą być uznane za kłamliwe i nakierowane tylko na pomówienie oskarżonego i doprowadzenie do jego skazania, zważając na zaistniały konflikt pomiędzy stronami. W tym kontekście nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż pokrzywdzona nie zawiadomiła od razu organów ścigania o nagannych zachowaniach oskarżonego. Dopiero eskalacja jego nagannych działań spowodowała, że pokrzywdzona obawiając się jeszcze bardziej ekstremalnych czynów ze strony oskarżonego, zdecydowała się złożyć zawiadomienie. Okoliczność ta wyraźnie wskazuje na to, że nie działała ona z premedytacją, w celu jego pomówienie o postępowania, które rzekomo nie odbywały się z jego udziałem. W odróżnieniu od opisanych wyżej dowodów, wyjaśnienia oskarżonego są odosobnione, gdyż nie potwierdzają ich żadne inne dowody. Są również nielogiczne. W szczególności nie podają realnego i potwierdzonego materiałem dowodowym powodu, z jakiego to W. W. miałaby prezentować zupełnie odmienny jego obraz i bezpodstawnie go obciążać. Gdyby rzeczywiście chodziło oskarżonemu wyłącznie o kontakt z pokrzywdzoną w celu załatwienia spraw majątkowych, to przyjąłby adekwatny ku temu sposób działania, a nie nastawiony przeciwko niej i o takiej skali i natężeniu jak wskazany w przypisanym mu czynie.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia przypisanego mu czynu z art 190 a § 1 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd I instancji słusznie uznał, że oskarżony K. W. wydzwaniając do pokrzywdzonej, w tym w porze nocnej, nachodząc ją i obserwując w miejscu jej zamieszkania oraz jeżdżąc za nią samochodem działał w zamiarze ustawicznego dręczenia i niepokojenia pokrzywdzonej, wzbudzając tym samym u niej poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszał jej prywatność. Przejawianie takich zachowań nie można było usprawiedliwić tym, że oskarżony chciał tylko porozmawiać z pokrzywdzoną na temat spraw rodzinnych i majątkowych.

3.2.

Zarzut obrazy przepisów postępowania:

- art 7 k.p.k. w zw. z art 410 k.p.k. poprzez sprzeczną z zasadami logiki, prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego, a także niewszechstronną ocenę materiału dowodowego, dokonaną z pominięciem nagrania przedstawionego przez oskarżonego i zaliczonego w poczet materiału dowodowego, z którego to nagrania wynika, że pokrzywdzona oraz jej córka nie zachowywały się jak ofiary, groziły oskarżonemu, krzyczały na niego, co wskazuje na obopólny i wzajemny charakter negatywnych zachowań byłych małżonków względem siebie;

- art. 7 k.p.k. poprzez sprzeczną z zasadami logiki, prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego a także niewszechstronną ocenę dowodów, z pominięciem przedłożonego przez oskarżonego postanowienia o umorzeniu dochodzenia w sprawie znęcania się nad pokrzywdzoną, które zostało wydane w czasookresie objętym zarzutem aktu oskarżenia w niniejszej sprawie, co w swej istocie przeczy tezom, jakoby oskarżony w tym czasie dokonywał czynności wypełniających znamiona czynu z art. 207 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nietrafnym jest zarzut, że zachowania oskarżonego wiązały się wyłącznie z konfliktem małżeńskim stron i wzajemnymi zajściami, czego dowodem miało być nagranie przedłożone przez oskarżonego. Zważyć należy, iż związek małżeński oskarżonego z pokrzywdzoną z początku funkcjonował poprawnie, dopiero od 2015 roku narastał między nimi konflikt spowodowany nadużywaniem poprzez podsądnego alkoholu i wzmagającą się wobec niej agresją. Okoliczność, iż zdarzało się, że pokrzywdzona podczas kłótni nagranej przez oskarżonego, krzyczała na niego i odpierała fizycznie jego ataki, nie ma wpływu na przyjęcie odpowiedzialności podsądnego. Zważyć należy, że przedmiotowe nagranie wskazywało na jednorazowe takie zachowanie pokrzywdzonej wobec czego nie sposób podzielić zapatrywań skarżącego, co do wzajemnego charakteru negatywnych zachowań między stronami. Poza tym, takie zachowanie pokrzywdzonej mogło zostać podjęte w obronie przed bezpośrednim bezprawnym zamachem na jej dobro. Co istotne, z zeznań świadka P. W. – córki pokrzywdzonej i oskarżonego – jasno wynikało, że awantury wszczynane były przez oskarżonego, podczas których to on wyzywał pokrzywdzoną słowami wulgarnymi i groził jej zrobieniem krzywdy.

Odnosząc się do kwestii umorzenia dochodzenia w sprawie znęcania się oskarżonego nad pokrzywdzoną w czasie objętym zarzutem aktu oskarżenia w niniejszej sprawie, zauważyć należy, iż pokrzywdzona, odmówiła składania zeznań przeciwko oskarżonemu w toku postępowania przygotowawczego i zapowiedziała, że nie będzie ich składać na żadnym innym etapie postępowania, tym samym nie wycofała uprzednich swoich twierdzeniom, które stanowiły podstawę prowadzenia dochodzenia przeciwko oskarżonemu, lecz skorzystała ze swoich uprawnień procesowych i jako osoba najbliższa - żona odmówiła jedynie składania zeznań. Jednocześnie, z uwagi na to, że organy ścigania nie dysponowały innymi danymi, które uwiarygadniałyby wcześniejsze relacje pokrzywdzonej co do tego, ze oskarżony znęcał się nad nią, doszło do umorzenia dochodzenia. A zatem, pokrzywdzona nie zaprzeczyła temu, że oskarżony przejawiał wobec niej naganne zachowania wypełniające znamiona czynu z art. 207 § 1 k.k., a jedynie wycofała się ze składania zeznać przeciwko niemu.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarzżonego od popełnienia przypisanego mu zaskarżonym wyrokiem przestępstwa z art. 207 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd pierwszej instancji, a dotyczące sprawstwa oskarżonego w zakresie czynu z art. 207 § 1 kk, są prawidłowe i zgodne z całokształtem okoliczności sprawy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymanie w mocy całego zaskarżonego wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd I instancji przeprowadził w przedmiotowej sprawie postępowanie dowodowe w sposób wszechstronny i wyczerpujący, a następnie zgromadzony materiał dowodowy poddał rzetelnej analizie i na tej podstawie wyprowadził całkowicie słuszne wnioski zarówno co do winy oskarżonego w zakresie popełnienia przypisanych mu przestępstw, subsumcji prawnej jego zachowań pod wskazane przepisy prawne, jak i w konsekwencji orzeczonych kar jednostkowych i kary łącznej. Przedmiotem rozważań zaprezentowanych przez Sąd Rejonowy w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku były nie tylko dowody obciążające oskarżonego, ale i dowody przeciwne, zostały one ocenione w zgodzie z zasadami logicznego rozumowania, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 18) ustalono koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu K. W. z urzędu w postępowaniu odwoławczym w kwocie 516,60 złotych, którą zasądzono na rzecz adwokata M. K..

3

Mając na uwadze niskie dochody oskarżonego w wysokości 1078 złotych miesięcznie (z tytułu renty), Sąd Odwoławczy stosownie do treści art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił go od obowiązku poniesienia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, albowiem w sytuacji zdrowotnej i finansowej oskarżonego oraz wobec zobowiązania go do uiszczenia należności sądowych przed Sądem I instancji (w kwocie 558 złotych), dodatkowe wydatki i opłaty stanowiłyby dla niego niewspółmierną dolegliwość.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Uznanie oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana