Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2020 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2020 r. w Rybniku

sprawy z odwołania U. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

przy udziale ./.

o ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania U. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 29 października 2019 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż zobowiązuje organ rentowy do uwzględnienia w wartości kapitału początkowego ubezpieczonej kwoty 1.203.100,00 zł (jeden milion dwieście trzy tysiące sto złotych 00/100) z roku 1993r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1481/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 października 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. przeliczył ubezpieczonej U. O. wartość kapitału początkowego na dzień 01.01.1999r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez zastosowanie do okresu wychowywania dziecka art.174 ust.2a tej ustawy tj. zastosowania przelicznika 1,3 za każdy rok wychowywania dziecka.

Ubezpieczona w odwołaniu od decyzji wniosła o jej zmianę poprzez przeliczenie wartości kapitału początkowego z uwzględnieniem niewliczonej przez organ rentowy do podstawy wymiaru kwoty 1 203 100,00zł za 1993 rok.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona U. O. urodziła się w dniu (...)

Zaskarżoną decyzją z dnia 29.10.2019r. organ rentowy ponownie ustalił ubezpieczonej wartość kapitału początkowego na dzień 01.01.1999r. poprzez przeliczenie okresów opieki nad dziećmi. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjął podstawę wymiaru składek z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. z okresu od 01.01.1974r. do 31.12.1983r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 63,44%.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego organ rentowy ustalił w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 63,44% przez kwotę 1220,89 zł tj. kwotę bazową.

Kapitał początkowy ustalony na dzień 01.01.1999r. wyniósł 117 541,60 zł.

Na wysokość kapitału organ rentowy uwzględnił ubezpieczonej 23 lata, 2 miesiące i 10 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 1 miesiąc i 22 dni okresów nieskładkowych.

Oddział ZUS nie uwzględnił na wysokość kapitału początkowego kwoty 1203100,00zł za rok 1993, ponieważ brak jest informacji czy w wysokości wypłaconego wynagrodzenia została ujęta kwota zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia.

Ubezpieczona nie zgodziła się z decyzją i wniosła odwołanie domagając się ponownego ustalenia kapitału początkowego.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego oraz akta osobowe ubezpieczonego.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.174 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U z 2018r., poz.1270 ze zm.) kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art.53 z uwzględnieniem ust. 2-12.

Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

- okresy składkowe, o których mowa w art.6,

- okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt.5

- okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 pkt.1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art.5 ust.2.

Jak stanowi art. 174 ust .3 powołanej ustawy podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art.15,16,17 ust.1 i 3 oraz w art.18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Zgodnie z art.15 ust.6 na wniosek ubezpieczonego podstawa wymiaru może być ustalona w oparciu o przeciętną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenie emerytalne lub rentowe w okresie wybranych 20 lat kalendarzowych.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej powyżej ustawy okresami składkowymi są okresy ubezpieczenia, zaś w myśl art. 7 okresami nieskładkowymi są okresy pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zasiłków z ubezpieczenia społecznego : chorobowego lub opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego.

Ubezpieczona w odwołaniu domagała się zaliczenia do wartości kapitału początkowego kwoty zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego wypłaconego zamiast wynagrodzenia.

W ocenie Sądu powyższe żądanie jest zasadne.

Organ rentowy odmowę doliczenia zasiłku po ustaniu zatrudnienia ubezpieczonej wywodził z brzmienia art. 15 ust.3 ustawy o emeryturach i rentach, stając na stanowisku, że ustawodawca w tym przepisie posłużył się sformułowaniem "dolicza się" kwoty przysługujących ubezpieczonemu w danym roku kalendarzowym (...) zasiłków: w tym chorobowego", a zatem do podstawy wymiaru dolicza się kwoty zasiłków osobie, która pobierając je dysponowała statusem ubezpieczonego, który to status ustaje po rozwiązaniu stosunku pracy.

Tutejszy Sąd orzekając w sprawie podziela stanowisko prezentowane w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 07.09.2007r. III AUa 708/07. Sąd ten stwierdził, iż stanowisko organy rentowego wynikające z takiej interpretacji cytowanego przepisu pomija całkowicie takt, że ustawa o emeryturach i rentach w art.4 pkt 13 definiuje pojęcie "ubezpieczonego" jako osoby podlegającej ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, określonym w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, a także osoby, która przed dniem wejścia w życie ustawy (o emeryturach i rentach) podlegała ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu, z wyłączeniem ubezpieczenia społecznego rolników. Na gruncie tej definicji można przyjąć, iż ubezpieczony to osoba podlegająca ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym wg art.6-10 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.), jak również osoba, która w dniu 1 stycznia 1999 r. nie pozostawała w ubezpieczeniu, ale kiedykolwiek przed tą datą podlegała ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu, z wyłączeniem ubezpieczenia społecznego rolników. Przepis art.15 ust.3 ustawy na potrzeby ustalania podstawy wymiaru świadczeń nie różnicuje zasiłków w tym chorobowego i innych świadczeń, przysługujących w czasie trwania obowiązku ubezpieczenia od takich zasiłków i świadczeń, przysługujących po ustaniu tego obowiązku i doliczenia żadnego z nich nie wyłącza. Gdyby zamiarem ustawodawcy było to, aby do podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych doliczać tylko zasiłki z ubezpieczenia społecznego i świadczenie rehabilitacyjne przysługujące przed ustaniem obowiązku ubezpieczenia, to dałby temu wyraz wprost w treści przepisu. Nie wydaje się aby cel taki zamierzał osiągnąć poprzez sformułowanie "dolicza się kwoty przysługujących ubezpieczonemu w danym roku kalendarzowym". Ubezpieczony oznacza osobę, w ogóle podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia kiedykolwiek, a nie w konkretnym okresie. Zdaniem Sądu Apelacyjnego, okresy pobierania zasiłków chorobowych i opiekuńczych oraz świadczenia rehabilitacyjnego po ustaniu obowiązku ubezpieczenia, są z mocyart.7 pkt.1 lit.d ustawy o emeryturach i rentach okresami nieskładkowymi, czyli składają się na tzw. staż ubezpieczeniowy - okres pozostawania w ubezpieczeniu składkowym lub nieskładkowym.

Tutejszy Sąd całkowicie podziela to stanowisko.

Wobec powyższego Sąd z mocy art.477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.

Sędzia