Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2014r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Barbara Kokoryn

Protokolant st. sekr. sąd. Iwona Świątkowska

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2014r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego P. S. (1)

reprezentowanego przez matkę M. K.

przeciwko P. S. (2)

o alimenty;

I.  zasądza od pozwanego P. S. (2) na rzecz małoletniego powoda P. S. (1), ur. (...) alimentów w kwocie po 1000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletniego powoda M. K., do 10 dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 07 października 2013r.;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  obciąża pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Olsztynie) kwota 600(sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych;

IV.  koszty procesu między stronami wzajemnie znosi;

V.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

VI.  wyrokowi w punkcie I nadaje z urzędu klauzulę wykonalności.

Sygn. akt: III RC 1210/13

UZASADNIENIE

M. K., działając w imieniu małoletniego syna P. S. (1), wniosła o zobowiązanie pozwanego P. S. (2) do łożenia na rzecz małoletniego alimentów w kwocie po 5000 zł miesięcznie. Jednocześnie wystąpiła o udzielenie zabezpieczenia w sprawie poprzez zobowiązanie pozwanego do alimentacji na rzecz małoletniego powoda w kwocie po 5000 zł miesięcznie do czasu zakończenia niniejszego postępowania.

Uzasadniając swoje stanowisko podała, że w dniu 26 czerwca 2013r. został sporządzony akt notarialny, w którym pozwany zobowiązał się dobrowolnie przekazywać na rzecz syna kwotę 5000 zł miesięcznie poczynając od dnia 1 lipca 2013r. Pozwany łożył na rzecz syna do sierpnia 2013r. Wówczas zaprzestał przekazywania środków na jego utrzymanie.

Podała, że małoletni cierpi na alergię pokarmową, czego skutkiem są wymagające leczenia zmiany skórne. Matka małoletniego obecnie nie pracuje. Od dnia 5 czerwca 2013r. otrzymuje zasiłek dla bezrobotnych wysokości 450,41 zł netto miesięcznie.

Odnośnie sytuacji materialnej pozwanego podała, że prowadzi on własną działalność gospodarczą, z której osiąga dochód wysokości 15000 zł miesięcznie.

Pozwany P. S. (2) złożył odpowiedź na pozew, w której uznał w całości żądanie strony powodowej. Nie uzasadnił jednak swojego stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

Rodzice małoletniego pozostają małżeństwem od dnia 09 czerwca 2012r. W dniu poprzedzającym zawarcie małżeństwa, tj. w dniu 08 czerwca 2012r., M. K. i P. S. (2) zawarli przed notariuszem umowę majątkową przedmałżeńską o ustanowieniu rozdzielności majątkowej.

Małoletni P. S. (1) urodził się (...) w O..

(dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k. 5, odpis aktu małżeństwa k. 35, akt notarialny k. 37 – 39).

Następnie w dniu 26 czerwca 2013r. strony zawarły przed notariuszem umowę ustalającą obowiązek alimentacyjny P. S. (2) na rzecz małoletniego P. w kwocie po 5000 zł miesięcznie. Pozwany zobowiązał się do dobrowolnego łożenia wskazanej kwoty do 10 dnia każdego miesiąca, począwszy od dnia 1 lipca 2013r.

Małoletni miał wówczas 7 miesięcy. Cierpiał na alergię pokarmową i atopowe zapalenie skóry, wobec czego wymagał specjalnej diety oraz stosowania odpowiednich środków dermatologicznych. Na koszty jego utrzymania składały się wydatki ponoszone na zakup mleka modyfikowanego (koszt każdego z 16 wymaganych miesięcznie opakowań wynosił 30 zł), roztworu soli morskiej do nosa (30 zł), pieluch (90 – 120 zł miesięcznie), emolientu do kąpieli O. (70 zł za opakowanie) oraz proszku do prania (40 zł za paczkę).

P. S. (2) w miesiącach lipiec i sierpień 2013r. przekazał na rzecz syna pieniądze.

(dowód: akt notarialny k. 6, dokumentacja lekarska k. 7 – 8, potwierdzenie przelewu k. 9 – 10, przesłuchanie M. K. k. 25 – 26, 27).

Obecnie małoletni P. ma rok i 4 miesiące. Dziecko rozwija się prawidłowo. Nadal cierpi na alergię pokarmową wymagającą stosowania właściwej diety. Małoletni nie uczęszcza do żłobka, nie pozostaje też pod opieką opiekunki. Szybkie tempo wzrostu małoletniego wymaga sezonowej wymiany kompletu odzieży i obuwia. Wydatki czynione na ten cel wynoszą około 500 zł na sezon. Matka małoletniego stoi ponadto przed koniecznością zakupu spacerówki dla syna, co uszczupli jej budżet o kwotę 300 – 400 zł.

M. K. jest osobą bezrobotną. Od dnia 5 czerwca 2013r. otrzymuje zasiłek dla bezrobotnych wysokości 450,41 zł netto miesięcznie, który stanowi jej jedyne źródło dochodu. Większość kosztów jej utrzymania ponosi pozwany.

Małoletni i jego matka zamieszkuje w mieszkaniu stanowiącym majątek odrębny pozwanego. Opłaty mieszkaniowe wynoszą 354,49 zł miesięcznie. Ponadto pozwany opłaca prąd (120 zł miesięcznie) oraz telewizją kablową (120 zł miesięcznie).

P. S. (2) prowadzi własną działalność gospodarczą, z której w roku 2013 osiągnął przychód wysokości 500797,40 zł. Dochód miesięczny kształtował się na poziomie (...) - 25000 zł. Pozwany posiada dwa samochody osobowe: prywatny - O. (...) rocznik 2012 oraz samochód służbowy – F. (...). Opłata za telefon generuje kwotę około 100 zł miesięcznie. Zarówno na zakup samochodów jak i na zakup mieszkania pozwany zaciągnął kredyty, które systematycznie spłaca. Wysokość rat wynosi około 1200 zł za mieszkanie, 800 zł za samochód O. oraz około 1000 zł za F. (...).

Pozwany zaciągnął ponadto zadłużenie u teścia na kwotę 280000 zł. Umową zawartą w dniu 25 lutego 2013r. P. S. (2) i A. K. ustalili, że w celu zabezpieczenia zwrotu tego długu pozwany przeniesie na rzecz M. i A. K. prawa własności lokali mieszkalnych nr (...) budynku nr (...) przy Alei (...) w O.. Mieszkania te nie są obciążone kredytami hipotecznymi. Obecnie są wynajmowane, z czego pozwany osiąga dochód łącznej wysokości 2000 zł miesięcznie (1200 i 900 zł).

(dowód: decyzja k. 11, zawiadomienie k. 23, zeznania o wysokości uzyskanego przychodu k. 24, przesłuchanie M. K. k. 25 – 26, 27, 135, przesłuchanie P. S. (2) k.26, 27 – 28, 135, historia rachunku bankowego k. 40 – 46, 103 – 133, umowy k. 48 – 53, 70 – 79, 95 – 102, wypisy z ksiąg wieczystych k. 54 – 69, harmonogram spłaty k. 80 – 81, tabela opłat i prowizji k. 82, regulamin udzielania i spłaty kredytów k. 83 – 84, akt notarialny k. 85 – 94).

Postanowieniem z dnia 14 lutego 2014r. tutejszy Sąd Udzielił zabezpieczenia w sprawie poprzez zobowiązanie pozwanego na czas trwania postępowania do łożenia na rzecz małoletniego alimentów w kwocie 1000 zł miesięcznie do 10 dnia każdego miesiąca, poczynając od dnia 07 października 2013r. (k. 29).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie częściowo. Zdaniem Sądu żądania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda, choć słuszne co do zasady, są zbyt wygórowane.

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz na twierdzeniach stron postępowania. Wiarygodność wskazanych dokumentów w większości nie budziła wątpliwości Sądu i nie była kwestionowana przez strony postępowania. Sąd dał wiarę twierdzeniom stron w zakresie, w jakim poparte były przedłożonymi przez nie dokumentami.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro, rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Natomiast według art. 135 § 1 kro, zakres obowiązku alimentacyjnego zależy od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, jak również możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do ich płacenia.

W świetle twierdzeń matki małoletniego i ustaleń podjętych w toku postępowania okoliczności istnieje uzasadniona potrzeba określenia finansowego udziału pozwanego w zaspokajaniu bytowych potrzeb małoletniego. W ocenie Sądu Rejonowego przeprowadzone postępowanie dowodowe nie wykazało jednak twierdzeń przedstawicielki ustawowej powoda, aby na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego konieczne było zasądzenie od jego ojca alimentów w wysokości 5000 zł miesięcznie.

Zważyć bowiem należy, że obowiązek łożenia na utrzymanie dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, a nie posiada przy tym majątku, który przynosiłby dochody, obciąża oboje rodziców. Obowiązek ten, choć równy, nie jest wszakże taki sam – zależy on zawsze od ocenianych indywidualnie możliwości zarobkowych i majątkowych każdego z rodziców. Choć obecnie obowiązek przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda sprowadza się głównie do osobistych starań o jego wychowanie i utrzymanie, winien mieć on również wymiar majątkowy. Matka małoletniego powinna zatem ponosić część wydatków związanych z utrzymaniem syna. Przyjmując więc, że M. K. ponosiłaby tożsamy do pozwanego udział w kosztach utrzymania dziecka, wydatki ponoszone na małoletniego wygenerowałyby kwotę aż 10000 zł miesięcznie.

Nie sposób jednak przyjąć, że na utrzymanie niespełna 1,5 rocznego dziecka niezbędna jest wskazana wyżej kwota. Dopuszczalne jest wręcz stwierdzenie, że w przypadku tak małego dziecka kwota ta przekracza również wydatki mogące służyć dowolnym celom stanowiącym ogólnie pojęty zbytek.

Wprawdzie małoletni cierpi na atopowe zapalenie skóry, wymagające stosowania odpowiednich środków pielęgnacyjnych oraz leków, jednakże z przedłożonych przez powódkę wyliczeń wynika, iż miesięczny koszt zakupu lekarstw nie przekracza kwoty 30 zł miesięcznie, zaś zakup emolientów generuje kwotę 70 zł. Analizując inne wydatki czynione na małoletniego zważyć należy, że składają się na nie koszty zakupu proszku (40 zł miesięcznie) oraz odzieży (około 100 zł miesięcznie). Nie sposób dać przy tym wiary twierdzeniom M. K. jakoby dieta dziecka w wieku małoletniego powoda stwarzała konieczność zakupu aż 16 opakowań mleka modyfikowanego w wymiarze miesiąca.

W ocenie Sądu argumentacja powódki, odnosząca się do zakresu usprawiedliwionych potrzeb małoletniego, pozostaje w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego. Nie jest zgodna z notorią sądową dotyczącą wysokości aktualnie obowiązujących cen i przeciętnych kosztów utrzymania rodziny – w tym małoletnich dzieci.

Całokształt materiału dowodowego doprowadził zatem Sąd do przekonania, że dochodząc zasądzenia od pozwanego kwoty określonej w pozwie M. K. zmierza do nałożenia na niego alimentów adekwatnych wprawdzie do jego aktualnych możliwości finansowych, jednakże niewspółmiernych (ponieważ znacznie przekraczających) do usprawiedliwionych potrzeb bytowych ich dziecka.

Powyższa okoliczność, w zestawieniu z uznaniem przez P. S. (2) powództwa do pełnej kwoty objętej żądaniem, a także z uprzednim zawarciem przez strony umowy alimentacyjnej opiewającej na taką właśnie kwotę, sugerować może, że wytoczenie przedmiotowego powództwa było posunięciem uzgodnionym wspólnie przez strony postępowania, które nadal zamieszkują razem, są zorientowane co do własnej sytuacji majątkowej i ekonomicznej (k.26).

Sąd stoi bowiem na stanowisku, że swoją postawą pozwany oraz matka małoletniego, będąc świadomymi obciążenia P. S. (2) znacznymi zobowiązaniami kredytowymi, zmierzają do zagwarantowania rodzinie określonej kwoty pieniężnej na wypadek mogącego nastąpić w przyszłości pogorszenia się sytuacji materialnej pozwanego. Zmierzają zatem do ewentualnego pokrzywdzenia jego wierzycieli, a tym samym do obejścia prawa. Należy mieć bowiem na względzie, że niekonsekwencja twierdzeń stron w zakresie odnoszącym się do ich wzajemnego pożycia i sposobu ponoszenia kosztów utrzymania każdego z małżonków pozwala przypuszczać, że strony nadal funkcjonują na zasadach małżeńskich, prowadząc wspólne gospodarstwo domowe.

W świetle wszystkich powyższych okoliczności, Sąd uznał żądanie M. K. za wygórowane, wobec czego uznał je jedynie w części. W konsekwencji powyższego w punkcie II wyroku oddalił powództwo w pozostałym zakresie jako nazbyt wygórowane. Sąd miał przy tym również na względzie osobisty, codzienny udział pozwanego w procesie wychowawczym małoletniego.

O kosztach sądowych rozstrzygnięto na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sadowych w sprawach cywilnych.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc, mając na uwadze zakres uwzględnienia żądania.

W myśl art. 333 § 1 pkt 1 kpc, rozstrzygnięciu w zakresie ustalenia alimentów nadano rygor natychmiastowej wykonalności, natomiast na podstawie art. 1082 kpc nadano klauzulę wykonalności.