Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2020 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Paulina Lebowska

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2020 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka jawna w S.

przeciwko (...) w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.250 (trzy tysiące dwieście pięćdziesiąt ) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot i dat:

- 2.130 złotych od dnia 11 sierpnia 2018 roku;

- 1.120 złotych od dnia 10 marca 2020 roku;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zwraca powodowi od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 260 (dwieście sześćdziesiąt) złotych i 64 (sześćdziesiąt cztery) grosze tytułem nadpłaconej zaliczki;

4.  zwraca pozwanemu od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 260 (dwieście sześćdziesiąt) złotych i 64 (sześćdziesiąt cztery) grosze tytułem nadpłaconej zaliczki;

5.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 864 (osiemset sześćdziesiąt cztery) złote i 50 (pięćdziesiąt) groszy tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt XI GC 1202/19

Sprawa rozpoznana w postępowaniu zwykłym

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 20 grudnia 2018 roku powód (...) spółka jawna w S. złożyła przeciwko pozwanej (...) w W. o zapłatę kwoty 2.130 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W piśmie wskazano, że doszło do zdarzenia drogowego w wyniku którego uszkodzony został pojazd V., którym poruszał się poszkodowany. Sprawca szkody posiadał polisę obowiązkowego ubezpieczenia OC wykupioną w (...) w W.. W związku z niemożliwością korzystania przez poszkodowanego z uszkodzonego pojazdu poszkodowana zawarła z powodami umowę najmu pojazdu zastępczego.

Powódka wskazała, że choć najem trwał 41 dni, to domaga się zapłaty za czas najmu do dnia wypłaty odszkodowania (25 dni).

W sprawie wydano nakaz zapłaty (karta 19).

Pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty (karta 22) zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana wskazała, iż kwestionuje należność objętą pozwem co do wysokości. Zakwestionowała oraz dzienną stawkę najmu i okres najmu, wskazał na naruszenie obowiązku minimalizacji szkody, wskazała, że poszkodowana nie skorzystała z propozycji najmu pojazdu złożonej przez ubezpieczyciela.

Pismem z dnia 3 marca 2020 roku (karta 208) powodowa rozszerzyła powództwo o kwotę 2.080 złotych. Wskazała, że dochodzi kosztów najmu za 41 dni po 130 złotych za dzień.

Pozwana (karta 217) wniosła o oddalenie rozszerzonego powództwa w całości.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 kwietnia 2018 roku doszło do zdarzenia drogowego w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki V. o należący do A. W.. Sprawca zdarzenia posiadał polisę obowiązkowego ubezpieczenia OC wykupioną w (...) w W..

Niesporne;

W związku z niemożnością korzystania przez poszkodowanego z uszkodzonego pojazdu, poszkodowana (A. W.) zawarła w dniu 5 kwietnia 2018 roku z (...) spółka jawna w S. umowę najmu pojazdu zastępczego. Wynajęty został pojazd F. (...). Najem trwał od dnia 5 kwietnia 2018 roku do dnia 22 maja 2018 roku

Z tytułu najmu wystawiono fakturę VAT na kwotę 6.110 złotych brutto. Stawka najmu wynosiła 130 złotych brutto za dobę najmu.

D.:

- umowa najmu, karta 8-10;

- arkusz karta 11;

- oświadczenie, karta 11v;

- faktura, karta 12;

- dokumenty naprawy 11-12v;

Właściciel pojazdu uszkodzonego A. W. nie posiadał innych pojazdów, którymi mogłaby zastąpić pojazd uszkodzony, w chwili powstania przedmiotowej szkody.

Dowód:

- zeznania świadka A. W., karta 160v – 161;

Ubezpieczyciel, w toku postępowania likwidacyjnego zaproponował M. T. najem pojazdu zastępczego. M. T. naprawiał uszkodzony pojazd, zajmował się likwidacją szkody pomagając pozwanej.

- wiadomość karta 41;

- pismo, karta 42;

- pismo karta 43v;

- pismo, kara 45;

Ubezpieczyciel wypłacił wynajmującym pojazdu, z tytułu najmu pojazdu zastępczego kwotę 1.120 złotych. Ubezpieczyciel uznał za zasadny okres najmu 16 dni przy stawce dziennej 70 złotych brutto za dobę.

Niesporne

Wynajmujący wzywał ubezpieczyciela do zapłaty.

Niesporne

A. W. zawarła z (...) spółka jawna w S. umowę cesji wierzytelności prawa dochodzenia odszkodowania z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Dowód:

- umowa cesji, karta 10- 10v;

Naprawa rozpoczęła się po przyjęciu odpowiedzialności przez ubezpieczyciela oraz po wypłacie odszkodowania tytułem naprawy pojazdu, co miało miejsce 30 kwietnia 2018 roku.

Dowód:

- zeznania świadka M. T., karta 160 – 160v;

- arkusz naprawy karta 153;

Właściwy czas likwidacji szkody w postaci naprawy pojazdu i wyłączenia go z ruchu wynosił 41 dni.

Stawki za dobę najmu pojazdu zastępczego odpowiadającemu klasie pojazdowi wynajętemu (F. (...)) wynosiły od 105 złotych do 189 złotych a zatem średnio 146 złotych za dobę.

Stawki za dobę najmu pojazdu zastępczego odpowiadającemu klasie pojazdowi uszkodzonemu (V. (...)) wynosiły od 99 złotych do 129 złotych a zatem średnio 116 złotych za dobę.

Stawka użyta przez wynajmującego w wysokości 130 złotych brutto za dobę wraz z podatkiem VAT jest stawką rynkową tak dla pojazdów klasy B jak i klasy C.

Przy zachowaniu należytej staranności, zarówno przez ubezpieczyciela jak i przez serwis naprawczy, naprawa a tym samym najem pojazdu zastępczego powinny zakończyć się po 18 dniach. Przy założeniu, że warsztat wstrzymał się z wykonaniem naprawy do czasu otrzymania przez poszkodowaną odszkodowania, czas najmu powinien trwać do 41 dni. Technologiczny czas naprawy wynosił 5 dni a po jego urealnieniu 7 dni. Uwzględniając czas na zgromadzenie niezbędnych części zamiennych 3 dni, naprawa trwać powinna 10 dni. Szkoda została rozliczona jako częściowa.

Dowód:

- opinia biegłego, karta 169-185;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest nieuzasadnione w części (77%).

Niespornym jest, iż sprawcę szkody i pozwaną łączyła umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zgodna z treścią przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1152 ze zm.).

Przepis art. 4 powyższej ustawy wskazuje, iż ubezpieczeniem obowiązkowym jest ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Stosownie do treści art. 13 ust. 2 ustawy w obowiązkowych ubezpieczeniach OC odszkodowanie wypłaca się w granicach odpowiedzialności cywilnej podmiotów objętych ubezpieczeniem. Natomiast w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego (art. 22 ust 1 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia OC ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie z treścią art. 822 § 4 k.c. uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

W niniejszej sprawie powód dochodzi kwoty odszkodowania tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego, pomniejszonych o kwotę dotychczas wypłaconego odszkodowania (5.330 złotych – 1.120 złotych = 4.210).

W rozpoznawanej sprawie pozwana nie kwestionowała okoliczności, iż co do zasady obciąża ją odpowiedzialność z tytułu kosztów likwidacji szkody oraz zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego.

Poszkodowany i powód zawarli umowę cesji wierzytelności. Sąd nie miał wątpliwości co do skuteczności umowy przelewu wierzytelności. Zgodnie z treścią art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (§ 1), a wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (§ 2). Celem i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę i utrata jej przez cedenta. Przelew powoduje utratę statusu wierzyciela przez cedenta i jego wyłączenie ze stosunku zobowiązaniowego łączącego go dotychczas z dłużnikiem. Wierzycielem staje się cesjonariusz, który nabywa wierzytelność w takim zakresie i stanie, w jakim znajdowała się ona w chwili dokonania przelewu.

Za wykonanie umowy najmu powódka nie miała otrzymać wynagrodzenia w formie świadczenia pieniężnego, a świadczeniem wzajemnym poszkodowanej było przeniesienie wierzytelności.

W niniejszym postępowaniu poza sporem pozostała kwestia odpowiedzialności pozwanej za powstałą szkodę, jak i obowiązek wypłaty odszkodowania w związku z najmem pojazdu zastępczego. Sporna okazała się jedynie jego wysokość stawki dziennej i okres najmu. Pozwany za zasadny uznał krótszy okres najmu (16 dni) i niższą stawkę (70 złotych). Pozwany wskazywał również, że istniała możliwość najmu pojazdu zastępczego oferowanego przez ubezpieczyciela. Okoliczność tę wykazał pozwany przedstawiając wiadomości wysłane zainteresowanemu.

Powódka (karta 152 drugi akapit) twierdziła w piśmie procesowym ,ze poszkodowanemu nie zostały przedstawione istotne elementy umowy, mimo tego, że o takie poprosił przedstawiciel (...). Załączone zaś do sprzeciwu dokumenty nie stanowią oferty a jedynie zaproszenie do zawarcia umowy, informację.

W tym zakresie rację ma powód. Nie mniej jednak ubezpieczyciel powiadomił, że to nie on wynajmuje pojazd zastępczy ale przedsiębiorca z nim współpracujący. M. T., zeznający w sprawie (zeznania karta 160 – 160v) nie wskazał, że kontaktował się z tym podmiotem, nie wynika to też z twierdzeń powoda. Powód zaś przedstawił dokumenty z informacją o sposobie najmu pojazdu. Co więcej, na prośbę Pana M. T. (karta 45) wskazano dodatkowe, istotne warunki proponowanego najmu takie jak _ najem pojazdu takiej klasy jak uszkodzony, wskazano, że pojazd taki będzie podstawiony i odebrany od poszkodowanego we wskazane miejsce i o wskazanej porze, wiek pojazdu to około 1 rok, a co ważne „klient nie poniesie z tytułu najmu żadnych kosztów”. Dodano, że zniesiono udział własny w szkodach, w przypadku uszkodzenia pojazdu najemca nie poniesie żadnych kosztów. Na dzień zamknięcia rozprawy nie ustalono, jakich wymogów nie spełnia wymieniona propozycja. Powód nie wskazał i nie wykazał na jakich opcjach najmu zależało poszkodowanej a jednocześnie, że takie opcje najmu nie były możliwe przy najmie od przedsiębiorcy współpracującego z pozwaną spółką.

Poszkodowany nie skorzystał jednak z możliwości wynajęcia pojazdu zastępczego za pośrednictwem ubezpieczyciela sprawcy zdarzenia. Sąd przyjmuje, że pozwany był zwolniony z obowiązku przedstawienia kompletnej oferty najmu ponieważ świadek (poszkodowany) nie był najmem zainteresowany, nie było zatem potrzeby i konieczności przekonywania świadka o zasadności skorzystania z tej możliwości.

O ile zatem po powstaniu szkody, ubezpieczyciel zaoferował poszkodowanemu najem, to mógł on z tej propozycji skorzystać beż żadnych komplikacji i uciążliwości. Koszty najmu pojazdu zastępczego przez 16 dni zostały w pełni zaspokojone przez pozwanego, biorąc pod uwagę stawkę wskazywaną przez pozwanego.

Naruszona została zatem zasada minimalizacji kosztów postępowania likwidacyjnego (art. 354 k.c.).

Ubezpieczyciel za zasadny uznał okres 16 dni zatem wypłata za ten okres w pełni rekompensuje szkodę. Jak ustalił biegły, naprawa - wyłączenie pojazdu uszkodzonego z ruchu trwało i trwać mogło 41 dni. W takim układzie brakujące odszkodowanie wynosi iloczyn 25 dni (41 dni – 16 dni) oraz stawki stosowanej przy najmie przez powoda (130 złotych). Nie było zasadne stosowanie stawki ubezpieczyciela za okres, w którym najem uważał za niezasadny.

Co do ustalenia stawki najmu, sąd za biegłym przyjął, że ustalona przez powoda stawka najmu jest stawką rynkową.

Sąd wskazuje również, że informacja podana przez pozwanego nie stanowi oferty. Skoro jednak poszkodowany nie był zaineresowany najmem, brak było obowiązku po stronie ubezpieczyciela aby przedstawił poszkodowanemu ofertę najmu. Jednocześnie powód nie wykazał, aby najem na warunkach opisanych przez pozwanego nie był możliwy.

Sąd uznał zasadnie, że do momentu wypłaty odszkodowania warsztat nie mógł wstrzymać się z naprawą albowiem poszkodowana nie miała na naprawę środków, nie miała obowiązku angażowana ewentualnych własnych środków na naprawę, nie wiedząc nawet, czy środki te zwróci jej ubezpieczyciel.

Stąd 130 złotych x 25 dni = 3.250 złotych. O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.c. zgodnie z żądaniem pozwu. W części dotyczącej kwoty powództwa rozszerzonego, odsetki zasądzono od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pisma rozszerzającego powództwo (karta 216) – zgodnie z wnioskiem powoda. Na marginesie wskazać należy, że niniejsza kwota objęta była wezwaniem przedprocesowym (karta 17) a pozew miał charakter częściowego żądania.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono.

Na koszty procesu poniesione przez powoda składa się opłata od pozwu 107 złotych, wynagrodzenie pełnomocnika wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa 917 złotych, koszt opinii biegłego pobrany od strony 531,36 złotych. Stąd 1.555,36 x 77% = 1.197,62 złotych. Pozwany poniósł koszt opinii tak jak powód oraz koszty pełnomocnika 917 złotych. Stąd 1.448,36 złotych x 23% = 333,12 złotych. Stąd od pozwanego na rzecz powoda zasądzono kwotę 864,50 złotych.

Dodatkowo pozwanemu i powodowi zwrócono nadpłacone zaliczki (art. 80 i art. 84 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych) w kwocie po 260,64 złotych.

W tym stanie rzeczy orzeczono, jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2. (...)

(...)

(...)

3. (...)