Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 317/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie wyrok z dnia 25 kwietnia 2019 r. w sprawie o sygn akt. V K 81/16

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

Wygaśnięcie zobowiązania M. S. (1) wynikającego z oświadczenia z dnia 17 grudnia 2013 r. oznaczone jest Rep. A 6915/2013

Wygaśnięcie wszelkich zobowiązań oskarżonego względem A. C. (1)

porozumienie z dnia 9 kwietnia 2014 r. k.288 tom V

dokumenty z kart 242-322 tom V

porozumienie z dnia 9 kwietnia 2014 r. nie odnosi się do zobowiązania z dnia 17 grudnia 2013 r . jest Rep. A 6915/2013 lecz dotyczy nieokreślonego oświadczenia Rep. A 6916/2013

nie miało więc znaczenia dla kwestii dotyczących umów leasingowych objętych zarzutem oskarżonego

Złożone dokumenty stanowią powielenie lub stanowią oryginały złożonych wcześniej dokumentów lub kserokopie dokumentów odzwierciedlających wielopłaszczyznową, wieloletnią relację gospodarczą pomiędzy M. S. (1) a A. C. (1), która dokumentuje jedynie konflikty na tle prowadzonych przez te osoby działalności i wzajemnych zobowiązań, pozostających więc jedynie pozornie w związku z przywłaszczeniem przedmiotów objętych umowami leasingowymi wymienionymi w przypisanym oskarżonemu czynie. W istocie nie mają one znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I. obraza prawa materialnego:

- art. 1 k.k. w związku z art. 9§ 1 k.k. - polegająca na pociągnięciu do odpowiedzialności karnej i przypisanie winy oskarżonemu za zachowanie opisane w akcie oskarżenia, pomimo, że w jego zachowaniu i działaniu nie ma zamiaru bezpośredniego, który warunkuje odpowiedzialność z art. zarzucanego oskarżonemu,

- art. 284§ 2 k.k. - polegająca na błędnej wykładni pojęcia przywłaszczenie, polegające na uznaniu, że oskarżony wszedł w posiadanie przedmiotów będących przedmiotem aktu oskarżenia, pomimo wykazania w trakcie postępowania, że oskarżony nie wszedł w ich posiadanie i nie uczynił z nich swojej własności, gdyż nie mogło do tego dojść zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami bankowymi (o czym była mowa w trakcie rozpraw) co powoduje, że brak jest znamion przywłaszczenia mienia, o którym mowa w art. 284 § 2 k.k.

- art. 46§ 1 k.k. - polegająca na przyjęciu, że to oskarżony M. S. (1) ma obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) S.A. kwoty 392.600,68 zł.

II. obraza przepisów postępowania:

- art. 7 k.p.k. - która miała wpływ na treść wyroku a polegająca na tym, że Sąd I Instancji wydając zaskarżony wyrok ocenił zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dowolnie z pominięciem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego a w szczególności polegający na tym, że Sąd wybiórczo ocenił dowody z wyjaśnień oskarżonego i dołączonych do sprawy przez niego dokumentów i powołał się na nie w ograniczonym zakresie tylko we fragmentach służących uzasadnieniu tezy o winie i sprawstwie oskarżonego,

- art.4 k.p.k. - która polegała na tym, że Sąd orzekający wydając zaskarżony wyrok pominął i nie uwzględnił dowodów i okoliczności korzystnych dla oskarżonego, a to jego wyjaśnień w zakresie braku zamiaru popełnienia przestępstwa przywłaszczenia i rozstrzygnął na jego niekorzyść nasuwające się w sprawie wątpliwości czy doszło do przestępstwa przywłaszczenia przez oskarżonego S., (zeznający w sprawie świadkowie jak i przesłuchiwani w tym zakresie oskarżeni potwierdzili, że oskarżony S. nigdy nie był wzywany do wydania urządzeń będących przedmiotem aktu oskarżenia)

- art. 424 k.p.k. - która miała istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez niewskazanie jakie fakty Sąd I instancji uznał za udowodnione lub nie udowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych a to odnośnie winy i sprawstwa w zakresie przestępstwa przywłaszczenia sprzętu przez oskarżonego S.,

- art. 410 k.p.k. w zw. z art. 366 k.p.k. - która miała istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez niewyjaśnienie wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności m.in. momentu powstania u oskarżonego zamiaru dokonania przestępstwa przywłaszczenia sprzętu będącego przedmiotem aktu oskarżenia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Zarzut II obraza art.7 k.p.k.

Wbrew treści zarzutu, Sąd Okręgowy dokonał prawidłowej oceny materiału dowodowego i wbrew twierdzeniu skarżącego, ocena ta jest kompleksowa, wszak uwzględnia zarówno okoliczności wynikające z zeznań świadków, jak i dokumentów. Nie może być więc zakwestionowana powoływaniem się na fakty wynikające z wybiórczo powołanych dowodów, w oderwaniu od pełnego kontekstu dowodowego. Nie sposób wiec uznać, że rację ma skarżący zarzucają Sądowi I instancji, że odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, że to jedynie A. C. (1) był w posiadaniu lizingowanego sprzętu. Twierdzenia, że to jemu umową leasingu sprzęt został powierzony, zaś oskarżony był jedynie jego dostawcą a do cesji wierzytelności, bez zgody wierzyciela nie mogło dojść, nie odzwierciedlają przyczyn uznania sprawstwa skarżonego w zakresie przypisanego czynu.

Z szeregu przeprowadzonych dowodów wynikają następujące ustalenia:

- przedmiotowe unity stomatologiczne będące w posiadaniu oskarżonego, jako dostawcy, zostały dostarczone do przychodni przy ul. (...) w O.. Natomiast z protokołów przekazania – oryginały k. 350, 351 i 352 tom. V, wynika że osobą, w której posiadaniu były wówczas, jako dostawcy był M. S. (1), zaś w miejscu odbiorcy nie podpisał się A. C. (1), który zaprzeczył, by w rubryce odbiorcy widniał jego podpis. M. S. (1) zresztą wyjaśniał, że nie był obecny podczas odbioru sprzętu i nie wie kto kwitował jego odbiór . (k.403 tom III.).

- w dniu 17 grudnia 2013 r. M. S. (1) zobowiązał się do spłacenia zobowiązań wynikających z pięciu umów, w tym trzech wymienionych w zarzucie, co poświadczono notarialnie za zgodność podpisu Rep.A 6915/2013.

- z zeznań G. G., M. D., U. W. wynikało, że M. S. (1) faktycznie zajmował piętro budynku przy ul. (...) w O., tam trwał remont w kierunku urządzania gabinetu stomatologicznego i tam znajdowały się unity stomatologiczne i tomograf.

- z zeznań A. T. wynika, że po dniu 3 lutego 2015 r. M. S. (1) skontaktował się z nim, przedstawiając się jako pełnomocnik dłużnika i deklarował spłatę zadłużenia.

Trudno więc uznać za podważające ustalenia Sądu Okręgowego twierdzenia wskazujące na już przed tą datą, bo zgodnie ze złożonym dokumentem – k.288 tom V już na dzień 9 kwietnia 2014 r., wszelkie roszczenia wynikające z wymienionych tam umów uznano za nieistniejące. ( A. C. (1) zaprzeczył zawarciu takiego porozumienia).Zauważyć należy, że umowa dotycząca przedmiotowych urządzeń, co do której oskarżony zobowiązał się w dniu 17 grudnia 2013 r. posiada oznaczenie Rep. .A (...). Tymczasem złożony dokument wymieniający umowę z dnia 17 grudnia 2013 r. oznaczone jest Rep. A 6916/2013. Należy więc uznać, że dokument ten nie dezaktualizuje wartości zobowiązania, które ustalił Sąd Okręgowy. Nie czyni tego także dołączonej luźnej kserokopii, gdzie ów numer repertorium także widnieje (k.399 tom V).

- Zgodnie z twierdzeniem A. C. (1) z tytułu owego zobowiązania oskarżony przekazywał mu kwoty rat. Z godnie z treścią zeznań świadka M. D. wynika, że korespondencja z firmy leasingowej przekazywana była M. S. (1). U. W. zajmująca się księgowością potwierdziła, że skany faktur z tego tytułu przesyłano oskarżonemu i on prosił, by przekazała A. C. (1), że za faktury zapłaci. Z zeznań A. C. i M. S. wynika, że istotnie płacił.

(zarzut II obraza art.284§2 k.k.) Sąd Okręgowy zatem fakt przywłaszczenia posiadanych urządzeń wywodził z szeregu powyżej podanych okoliczności posiadania przedmiotów leasingu, jak faktycznego posiadania, jak i spłacania wynikających z tego rat leasingowych. Nie wynikał z cesji zobowiązania, bo ta istotnie bez zgody wierzyciela nie mogła być dokonana.

(zarzut II obraza att.4 k.p.k.) Jako datę początkową czynu Sąd okręgowy ustalił tę, w której oskarżony faktycznie w sposób nie budzący jakichkolwiek wątpliwości i kategorycznie dowiedział się o konieczności zwrotu rzeczy wobec zaprzestania spłat rat leasingowych. Nie ma więc znaczenia podniesiony fakt, że nie został wezwany, w oczekiwanej formie do zwrotu rzeczy. Z uzasadnienia odzwierciedlającego treść zeznań świadków D. K. i A. T. wynika, że przedstawili mu szczegóły żądań wierzyciela a on poinformował ich, że sprzętów nie posiada. Od lipca 2015 r. przychodnia została mu wydana i tam kierowane były wezwania do wydanie przedmiotowych sprzętów. Nie ulega wątpliwości, że żądania zwrotu sprzętu, wobec braku spłat, o czym także wiedział znał już od wielu miesięcy wcześniej.

(zarzut I obraza art. 1 k.k. i art.9§1 k.k. i art. 410 k.p.k. ) Zamiar przywłaszczenia wynika z okoliczności przedmiotowych sprawy. To właśnie oskarżony sprowadził leasingowane sprzęty i miał świadomość, że brak płaty rat, do czego się zobowiązał, realizował a potem poniechał skutkowały koniecznością zwrotu posiadanych w zakupionej przychodni przedmiotów leasingu.

(obraza art. 424 k.p.k.) Uchybienia w sposobie sporządzenia uzasadnienie po myśli art. 455a k.p.k., nie mogą stanowić podstawy uchylenia wyroku. Jakkolwiek główna jego część ma charakter sprawozdawczy, zawiera pewne niezręczności sformułowań, to jednak wynikają z niego także okoliczności wymagane w treści art. 424 k.p.k., które pozwalają na dokonanie kontroli instancyjnej.

Orzeczenie o środku kompensacyjnym w kwocie odpowiadającej wartości szkody jest następstwem złożonego wniosku o naprawienie szkody i konsekwencją uznania sprawstwa i winy oskarżonego.

Także kary 8 miesięcy pozbawienia wolności nie sposób uznać za rażąco niewspółmiernie surową, jeśli się zważy, że została orzeczona poniżej dolnego progu ustawowego zagrożenia, skoro jako podstawę wymiaru kary wskazano przepis art. 294§1 k.k, o sankcji od roku do lat 10. Brak apelacji na niekorzyść, zgodnie z treścią art. 434 k.p.k . statuującego zasadę reformationis in peius nie pozwala na korektę w tym zakresie.

Wniosek

1. uniewinnienie oskarżonego M. S. (1) od stawianego mu zarzutu,

2. uchylenie obowiązku naprawienia szkody przez oskarżonego M. S. (1) poprzez zapłatę na rzecz (...) S.A. kwoty 392.600,68 złotych,

3. odstąpienie od obowiązku zapłaty przez oskarżonego M. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

M. S. (1)

pkt 2

Brak jest podstaw do zwolnienia od kosztów sądowych.

7.  PODPIS

Ewa Jethon

Anna Zdziarska Dorota Radlińska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana