Pełny tekst orzeczenia

Sygn. Akt III Ns 75/11

POSTANOWIENIE

Dnia 08 września2011r.

Sąd Okręgowy w Warszawie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR. del. Andrzej Lipiński

Protokolant: protokolant sądowy stażysta Kamila Kobylarczyk

po rozpoznaniu w dniu 08 września 2011r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z wniosku J. P. Komitetu Wyborczego (...)

z udziałem J. K.

o wydanie orzeczenia w trybie art. 111 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. „ Kodeks Wyborczy „

postanawia:

1.  zakazać uczestnikowi postępowania J. K. rozpowszechniania nieprawdziwych informacji, że (...), (...);

2.  zobowiązać uczestnika postępowania J. K. do opublikowania w terminie 48 godzin od daty uprawomocnienia się postanowienia na antenie Telewizji (...) SA kanału (...) w godzinach od 12.00 – 14.00 sprostowania nieprawdziwych informacji w formie wyeksponowanego oświadczenia obejmującego cały ekran, zapisanego czcionką koloru czarnego na białym tle oraz dodatkowo odczytanego wolno i wyraźnie przez lektora o treści: „ J. K. oświadcza, że jego wypowiedź z dnia 28 sierpnia 2011 r., że (...), (...) - jest nieprawdziwa

J. K.

3.  zasądza od uczestnika postępowania J. K. na rzecz organizacji (...) (...) w L., ul. (...), (...)-(...) I. kwotę 10 000,00 (dziesięć tysięcy) złotych;

4.  w pozostałym zakresie wniosek oddala;

5.  zasądza od uczestnika postępowania J. K. na rzecz wnioskodawcy kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt III Ns 75/11

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 7 września 2011r. złożonym w trybie art. 111 ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. kodeks wyborczy J. S. pełnomocnik wyborczy Komitetu Wyborczego (...) wniósł o:

- zakazanie uczestnikowi postępowania J. K. rozpowszechniania informacji, że „ (...), (...)

- nakazanie uczestnikowi postępowania J. K. sprostowania nieprawdziwej informacji poprzez opublikowanie na swój koszt, w terminie 48 godzin od uprawomocnienia się postanowienia, na antenie Telewizji (...) S.A. kanału (...) oraz na antenie telewizji (...) w godzinach 16.00 - 18.00 sprostowania, w formie wyeksponowanego oświadczenia obejmującego cały ekran, zapisanego czcionką koloru czarnego na białym tle oraz dodatkowo czytanego wolno i wyraźnie przez lektora, następującej treści: „J. K. oświadcza, że jego wypowiedź z dnia 28 sierpnia 2011r., że (...), bądź część jego posłów, głosowało w sprawie miękkich narkotyków, za tym, żeby te miękkie narkotyki były dostępne – jest nieprawdziwa. J. K.”,

- nakazanie uczestnikowi postępowania J. K. wpłacenia kwoty 10 000 zł (dziesięć tysięcy złotych) na rzecz organizacji (...) (...) w L. ul. (...), (...)-(...) I.,

- zasądzenia od uczestnika na rzecz wnioskodawcy zwrotu kosztów postępowania.

J. K. pomimo właściwego zawiadomienia o terminie rozprawy nie stawił się na nią, jak również nie zajął merytorycznego stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 kwietnia 2011r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił ustawę o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw, która z zgodnie z art. 8 wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 5 lit. b, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia oraz art. 2, który wchodzi w życie z dniem 2 stycznia 2012r.

Przedmiotowa nowelizacja wprowadziła do ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii m.in. art. 62 a, o treści „Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości." Przedmiotową ustawą wprowadzono również nowelę art. 72 ustawy nadając ust. 1 i 2 brzmienie:

"1. Jeżeli osoba uzależniona lub używająca szkodliwie substancji psychoaktywnej, której zarzucono popełnienie przestępstwa pozostającego w związku z używaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej, zagrożonego karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, podda się leczeniu, rehabilitacji lub udziałowi w programie edukacyjno-profilaktycznym prowadzonym przez zakład opieki zdrowotnej lub inny podmiot działający w ochronie zdrowia, prokurator może zawiesić postępowanie do czasu zakończenia leczenia, rehabilitacji lub udziału w programie.

2.Po podjęciu postępowania prokurator, uwzględniając wyniki leczenia, rehabilitacji lub udziału w programie edukacyjno-profilaktycznym, postanawia o dalszym prowadzeniu postępowania albo występuje do sądu z wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania.".

Artykuł 72 ust. 4 otrzymał zaś brzmienie „W przypadku, o którym mowa w ust. 2, warunkowe umorzenie postępowania można także zastosować wobec sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności. Zastosowaniu warunkowego umorzenia postępowania nie stoi na przeszkodzie uprzednia karalność sprawcy.".

W dniu 28 sierpnia 2011r. podczas konferencji prasowej zorganizowanej w trakcie Konwencji Wyborczej (...), transmitowanej na żywo przez kanał Telewizji (...), J. K. powiedział m.in. „(...) (...) (...). (...)”.

Sąd dopuścił i oparł się na dowodach wskazanych przez wnioskodawcę, a w szczególności na znajdującym się w aktach sprawy nagraniu wypowiedzi uczestnika postępowania wyemitowanego w (...) kanał I. zamieszczonego na płycie DVD. J. K. pomimo ciążącego obowiązku udowodnienia prawdziwości przekazanych informacji nie przedstawił żadnych dowodów, które potwierdzałyby prawdziwość przekazanych przez niego informacji na konferencji prasowej, która odbyła się w dniu 28 sierpnia 2011 roku. Uczestnik postępowania pomimo prawidłowego doręczenia mu odpisu wniosku z załącznikami, nie zajął merytorycznego stanowiska w sprawie. Tym samym nie zakwestionował dowodów przedstawionych przez wnioskodawcę.

Sąd zważył co następuje:

Bezspornym w niniejszej sprawie jest, iż Komitet Wyborczy (...), wobec wypowiedzi uczestnika postępowania dotyczących członków partii politycznej (...), której członkowie będą kandydować do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w wyborach zarządzonych na dzień 9 października 2011r. jest zainteresowanym w niniejszej sprawie.

Zgodnie z treścią art. 111 § 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. Kodeks wyborczy jeżeli rozpowszechniane, w tym również w prasie w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z późn. zm. 7)), materiały wyborcze, w szczególności plakaty, ulotki i hasła, a także wypowiedzi lub inne formy prowadzonej agitacji wyborczej, zawierają informacje nieprawdziwe, kandydat lub pełnomocnik wyborczy zainteresowanego komitetu wyborczego ma prawo wnieść do sądu okręgowego wniosek o wydanie orzeczenia zakazu rozpowszechniania takich informacji, przepadku materiałów wyborczych zawierających takie informacje, nakazania sprostowania takich informacji, nakazania publikacji odpowiedzi na stwierdzenia naruszające dobra osobiste, nakazania przeproszenia osoby, której dobra osobiste zostały naruszone, nakazania uczestnikowi postępowania wpłacenia kwoty do 100.000 złotych na rzecz organizacji pożytku publicznego.

Ciężar wykazania, iż przekazane informacje są prawdziwe, zgodnie z art. 111 kodeksu wyborczego, spoczywa na uczestniku postępowania. Do zastosowania normy prawnej zawartej w tym przepisie i w konsekwencji trybu ochrony w nim przewidzianego konieczne jest:

- istnienie nieprawdziwych danych , informacji,

- zawarcie tych informacji w prasie w rozumieniu prawa prasowego, a w szczególności w formie plakatów, ulotek, haseł i wypowiedzi lub innych form prowadzonej w okresie kampanii wyborczej agitacji.

Natomiast w świetle treści art. 109 § 1 kodeksu wyborczego materiałem wyborczym jest każdy pochodzący od komitetu wyborczego upubliczniony i utrwalony przekaz informacji mający związek z zarządzonymi wyborami.

Zdaniem Sądu niewątpliwie konferencja prasowa Komitetu Wyborczego (...) zorganizowana w czasie trwania kampanii wyborczej jest jedną z form agitacji wyborczej do której mają zastosowanie w/w przepisy.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, Sąd doszedł do przekonania, iż uczestnik postępowania nie wykazał, iż jego wypowiedź dotycząca głosowania posłów (...) (...) za (...) była prawdziwa.

Słusznie bowiem podnosi wnioskodawca, iż w Sejmie nie odbyło się głosowanie w sprawie (...). Powszechnie wiadomym jest, iż w dniu 1 kwietnia 2011r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił ustawę o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Przedmiotową nowelizacją wprowadzono możliwość odstąpienia od karania osób posiadających niewielkie ilości narkotyków w zamian za podjęcie stosownego leczenia. Celem znowelizowanej ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii było bowiem wprowadzenie odpowiednich instrumentów umożliwiających bardziej sprawne realizowanie dotychczasowej polityki państwa w kwestii zapobiegania narkomanii przy założeniu, iż osoby uzależnione należy w pierwszej kolejności kierować na stosowne leczenie, w dalszej kolejności zaś karać. Zgodnie z treścią znowelizowanej ustawy odstąpienie od karania jest możliwe jedynie w sytuacji, gdy osoba zatrzymana posiadała niewielkie ilości narkotyków na własny użytek, bądź też jeżeli poddała się stosownemu leczeniu w wyniku czego prokurator może zawiesić postępowanie, prowadzić podjęte postępowanie bądź też wystąpić do sądu z wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania. Jednocześnie zaostrzono kary za kradzież środków odurzających, substancji psychotropowych, mleczka makowego lub słomy makowej z 5 do 10 lat pozbawienia wolności.

W świetle powyższego odstąpienie od karania w ściśle określonych w w/w ustawie przypadkach nie można, w ocenie Sądu jak to czyni uczestnik, utożsamiać z legalizacją jakichkolwiek narkotyków. Zauważyć należy, iż posiadanie nawet nieznacznej ilości narkotyków, pomimo nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, nadal jest niedozwolone i podlega karze pozbawienia wolności. Przedmiotowa nowelizacja przewidziała jedynie możliwość zawieszenia jej wykonania, w sytuacji, w której osoba posiadająca narkotyki podejmie stosowne leczenie.

Mając na uwadze, iż uczestnik postępowania, w toku niniejszej sprawy nie udowodnił, aby przekazane w trakcie konferencji prasowej informacje były prawdziwe, albowiem nie zajął stanowiska w sprawie należało: w zakresie zakazu rozpowszechniania takich informacji, nakazania sprostowania tych informacji oraz zasądzenia kwoty 10 000 zł na rzecz Towarzystwa (...) w L. orzec zgodnie z wnioskiem.

Sąd oddalił wniosek w części dotyczącej publikacji przedmiotowego oświadczenia na antenie telewizji (...), albowiem wnioskodawca nie wykazał, iż transmisja konferencji prasowej Komitetu Wyborczego (...) miała miejsca na antenie tejże stacji.

W ocenie Sądu niezasadnym było również wnioskowanie o emisję sprostowania w godzinach 16.00 -18.00, w ocenie Sądu, godzina publikacji przedmiotowego sprostowania, winna odpowiadać godzinom w jakich odbyła się emisja konferencji prasowej w dniu 28 sierpnia 2011r. w kanale (...) (zgodnie z załączonym nagraniem konferencji na płycie DVD), dlatego też orzeczono o publikacji sprostowania w przedziale godzinowym od 12.00 – 14.00.Skala sprostowania nieprawdziwych informacji powinna być bowiem adekwatna do skali rozpowszechnienia tej informacji.

Z tych też względów, z mocy art. 111 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. kodeks wyborczy( Dz. U. nr 21poz.112 z 2011r.ze zm.) orzeczono jak w punktach 1,2,3,4 postanowienia.

Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika procesowego wnioskodawcy Sąd ustalił na podstawie § 11 ust. 1 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. nr. 163 poz.1348 z 2002 r. ze zmianami ) w związku z art. 98 § 3 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.