Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 128/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA – Grzegorz Salamon

Sędziowie: SA – Adam Wrzosek (spr.)

SO (del.) – Przemysław Filipkowski

Protokolant: – sekr. sąd. Sylwester Leńczuk

przy udziale Prokuratora Anny Adamiak

oraz oskarżyciela posiłkowego M. Spółka Akcyjna Spółka (...)

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2020 r.

sprawy Z. T., syna P. i K. z domu D., urodz. (...) w S.

oskarżonego z art. 284 § 2 k.k. w z art. 294 § 1 k.k. w zw. Z art. 12 k.k.

na skutek apelacji, wniesionych przez obrońcę oskarżonego i pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie

z dnia 25 stycznia 2019 r. sygn. akt V K 197/17

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że wysokość zasądzonego od Skarbu Państwa na rzecz adwokata J. J. Kancelaria Adwokacka w W. wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego Z. T. przed Sądem pierwszej instancji podwyższa do kwoty 1 328,40 (jeden tysiąc trzysta dwadzieścia osiem 40/100) zł;

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata J. J. Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 885,60 (osiemset osiemdziesiąt pięć 60/100) zł, zawierającą 23 % VAT, tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonego przed Sądem Apelacyjnym;

III.  zasądza od oskarżyciela posiłkowego M. Spółka Akcyjna Spółka (...) na rzecz Skarbu Państwa ½ przypadających na niego wydatków za postępowanie odwoławcze oraz 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem opłaty za drugą instancję;

IV.  zwalnia oskarżonego od przypadających na niego kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając wydatkami w tym zakresie Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 128/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 25 stycznia 2019 r. sygn. akt V K 197/17

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

Z. T.

Interwencje Policji na terenie dawnego toru (...).

Informacje i dokumenty z Policji.

(...)- (...)

(...)- (...)

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

2.

3.

Z. T.

Z. T.

Z. T.

Prowadzenie z powództwa pokrzywdzonej M. P. Spółka Akcyjna Spółka (...) przeciwko Spółce (...) postępowania cywilnego o naprawienie szkody spowodowanej sprzedażą przez oskarżonego płyt betonowych, o których mowa w zaskarżonym wyroku.

Brak zamiaru przywłaszczenia betonowych płyt.

Błędne oszacowanie w opinii sporządzonej przez biegłego J. K. wartości betonowych płyt będących przedmiotem przestępstwa.

Pismo Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2019 r.;

pismo (...)

Wyroki w sprawach: VIII W 921/17 i III W 1163/18 (poprzednio VIII W 224/16) Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w W..

Opinia biegłego J. K. sporządzona w postępowaniu odwoławczym.

(...)

(...)

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

Informacje i dokumenty z Policji dotyczące interwencji na terenie dawnego toru (...).

Nie ma podstaw do kwestionowania, że na terenie dawnego toru (...) miały miejsce interwencje Policji. Zgromadzone w tym zakresie dokumenty nie mają jednakże znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1.

2.1.2.2.

2.1.2.3.

(...) S.A. S.K.A. i Sądu Okręgowego w Warszawie wymienione w pkt 2.1.2.1.

Wyroki w sprawach wymienionych w pkt 2.1.2.2.

Opinia biegłego J. K..

Z otrzymanych pism jednoznacznie wynika, że przeciwko (...) nie toczyło się postępowanie cywilne o naprawienie szkody spowodowanej sprzedażą przez oskarżonego betonowych płyt, o których mowa w zaskarżonym wyroku

Sprawy wykroczeniowe dotyczą zakłócania ciszy i orzeczenia w nich zapadłe nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Obrońca oskarżonego nie wykazał aby materiał dowodowy zgromadzony w powyższych sprawach podważał ustalenia poczynione przez Sąd Okręgowy w zaskarżonym wyroku.

Opinia uzupełniająca, sporządzona przez biegłego J. K. w postępowaniu odwoławczym, nie stanowiła podstawy do poczynienia innych niż to uczynił Sąd I instancji ustaleń co do wysokości szkody wyrządzonej przez oskarżonego, o czym mowa w pkt 3 niniejszego uzasadnienia.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzuty zawarte w apelacji obrońcy oskarżonego

1

2.

3.

4.

5.

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na niewłaściwej ocenie zebranego materiału dowodowego oraz nieprawidłowym i niezgodnym z obiektywnymi faktami ustaleniu, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu;

obraza art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. poprzez przyjęcie, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona powyższego przestępstwa mimo, że materiał dowodowy w sposób oczywisty nie wykazał tego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za niezasadny

Na wstępie należy zauważyć, że zarzut obrazy prawa materialnego faktycznie sprowadza się do zakwestionowania ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd Okręgowy w zaskarżonym wyroku.

Z zawartej przez (...) z firmą (...) umowy dzierżawy nieruchomości, na której znajduje się dawny tor (...) wynika, że dzierżawca, tj. firma (...) miała prawo dokonywania zmian polegających na dostosowaniu przedmiotu dzierżawy do rodzaju prowadzonej działalności, z tym, że wszystkie prace mogły być wykonane przez dzierżawcę na podstawie projektu uzgodnionego i zaakceptowanego przez wydzierżawiającego (§ 3 ust. 1 i ust. 2 umowy, k. 9 – 13). Oskarżony nie przedstawił żadnego dokumentu, w którym pokrzywdzona M. zaakceptowała wywóz i sprzedaż płyt betonowych z dawnego toru (...). Z zeznań osób z M. P., zajmujących się nieruchomością będącą przedmiotem dzierżawy, tj. G. Z. (1), A. S., J. Z. i A. K. nie wynika, aby wyrazili oni zgodę na wywóz i sprzedaż przez oskarżonego bądź przez firmę (...) tychże płyt.

Nie do przyjęcia jest twierdzenie, że oskarżony jedynie wykonywał polecenia wydane mu przez D. T. i że to D. T. był w spółce (...) jedyną osobą upoważnioną do podejmowania decyzji, a tym samym oskarżony nie był zorientowany, iż spółka (...) nie ustaliła z M. P. rozbiórki toru oraz wywozu i sprzedaży znajdujących się tam płyt betonowych. Oskarżony Z. T. działając jako dyrektor do spraw strategii, (...) spółki (...) podpisał z M. P. umowę dzierżawy i aneks do tej umowy z 21 września 2015 r. A. H., prezes zarządu spółki (...) zeznała, że jej zadaniem było udawać, że kieruje spółką, a faktycznie działalnością i reprezentowaniem spółki oraz umowami zajmował się oskarżony. Świadek stwierdziła też, że jedynym zleceniodawcą wymontowania i sprzedaży płyt mógł być jedynie oskarżony, gdyż tylko on podejmował tego rodzaju decyzje. Z zeznań świadka A. H. wynika, że oskarżony podejmował wszystkie decyzje, a ona jedynie podpisywała dokumenty. Oskarżony w imieniu (...) podpisał z firmą (...) umowę sprzedaży tej firmie płyt betonowych z dawnego toru (...). Prezes spółki (...) M. M. jednoznacznie wskazał, że osobą podejmującą decyzje w spółce (...) był oskarżony, który zapewniał go, że ma prawo dysponowania mieniem znajdującym się na terenie wydzierżawionym od M.. Z zeznań osób z M. P. nie wynika, aby D. T. był osobą podejmującą decyzje w spółce (...). Świadek G. Z. (1) zeznał, że po wywiezieniu betonowych płyt udzielono oskarżonemu miesięcznego terminu na zwrot płyt, przy czym miały to być nowe płyty (k. 835). Nie oznacza to, że wywóz i sprzedaż płyt przez oskarżonego miał miejsce za zgodą oskarżyciela posiłkowego. Świadek G. Z. (2) wyraźnie zeznał: „Pan T. przyznał się, że te płyty przywłaszczył. Powiedział, że miał taką potrzebę (..) oraz: (...) chcieliśmy odzyskać te płyty, uzgodniliśmy, że daję mu miesiąc i przez ten czas nie podejmę żadnych innych działań prawnych, pod warunkiem, że rozpocznie się produkcja tych płyt” (k. 835). Oskarżony zobowiązał się jednocześnie do uiszczenia zaległego czynszu. W związku z tym, że oskarżony nie wywiązał się z zobowiązań powiadomiono organy ścigania (k. 835). Postępowanie G. Z. (1) jest w pełni zrozumiałe. Jego celem było odzyskanie utraconego mienia. Dlatego też powiadomienie organów ścigania nastąpiło wtedy, gdy okazało się, że oskarżony nie przystąpił do działań polegających na wyprodukowaniu nowych płyt.

W dniu 16 marca 2016 r. firma (...) zwróciła się do Zakładu (...) w W. z pytaniem dotyczącym wykonania nawierzchni asfaltowej na byłym torze (...). Zakład (...) w piśmie z dnia 23 marca 2016 r. przedstawił ofertę na wykonanie powyższych robót wraz z projektem umowy (k. 918 – 920). Do zawarcia umowy jednakże nie doszło. Podjęcie przez (...) rozmów z inną firmą nie oznacza, że uzgodniono z pokrzywdzoną spółką rozbiórkę oraz wywóz i sprzedaż przez oskarżonego płyt betonowych.

Obraza art. 46 § 1 k.k. w zw. z art. 415 § 1 k.p.k. przez nałożenie na oskarżonego obowiązku naprawienia szkody pomimo wszczęcia w tym zakresie postępowania cywilnego przez oskarżyciela posiłkowego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

M. S.A. (...) wytoczyła przeciwko spółce (...) dwa postępowania cywilne. Postępowanie w sprawie Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. akt XXVI GC 603/16 jest zawieszone, a postępowanie w sprawie Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. akt XX GNc 864/16 zostało umorzone z uwagi na cofnięcie pozwu przez M. P.. Przedmiotem postępowań prowadzonych w powyższych sprawach nie były roszczenia dotyczące płyt betonowych, o których mowa w niniejszej sprawie.

Obraza art. 4, art. 7, art. 92, art. 170 § 2 k.p.k. z uwagi na bezzasadne oddalenie wniosków dowodowych obrońcy oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Sąd Okręgowy na rozprawie w dniu 17 stycznia 2019 r. oddalił wnioski dowodowe obrońcy dotyczące:

- dołączenia akt spraw cywilnych z powództwa M. P. na okoliczność prowadzenia postępowania cywilnego dotyczącego płyt betonowych będących przedmiotem przestępstwa,

- dołączenia akt spraw wykroczeniowych przeciwko oskarżonemu na okoliczność złożenia przez przesłuchane tam osoby zeznań świadczących o braku zamiaru przywłaszczenia przez oskarżonego płyt betonowych oraz na okoliczność planów (...) spółki (...),

- uzyskania z Policji protokołów z interwencji mających miejsce na dawnym torze (...),

- przesłuchania w charakterze świadków:

D. T. na okoliczność wydania oskarżonemu polecenia wywozu płyt, znalezienia nabywców i planów (...) spółki (...),

W. W. z Zakładu (...) na okoliczność wykonania na zlecenie (...) modernizacji dawnego toru (...),

- dopuszczenia dowodu z nowej opinii biegłych lekarzy psychiatrów na okoliczność stanu psychicznego oskarżonego albowiem podczas badania oskarżonego nie był obecny jego obrońca, a oskarżony nie wyraził zgody na badanie pod nieobecność obrońcy,

- dopuszczenia dowodu z opinii innego biegłego ds. wyceny płyt betonowych albowiem opinia sporządzona przez biegłego J. K. jest niepełna i nierzetelna i nie uwzględnia złego stanu płyt i ich właściwej wartości.

Sąd Okręgowy oddalając powyższe wnioski dowodowe stwierdził, że nie mają one znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. W lakonicznym uzasadnieniu Sąd I instancji ograniczył się do stwierdzenia, że powołanie nowych biegłych lekarzy psychiatrów mogłoby mieć miejsce wtedy, gdyby sporządzona opinia nie była jednoznaczna bądź pełna, a sytuacja taka nie ma miejsca. Tego rodzaju zarzutu nie można też - zdaniem Sądu I instancji – podnieść w odniesieniu do opinii biegłego J. K., po tym jak złożył on opinię uzupełniającą podczas przesłuchania na rozprawie (k. 934).

W postępowaniu odwoławczym ustalono – o czym mowa wyżej, że z powództwa M. P. S.A. S.K.A. nie toczy i nie toczyło się postępowanie cywilne dotyczące płyt betonowych będących przedmiotem czynu przypisanego oskarżonemu. W postępowaniu odwoławczym dołączono akta spraw wykroczeniowych. Po dołączeniu tych akt obrońca oskarżonego nie wykazał, aby materiał dowodowy zgromadzony w powyższych sprawach podważał ustalenia poczynione w zaskarżonym wyroku. W trakcie postępowania odwoławczego dołączono też dokumentację z Policji. Dokumentacja ta nie podważa ustaleń Sądu I instancji

Brak jest podstaw do kwestionowania zasadności postanowienia Sądu Okręgowego o oddaleniu wniosku dowodowego o przesłuchanie w charakterze świadka D. T.. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie przecież wynika – o czym mowa wyżej – że to oskarżany podejmował wszystkie czynności i działania dotyczące przedmiotu dzierżawy, w tym wywozu i sprzedaży płyt betonowych. Zasadne było też oddalenie przez Sąd I instancji wniosku o przesłuchanie w charakterze świadka W. W., dyrektora Zakładu (...). Jak już wykazano wyżej dokonywanie ustaleń dotyczących położenia nawierzchni asfaltowej na wydzierżawionym obiekcie nie daje podstaw do wyprowadzenia wniosku, że oskarżony za zgodą pokrzywdzonej spółki dokonał wywozu i sprzedaży płyt betonowych.

W postępowaniu przygotowawczym kilkakrotnie przekładano termin badania psychiatrycznego oskarżonego z uwagi na nieobecność obrońcy, który następnie wypowiedział pełnomocnictwo (k. 496, 499, 503 – 504, 505, 544). Wtedy też oskarżonemu wyznaczono obrońcę z urzędu. Obrońca z urzędu nie był obecny podczas badania oskarżonego przez biegłych lekarzy psychiatrów. Oskarżony przed przystąpieniem przez biegłych psychiatrów do badania oświadczył, że z powodu nieobecności obrońcy nie podda się badaniu. Z treści opinii wynika jednakże, że oskarżony współpracował z biegłymi. Fakt nieobecności obrońcy podczas badań wykonywanych przez biegłych lekarzy psychiatrów nie stanowi samoistnej podstawy do kwestionowania opinii wydanej przez tychże biegłych. Art. 201 k.p.k. przewiduje, że można dopuścić dowód z opinii uzupełniającej lub nowej opinii jeżeli dotychczasowa opinia jest niepełna, niejasna albo zawiera sprzeczności, czego obrońca oskarżonego nie wykazał.

Sąd I instancji ustaleń co do wartości płyt będących przedmiotem przestępstwa nie oparł na opinii biegłego J. K. a Sąd Apelacyjny nie uznał za zasadną apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, żądającej ustalenia właśnie w oparciu o opinię biegłego J. K., wartości płyt betonowych będących przedmiotem przestępstwa. Sąd Okręgowy wartość płyt ustalił w oparciu o wycenę podaną przez pokrzywdzoną spółkę, a Sąd Apelacyjny zaaprobował to stanowisko, o czym mowa w dalszej części niniejszego uzasadnienia. Z zeznań M. M., prezesa firmy (...) wynika, że część płyt zakupionych przez jego firmę była uszkodzona. Nie daje to oczywiście podstaw do twierdzenia, że płyty nabyte przez firmę (...) w istocie były jedynie betonowym gruzem. W takim przypadku firma (...) nie byłaby zainteresowana transakcją nabycia tych płyt. Nadto – co wykazano w dalszej części niniejszego uzasadnienia – cena za jaką (...) nabyło betonowe płyty była zbliżona do oszacowanej przez oskarżyciela posiłkowego wartości płyt.

Obraza art. 424 § 1 k.p.k. poprzez zaniechanie wyjaśnienia w motywach wyroku dlaczego oddalono wnioski dowodowe obrońcy oskarżonego, co skutkuje niemożnością kontroli instancyjnej zaskarżonego wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Wnioski dowodowe obrońcy oskarżonego zostały oddalone przez Sąd I instancji postanowieniem wydanym na rozprawie. Tym samym nie było potrzeby aby Sąd Okręgowy do tych wniosków odniósł się w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Nie stanowi to też przeszkody dla przeprowadzenia kontroli instancyjnej zaskarżonego wyroku i oceny zasadności rozstrzygnięcia wydanego przez Sąd I instancji.

Zasądzenie na rzecz obrońcy kosztów obrony z urzędu w nieprawidłowej wysokości.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Obrońca z urzędu reprezentował oskarżonego przed Sądem I instancji na rozprawach w dniach 22 czerwca, 4 września, 5 października, 14 listopada 2018 r. i 17 stycznia 2019 r. Tym samym wynagrodzenie za obronę z urzędu oskarżonego przed Sądem Okręgowym należało ustalić na kwotę wskazaną w wyroku Sądu Apelacyjnego.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu bądź o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn, o których mowa wyżej brak podstaw do uznania, że dokonana przez Sąd Okręgowy ocena materiału dowodowego jest wadliwa bądź, iż zaskarżony wyrok zawiera błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę skazania oskarżonego za przypisany mu czyn. Sąd Okręgowy nie dopuścił się też obrazy przepisów postępowania, o której mowa w art. 438 pkt 2 k.p.k. Zarzut dotyczący błędnego ustalenia wysokości wynagrodzenia należnego obrońcy z urzędu jest oczywiście zasadny. Dlatego też pomimo braku stosownego wniosku Sąd Apelacyjny dokonał w tym zakresie zmiany zaskarżonego wyroku.

6.

Zarzuty zawarte w apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia, mający wpływ na jego treść, a polegający na ustaleniu wartości szkody na kwotę 394.650 zł podczas gdy biegły wysokość szkody oszacował na kwotę 566.777 zł

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za niezasadny

Na wstępie należy zaznaczyć, że z petitum apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego wynika, iż zaskarżył on wyrok Sądu I instancji jedynie w części dotyczącej zawartego w pkt II wyroku Sądu Okręgowego rozstrzygnięcia o nałożeniu na oskarżonego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. Należało jednakże przyjąć, że skoro wyrokowi Sądu I instancji zarzucono błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, polegający na wadliwym przyjęciu, iż wartość szkody wyniosła 394.650 zł zamiast wyliczonej przez biegłego kwoty 566.777 zł, to faktycznie przedmiotem zaskarżenia jest również zawarte w pkt I powyższego wyroku rozstrzygnięcie dotyczące wartości mienia będącego przedmiotem przestępstwa przypisanego oskarżonemu.

Biegły J. K. w pisemnej opinii sporządzonej w postępowaniu przed Sądem Okręgowym stwierdził, że używane płyty betonowe są oferowane na rynku w różnych cenach, w zależności od stopnia uszkodzenia, a więc ich stanu technicznego. Następnie biegły stwierdził, że co prawda w aktach sprawy nie ma oceny stanu płyt, jednakże z dużą dozą prawdopodobieństwa można przyjąć, iż były to płyty mało uszkodzone, co potwierdzają spostrzeżenia z przeprowadzonej przez niego wizji lokalnej, a także zapisy zawarte w umowie sprzedaży płyt (opinia pisemna k. 726 – 727). Podczas wizji przeprowadzonej w dniu 11 stycznia 2018 r. biegły J. K. nie mógł ocenić stanu płyt będących przedmiotem przestępstwa gdyż płyty te wcześniej zostały wywiezione, co biegły wyjaśnił podczas przesłuchania na rozprawie przed Sądem Okręgowym w dniu 17 stycznia 2019 r. Z materiału fotograficznego dołączonego do pisemnej opinii wynika, że płyty pozostawione na terenie danego toru (...) nie były w najlepszym stanie technicznym. Tym samym stan techniczny płyt biegły ustalił w oparciu o zawartą pomiędzy firmami (...) i (...) umowę sprzedaży płyt. Potwierdził to na rozprawie: „Mi chodziło o to, że z tej umowy wynika, że płyty były w dobrym stanie, bez widocznych uszkodzeń” oraz: „ Ja wydałem opinię na podstawie tego, co było zapisane w umowie. Ja wyceniłem płyty bez fizycznej ich możliwości obejrzenia” (k. 931).Z umowy zawartej pomiędzy powyższymi firmami faktycznie wynika, że płyty będące przedmiotem transakcji były w dobrym stanie. Prezes firmy (...) M. M. na rozprawie przed Sądem Okręgowym zeznał jednakże, że faktycznie płyty były w różnym stanie i część płyt była popękana, z tym, że nie był w stanie określić jaka to była ilość. Jednocześnie świadek wyjaśnił: (...) jeśli część płyt jest dobra, a część zniszczona, bierzemy wszystkie, wpisując w umowie, że jest dobra” (k. 841). Świadek M. M. nie miał żadnego powodu, aby złożyć nieprawdziwe zeznania, co do stanu technicznego nabytych płyt betonowych. W tym stanie rzeczy podstawą do ustalenia wartości płyt nie mogła być opinia biegłego J. K., gdyż odnosiła się ona do płyt w dobrym stanie technicznym.

Nie do ustalenia jest obecnie jaka część płyt nabytych przez firmę (...) była w złym stanie technicznym. Z tym, że nie był to gruz, o czym mowa szerzej przy omawianiu zarzutów zawartych w apelacji obrońcy oskarżonego. Nadto płyty te były przedmiotem dalszego obrotu, co świadczy, że stan większości płyt był co najmniej zadowalający. Dlatego też za miarodajną należało uznać wartość płyt podaną przez M. P.. Zostały one wycenione na kwotę 394.650 zł. Zważywszy, że firma (...) nabyła 11.335,54 m2 płyt betonowych, to wartość 1 m2 tych płyt wyniosła 34,81 zł. Zbliżone jest to do kwoty, którą zapłaciła firma (...) . Firma ta za 11.335,54 m2 płyt zapłaciła bowiem 376.420,07 zł brutto, tj. 33, 20 zł za 1 m2.

Wniosek

o zmianę pkt II zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec oskarżonego obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłacenie na rzecz M. P. Spółka Akcyjna Spółka (...) kwoty 566 777 zł.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny, niezasadny

Z przyczyn wskazanych wyżej w oparciu o opinię biegłego J. K. nie można ustalić wartości płyt będących przedmiotem czynu przypisanego oskarżonemu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie było tego rodzaju okoliczności

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcia zawarte w pkt 1 i 2 zaskarżonego wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powody zostały wskazane we wcześniejszej części niniejszego uzasadnienia

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Rozstrzygnięcie zawarte w pkt 3 zaskarżonego wyroku

Zwięźle o powodach zmiany

Powody zostały wskazane we wcześniejszej części niniejszego uzasadnienia

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

IV

V

W oparciu o § 2, § 3, § 4, § 17 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016.1714 z póź. zm.).z asądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy wynagrodzenie za obronę z urzędu oskarżonego przed Sądem Apelacyjnym.

Na podstawie art. 626 § 1, art. 636 § 2 k.p.k., art. 13 ust. 2 i art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądzono od oskarżyciela posiłkowego na rzecz Skarbu Państwa ½ przypadających na niego wydatków za postępowanie odwoławcze oraz 120 zł opłaty za druga instancję.

Mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonego i wysokość orzeczonej kary na podstawie art. 624 § 1, art. 626 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od przypadających na niego kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając wydatkami w tym zakresie Skarb Państwa.

7.  PODPIS

Grzegorz Salamon

Adam Wrzosek Przemysław Filipkowski

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Uznanie oskarżonego za winnego popełnienia przypisanego mu czynu

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wysokość szkody i wysokość nałożonego na oskarżonego obowiązku naprawienia szkody

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana