Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI GC 2847/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2020 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Supińska

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2020 roku w Gdyni

na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 1 k.p.c.

sprawy z powództwa K. B.

przeciwko (...)spółce z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. na rzecz powoda K. B. kwotę 1 649,55 złotych ( jeden tysiąc sześćset czterdzieści dziewięć złotych pięćdziesiąt pięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 23 lipca 2019 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III.  zasądza od pozwanego „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. na rzecz powoda K. B. kwotę 1 100 złotych ( jeden tysiąc sto złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 2847/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 września 2019 roku powód K. B. domagał się zasadzenia od pozwanego „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. kwoty 1 698,38 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 06 lipca 2019 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że zawarł z pozwanym jako operatorem telekomunikacyjnym umowę o świadczenie usług. Podniósł, że zgodnie z art. 71 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku – Prawo telekomunikacyjne abonent będący stroną umowy z dostawcą usług, w której przydzielany jest abonentowi numer z planu numeracji krajowej, dla publicznych sieci telekomunikacyjnych, może żądać przy zmianie dostawcy usług przeniesienia przydzielonego numeru do istniejącej sieci operatora. Powód wyjaśnił, że w dniu 25 kwietnia 2019 roku zawarł nową umowę o świadczenie usług z operatorem (...) spółką akcyjną z siedzibą w W., zaś nowy operator złożył do pozwanego wniosek o przeniesienie numeru należącego do powoda. Przedmiotowy wniosek mimo ponowienia w dniach: 29 kwietnia 2019 roku, 14 maja 2019 roku oraz 03 czerwca 2019 roku, zostawał każdorazowo odrzucany, z uwagi na niezgodność danych klienta wynikających z niedokonania przez pozwanego, pomimo zgłoszenia powoda, zmiany typu konta z biznesowego na indywidualne. Wobec powyższego powód w dniu 25 czerwca 2019 roku wniósł do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej wniosek o interwencję i dopiero na skutek działań podjętych przez ten organ, w dniu 05 lipca 2019 roku dokonano przeniesienia numeru powoda.

Wobec powyższego powód wskazał, że domaga się zapłaty odszkodowania związanego z opóźnieniem przeniesienia numeru telefonu za okres od dnia 01 czerwca 2019 roku do dnia 05 lipca 2019 roku, wskazując że w przypadku niedotrzymania terminu, abonentowi przysługuje od dotychczasowego dostawcy usług jednorazowe odszkodowanie za każdy dzień zwłoki w wysokości 1/4 sumy opłat miesięcznych, liczonej według rachunków z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych, a w przypadku abonentów usługi przedpłaconej w wysokości 1/4 sumy wartości doładowań konta z ostatnich trzech miesięcy, chyba że brak możliwości realizacji przeniesienia numeru nastąpił z przyczyn leżących po stronie systemu.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 29 października 2019 roku w sprawie o sygn. akt VI GNc 6107/19 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. domagał się oddalenia powództwa podnosząc, że nie ponosi wobec powoda odpowiedzialności z art. 71b ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku – Prawo telekomunikacyjne, zaś żądanie powoda jest bezpodstawne, nieuzasadnione i nieudowodnione.

W pierwszej kolejności pozwany wskazał, że w dniu 18 lutego 2019 roku pozwany, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz (...) K. B. zawarły porozumienie numer (...) o przeniesieniu praw i obowiązków wynikających z umów zawartych przez pozwanego i (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na numer (...). Na podstawie tego porozumienia stroną umowy na numer (...) stała się firma (...)

Pozwany przyznał, że w dniu 25 kwietnia 2019 roku powód w salonie pozwanego złożył dyspozycję zmiany danych umowy z firmy na osobę fizyczną, tj. K. B.. Wskazał, że w tym samym dniu powód złożył także w (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W. wniosek o przeniesienie numeru (...) do tego operatora, jednakże weryfikacja tego wniosku nie udała się z uwagi na niezgodne dane rejestracyjne i sprawa została zamknięta. Pozwany przyznał również, że (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. ponowił wnioski o przeniesienie tego numeru w dniach: 29 kwietnia 2019 roku, 14 maja 2019 roku oraz 03 czerwca 2019 roku, jednakże weryfikacja tych wniosków również się nie powiodła z tych samych przyczyn, tj. niezgodności danych rejestracyjnych. W odpowiedzi na zgłoszenia powoda złożone w dniach: 14 maja 2019 roku oraz 03 czerwca 2019 roku, dotyczące wyjaśnienia przyczyn niemożności przeniesienia numeru pozwany wyjaśnił, że wniosek o przeniesienie numeru zostaje odrzucony przez błędne dane, ponieważ powód ma u pozwanego konto firmowe, zaś wniosek dotyczy osoby fizycznej.

Nadto pozwany wskazał, że w związku ze złożeniem przez powoda wniosku o interwencję Prezesa UKE, w dniu 05 lipca 2019 roku złożył wyjaśnienia, gdzie jako przyczynę tego, iż wniosek o przeniesienie numeru nie został zrealizowany była niezgodność danych rejestracyjnych, co wynikało z tego, że pozwany w czasie weryfikacji danych nie dokonał jeszcze zmiany danych dotyczących klienta (...) K. B. na K. B., tj. zmiany z konta firmowego na konto indywidualne. Pozwany podniósł, że zaproponował rozwiązanie, skutkiem którego w dniu 04 lipca 2019 roku zmienił dane klienta, a następnie skorygował faktury za miesiąc czerwiec i lipiec 2019 roku, a nadto zaproponował zadośćuczynienie w wysokości 150 złotych, na którą to propozycję powód nie przystał.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 grudnia 2016 roku „(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych dla osób prawnych numer (...).

umowa – k. 8-11 akt

W dniu 18 lutego 2019 roku(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W., (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. oraz K. B. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) zawarli porozumienie numer (...) dotyczące przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych (cesja).

Na mocy tego porozumienia (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. przeniósł na K. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) prawa i obowiązki określone w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej pomiędzy „(...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. i dotyczącej numerów (...): (...) oraz (...).

porozumienie dotyczące przeniesienia praw i obowiązków – k. 73-75 akt

W dniu 25 kwietnia 2019 roku K. B. zawarł z (...) spółką akcyjną z siedzibą w W. umowę numer (...) o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

W związku z zawarciem powyższej umowy K. B. zwrócił się z wnioskiem do (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. o przeniesienie do sieci O. numeru (...), z którego dotychczas korzystał w sieci „(...)spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W.. Weryfikacja wniosku o przeniesienie numeru nie powiodła się z uwagi na niezgodne dane rejestracyjne – niewłaściwy identyfikator.

wniosek o przeniesienie numeru – k. 20 akt, dane konta z komunikatu – k. 83 akt

K. B. wobec uzyskania informacji o negatywnej weryfikacji wniosku o przeniesienie numeru (...) do sieci (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. z uwagi na niezgodne dane rejestracyjne, w dniu 25 kwietnia 2019 roku w oddziale „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. osobiście złożył dyspozycję zmiany formy konta z konta firmowego ( (...) K. B.) na konto indywidualne (K. B. – osoba fizyczna).

Dyspozycja powyższej zmiany nie została dokonana w systemie „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. aż do dnia 04 lipca 2019 roku.

potwierdzenie realizacji zlecenia – k. 87 akt

(...) spółka akcyjna z siedzibą w W. w międzyczasie ponownie złożył wniosek o przeniesienie numeru (...) do swojej sieci w dniach: 29 kwietnia 2019 roku, 14 maja 2019 roku oraz 03 czerwca 2019 roku, jednakże weryfikacja tych wniosków również się nie powiodła z tożsamej przyczyny, tj. niezgodności danych rejestracyjnych – niewłaściwy identyfikator.

W związku z powyższym K. B. w dniach 14 maja 2019 roku oraz 03 czerwca 2019 roku dokonał w „(...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. zgłoszeń dotyczących wyjaśnienia przyczyn niemożności przeniesienia numeru. W odpowiedzi K. B. każdorazowo uzyskiwał wyjaśnienie, że wniosek o przeniesienie numeru zostaje odrzucony przez błędne dane, ponieważ posiada on w sieci należącej do „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. konto firmowe, zaś wniosek dotyczy osoby fizycznej.

niesporne, a nadto: dane klienta z komunikatu – k. 84-86 akt, potwierdzenie zarejestrowania zgłoszenia – k. 21 akt

W dniu 25 czerwca 2019 roku K. B. złożył wniosek o interwencję do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej. W treści wniosku K. B. szczegółowo opisał sekwencję zdarzeń, a nadto wniósł lakonicznie o zadośćuczynienie związane z zaistniałą sprawą.

Pismem z dnia 05 lipca 2019 roku Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej poinformował K. B., że z wyjaśnień złożonych przez operatora „(...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. wynika, że wnioski o przeniesienie numeru nie zostały zrealizowane z uwagi na niezgodność danych rejestracyjnych, co wynikało z tego, że pracownik operatora nie dokonał na zlecenie powoda w systemie operatora zmiany danych dotyczących klienta z konta firmowego na konto indywidualne.

niesporne, a nadto: wniosek o interwencję z załącznikami – k. 12-22 akt, pismo z dnia 05 lipca 2019 roku – k. 23-24 akt

W dniu 04 lipca 2019 roku „(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. zmienił typ konta K. B. na indywidualny oraz przeniósł numer (...) do oferty na kartę (nowy numer konta (...)).

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. skorygował faktury numer (...) o łączną kwotę 86,48 złotych, tj. opłat naliczonych po dniu 01 czerwca 2019 roku. Nadto w ramach rekompensaty operator zaproponował K. B. dodatkową korektę faktur na kwotę 150 złotych.

niesporne, a nadto: pismo z dnia 05 lipca 2019 roku – k. 23-24 akt, odpowiedź na zgłoszenie – k. 28-29 akt

W dniu 06 lipca 2019 roku „(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. przeniósł numer (...) zgodnie z wnioskiem złożonym przez (...) spółkę akcyjną z siedzibą w W. do sieci tego operatora.

niesporne, a nadto: wydruk z systemu operatora – k. 88 akt

W dniu 11 lipca 2019 roku K. B. złożył do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązania sporu w zakresie usług telekomunikacyjnych. W treści wniosku K. B. wskazał, że:

-

odrzuca propozycję rekompensaty zaproponowaną przez „(...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. na kwotę 150 złotych,

-

wnosi o zapłatę kwoty 1 649,55 złotych tytułem odszkodowania związanego z niedotrzymaniem terminu przeniesienia numeru (...),

-

wnosi o anulowanie faktur za czerwiec i lipiec 2019 roku na łączną kwotę 104,03 złotych.

Pismem z dnia 22 lipca 2019 roku Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej poinformował, że „(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. nie wyraża zgody na polubowne rozstrzygnięcie sprawy wniesionej przez K. B..

niesporne, a nadto: wniosek – k. 25-27, protokół – k. 30-31 akt

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. wystawił na rzecz K. B. tytułem usług komunikacyjnych faktury:

-

numer (...) z dnia 03 marca 2019 roku na kwotę 71,14 złotych, przy czym po rozliczeniu nadpłaty w kwocie 15,40 złotych, do zapłaty pozostała kwota 55,74 złotych,

-

numer (...) z dnia 03 kwietnia 2019 roku na kwotę 61,48 złotych,

-

numer (...) z dnia 03 maja 2019 roku na kwotę 71,33 złotych,

-

numer (...) z dnia 03 czerwca 2019 roku na kwotę 54,44 złotych,

-

numer (...) z dnia 03 lipca 2019 roku na kwotę 49,59 złotych.

niesporne, a nadto: faktury – k. 32-34, 89, 93 akt

W dniu 09 lipca 2019 roku „(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. wystawił na rzecz K. B. faktury korygujące:

-

numer (...), z której wynikało, że należność stwierdzona fakturą numer (...) z dnia 03 czerwca 2019 roku na kwotę 54,44 złotych została pomniejszona o kwotę 49,59 złotych, a zatem do zapłaty pozostała kwota zero złotych,

-

numer (...), z której wynikało, że należność stwierdzona fakturą numer (...) z dnia 03 lipca 2019 roku na kwotę 49,59 złotych została pomniejszona o kwotę 36,89 złotych, a zatem do zapłaty pozostała kwota 17,55 złotych.

niesporne, a nadto: rozliczenie konta – k. 90, 94 akt, faktury korygujące – k. 92, 96 akt

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie w części, w jakiej pozostawał bezsporny pomiędzy stronami, Sąd ustalił na podstawie oświadczeń stron.

Sąd uwzględnił także wyżej wymienione dowody z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że ich moc dowodowa nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Pozostałe dokumenty nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wniosły do sprawy żadnych nowych istotnych okoliczności.

Zgodnie z treścią art. 148 1 k.p.c. Sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna – mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych – że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym jest niedopuszczalne, jeżeli strona w pierwszym piśmie procesowym złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy, chyba że pozwany uznał powództwo.

W niniejszej sprawie żadna ze stron nie wnosiła o przeprowadzenie rozprawy, a w ocenie Sądu całokształt przytoczonych twierdzeń, w tym zarzutów pozwanego i zgłoszonych wniosków dowodowych pozwalał na przyjęcie, że przeprowadzenie rozprawy w przedmiotowej sprawie nie jest konieczne.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

W niniejszej sprawie powód K. B. domagał się zasadzenia od pozwanego „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. kwoty 1 698,38 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 06 lipca 2019 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu – tytułem odszkodowania za zawinione przez pozwanego nieterminowe przeniesienie numeru telefonu do operatora innej sieci, swoje roszczenie wywodząc z treści art. 71 i art. 71b ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku – Prawo telekomunikacyjne (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 roku, poz. 2460 ze zmianami).

Bezspornym w niniejszej sprawie pozostawało, że strony łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych dotycząca numeru (...). Niesporne jest również, że w dniu 25 kwietnia 2019 roku powód złożył w (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W. wniosek o przeniesienie numeru (...) do tego operatora, jednakże weryfikacja tego wniosku u pozwanego nie udała się z uwagi na niezgodne dane rejestracyjne i sprawa została zamknięta, wobec czego (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. ponowił wnioski o przeniesienie numeru w dniach: 29 kwietnia 2019 roku, 14 maja 2019 roku oraz 03 czerwca 2019 roku, jednakże weryfikacja tych wniosków również się nie powiodła z tych samych przyczyn, tj. niezgodności danych rejestracyjnych. W odpowiedzi na zgłoszenia powoda złożone w dniach: 14 maja 2019 roku oraz 03 czerwca 2019 roku, dotyczące wyjaśnienia przyczyn niemożności przeniesienia numeru pozwany wyjaśnił, że wniosek o przeniesienie numeru zostaje odrzucony przez błędne dane, ponieważ powód ma u pozwanego konto firmowe, zaś wniosek dotyczy osoby fizycznej. Nadto bezspornym pozostawało również, że powód K. B. wobec uzyskania informacji o negatywnej weryfikacji wniosku o przeniesienie numeru (...) do sieci (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. z uwagi na niezgodne dane rejestracyjne, już w dniu 25 kwietnia 2019 roku w oddziale „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. osobiście złożył dyspozycję zmiany formy konta z konta firmowego ( (...) K. B.) na konto indywidualne (K. B. – osoba fizyczna), jak też że dyspozycja powyższej zmiany nie została dokonana w systemie „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. aż do dnia 04 lipca 2019 roku, co wynika wprost z pisma pozwanego z dnia 05 lipca 2019 roku (k. 28 akt).

Kwestionując natomiast żądnie pozwu pozwany zarzucił, że nie ponosi wobec powoda odpowiedzialności z art. 71b ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku – Prawo telekomunikacyjne (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 roku, poz. 2460 ze zmianami), a żądanie powoda jest bezpodstawne, nieuzasadnione i nieudowodnione.

Mając na uwadze powyższe rzeczą Sądu w niniejszej sprawie było ustalenie, czy pozwany ponosi wobec powoda odpowiedzialność odszkodowawczą na zasadzie art. 71b ustawy z dnia ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku – Prawo telekomunikacyjne (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 roku, poz. 2460 ze zmianami).

Zgodnie z art. 71 powyższej ustawy abonent będący stroną umowy z dostawcą usług, w której przydzielany jest abonentowi numer z planu numeracji krajowej dla publicznych sieci telekomunikacyjnych, może żądać przy zmianie dostawcy usług przeniesienia przydzielonego numeru do istniejącej sieci operatora na: obszarze geograficznym – w przypadku numerów geograficznych i na terenie całego kraju – w przypadku numerów niegeograficznych.

Stosownie zaś do art. 71b ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku – Prawo telekomunikacyjne (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 roku, poz. 2460 ze zmianami) przeniesienie numeru, o którym mowa w art. 71 następuje nie później niż w terminie 1 dnia roboczego od dnia wskazanego w umowie o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych z przeniesieniem przydzielonego numeru jako dnia rozpoczęcia świadczenia usług przez nowego dostawcę usług.

W przypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1, abonentowi przysługuje od dotychczasowego dostawcy usług jednorazowe odszkodowanie za każdy dzień zwłoki w wysokości 1/4 sumy opłat miesięcznych liczonej według rachunków z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych, a w przypadku abonentów usługi przedpłaconej w wysokości 1/4 sumy wartości doładowań konta z ostatnich trzech miesięcy, chyba że brak możliwości realizacji przeniesienia numeru nastąpił z przyczyn leżących po stronie systemu, o którym mowa w art. 78 ust. 4. W przypadku gdy opóźnienie w przeniesieniu numeru nastąpiło z przyczyn nieleżących po stronie dotychczasowego dostawcy usług, przysługuje mu zwrot wypłaconego odszkodowania lub jego części od podmiotu, z winy którego nastąpiło opóźnienie (ust. 2).

Kwotę odszkodowania, o którym mowa w ust. 2 oblicza się na podstawie liczby dni, które upłyną do dnia przeniesienia numeru w przypadku, o którym mowa w ust. 2 lub aktywacji numeru w sieci dotychczasowego dostawcy usług lub uzyskania zgody abonenta na aktywację numeru w sieci nowego dostawcy w przypadku, o którym mowa w ust. 3 (art. 71b ust. 4).

Wskazać z tym miejscu należy, że jak zostało podkreślone w punkcie 40 preambuły do dyrektywy numer 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 07 marca 2002 roku w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (zwanej dyrektywą o usłudze powszechnej) powyższe uprawnienie ma istotną wagę dla konsumentów usług telekomunikacyjnych. Dysponowanie technicznymi możliwościami sieci służącymi przenoszeniu numerów w orzecznictwie uznane zostało za warunek podjęcia i prowadzenia działalności gospodarczej na rynku usług telekomunikacyjnych.

Sąd miał przy tym na uwadze, że zgodnie z poglądami prezentowanymi w doktrynie dotyczącymi kwestii przenoszenia numerów, czynność ta wiąże się z wieloma zagrożeniami, albowiem przeniesienie numeru na wniosek osoby nieuprawnionej mogłoby wyrządzić znaczną szkodę, stąd też bardzo istotna jest weryfikacja uprawnienia do złożenia wniosku o przeniesienie numeru. Dlatego też istnienie przedmiotowego niebezpieczeństwa stanowi usprawiedliwienie dla podejmowania działań, których skutkiem jest pewne ograniczenie łatwości przenoszenia numeru. Na operatorach spoczywa bowiem obowiązek dołożenia należytej staranności w ochronie abonentów przed wskazanym ryzykiem. Sąd zważył, że w niniejszej sprawie pozwany nie podnosił jednak okoliczności dotyczącej ewentualnego braku technicznych możliwości realizacji obowiązku przeniesienia numeru na wniosek abonenta, czyli powoda. Wręcz przeciwnie pozwany w toku postępowania przyznał, iż przyczyną tego, że wniosek o przeniesienie numeru powoda nie został zrealizowany w terminie była niezgodność danych rejestracyjnych, co wynikało z tego, że pozwany w czasie weryfikacji danych nie dokonał zmiany danych dotyczących klienta z (...) K. B. na K. B., tj. zmiany z konta firmowego (przedsiębiorcy) na konto indywidualne. Ale co bezsporne – powód K. B. wobec uzyskania pierwszej informacji o negatywnej weryfikacji wniosku o przeniesienie numeru (...) do sieci (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. z uwagi na niezgodne dane rejestracyjne, już w dniu 25 kwietnia 2019 roku w oddziale „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.” osobiście złożył dyspozycję zmiany formy konta firmowego ( (...) K. B.) na indywidualne (K. B. – osoba fizyczna), co – także bezsporne – nie zostało wykonane przez pracowników pozwanego aż do dnia 04 lipca 2019 roku.

Niewątpliwie więc powód natrafił podczas procesu przenoszenia numeru na utrudnienia, których przyczyna leżała po stronie pozwanego operatora, a tym samym doszło do naruszenia uprawnień powoda jako abonenta w zakresie możliwości przeniesienia numeru. Nie było też wątpliwości, że przyczyną opóźnienia było zawinione zachowanie pozwanego (jego pracowników), którzy mimo wniosku powoda z dnia 25 kwietnia 2019 roku nie dokonali zmiany danych, a co było bezpośrednią przyczyną odmowy przeniesienia numeru, przy istnieniu możliwości technicznych ku temu, co w sprawie nie było zresztą kwestią sporną. Uznać zatem należy, że powód w sposób właściwy i terminowy podjął czynności niezbędne do umożliwienia pozwanemu przeniesienia jego numeru do sieci innego operatora (składając dyspozycję zmiany rodzaju konta z firmowego na prywatne), tymczasem to brak należytej staranności po stronie pozwanego w wykonaniu tego wniosku był przyczyną opóźnienia. Okoliczność ta również była niesporna i wynikała ponadto z przedłożonych w sprawie dokumentów.

W związku z powyższym Sąd uznał, iż pozwany ponosi wobec powoda odpowiedzialność odszkodowawczą na podstawie art. 71b ustawy z dnia ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku – Prawo telekomunikacyjne (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 roku, poz. 2460 ze zmianami).

Odnośnie wysokości dochodzonego przez powoda odszkodowania Sąd zważył, że sposób wyliczenia kwoty odszkodowania wskazany został w treści art. 71b ust. 2 ustawy – Prawo telekomunikacyjne (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 roku, poz. 2460 ze zmianami), zgodnie z którym w przypadku niedotrzymania terminu w przeniesieniu numeru na wniosek, abonentowi przysługuje od dotychczasowego dostawcy usług jednorazowe odszkodowanie za każdy dzień zwłoki w wysokości 1/4 sumy opłat miesięcznych liczonej według rachunków z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych, a w przypadku abonentów usługi przedpłaconej w wysokości 1/4 sumy wartości doładowań konta z ostatnich trzech miesięcy i oblicza się je na podstawie liczby dni, które upłyną do dnia m. in. przeniesienia numeru w przypadku, o którym mowa w ust. 2.

Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy pierwszy wniosek o przeniesienie numeru do nowego operatora powód złożył w dniu 25 kwietnia 2019 roku, jednakże dopiero po uzyskaniu informacji o negatywnej weryfikacji wniosku o przeniesienie numeru z uwagi na niezgodne dane rejestracyjne, powód w dniu 25 kwietnia 2019 roku w oddziale pozwanego złożył dyspozycję zmiany formy konta z firmowego na indywidualne. Po dokonaniu powyższej dyspozycji, która miała kluczowe znaczenie w świetle możliwości dokonania przeniesienia numeru zgodnie z wnioskiem powoda, ponowny wniosek o przeniesienie numeru został złożony w dniu 29 kwietnia 2019 roku i w następnych dniach i gdyby nie zaniedbania ze strony pozwanego w zmianie rodzaju konta powoda (co nastąpiło ostatecznie w dniu 04 lipca 2019 roku), wniosek o przeniesienie numeru mógłby być zrealizowany z zachowaniem ustawowych terminów, tj. zostać przeniesiony do sieci innego operatora z dniem 01 czerwca 2019 roku, a nie dopiero z dniem 05 lipca 2019 roku. Zasadnie zatem powód domaga się odszkodowania liczonego za okres od dnia 01 czerwca 2019 roku do dnia 05 lipca 2019 roku zgodnie z treścią art. 71b ust. 2 ustawy – Prawo telekomunikacyjne (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 roku, poz. 2460 ze zmianami), jest to bowiem bezsprzeczny okres opóźnienia się pozwanego z przeniesieniem numeru, tj. iloczynu dni zwłoki (35 dni) i 1/4 sumy opłat miesięcznych liczonej według rachunków z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych za każdy dzień zwłoki (tj. z okresu marzec – maj 2019 roku, 55,74 złotych + 61,48 złotych + 71,33 złotych = 188,55 złotych : 4 = 47,13 złotych x 35 = 1 649,55 złotych), co w konsekwencji powoduje, że żądanie powoda w tym zakresie było zasadne. Sąd miał przy tym na uwadze, że kwota ta jest zgodne z treścią żądania powoda zawartego w piśmie z dnia 11 lipca 2019 roku (wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązania sporu (k. 25-27 akt) i jednocześnie, że tytułem przedmiotowego odszkodowania powód domagał się w niniejszym procesie kwoty 1 698,38 złotych, nie wyjaśniając jednakże w żaden sposób sposobu jej wyliczenia, co uniemożliwia Sądowi dokonanie oceny powyższego żądania ponad kwotę 1 649,55 złotych i skutkuje – z uwagi na nieudowodnienie – oddaleniem powództwa co do kwoty 48,83 złotych.

Z uwagi na bezterminowy charakter roszczenia odszkodowawczego dla wymagalności tego roszczenia konieczne było wezwanie dłużnika przez wierzyciela do spełnienia świadczenia, co kreuje stan jego wymagalności (art. 455 k.c.). W niniejszej sprawie powód po raz pierwszy domagał się od pozwanego zapłaty odszkodowania pismem z dnia 11 lipca 2019 roku (wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązania sporu (k. 25 akt), które to pismo bezsprzecznie pozwany operator otrzymał przed dniem 22 lipca 2019 roku, co wynika z pisma z dnia 07 sierpnia 2019 roku (k. 30 akt). Mając na uwadze, że pozwany nie spełnił świadczenia bez zbędnej zwłoki, w ocenie Sądu należne powodowi odsetki ustawowe za opóźnienie należało liczyć za okres od dnia 23 lipca 2019 roku (od dnia następnego po dniu, w którym z całą pewnością pozwany otrzymał pismo powoda zawierające żądanie zapłaty odszkodowania). Niezasadne zatem było żądanie powoda w zakresie odsetek ustawowych za okres od dnia 06 lipca 2019 roku do dnia 22 lipca 2019 roku i w tej części podlegało ono również oddaleniu.

Uwzględniając powyższe Sąd na podstawie art. 71 i art. 71b ustawy z dnia ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku – Prawo telekomunikacyjne (tekst jednolity: Dz. U. z 2019 roku, poz. 2460 ze zmianami) w zw. z art. 455 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. zasądził od pozwanego „(...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością” z siedzibą w W. na rzecz powoda K. B. kwotę 1 649,55 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 23 lipca 2019 roku do dnia zapłaty.

Uznając zaś dalej idące żądanie pozwu za nieudowodnione z przyczyn wskazanych wyżej, Sąd orzekł jak w punkcie drugim wyroku na podstawie powyższych przepisów w zw. z art. 6 k.c. stosowanych a contrario.

Odnośnie kosztów procesu, to Sąd zważył, iż przepis art. 98 § 1 k.p.c. statuuje zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, w myśl której strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi poniesione przez niego koszty procesu. Przepis art. 100 k.p.c. wskazuje natomiast, że w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. Niewątpliwie w niniejszej sprawie wskazać należy, że powód przegrał sprawę jedynie w nieznacznej części żądania, tj. jedynie odnośnie oddalonego żądania w zakresie należności głównej w kwocie 48,83 złotych i części należności odsetkowej, wygrał zaś w 97,12%. W tej sytuacji w ocenie Sądu całością kosztów procesu należało zatem obciążyć pozwanego, o czym Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z § 2 punkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 265) zasądzając od niego na rzecz powoda kwotę 1 110 złotych tytułem zwrotu: kosztów zastępstwa procesowego (900 złotych) i opłaty sądowej od pozwu (200 złotych).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 27 czerwca 2020 roku