Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1027/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. C. (1)

Oskarżony A. C. (1) był ojcem A. C. (2), urodzonej w dniu (...) Wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 30 kwietnia 2009 r., sygn. akt III RC 250/08 oskarżony alimenty nałożone wobec oskarżonego na rzecz córki zostały podwyższone do kwoty 550 złotych. Oskarżony nie płacił tych alimentów we wcześniejszym okresie, matka pokrzywdzonej wystąpiła do Komornika o przymusowe wykonanie zobowiązania. Od dnia 18 czerwca 2014 r. Komornik dokonywał potrąceń z wynagrodzenia oskarżonego i przekazywał co miesiąc kwoty, które mógł potrącić. Oskarżony pracował jako kierowca, zarabiał około 3.000 złotych miesięcznie, miał ponadto na utrzymaniu dwoje młodszych dzieci z nowego związku. Oskarżony utrzymywał stały kontakt z córką, w miarę możliwości przekazywał jej pieniądze na pokrycie potrzeb życiowych.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Oskarżony był ojcem A. C. (2), miał wobec niej zobowiązanie alimentacyjne, które wykonywał poprzez potrącenia komornicze.

2. Oskarżony w miarę możliwości wspierał córkę finansowo.

Wyjaśnienia oskarżonego,

Wiarygodna część zeznań I. B.,

Zeznania A. C. (2),

Odpisy wyroków,

Karta rozliczeniowa.

k. 81,120v,

k.7,121,

k.121,

k.51,52,

k.1-20.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. C. (1)

Zarzut z aktu oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony uchylał się od łożenia alimentów na rzecz córki i nie spłacał ich w pełnych wysokościach, mimo że miał takie możliwości.

Niewiarygodna część zeznań pokrzywdzonej.

k.1v-2,27v,219v-220.

2.  Ocena dowodów.

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

3.

Wyjaśnienia oskarżonego

Wiarygodna część zeznań I. B.

Zeznania A. C. (2)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, gdyż są logiczne, rzeczowe i znajdują potwierdzenie w wiarygodnej części zeznań I. B., zeznaniach A. C. (2) i karty rozliczeniowej (k.17-20). Ponadto wszystkim inne wiarygodne dowody nie podważają jego wersji. Należy zwrócić uwagę, że oskarżony nie musi udowodnić swej niewinności, a oskarżyciel publicznej powinien wykazać jej winę, i to na podstawie nie budzących wątpliwości dowodów. Takich dowodów tymczasem w niniejszej sprawie brakuje. Niewątpliwie oskarżony łożył alimenty, poprzez potrącenia komornicze, potrącenia wynosiły od 200 do 450 złotych i miały miejsce każdego dnia miesiąca okresu wskazanego w akcie oskarżenia (k.17-20).

Zeznania I. B. zasługują na wiarę w tej części, w której podała, że oskarżony był zobowiązany do łożenia alimentów na rzecz ich córki, uchylał się od wykonywania tego obowiązku we wcześniejszym okresie i wystąpiła o przymusowe wykonanie tego obowiązku. Ta część zeznań matki pokrzywdzonej jest bowiem logiczna, rzeczowa i znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego i treści wyroków (k.51,52).

Zeznania A. C. (2) zasługują na wiarę, gdyż są logiczne, rzeczowe i znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego i treści wyroków (k.51,52).

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

Niewiarygodna część zeznań I. B.

Sąd nie dał wiary zeznaniom I. B. w części, w której podawała, że oskarżony nie łożył alimentów na rzecz ich córki, gdyż zeznania te w tej części są sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego oraz treścią karty rozliczeniowej (k.17-20). Wskazać należy, że I. B. mogła nie interesować się tym czym oskarżony spłaca należności wobec córki poprzez zajęcie komornicze.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Uniewinnienie

I.

A. C. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Oskarżonemu przedstawiono zarzut, że w okresie od dnia 9 lutego 2018 r. do dnia 23 maja 2019 r. uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego wobec córki A. C. (2), określonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 30 kwietnia 2009 r. w sprawie III RC 250/08, przy czym łączna kwota zaległości przekroczyła trzykrotność miesięcznego świadczenia i naraził ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Należy zwrócić uwagę, że odpowiedzialność karna określona w art. 209 § 1 k.k. dotyczy sprawcy, który uchyla się od łożenia alimentów na rzecz osoby uprawnionej, o ile wynika to z orzeczenia sądowego, a suma zaległości alimentacyjnych przekroczyła 3-krotność miesięcznych świadczeń. Natomiast surowszą odpowiedzialność wprowadził przepis art. 209 § 1a k.k., zgodnie z którym podlega odpowiedzialności ten kto uchylał się od łożenia alimentów i ponadto naraził osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Uchylanie się od wykonywania alimentacyjnego obejmuje sytuacje, gdy sprawca mimo obiektywnej możliwości wykonania obowiązku nie realizuje go, okazując lekceważenie tego obowiązku.

W niniejszej sprawie nie można uznać, że oskarżony uchylał się od łożenia alimentów, gdyż Komornika ściągał z jego wynagrodzenia należność na poczet alimentów. Zaznaczyć należy, że Komornik może ściągnąć ustawową część wynagrodzenia. Ponadto oskarżony zarabiał do 3.000 złotych, a na utrzymaniu miał ponadto dwójkę młodszych dzieci. Oskarżony nie miał zatem możliwości spłaty zaległości alimentacyjnej i podjęcia spłat alimentów bez potrąceń komorniczych. Należy również zwrócić uwagę, że oskarżony wspierał finansowo córkę, były to stałe kwoty co najmniej 50 złotych tygodniowo.

Podsumowując, uznać należy, że zgromadzony materiał dowodowy nie potwierdza, że oskarżony działając w celu uchylania się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego nie wykonywał tego obowiązku. Zgodnie zatem z treścią art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. należy uniewinnić go od popełnienia zarzucanego mu czynu, uznając że nie popełnił on przestępstwa zarzucanego mu w akcie oskarżenia.

7.  Koszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Uwzględniając, że oskarżony został uniewinniony koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

4.  1Podpis