Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1216/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 maja 2020 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Grzegorz Woźniak

Protokolant: Bożena Oblińska

przy udziale Prokurator Anny Tondera - Wolińskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22.05.2020 r.

sprawy przeciwko

Ł. C. urodz. (...) w W.

synowi B. i H. z d. S.

oskarżonego o to, że w dniu 1 grudnia 2018 r. w m. K., gm. N., woj. (...) utrudniał postepowanie karne w ten sposób, że bezpośrednio po spowodowaniu wypadku komunikacyjnego przez znajdującego się w stanie nietrzeźwości M. K., który poruszał się samochodem marki M. (...) nr rej. (...) ul. (...), potrącił przechodzącą przez jezdnię H. K., która poniosła śmierć na miejscu pomagał mu uniknąć odpowiedzialności karnej za to przestępstwo w ten sposób, że podał funkcjonariuszom Policji przybyłym na miejsce zdarzenia, iż kierowcą tego pojazdu w chwili potrącenia ww. pokrzywdzonej była J. K., a następnie składając zeznania mające służyć za dowód w prowadzonym postępowaniu karnym o sygn. PR 2 Ds. 1724.2018 w sprawie wypadku drogowego z udziałem pieszej H. K. i będąc prawidłowo uprzedzony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań przez przesłuchującego go funkcjonariusza Policji zeznał nieprawdę co do osób podróżujących samochodem marki M. (...) nr rej. (...) i osoby kierującej tym pojazdem w chwili wypadku drogowego zaistniałego w dniu 1 grudnia 2018 r. w K. na ul. (...), a która ww. pojazdem potrąciła przechodzącą przez jezdnię H. K., powodując u ww. pokrzywdzonej obrażenia ciała skutkujące jej zgonem i podał, że powyższym pojazdem kierowała J. K., podczas gdy w rzeczywistości nie było jej w przedmiotowym pojeździe, a osobą prowadzącą samochód marki M. (...) nr rej. (...) był znajdujący się w stanie nietrzeźwości M. K.,

to jest o przestępstwo z art. 239 § 1 k.k. w zb. z art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

orzeka

I. Uznaje oskarżonego Ł. C. za winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, przy czym przyjmuje, że oskarżony dobrowolnie sprostował fałszywe zeznania w dniu 2 grudnia 2018 r., przed rozstrzygnięciem sprawy, co stanowi przestępstwo z art. 239 § 1 k.k. w zb. z art. 233 § 1 i 5 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na mocy art. 233 § 5 k.k., przy zastosowaniu art. 60 § 6 pkt 4 k.k. stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary i wymierza mu karę 300 (trzystu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych.

II. Na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. i art. 3 ust. 1 Ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów sądowych w kwocie 970 (dziewięćset siedemdziesiąt) złotych.