Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 196/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 18 grudnia 2019 roku w sprawie sygn. akt II K 836/18

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut obrazy przepisów postępowania tj. art. 7 kpk i art. 410 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty związane z błędną oceną dowodów nie są zasadne. Oskarżonym nie dano wiary nie tylko z uwagi na rozbieżności co do wartości przyczepy, ale również z powodów okoliczności jej nabycia i spalenia, a następnie złomowania wraku, a przede wszystkim zadziwiającej "przemiany" tej przyczepy na starszy model i rzekomego przeprowadzenia remontu, który byłby nielogiczny (zmiana polegająca na przerabianiu przyczepy na starszy model oraz przerabiania elementów nieuszkodzonych, takich jak układ jezdny) oraz całkowicie nieopłacalny ekonomicznie. To wszystko czyni wersję oskarżonych niewiarygodną, bo nielogiczną. Nie jest możliwe, żeby naprawa uszkodzonej w 2016 i zakupionej w 2017 roku przyczepy spowodowała taką zmianę jej parametrów, upodabniając model z 2012 roku do modelu z 2001 roku, a więc o 11 lat starszego i w związku z tym mającego znacznie niższą wartość. Jedynym logicznym wyjaśnieniem jest nadanie przez oskarżonych starej przyczepie ( model z 2001 roku), a oskarżony był wcześniej w posiadaniu takiej przyczepy, numeru (...) przyczepy nowszej ( model z 2012 roku), dzięki czemu oskarżeni ubezpieczyli "starą" przyczepę z tak przerobionym numerem (...) na znacznie wyższą kwotę niż była w rzeczywistości warta, co pozwoliłoby im uzyskać znacznie zawyżone odszkodowanie, gdyby sprawa się nie wydała. Tylko temu służył zakup uszkodzonej przyczepy modelu z 2012 roku od D. M. za stosunkowo niewielką kwotę 2460 zł. Oskarżeni zakupili ją nie w celu jej naprawy, tylko w celu uzyskania legalnie przynależnego do niej numeru (...) i "przeszczepieniu" względnie nabiciu go na "starą" przyczepę. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że oskarżonym ten proceder by się udał, ale mieli pecha, bo nie wiedzieli, że nabyta przez nich przyczepa w 2013 roku brała udział w drobnej kolizji, a że wówczas również ubezpieczona była w (...) SA, to firma ta posiadała w systemie zdjęcia tej naczepy wykonane podczas likwidacji tamtej szkody. Gdy oskarżeni zgłosili w 2017 roku szkodę na rzekomo tej samej przyczepie ( bo posiadającej ten sam numer (...)), specjalny system ( F. (...)) porównał te szkody, ujawniły się rozbieżności, analitycy porównali zdjęcia wykonane przy likwidacji szkody w 2013 roku i przy ubezpieczeniu przyczepy przez oskarżonych w 2017 roku i okazało się, że mimo tego samego numeru (...) to dwa różne modele przyczep różniące się istotnie datą produkcji, a tym samym wartością.

Nie jest możliwe, że oskarżona A. K. nie miała wiedzy o tym procederze, bo "nie posiada wiedzy technicznej i specjalistycznej w zakresie prowadzonej działalności, w której pomagał jej mąż". Przecież nie doszło tu w rzeczywistości do żadnych czynności technicznych ( poza ingerencją w pole numerowe (...)), gdyż wersja o remontowaniu przyczepy jest niewiarygodna i w rzeczywistości taki remont nie miał miejsca. Nie trzeba mieć wiedzy technicznej aby zrozumieć, na czym polega pozorna zmiana wartości przyczepy wynikająca z nabicia na dużo starszy model numeru (...) przynależnego do nowszego modelu i wprowadzenia w ten sposób w błąd pracownika zakładu ubezpieczeniowego. Oskarżona A. K. brała czynny udział w tym procederze, nie mógł się on odbyć poza jej wiedzą i wolą, wszak sama przyznała, że to ona zajmowała się całą dokumentacją firmy, zaś jej mąż czynnościami technicznymi. Zatem na tej płaszczyźnie przebiegał podział ról między oskarżonymi, każde z nich wykonywało inne czynności sprawcze, ale działali wspólnie i w porozumieniu i oboje dopuścili się przypisanego im przestępstwa.

Niedorzeczny jest zarzut, że skoro wyłączną kompetencją pracownika firmy ubezpieczeniowej była kalkulacja wartości naczepy po dokonaniu jej oględzin, to oskarżeni nie mieli na nią wpływu. Przecież oskarżeni wcześniej dokonali ingerencji w pole numerowe (...), w wyniku której pracownik pokrzywdzonego dokonujący oględzin po wprowadzeniu tego numeru do bazy danych był przekonany ( dodajmy - błędnie przekonany na skutek podstępnego zabiegu oskarżonych), że ma do czynienia z przyczepą wyprodukowaną co najmniej 11 lat później niż w rzeczywistości, a więc nowszą i znacznie bardziej wartościową.

Co do argumentu, jakoby przyczepa po kolizji w 2016 roku była tak zniszczona, że sprzedano ją praktycznie na części, to nie odnajduje to odzwierciedlenia w materiale dowodowym. Z zeznań jej ówczesnego właściciela D. M. wynika, że naprawa przyczepy nie była opłacalna "dla niego", uszkodzenie było bardziej estetyczne niż praktyczne, ale jego naprawa wiązała się ze zmianą poszycia, w co D. M. nie chciał wchodzić, więc wymontował z niej agregat i ją sprzedał. Dlatego grubym nadużyciem jest teza apelanta, że przyczepa została przed sprzedażą "rozebrana na części" - została sprzedana w całości po wymontowaniu z niej agregatu. Co więcej, oczywiste jest, że zachowała paramenty jezdne, była dopuszczona do ruchu i wróciła z Niemiec, gdzie doszło w 2016 roku do jej uszkodzenia, nie na lawecie tylko "na własnych kołach" ( nie była więc "zniszczona" tylko uszkodzona). Wreszcie przemawiają za tym zdjęcia zrobione po zdarzeniu w 2016 roku - zawarte są na k. 112 - 117. Widać na nich pogięcie i porysowanie blaszanego poszycia przyczepy, ale nie jest to obraz totalnego zniszczenia, jaki odmalowuje w apelacji obrońca.

Co do zarzutów związanych z oceną zeznań J. S., to przecież świadek nie wykluczył, że oskarżony przywiózł mu na skup złomu pocięte już elementy naczepy - i właśnie dlatego, że były poddane tej wstępnej obróbce świadek mógł nie rozpoznać w nich części ze zdemontowanej naczepy. Natomiast co do ustalenia, czy przyczepa ta została pocięta i oddana na skup złomu jak twierdzi oskarżony, to nie ma to wpływu na treść rozstrzygnięcia i Sąd Okręgowy przyjmuje, że tak było. Oskarżony wykorzystał fakt, że pracownik infolinii z (...) nieopatrznie powiedział mu, że może z wrakiem po przyczepie zrobić co chce i pociął go na małe elementy, a potem zezłomował. Nie zmienia to istoty rzeczy, a więc tego, że oskarżeni popełnili inkryminowany czyn. Takie zezłomowanie przyczepy nawet za zgodą wyrażoną przez jakąś pracownicę infolinii pokrzywdzonego zakładu ubezpieczeniowego nie zmienia oceny dowodów. Przecież nikt uczciwy, myślący zdroworozsądkowo i nie mający nic na sumieniu, nie pozbywałby się dowodu prawdy, który mógłby potwierdzać jego wersję, nawet, jeżeli przedstawiciel jego potencjalnego przeciwnika procesowego rzuciłby mu przez telefon hasło "może Pan sobie z tym zrobić co Pan chce". Przecież oskarżony w momencie rozmowy z telefonistką (...) wiedział, że jego roszczenie jest kwestionowane, że nie dostał wypłaty i sprawa będzie sporna. W tych okolicznościach i w tamtym czasie nie byłoby w jego interesie pozbywanie się dowodów, gdyby wiedział, że racja i prawda leżą po jego stronie, niezależnie od tego, że jakaś pani rozmawiająca z nim przez telefon z dużą dozą nonszalancji stwierdziła, że może sobie robić co chce. Jednak zupełnie inaczej sprawa wygląda w sytuacji, w której oskarżony wiedział, że dokładne badanie wraku przyczepy potwierdzi wątpliwości ubezpieczyciela i wykaże, że dokonał on manipulacji w pole numerowe (...). Dlatego skwapliwie wykorzystał on w/w słowa przedstawiciela (...) i zniszczył obciążające do dowody oddając je na złom.

Nie mają przy tym żadnego znaczenia podnoszone odrębnie ( choć z uwagi na ścisłe powiązanie z oceną dowodów zostaną omówione w tym miejscu) zarzuty naruszenia prawa materialnego, tj. art. 97 kc i art. 105 kc, albowiem nie chodzi w tej sprawie o to, czy pracownik infolinii miał umocowanie do składania względem oskarżonych oświadczeń wiedzy i woli w imieniu (...), tylko o to, co z tymi oświadczeniami oskarżeni robili ( zostało to powyżej omówione).

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzuty apelacyjne są chybione, Sąd dokonał właściwej oceny dowodów opartej o całokształt materiału dowodowego.

3.2.

Zarzut obrazy przepisów postępowania tj. art. 193 § 1 kpk i art. 201 kpk poprzez oparcie się opinii niepełnej, niejasnej i brak właściwych badań mechanoskopijnych i opinii biegłego z zakresu mechanoskopii.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Opinie biegłych dopuszczone w sprawie są pełne, jasne i zrozumiałe. Nie ma możliwości dopuszczenia dowodu z opinii i badań na jakie powołuje się obrońca, albowiem nie ma już przedmiotu takich potencjalnych badań ( fragmentu pojazdu z polem numerowym (...)). W tej sytuacji jedyną metodą badawczą jest metoda porównawcza polegająca na zestawieniu i przeanalizowaniu zdjęć tego pola numerowego wykonanych w 2013 roku i 2017 roku. Do tego nie trzeba powoływać biegłego mechanoskopa, kompetencje biegłych powołanych w sprawie są w pełni wystarczające do wydania w takim przypadku wiarygodnej i wartościowej opinii. Co do braku udostepnienia stronom przez biegłego M. D. korespondencji z producentem naczep, to przecież biegły w opinii podaje przykłady i zdjęcia pozwalające zweryfikować jego tezy wywiedzione z tej korespondencji. Co do tezy, jakoby biegły M. D. stwierdził, że materiał zgromadzony w sprawie jest niewystarczający do przeprowadzenia badań, to jest ona wyrwana z kontekstu - biegły stwierdził, że nie ma materiału do przeprowadzenia badań inwazyjnych pola numerowego (...) oraz niektórych badań nieinwazyjnych ( k. 459), co nie oznacza, że nie jest możliwe zastosowanie metody porównawczej ( k. 500), która okazała się wystarczająca do wydania stanowczej opinii w tej sprawie.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzuty apelacyjne są chybione, Sąd słusznie oparł się na opiniach przeprowadzonych w sprawie.

3.3.

Zarzut obrazy prawa procesowego tj. art. 5 § 2 kpk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jest to zarzut chybiony, opiera się na tym, że obrońca nie zgadzając się z oceną dowodów zaprezentowaną przez Sąd widzi wątpliwości tam, gdzie ich nie ma, bo zostały usunięte w procesie poprzez przeprowadzenie dowodów, a następnie ich analizę, w tym w oparciu o zasady logiki i doświadczenia życiowego. Nie może tu służyć za argument teza, jakoby Sąd się oparł o niepełne opinie biegłych, bo to tylko ocena apelanta, zresztą niesłuszna ( co było wyżej wykazane). Nie jest również trafna teza, jakoby wątpliwości miał wzbudzać fakt niepełnych danych dotyczących kolizji z udziałem naczepy, do której doszło w 2016 roku, albowiem na te okoliczności Sąd dysponował zarówno zeznaniami D. M., jak i materiałem zdjęciowym ( k. 112 - 117).

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut jest chybiony, Sąd dokonał właściwej oceny dowodów opartej o całokształt materiału dowodowego i zastosowaniu zasad logiki, tym samym nie doszło do sytuacji, w której nie dałoby się rozstrzygnąć jakiś kwestii w drodze oceny dowodów i doszło do nieusuwalnej wątpliwości.

3.4.

Zarzut obrazy prawa materialnego, tj. art. 306 kk, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy brak jest dowodów na ingerencję oskarżonych w pole numerowe (...).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut ten jest gołosłowny i w gruncie rzeczy źle sformułowany. Przecież skoro w wyniku prawidłowej oceny dowodów Sąd Rejonowy dobrze ustalił stan faktyczny, to nie można mówić o naruszeniu prawa materialnego w takiej sytuacji, jak opisuje to obrońca twierdząc, że brak jest dowodów na ingerencję oskarżonych w tablicę znamionową. Zatem w istocie obrońcy chodzi tu o zarzut błędu w ustaleniach faktycznych. Tak czy owak jest on niezasadny. Porównanie zdjęć z 2013 roku i z 2017 roku niezbicie dowodzi, że doszło do ingerencji w pole numerowe (...). Teza, że pole to było niezmienne od 2013 roku ( a zatem sugestia, że pole numerowe zostało przerobione przed wejściem przez oskarżonych w posiadanie tej naczepy) jest chybiona, albowiem wówczas przeróbki tej musiałby dokonywać poprzedni właściciel D. M., tymczasem nie miał on ku temu żadnego powodu. Obrońca zresztą nawet nie próbuje wykazać, dlaczego niby D. M. miałby to zrobić, a potem przyczepę z takim przerobionym polem numerowym sprzedawać. Przecież prowadziłoby to do absurdalnego wniosku, że przerabiałby on numery (...) z tych samych na te same - po co?. Nie miałby w tym żadnego interesu.

Wniosek

O zmianę i uniewinnienie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut jest gołosłowny i całkowicie niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

wyrok jest słuszny

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

W związku z oddaleniem apelacji obrońcy oskarżony M. K. ponosi koszty postępowania odwoławczego w postaci przypadającej na niego części wydatków i opłaty za drugą instancję.

3

W związku z oddaleniem apelacji obrońcy oskarżona A. K. ponosi koszty postępowania odwoławczego w postaci przypadającej na nią części wydatków i opłaty za drugą instancję.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana