Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 235/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z 23 stycznia 2020 r. w sprawie VII K 637/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Rażącej niewspółmierności orzeczonej kary 3 miesięcy ograniczenia wolności (...) jako kary zbyt łagodnej i niespełniającej swej funkcji w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej, co wynika z niedostatecznego uwzględnienia okoliczności obciążających oskarżoną tj. wysokiego stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy oraz uprzedniej karalności oskarżonej.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest zasadny. Rację ma apelujący wskazując, że sąd rejonowy, choć dostrzegł uprzednią wielokrotną karalność A. R., znaczny stopień jej winy, ferując karę nie przydał odpowiedniego znaczenia okolicznościom dla niej niekorzystnym, co doprowadziło w efekcie do wymierzenia rażąco łagodnej kary, nie spełniającej celu w zakresie prewencji indywidualnej, ogólnej, jak i potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (art. 53 § 1 kk). Analizując dotychczasowy sposób życia oskarżonej nie można nie widzieć, że była w przeszłości, aż 10-cio krotnie karana za oszustwa (art. 286 § 1 kk), a także za kradzież (art. 278 § 1 kk); w sprawie II K 172/17 Sądu Rejonowego w Oławie skazaną ją aż za 152 wyłudzenia (k 80-93). Wymierzano jej kary: grzywny, ograniczenia wolności, a także pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania (sprawy XII K 641/10 i XII K 369/12, Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej we Wrocławiu). W sprawie XII 641/10 Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej we Wrocławiu postanowieniem z 22 października 2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności, która została następnie warunkowo zawieszona na etapie wykonawczym postanowieniem tegoż sądu z 17 marca 2014 r. (k. 110-111). Od osoby z takim bagażem doświadczeń, która konsekwencje naruszenia porządku prawnego zna nie tylko z treści przepisów, ale zapadłych wyroków skazujących, odbytych postępowań wykonawczych, sąd spodziewał się refleksji nad swoim dotychczasowym życiem, korektury własnego postępowania w kierunku poszanowania prawa. Tymczasem oskarżona zawiodła, nie zrobiła ze swoim życiem nic, aby ponownie nie wejść na drogę przestępstwa. W dniu 16 grudnia 2017 r. działając po raz kolejny w identyczny sposób dopuściła się wyłudzenia za pośrednictwem internetu, aby czerpać z tego korzyść majątkową. Czyn ten został popełniony zaledwie 7 miesięcy po zapadnięciu wyroku skazującego Sądu Rejonowego w Oławie w sprawie II K 172/17 za identyczne przestępstwa, co wskazuje na lekceważenie przez skazaną norm prawnych, a także zapadłych wyroków, znajdujące źródło w głębokiej demoralizacji skazanej. Sąd okręgowy nie może inaczej ocenić osoby, która z seryjnego popełniania przestępstw, czyni sobie sposób, na uzyskanie dodatkowego, łatwego źródła dochodu. Oszustwo, jakiego dopuściła się skazana, gdyby sądzić i karać za nie osobę, której dotychczasowy sposób życia był nienaganny, a popełniony czyn zabroniony stanowił jednorazowy eksces w prawidłowo prowadzonym życiu, z racji wyrządzenia niewielkiej szkody, mogłoby zostać podsumowane (przy przyjęciu wypadku mniejszej wagi z art. 286 § 3 kk w zw z art. 286 § 1 kk) nawet warunkowym umorzeniem postępowania, czy karą wolnościową, jednak w przypadku skazanej żadna z tych form represji nie była by odpowiednią dolegliwością w stosunku do stopnia winy i bogatej przeszłości kryminalnej. To, że skazana jest matką pięciorga dzieci, w tym dwóch niepełnosprawnych nie zwalnia jej od przestrzegania prawa, nie daje prawa do dopuszczania się wyłudzeń ze szkodą dla osób pokrzywdzonych obejmujących niskie kwoty, podszytych przekonaniem, iż pokrzywdzony z uwagi na błahość szkody „odpuści” sobie ściganie, co zagwarantuje sprawczyni bezkarność. Oskarżona może uzyskać pomoc socjalną od instytucji gminnych i egzekwować alimenty od ojca dzieci, nie zaś dopuszczać się przestępstw, zwłaszcza, że przestępczy proceder kontynuuje od 7 lat. Wymierzeniu kary pozbawienia wolności nie sprzeciwia się również przyznanie oskarżonej do winy w sytuacji, kiedy zidentyfikowano ją jako sprawcę, na podstawie pozostawionych śladów elektronicznych w sieci internetowej. Oskarżona tym oświadczeniem potwierdziła jedynie dowody swojej winy, zgromadzone przez prokuratora, nie było natomiast tak, że sama z własnej woli przyznała się do sprawstwa odciążając organa ścigania od trudu ustalenia tożsamości sprawcy.

Oskarżona nie zasługuje na karę wolnościową również z tego powodu, iż nieuprawnionym jest teza, jakoby kara inna niż pozbawienie wolności zdołałaby zrealizować cel zapobiegawczy i odstraszyć A. R. od ponownego konfliktu z prawem; oskarżonej, od kolejnego oszustwa nie odstraszyły kary wolnościowe, ani też kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, więc wymierzanie jej po raz kolejny tak łagodnych kar kłóciłoby się z zasadą gradacji kar, która kroczy od kary łagodniejszego rodzaju do kar co raz surowszych, nie ma zaś tendencji spadkowej czy też jednostajnej. Kara wymierzona przez sąd rejonowy dawałaby społeczeństwu przekonanie o niesprawiedliwości rozstrzygnięcia, które wymierza osobie uprzednio karanej, taką samą karę jak sprawcy, który nie popadł wcześniej w konflikt z prawem, doprowadzając do nieuzasadnionego premiowania wielokrotnie skazywanego sprawcy, którego winno się traktować znacznie surowiej, aniżeli osobę bez przeszłości kryminalnej. Surowość ta powinna tym większa, im większa ilość popełnionych przez sprawcę przestępstw w przeszłości, a także im większe jest między nimi podobieństwo, gdyż są to probierze niepoprawności sprawcy.

Wniosek

O zmianę wyroku i wymierzenie oskarżonej kary 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczenie obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego D. S..

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o zmianę kary poprzez wymierzenie oskarżonej kary pozbawienia wolności w miejsce kary ograniczenia wolności był co do zasady słuszny. Jednak sąd okręgowy biorąc pod uwagę niską wartości wyłudzonego mienia oraz stanowisko pokrzywdzonego, który nie domagał się nawet naprawienia szkody (co świadczy o niskim, odczuciu krzywdy), uznał że kara 6 miesięcy pozbawienia wolności przekraczałby znacznie stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez A. R. czynu i wymierzył jej karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. Z uwagi na treść art. 69 § 1 kk który wyklucza warunkowe zawieszenie kary pozbawienia wolności w przypadku uprzedniej karalności sprawcy na karę pozbawienia wolności, kara została wymierzona w wariancie tzw bezwzględnym, bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

Sąd okręgowy nie uwzględnił wniosku apelacji o zmianę wyroku sądu I instancji poprzez orzeczenie obowiązku naprawienia szkody na podstawie art. 46 § 1 kk. Wniosek o orzeczenie naprawienia szkody oparty o art. 46 § 1 kk pokrzywdzony, a także prokurator mogą złożyć do zamknięcia przewodu sądowego na rozprawie głównej. (art. 49 a kpk) Prokurator nie uczestniczył w postępowaniu sądowym, nie domagał się na piśmie orzeczenia środka kompensacyjnego. Obecny na rozprawie pokrzywdzony na pytanie sądu oświadczył, iż nie składa wniosku o naprawienie szkody. Złożony w apelacji wniosek zmierzający w tym kierunku, jako że skarga apelacyjna została sporządzona i trafiła do sądu po zamknięciu rozprawy głównej nie mógł być, jako spóźniony, uwzględniony przez sąd odwoławczy.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Skazanie

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie o odpowiedzialności karnej nie było kwestionowane przez prokuratora, ani oskarżoną. Jest słuszne, ponieważ opiera się na ustaleniach faktycznych wyprowadzonych z prawidłowo ocenionych dowodów.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Rozstrzygnięcie o karze

Zwięźle o powodach zmiany

Opisano przy omówienia zarzutu apelacji prokuratora.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw z art 17 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) sąd zwolnił oskarżoną od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w tym opłat za II instancję w całości, mając na uwadze z jednej strony niski dochód (1500 złotych) z drugiej zaś to, że na jej utrzymaniu pozostaje 5 dzieci. W takim układzie uiszczenie przez nią kosztów sądowych za postępowanie apelacyjne byłoby dla skazanej zbyt uciążliwe.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokuratura Rejonowa w Piotrkowie Tryb.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

kara, brak orzeczenia środka kompensacyjnego

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana