Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 755/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 20 maja 2019 r. sygn. IX K 424/18

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

T. J.

czyn z art. 157 § 2 kk

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

133

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

faktu z pkt.2.1.1.1

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

informacja nie budziła wątpliwości co do prawdziwości, wskazywała na niekaralność oskarżonego

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obraza przepisów postępowania, mająca wpływ na treść orzeczenia, a to przepisu art. 7 k.p.k., przez przeprowadzenie nieobiektywnej i dowolnej oceny materiału dowodowego i uznanie za wiarygodne wyłącznie dowodów przemawiających na niekorzyść oskarżonego przy jednoczesnym pominięciu źródeł dowodowych wskazujących na jego niewinność brak ustalenia prawidłowego stanu faktycznego, lapidarność karnoprawnej oceny zachowania oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Błędne jest twierdzenie, iż pominięcie dowodu miałoby polegać na jego ocenie jako niewiarygodnego. Należy pamiętać, że „dokonanie oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w sposób odmienny od oczekiwań stron procesowych nie stanowi naruszenia przepisów art. 7 i 410 k.p.k.” ( postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2014 r., sygn. II KK 17/14). Swobodna ocena dowodów jest jedną z naczelnych zasad prawa procesowego, u podstaw której leży zasada prawdy materialnej, a swobodna ocena dowodów nakazuje, aby Sąd oceniał znaczenie, moc i wiarygodność materiału dowodowego w sprawie na postawie wewnętrznego przekonania z uwzględnieniem wskazań wiedzy oraz doświadczenia życiowego.

Sąd I instancji wskazał, że wyjaśnienia oskarżonego są niewiarygodne bowiem są sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonej. Nie jest to jednak dowolna ocena dowodów, bowiem Sąd wskazał z jakich powodów tak ocenił wyjaśnienia oskarżonego, wskazując iż są one sprzeczne z pozostałymi dowodami. Nie jest zaś tak, iż zeznania pokrzywdzonej są odosobnione, skoro zaraz po zajściu relacjonowała ona jego przebieg A. M. oraz C. J.. Brak podstaw do kwestionowania tej oceny bowiem wbrew twierdzeniom skarżącego nie była ona w konflikcie z oskarżonym, a nie sposób przyjąć, iż sam fakt niewpuszczenia oskarżonego do lokalu miałby skutkować sprokurowaniem przez pokrzywdzoną nieprawdziwego oskarżenia. Trudno zresztą w takiej argumentacji znaleźć logikę. Nie jest również trafne twierdzenie iż zeznania pokrzywdzonej są niespójne czy rozbieżne. Pokrzywdzona I. C. od samego początku wskazywała na wszelkie istotne elementy zdarzenia i sposób zachowania oskarżonego, zaś twierdzenia swoje podtrzymał także w trakcie konfrontacji z oskarżonym (karta 45-46) zatem nie sposób przyjąć iż zeznania te zostały błędnie ocenione. Sam skarżący nie wskazuje zresztą na czym miałyby polegać rozbieżności w zeznaniach pokrzywdzonej.

Wniosek

zmiana wyroku przez uniewinnienie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Przebieg postępowania dowodowego oraz ocena przeprowadzonych dowodów nie są wadliwe - brak podstaw do przyjęcia iż ocena dowodów była dowolną.

3.2.

Błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść rozstrzygnięcia polegający na przyjęciu, iż oskarżony dopuścił się zarzuconego mu czynu , gdy wyjaśnienia oskarżonego temu przeczą, błędna ocena dowodów przez danie wiary zeznaniom pokrzywdzonej, które miały być chaotyczne i zawierające rozbieżności, nadto pokrzywdzona miała pozostawać w konflikcie z oskarżonym i chciała go pomówić.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku byłby słuszny jedynie wtedy, gdyby Sąd I instancji oparł wyrok swój na faktach nie znajdujących potwierdzenia w wynikach przeprowadzonego postępowania dowodowego albo też z prawidłowo ustalonych faktów tych wyprowadziłby wnioski niezgodne z zasadami prawidłowego rozumowania, wskazaniami wiedzy lub doświadczenia życiowego.

Ponadto w zakresie ustaleń faktycznych i oceny dowodów podkreślić trzeba, że zasada tłumaczenia wątpliwości na korzyść obwinionego nie polega na obowiązku automatycznego wyboru najkorzystniejszej wersji wynikającej z wyjaśnień i zeznań o niejednakowej treści. Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku nie może zaś sprowadzać się do samej tylko odmiennej oceny materiału dowodowego ( tak wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 5 czerwca 1992 r., sygn. II AKr 116/92 - KZS 1992/3-9/129).

Sąd Okręgowy analizując sposób rozumowania i wnioskowania Sądu I instancji zaprezentowany w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku nie znalazł podstaw do kwestionowania oceny i analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i w pełni je podzielił. Sąd I instancji poczynił właściwe ustalenia faktyczne w oparciu o właściwie zgromadzony materiał dowodowy. Ocena dowodów zaprezentowana przez Sąd Rejonowy nie jest w żadnym razie dowolną, lecz przeciwnie jest obiektywna i bezstronna, w trakcie której nie przekroczono granic swobodnej oceny dowodów jak i logicznego rozumowania. Brak podstaw do twierdzenia, iż to wyjaśnienia oskarżonego miałyby być wyłączną podstawą ustaleń faktycznych skoro stanowią one odosobnioną i nie potwierdzoną innymi dowodami cześć materiału dowodowego, podczas gdy wersja przedstawiona przez pokrzywdzoną znajduje potwierdzenie w innych dowodach, jest spójna i konsekwentna.

Wniosek

zmiana wyroku przez uniewinnienie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Przeprowadzona kontrola postępowania nie dała podstaw do stwierdzenia wadliwości ustaleń faktycznych oraz błędnej oceny dowodów.

3.3.

Obraz prawa materialnego a to art. 66 k.k. przez niezastosowanie warunkowego umorzenia postępowania i błędne ustalenie, iż oskarżony był uprzednio karany.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje pogląd, iż obraza prawa materialnego, ma miejsce wtedy, gdy stan faktyczny został w orzeczeniu prawidłowo ustalony a nie zastosowano do niego właściwego przepisu prawa materialnego, oraz w sytuacji niezastosowania określonego przepisu prawa materialnego, gdy jego zastosowanie było obowiązkowe. Natomiast nie zachodzi taka obraza, kiedy wadliwość zaskarżonego orzeczenia jest wynikiem błędnych ustaleń przyjętych za jego podstawę lub naruszenia przepisów prawa procesowego.

Wadliwy jest zarzut obrazy prawa materialnego w sytuacji gdy przepis art. 66 k.k. wskazuje jedynie na możliwość zastosowania warunkowego umorzenia postępowania, nie ma zaś charakteru obligatoryjnego. Ponadto wiąże to skarżący z wadliwymi ustaleniami faktycznymi jednak nie wskazuje zaistnienia przesłanek z art. 66 § 1 k.k., nie wskazując przyczyn dla których należałoby uznać iż wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonego nie są znaczne. Mając na uwadze iż oskarżony czynu dopuścił się w stanie nietrzeźwości, nie było przyczyn do takiego zachowania oskarżanego, nadto działanie oskarżonego spowodował jednak szereg obrażeń ciała u pokrzywdzonej to trudno znaleźć okoliczności dla których należałoby uznać iż społeczna szkodliwość czynu oskarżonego polegającego na zaatakowania w stanie nietrzeźwości kobiety przez uderzenie butelka w twarz miałoby być uznane za zdarzenie błahe i nie noszące znamion znacznej szkodliwości społecznej. Sama zatem niekaralność oskarżonego nie daje podstaw do ustalenia istnienia przesłanek zastosowania warunkowego umorzenia postępowania.

Faktycznie błędnie ustalono, iż oskarżony był wcześniej karany, jednakże ustalenia odwrotne – jego niekaralności, nie oznacza konieczności warunkowego umorzenia postępowania, bowiem stanowi tylko jeden z warunków zastosowania tejże instytucji, zaś pozostałe warunki to jest ustalenie, iż wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonego nie są znaczne nie zostały spełnione.

Wniosek

zmiana wyroku przez warunkowe umorzenie postępowania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut obrazy art. 66 k.k. wadliwy jako że przepis ten nie ma charakteru obligatoryjnego, zatem nie było podstaw do zmiany wyroku, wobec braku przesłanek zastosowania tej instytucji.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

W sprawie nie ujawniły sie okoliczności które poza granicami zaskarżenia i podniesionych zarzutów wymagałyby uwzględnienia z urzędu.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 20 maja 2019 r. sygn. IX K 424/18 w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd I instancji przeprowadził postępowanie, które przy ocenie dowodów zgodnej z zasadami wiedzy, logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego, nie pozwoliło ustalić stanu faktycznego oraz ocenić zachowania oskarżonego T. J. inaczej niż jako wyczerpujące znamiona przypisanego mu czynu.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono po myśli art. 636 § 1 k.p.k., który stanowi iż w razie nieuwzględnienia apelacji koszty procesu za postępowania odwoławcze ponosi na ogólnych zasadach ten, kto wzniósł środek odwoławczy.

1PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego T. J.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 20 maja 2019 r. sygn. IX K 424/18

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana