Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2020 r.

Sąd Rejonowy w G. - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Kucińska - Stanny

Protokolant: sekr. sąd. Anna Kulczyk

w obecności oskarżyciela ----

po rozpoznaniu dnia 19.11.2019 i 18.02.2020r. sprawy:

A. S. (1) – syna M. i R. zd. S., ur. (...) w G., zam. (...)-(...) G., ul. (...), PESEL (...)

obwinionego o to, że:

w dniu 3 stycznia 2019 roku około godziny 14:00 w G. przy ul. (...) - dokonał zarysowania powłoki lakierniczej lewych tylnych drzwi oraz lewego błotnika w pojeździe marki M. (...) o nr. rei. (...), czym spowodował straty w wysokości 300,00 zł. na szkodę S. K. (1),

tj. o wykroczenie z art. 124 § 1 kw

o r z e k a:

1.  Obwinionego A. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, z tym ustaleniem, że wartość szkody w dniu zdarzenia wyniosła 500 zł, tj. wykroczenia z art. 124 § 1 kw i za to, na podstawie art. 124 § 1 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 300 zł (trzysta złotych).

2.  Na podstawie art. 124 § 4 kw zobowiązuje obwinionego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego A. N. (1) kwoty 500 zł (pięciuset złotych), stanowiącej równowartość wyrządzonej szkody.

3.  Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 zł (trzydzieści złotych) tytułem opłaty i obciąża go zryczałtowanymi kosztami postępowania w kwocie 100 zł (sto złotych).

II W 741/19

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2019r. był duży opad śniegu. A. N. (1) odśnieżył podjazd przy nieruchomości na ul. (...), część śniegu odsuwając w pobliże samochodu A. S. (1), który parkował tam swój samochód. Widząc to przez okno, obwiniony wziął ze sobą z mieszkania łopatę do odśnieżania i cały śnieg, utrudniający mu wyjazd przerzucił z powrotem na podjazd sąsiada. Doszło wówczas między nimi do wymiany zdań.

/ dowód: wyjaśnienia A. S. (1) – k.30, 66v

Zeznania S. K. (2) – k.67v, 35/

Następnie pokrzywdzony A. N. (1) wyjechał z posesji i chciał za sobą zamknąć bramę. Wówczas obwiniony zastawił sobą drzwi jego samochodu, by ten nie mógł wysiąść, tak że pokrzywdzony by to uczynić musiał go drzwiami odpychać. Przy tym A. S. cały czas zwracał się do A. N. w wulgarny sposób. W pewnej chwili pokrzywdzony odpowiedział mu, nazywając „(...)”. To zdenerwowało obwinionego na tyle, że wyciągnął z bagażnika łopatę, którą tam wcześniej schował i ostrą krawędzią zarysował lewy błotnik oraz tylne lewe drzwi pojazdu, którym poruszał się pokrzywdzony marki M. (...) o nr rej. (...). W ten sposób spowodował szkodę w pojeździe na kwotę 500 zł. Widząc to pokrzywdzony stwierdził, że dzwoni na policję. Wówczas obwiniony schował łopatę do bagażnika i odjechał z miejsca zdarzenia.

/ dowód: opinia biegłego z dokumentacja fotograficzną – k. 76-82

zeznania A. N. (1) – k. 66v-67

zeznania G. N. – k.67, 24

protokół oględzin pojazdu z dokumentacja fot. – k. 10-14/

Z wniosków sporządzonej na potrzeby postępowania opinii biegłego odnośnie kosztów naprawy uszkodzonych powierzchni, wynika, że uzasadnione koszty naprawy samochodu użytkowanego przez A. N. (a będącego własnością S. K. (1)) w styczniu 2019r. wyniosły 500 zł.

/ dowód: opinia biegłego –k. 78

Informacja właściciela pojazdu – k. 22/

A. S. (1) nie był wcześniej karany sądownie.

/ dowód: dane o karalności –k. 53/

Obwiniony A. S. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia. Stwierdził, że nie zarysował samochodu sąsiada. Oświadczył, że oglądał ten pojazd następnego dnia i nie widział na nim żadnych uszkodzeń. Wyjaśnił, że następnego dnia miał w swoim pojeździe przebite opony i w jego przekonaniu ma to związek z zajściem, ponieważ sąsiad mu się odgrażał, jednak nie zgłaszał tego na policję. Przed Sądem podtrzymał swoje wyjaśnienia.

/ dowód: wyjaśnienia A. S. (1) –k. 30, 66v/

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, że nie dokonał uszkodzenia pojazdu użytkowanego przez A. N. (1).

Jego relacja zasadniczo przedstawiała jedynie wulgarne zachowanie pokrzywdzonego oraz informacje o szkodach w swoim pojeździe, jakie miały się pojawić po zdarzeniu. Obwiniony podał wprawdzie, że wyszedł z domu z łopatą w celu odśnieżenia terenu wokół samochodu, jednakże całkowicie pominął ewentualne użycie łopaty do uszkodzenia pojazdu M.. Ten opis zdarzeń stoi w sprzeczności z zeznaniami zarówno pokrzywdzonego A. N. (1), jak i jego żony G. N.. Ich zeznania Sąd uznał za jasne i logiczne. W sposób szczegółowy opisali oni zajście z sąsiadami, a także moment, w którym doszło do zarysowania samochodu przez obwinionego łopatą.

Sąd nie dał wiary zeznaniom S. K. (2) – partnerki obwinionego, twierdzącej najpierw, że „A. chował łopatę do swego bagażnika” (k.35), a następnie podającej, że „A. łopatę zaniósł do domu i zaczął odśnieżać miotłą” (k.67v). Ostatnie z zeznań pozostają w sprzeczności nie tylko z zeznaniami pokrzywdzonego i jego żony, lecz także z wyjaśnieniami obwinionego, co do faktu posługiwania się tylko łopatą przy odśnieżaniu, a nie miotłą. Ponadto, świadek ten, jako osoba bliska obwinionego, była żywotnie zainteresowana w korzystnym dla niego rozstrzygnięciu sprawy.

Sąd uznał za jasną i zupełną oraz sporządzoną przez osobę o odpowiednich kwalifikacjach, a tym samym wiarygodną, opinię biegłego co do wartości wyrządzonej szkody w pojeździe.

Tym samym Sąd uznał, że A. S. (3) dopuścił się swym zachowaniem wykroczenia z art. 124 § 1 kw, gdyż w dniu 3 stycznia 2019 roku około godziny 14:00 w G. przy ul. (...) - dokonał zarysowania powłoki lakierniczej lewych tylnych drzwi oraz lewego błotnika w pojeździe marki M. (...) o nr. rei. (...), czym spowodował straty w wysokości 500,00 zł.

Wina A. S. (1), w ocenie Sądu, została udowodniona i nie budzi żadnych wątpliwości.

Sąd, na podstawie art. 124§1 kw, wymierzył mu karę 300 zł grzywny.

Zdaniem Sądu, orzeczona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu obwinionego, który jest znaczny biorąc pod uwagę natężenie złej woli, jaką się wykazał podczas całego zdarzenia oraz rozmiar wyrządzonej szkody w mieniu.

Sąd ustalił, na podstawie akt postepowania, że użytkownikiem pojazdu M. oraz osobą pokrywającą szkody w nim powstałe jest A. N. (1). Stąd decyzja Sądu zobowiązująca obwinionego, na podstawie art. 124 § 4 kw, do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego A. N. (1) kwoty 500 zł stanowiącej równowartość wyrządzonej szkody.

O kosztach postępowania orzeczono w myśl art. 21 ust. 2 Ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23.06.1973 roku oraz §3 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.12.2017r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania… (Dz.U. z2017r. , poz. 2467).