Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy w G. - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Kucińska - Stanny

Protokolant: sekr. sąd. Anna Kulczyk

w obecności oskarżyciela ----------

po rozpoznaniu w dniu 19.11.2019 sprawy:

T. P. (1). M. – córki W. i F. z d. B., ur. (...) w G., zam. (...)-(...) G., ul. (...); PESEL: (...)

obwinionej o to, że:

w okresie od dnia 03 stycznia 2019 roku do dnia 03 kwietnia 2019 roku w G. na ul. (...) w mieszkaniu nr (...) używała instalację gazową oraz użytkowała przewody kominowe nie poddane wymaganej na podstawie art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. C Ustawy z dnia 07 lipca 1994 roku Prawo budowlane kontroli dopuszczając tym do możliwości powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia się ognia.

tj. za wykroczenie z art. 82 § 1 pkt 3 kw

orzekł:

I.  Obwinioną T. P. (2) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej we wniosku o ukaranie czynu, tj. popełnienia wykroczenia z art. 82 § 1 pkt. 3 kw i za to, na podstawie art. 82 § 1 pkt. 3 kw, wymierza jej karę nagany.

II.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata P. C. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) plus VAT – tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej obwinionej z urzędu.

III.  Zwalnia obwinioną od opłaty, a wydatkami obciąża Skarb Państwa.

II W 799/19

UZASADNIENIE

T. P. (2) jest właścicielką lokalu nr (...) przy ul. (...). Zamieszkuje ona w tym lokalu na stałe. Od 2006r. obwiniona toczy spór prawny ze Spółdzielnią Mieszkaniową w G., twierdząc że podstawą sprawowania zarządu przez spółdzielnię powinna być umowa o zarządzanie.

Spółdzielnia Mieszkaniowa w G. zarząd sprawuje na mocy ustawy i nie ma możliwości zrzeczenia się jego wykonywania. Jest współwłaścicielem nieruchomości, w której znajduje się lokal obwinionej, bowiem nie wszystkie lokale stanowią odrębną własność.

( dowód: wyjaśnienia T. P. (1) – k. 71v

Zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia – k.6)

Zgodnie z treścią art. 62 ust 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. – Prawo budowlane: obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli:

1) okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego:

a) elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu,

b) instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska,

c) instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych).

W okresie od 3 stycznia do 3 kwietnia 2019r. min. w budynku, w którym znajduje się lokal mieszkalny obwinionej były dokonywane przeglądy szczelności instalacji gazowej, stanu technicznego przewodów kominów wentylacyjnych, z czego były sporządzane odpowiednie protokoły.

W przypadku każdej z kontroli, zakończonej następnie sporządzeniem protokołu, T. P. (2) nie udostępniła osobom dokonującym kontroli instalacji znajdującej się w jej mieszkaniu, nie wpuszczając nikogo do mieszkania pomimo obecności w nim.

( dowód: zeznania H. S. - k. 72, 16

odpisy protokołów – k.18-35)

Obwiniona nie była karana sądownie.

( dowód: dane o karalności – k. 68)

Obwiniona nie przyznała się do zarzucanego jej wykroczenia. Stwierdziła, że wcześniej jako osoba odpowiedzialna sama sprawdzała szczelność gazową, zlecając tę czynność odpowiedniej firmie i płacąc za nią. Obecnie, ze względu na trudną sytuację finansową, nie ma możliwości podjęcia takiego działania. Jednocześnie stwierdziła, że nie ma kontaktu ze spółdzielnią i nie jest jej nic wiadome, by jakieś osoby z ramienia spółdzielni przychodziły w celu dokonania kontroli. Podała, że nie opuszczała mieszkania na dłuższy czas oraz, że „nie zawsze czyta ogłoszenia wywieszone na klatce schodowej, bo musi mieć okulary”. Natomiast skrzynkę pocztową ma uszkodzoną, o czym zgłaszała do spółdzielni.

( dowód: wyjaśnienia T. P. (1) – k.71v)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionej. W pierwszej kolejności przeczą im zeznania H. S. – pracownika administracji spółdzielni w rejonie zamieszkania obwinionej. Podał on, iż do wszystkich lokatorów są kierowane informacje o terminach przeglądów pocztą, umieszczane na stronie internetowej spółdzielni oraz na klatkach schodowych. Ponadto, do skrzynek pocztowych są wkładane protokoły, by lokatorzy sami uzupełnili stany liczników. Natomiast obwiniona od 2012r. nie wpuszcza do swojego lokalu nikogo ze spółdzielni, mimo że „były podejścia co pół roku, po 2-3 razy”. Odnośnie zepsutej skrzynki pocztowej, świadek stwierdził, iż fakt ten obwiniona zgłosiła do spółdzielni dopiero 2-3 miesiące temu.

Zeznania tego świadka są spójne z załączonymi do sprawy kopiami protokołów sporządzanych na okoliczność kolejnych kontroli w budynku, w którym znajduje się lokal mieszkalny obwinionej.

Sąd w pełni dał wiarę relacji świadka, jak i treści protokołów. Są one spójne ze sobą, wzajemnie się uzupełniają i zazębiają. W zestawieniu z treścią zawiadomienia zarządu spółdzielni o popełnieniu wykroczenia przez obwinioną, tworzą jasną i jednolitą całość.

Zdaniem Sądu, w tej sytuacji wyjaśnieniom obwinionej nie sposób dać wiary, w szczególności w sytuacji toczącego się miedzy nią a spółdzielnią sporu o kwestie zarządu. Tłumaczeń T. P. o braku wiedzy na temat konieczności udostępniania instalacji, nie sposób uznać za wiarygodne. Jej twierdzenia, że nie czytała ogłoszeń wywieszonych na klatkach schodowych o datach kontroli ze względu na brak okularów, należy określić jako przejaw negatywnego nastawienia do wszelkich działań spółdzielni oraz przejaw złej woli co do porozumienia się z jej organami w kwestii zarządu.

Obwiniona, działając z pełną świadomością i wiedzą o konieczności przeprowadzenia kontroli, w okresie od dnia 3 stycznia 2019 roku do dnia 3 kwietnia 2019 roku w G. na ul. (...) w mieszkaniu nr (...) używała instalację gazową oraz użytkowała przewody kominowe nie poddane wymaganej na podstawie art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. C Ustawy z dnia 07 lipca 1994 roku Prawo budowlane kontroli, dopuszczając tym do możliwości powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia się ognia.

Zdaniem Sądu, w ten sposób T. P. (2) wyczerpała znamiona czynu z art. 82 § 1 pkt 3 kw.

Mając na względzie powyższe ustalenia, Sąd uznał, że wina T. P. nie budzi żadnych wątpliwości oraz że została udowodniona w sposób dostateczny.

Na podstawie art. 82 § 1 pkt 3 kw, Sąd wymierzył T. P. (1) karę nagany.

Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył fakt wykazywania przez obwinioną dużego natężenia złej woli, w dłuższym okresie czasu. Obwiniona, spór ze spółdzielnią na tle zarządu rozciąga na wszystkie sfery działań spółdzielni, co w rezultacie skutkuje negatywnymi konsekwencjami dla niej samej.

Sąd do okoliczności łagodzących zaliczył wiek obwinionej.

Orzeczona kara ma wymiar symboliczny, aby skłonić obwinioną do podjęcia działań umożliwiających z kolei spółdzielni realizację jej zobowiązań względem lokatorów.

Również z powyższych względów, o kosztach postępowania orzeczono w myśl art. 121 kpsw w zw. z art. 624§1 kpk, zwalniając obwinioną od ich ponoszenia z uwagi na jej trudną sytuację majątkową.

O kosztach obrońcy, przydzielonej obwinionej z urzędu, orzeczono w myśl § 17 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019r. poz.18).