Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 432/19

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. M. (1)

w okresie od 31 stycznia 2017 roku do dnia 17 lutego 2017 roku w K. jako lekarz specjalista w dziedzinie (...) i Traumatologii w Poradni M. – Prof w K., naraził ją na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w ten sposób, iż po zastosowaniu unieruchomienia w opatrunku gipsowym lub ortezie kończyny dolnej lewej, nie zachował wymaganej ostrożności w czasie leczenia pacjentki poprzez niezastosowanie profilaktyki farmakologicznej z użyciem drobnocząsteczkowych heparyny lub fondaparynuksu przez cały czas unieruchomienia i dalej do chwili powrotu funkcji pompy mięśniowej w obrębie podudzia lewego, a także nie rozpoznał zakrzepowego zapalenia żył głębokich podudzia lewego, co spowodowało wystąpienie zakrzepicy żył głębokich kończyny dolnej lewej, których skutkiem było naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia inny niż określony w art. 156 § 1 kk, a zgodnie ze sztuką lekarską należało zastosować farmakologiczną profilaktykę przeciwzakrzepową w postaci iniekcji heparyny drobnocząsteczkowej, chociaż przewidywał lub mógł przewidzieć wyżej wymienione skutki.tj. o przestępstwo z art. 160 §2 kk w zb. z art. 157 §1 kk w zw. z art. 157 §3 kk w zw. z art. 11 §2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.W dniu 31 stycznia 2017 r. udanie się B. J. w związku z doznanym urazem lewej nogi do przychodni (...).” Sp. z o.o. z siedzibą w K.. Przyjęcie przez lekarza M. M. (1) i zlecenie przez niego wykonania badania rentgenowskiego, które wykazało, iż doszło do skręcenia stawu skokowego lewego. Decyzją M. M. (1) kończyna unieruchomiona została w szynie gipsowej na okres 11 dni, tj. od dnia 31 stycznia 2017 r. do dnia 20 lutego 2017 r.

a)Zeznania świadka B. J.

205-206

b)Płyty CD-R zawierające zdjęcia RTG

27,28,

c)Dokumentacja medyczna z (...)

31

W dniu 10 lutego 2017 r. ponowne udanie się B. J. z wizytą do lekarza M. M. (1). Po zdjęciu opatrunku gipsowego i wykonaniu zdjęcia RTG zlecenie przez w/w lekarza zakupu skarpety elastycznej i trzymanie nogi wyżej oraz wypisanie zwolnienia lekarskiego na kolejne 10 dni, wyznaczając termin kolejnej wizyty na dzień 21 lutego 2017 r.

Z uwagi na fakt, iż ból, obrzęk i zasinienie nogi nie ustępowały, po raz kolejny udanie się w dniu 17 lutego 2017 r. z wizytą do przychodni (...).” Po obejrzeniu przez M. M. (1) nogi stwierdzenie, iż jest to prawdopodobnie obrzęk limfatyczny (który zazwyczaj pojawia się u pacjentów, którzy nosili opatrunek gipsowy przez okres 6 tygodni) Zlecenie zakupu w aptece leku przeciwobrzękowego i zgłoszenie się na kolejną wizytą w dniu 21 lutego 2017 r.

2.W dniu 19 lutego 2017 r. w godzinach wieczornych zauważanie przez B. J., że noga jest opuchnięta i fioletowa, w związku z czym udanie się na Izbę Przyjęć Szpitala (...) w K.. Po przeprowadzonym badaniu USG żył podejrzewając zakrzepowe zapalenie żył, skierowanie pacjentki na oddział chirurgii ogólnej Szpitala (...) w K. przez lekarza D. W.

W szpitalu przeprowadzono konsultację ortopedyczną oraz wykonano badania USG D. naczyń kończyny, w wyniku którego rozpoznano świeżą zakrzepicę żył piszczelowych tylnych i strzałkowych kończyny lewej dolnej. Zastosowano leczenie przeciwkrzepliwe – C. 2 x 0,6 i kompresjoterapię obserwując stopniową poprawę stanu klinicznego pacjentki

W dniu 21 lutego 2017 r. wypisanie B. J. do domu z zaleceniami dalszego stosowania leku oraz kontynuowania leczenia ambulatoryjnego w poradni chirurgicznej

W dniu 23 lutego 2017 r. podczas wizyty kontrolnej w poradni chirurgicznej przy Szpitalu (...) w K. zalecenie stosowanie się w dalszym ciągu do zaleceń, które otrzymała przy wypisie ze szpitala przez chirurga P. T. (1).

a)Zeznania świadka B. J.

205-206

b)Dokumentacja medyczna ze Szpitala (...) w K.

41

c)Zeznania świadka D. W.

43v-44, 206v-207

d)Zeznania świadka T. S.

46, 222-222v

e)Zeznania świadka K. S.

49, 207

f)Zeznania świadka S. R.

58v-59, 206v

g)Zeznania świadka P. T. (2)

62v-63, 206v

h)Zeznania świadka J. P.

207v-208

3.Z uwagi na nasilenie objawów zakrzepicy, B. J. udałą się na (...) Szpitala (...) w B.. Przebywanie na Oddziale (...) Ogólnej i M. w okresie od dnia 23 lutego 2017 r. do dnia 28 lutego 2017 r., kiedy to została wypisana do domu z zaleceniem kontynuowania leczenia w poradni chirurgii ogólnej

a)Zeznania świadka B. J.

205-206

b)Dokumentacje medyczna ze Szpitala (...) w B.

56,

c)Zeznania świadka Z. J.

69v-70, 207-207v

d)Zeznania świadka A. W.

72-73,

234-234v

e)Zeznania świadka R. B.

75v-76, 207

4.Uznanie, iż postępowanie lekarza M. M. (1) było nieprawidłowe i niezgodne z aktualnie obowiązującymi standardami medycznymi. Zgodnie bowiem z zaleceniami opracowywanymi przez panel lekarzy i podpisanymi przez Konsultanta Krajowego w dziedzinie ortopedii i traumatologii narządu ruchu oraz przez Profilaktyka w Uszkodzeniach Urazowych K. Dolnych należało zastosować profilaktykę farmakologiczną z użyciem drobnocząsteczkowych pochodnych heparyny lub fonaparynuksu w dawkach rekomendowanych przez producenta przez cały czas unieruchomienia kończyny i dalej do chwili powrotu funkcji pompy mięśniowej w obrębie podudzia („Zasady (...) Żylnej Choroby Z.- zatorowej w (...)”)

Po założeniu B. J. opatrunku gipsowego należało wdrożyć profilaktykę przeciwzakrzepową. Zaniechanie tej procedury zwiększało narażenie pacjentki na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju zakrzepicy, której przyczyną był uraz i unieruchomienie nogi na opatrunku gipsowym. Niepodanie leków zakrzepowych po zastosowaniu unieruchomienia w opatrunku gipsowym w istotnym stopniu zwiększało ryzyko wystąpienia zakrzepicy, a później po rozwinięciu się nierozpoznanego przez lekarza M. M. (1) zakrzepowego zapalenia żył głębokich podudzia nie zastosowanie tych leków w dawce terapeutycznej narażało pacjentkę na wystąpienie zatorowości płucnej obarczonej ryzykiem zgonu.

Niezastosowanie tej profilaktyki mogło narazić B. J. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, jednak do sytuacji takiej nie doszło, gdyż po rozpoznaniu zakrzepicy żył głębokich kończyny dolnej lewej wdrożono bezzwłocznie prawidłowe leczenie przeciwzakrzepowe, co uchroniło ją od negatywnych następstw.

Z. żył głębokich kończyny dolnej lewej B. J. spowodowała naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia inny niż określony w art. 156 § 1 kk, tj. wyczerpywała znamiona czynu z art. 157 § 1 kk.

a)Opinia sądowo – lekarska biegłych z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej i Toksykologii S. – Lekarskiej (...) w K.

94-98,

b)Opinia sądowo – lekarska uzupełniająca biegłych z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej i Toksykologii S. – Lekarskiej (...) w K.

111, 144-145

c)Opinia ustna biegłego K. W.

236v-238

d)Opinia ustna biegłego S. N.

238-238v

e)Opinia sądowo –lekarska uzupełniająca biegłego J. C.

253-257

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. M. (1)

w okresie od 31 stycznia 2017 roku do dnia 17 lutego 2017 roku w K. jako lekarz specjalista w dziedzinie (...) i Traumatologii w Poradni M. – Prof w K., naraził ją na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w ten sposób, iż po zastosowaniu unieruchomienia w opatrunku gipsowym lub ortezie kończyny dolnej lewej, nie zachował wymaganej ostrożności w czasie leczenia pacjentki poprzez niezastosowanie profilaktyki farmakologicznej z użyciem drobnocząsteczkowych heparyny lub fondaparynuksu przez cały czas unieruchomienia i dalej do chwili powrotu funkcji pompy mięśniowej w obrębie podudzia lewego, a także nie rozpoznał zakrzepowego zapalenia żył głębokich podudzia lewego, co spowodowało wystąpienie zakrzepicy żył głębokich kończyny dolnej lewej, których skutkiem było naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia inny niż określony w art. 156 § 1 kk, a zgodnie ze sztuką lekarską należało zastosować farmakologiczną profilaktykę przeciwzakrzepową w postaci iniekcji heparyny drobnocząsteczkowej, chociaż przewidywał lub mógł przewidzieć wyżej wymienione skutki.tj. o przestępstwo z art. 160 §2 kk w zb. z art. 157 §1 kk w zw. z art. 157 §3 kk w zw. z art. 11 §2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. brak wskazań do zastosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej wobec B. J.

a)Wyjaśnienia oskarżonego

203-204v

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1a

1.1.2a

1.1.3a

Zeznania świadka B. J.

Zeznania świadka były rzetelne, logiczne i spójne oraz znalazły potwierdzenie w zgromadzonej dokumentacji medycznej.

1.1.1b

Płyty CD-R zawierające zdjęcia RTG

Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, w zakresie ich kompetencji i w prawem przepisanej formie. Ich autentyczność nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Stanowią one obiektywne dowody zaświadczonych nimi okoliczności.

1.1.1c

Dokumentacja medyczna z (...)

1.1.2b

Dokumentacja medyczna ze Szpitala (...) w K.

1.1.3b

Dokumentacje medyczna ze Szpitala (...) w B.

1.1.2c

Zeznania świadka D. W.

Złożone przez świadków zeznania Sąd ocenił jako w pełni wiarygodne, bowiem korespondują one ze sobą oraz ze zgromadzoną w sprawie dokumentacją. Świadkowie w sposób wyczerpujący przedstawili stan zdrowia B. J. na każdym z etapów leczenia. W ocenie Sądu fakty, które świadkowie zaobserwowali, opisali w sposób spójny i logiczny. Jako, że są osobami obcymi dla oskarżonej, nie mieli interesu w tym, by zeznawać niegodnie z prawdą.

1.1.2d

Zeznania świadka T. S.

1.1.2e

Zeznania świadka K. S.

1.1.2f

Zeznania świadka S. R.

1.1.2g

Zeznania świadka P. T. (2)

1.1.2h

Zeznania świadka J. P.

1.1.3c

Zeznania świadka Z. J.

1.1.3d

Zeznania świadka A. W.

1.1.3e

Zeznania świadka R. B.

1.1.4a

Opinia sądowo – lekarska biegłych z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej i Toksykologii S. – Lekarskiej (...) w K.

Samo kwestionowanie przez stronę opinii biegłego nie jest wystarczające do uwzględnienia wniosku strony w zakresie powołania nowego biegłego. Strona składając przedmiotowy wniosek powinna wykazać, że opinia przyjęta przez sąd jest niejasna, niepełna, niespójna, błędna merytorycznie bądź też wykazać, że konkretne dokumenty mogłyby doprowadzić do zmiany wniosków biegłego. (Wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu - II Wydział Karny z dnia 10 grudnia 2014 r. II AKa 297/14).

Sąd w pełni podzielił wszystkie opinię, bowiem zostały sporządzone przez osoby posiadające odpowiednią wiedzę, kwalifikacje i doświadczenie. Sporządzone opinie są pełne i jasne, a zwarte w nich wnioski są logiczne i należycie uzasadnione. Formułują jasne odpowiedzi na pytania postawione w postanowieniach o dopuszczeniu tych dowodów. W ocenie Sądu, biegli wyczerpująco wyjaśnili, dlaczego uznali, że oskarżony nie zachował wymaganej ostrożności w czasie leczenia pacjentki. Z opinii jednoznacznie wynika, że postępowanie M. M. (1) było nieprawidłowe i niezgodne z aktualnie obowiązującymi standardami medycznymi. Biegli wprost odnoszą się do zaleceń obowiązujących na terenie całego kraju. W toku leczenia pokrzywdzonej oskarżony nie zastosował skali C.. Biegli w swych wnioskach pozostali konsekwentni również opiniując ustnie na rozprawie oraz w opiniach uzupełniających.

1.1.4b

Opinia sądowo – lekarska uzupełniająca biegłych z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej i Toksykologii S. – Lekarskiej (...) w K.

1.1.4c

Opinia ustna biegłego K. W.

1.1.4d

Opinia ustna biegłego S. N.

1.1.4e

Opinia sądowo –lekarska uzupełniająca biegłego J. C.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1a

Wyjaśnienia oskarżonego

są sprzeczne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z wnioskami płynącymi z specjalistycznych opinii wydanych przez biegłych powołanych przez Sąd.

Wyjaśniania oskarżonego stanowią jedynie przyjętą i chybioną linię obrony.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z przyjętą w orzecznictwie i w doktrynie wykładnią, lekarz - jako gwarant najwyższej dbałości oraz staranności o życie i zdrowie człowieka - jest zobowiązany do tego, by odwracać niebezpieczeństwo i zagrożenie dla tych dóbr, a nie do tego, by je nie zwiększać. Gwarant ma bowiem obowiązek wdrożyć wszystkie te działania, które w warunkach sytuacyjnych, w jakich działa, są według rekomendacji wynikających z aktualnego stanu wiedzy medycznej wymagane, jako dające szansę na wykluczenie, ograniczenie czy neutralizację niebezpieczeństwa „pierwotnego” - a nie tylko takie, które mogą do tego prowadzić w sposób pewny (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 września 2013 r., o sygn. WK 14/13, LEX 1375270).

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego przepis art. 160 § 2 k.k. chroni życie i zdrowie człowieka na etapie poprzedzającym naruszenie tych dóbr. Jest to przestępstwo skutkowe, do przyjęcia odpowiedzialności konieczne jest zatem zaistnienie skutku w postaci obiektywnie istniejącego potencjału niebezpieczeństwa utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Narażenie na to niebezpieczeństwo ma mieć charakter konkretny, ustawodawca wymaga, aby było to niebezpieczeństwo bezpośrednie. Bezpośredniość tę rozumieć należy bądź jako nieuchronne następstwo dalszego niebezpiecznego dla życia lub zdrowia rozwoju sytuacji, bądź jako wysokie prawdopodobieństwo jego wystąpienia.

Sprawcą przestępstwa z art. 157 § 1 i 3 k.k. jest ten, kto nieumyślnie powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia inny niż określony w art. 156 § 1 Kk, trwający dłużej niż 7 dni.

Zdaniem Sądu, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności wydanych w sprawie specjalistycznych opinii medycznych stwierdzić należy, że oskarżony dopuścił się błędu polegającego na że w sytuacji zastosowania unieruchomienia w opatrunku gipsowym lub ortezy kończyny dolnej lewej nie zastosował profilaktyki farmakologicznej z użyciem drobnocząsteczkowych heparyny lub fondaparynuksu przez cały czas unieruchomienia i dalej do chwili powrotu funkcji pompy mięśniowej w obrębie podudzia lewego. Ponadto nie rozpoznał zakrzepowego zapalenia żył głębokich podudzia lewego, co spowodowało wystąpienie zakrzepicy żył głębokich kończyny dolnej lewej. Niezastosowanie tej profilaktyki mogło narazić B. J. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, jednak do sytuacji takiej nie doszło, gdyż po rozpoznaniu zakrzepicy żył głębokich kończyny dolnej lewej wdrożono bezzwłocznie prawidłowe leczenie przeciwzakrzepowe, co uchroniło ją od negatywnych następstw.

Z. żył głębokich kończyny dolnej lewej B. J. spowodowała naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia inny niż określony w art. 156 § 1 kk, tj. wyczerpywała znamiona czynu z art. 157 § 1 kk.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Zgodnie z art. 66 § 1 kk Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, a okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzonego postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Przy ustalaniu stopnia społecznej szkodliwości czynu, Sąd kierował się kryteriami wskazanymi w § 2 art. 115 kk, a więc charakterem naruszonego dobra, rozmiarami wyrządzonej lub grożącej szkody, sposobem i okolicznościami popełnienia czynu, wagą naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postacią zamiaru i motywacją.

Wina oskarżonego oraz społeczna szkodliwość zarzucanego mu czynu nie są znaczne, zważywszy na stopień winy, rodzaj uchybień jakie można przypisać oskarżonemu jako lekarzowi, wyznaczających granice odpowiedzialności. Oskarżony nie był wcześniej karany (k.124) oraz prowadzi ustabilizowany tryb życia, a popełniony przez niego błąd lekarski miał charakter incydentalny.

Oskarżony wprawdzie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, aczkolwiek nie stanowi to przeszkody do zastosowania środka probacyjnego, do czego niezbędne jest ustalenie, że okoliczności popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu nie budzą wątpliwości (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27.11.2003 r., VKK 301/03, OSNKW 2004/1/9).

Sąd warunkowo umorzył postępowanie karne na okres 2 lat w stosunku do oskarżonego, uznając, że mimo warunkowego umorzenia postępowania karnego, będzie on przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa. W ocenie Sądu świadomość ewentualnego podjęcia postępowania karnego będzie działać na oskarżonego mobilizująco i dyscyplinująco, co spowoduje, że nie powróci on do przestępstwa. Można wyrazić przypuszczenie, że samo prowadzenie przeciwko oskarżonemu postępowania karnego i postawienie jego w stan oskarżenia w niniejszej sprawie było dla niego znaczną dolegliwością, która sprawi, że wykonując obowiązki lekarza będzie w przyszłości dokładał większej staranności.

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. M. (1)

II

I

obowiązek zapłaty kwoty 10.000 złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę na rzecz pokrzywdzonej B. J.;

Zdaniem Sądu kwota ta jest adekwatna do rozmiaru krzywdy doznanej przez pokrzywdzoną. Wysokość zadośćuczynienia znajduje uzasadnienie w stopniu zagrożenia zdrowia i życia, jakie swoim zachowaniem sprowadził oskarżony.

Konieczność zrekompensowania szkód wyrządzonych przestępstwem i związane z tym konsekwencje majątkowe mają nie tylko znaczenie szczególno – prewencyjne, ale mogą przyczynić się do kształtowania postawy poszanowania dla prawa w społeczeństwie.

Niemniej wskazać należy, że jeżeli zasądzona kwota nie usatysfakcjonuje pokrzywdzonej, powyższe orzeczenie nie stoi na przeszkodzie dochodzeniu niezaspokojonej części roszczenia w drodze postępowania cywilnego.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. M. (1)

III

I

pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych zapisanych pod poz. 98/19 księgi przechowywanych przedmiotów tut. Sądu

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

zasądzenie od oskarżonego M. M. (1) zwrot kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 3600 złotych na rzecz pokrzywdzonej B. J.

Z uwagi na fakt, iż pokrzywdzona występowała w charakterze oskarżycielki posiłkowej i korzystała z pomocy pełnomocnika Sąd zasądził od oskarżonego na jej rzecz kwotę 3600 zł tytułem zwrotu wydatków wynikających z zastępstwa procesowego. Sąd nie podzielił przy tym stanowiska, aby nakład pracy, obszerność materiału dowodowego oraz zawiłość sprawy uzasadniały zasądzenie na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwoty wskazanej we wniosku tj. 7200 zł. W ocenie Sądu materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie nie był obszerny, zawiera się w niepełnym 2 tomach akt, sprawa nie była skomplikowana, a nakład pracy pełnomocnika i jego aktywność w toku przewodu sądowego nie odbiegała od przeciętnej.

V

zasądzenie od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów sądowych, w tym kwotę 100 złotych tytułem opłaty (oskarżony pracuje)

1.1Podpis