Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1968/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3 – 8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1

M. G.

Pkt II wyroku

W okresie od 14 do 30 października 2017r. w miejscowości C. systematycznie, w krótkich odstępach czasu, dokonał kradzieży z maszyny leśnej (...) dwóch akumulatorów m-ki EURO z ciągnika m-ki C. akumulator m-ki E. oraz 120 litrów oleju napędowego, zestawu kluczy nasadowych w walizce oraz skrzynki z zestawem kluczy warsztatowych płaskich i oczkowych o łącznej wartości 1 490 złotych, stanowiących własność E. P..

Zeznania E. P. k. 64-67, wyjaśnienia M. G. k. 77-78, k. 20

M. G.

Pkt III wyroku

W okresie od 15 grudnia 2017r. do 2 stycznia 2018r. M. G. wraz z dwoma nieustalonymi mężczyznami udał się do niezamieszkałego budynku, znajdującego się w S., którego właścicielką była E. C., a następnie wyłamał drzwi wejściowe do budynku i dokonał kradzieży znajdujących się tam rzeczy, będących własnością E. C. o wartości 51 981 złotych oraz rzeczy, będących własnością R. K. o wartości 140 000 złotych.

Zeznania E. C. k. 2-5, k. 113-115, k.216-216v., zeznania G. K. k.24-26, k. 110-112, k. 237v.-238,zeznania R. S. (1) k. 315v., protokół oględzin miejsca włamania do budynku w S. wraz z dokumentacją fotograficzna k. 7-18, zestawienie skradzionych przedmiotów wraz z ich wyceną k. 27- 32, k.116-117, pokwitowanie zwrotu rzeczy przez G. K. k. 118-120., wyjaśnienia M. G. k. 77-78, wyjaśnienia P. G. (1) k. 55,

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1

P. G. (1)

Pkt I wyroku

Usiłowanie w dniu 12 stycznia 2018r. dokonania kradzieży z włamaniem rzeczy, znajdujących się w samochodzie R. B.

Zeznania R. B. k. 36-37, k. 238-238v., wyjaśnienia P. G. (1) k. 58-59, k. 214v.-215v., protokół oględzin miejsca zdarzenia k. 40 – 46, wyjaśnienia M. G. k. 77-78, k. 205v.- 207

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać L.p. odnoszącą się
do faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

Zeznania E. P. k. 64-67, wyjaśnienia M. G. k. 77-78, k. 20’

Zeznania E. C. k. 2-5, k. 113-115, k.216-216v., zeznania G. K. k.24-26, k. 110-112, k. 237v.-238,zeznania R. S. (1) k. 315v., protokół oględzin miejsca włamania do budynku w S. wraz z dokumentacją fotograficzna k. 7-18, zestawienie skradzionych przedmiotów wraz z ich wyceną k. 27- 32, k.116-117, pokwitowanie zwrotu rzeczy przez G. K. k. 118-120., wyjaśnienia M. G. k. 77-78, wyjaśnienia P. G. (1) k. 55,

Zeznania R. B. k. 36-37, k. 238-238v., wyjaśnienia P. G. (1) k. 58-59, k. 214v.-215v., protokół oględzin miejsca zdarzenia k. 40 – 46, wyjaśnienia M. G. k. 77-78, k. 205v.- 207

Dane o karalności P. G. (1) k. 275-276, dane o karalności M. G. k.282

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego P. G. (1), w których relacjonował okoliczności popełnienia zarzucanego mu czynu (pkt I wyroku). Oskarżony przyznał się do zniszczenia szyby w samochodzie R. B., wskazując na to, że czynu tego dopuścił się działając pod wpływem alkoholu, w sytuacji zaistnienia konfliktu z bratem M. G.. P. G. (1) w sposób kategoryczny i jednoznaczny zaprzeczył temu, aby chciał dokonać zaboru rzeczy, znajdujących się w samochodzie pokrzywdzonego. Tej treści wyjaśnienia pozostają w zgodzie nie tylko z wyjaśnieniami M. G., który potwierdził podawane przez brata okoliczności zdarzenia z dnia 12 stycznia 2018r., ale także z zeznaniami R. B.. Przede wszystkim pokrzywdzony zaprzeczył, aby spłoszył w dniu zdarzenia oskarżonych. Wprost podał, że wrócił do samochodu po ukończeniu pracy i dopiero po jakimś czasie zorientował się, że została w nim uszkodzona tylna szyba. Nie widział i nie słyszał oskarżonych. Kategorycznie i jednoznacznie zeznał również, że żadna z rzeczy, które znajdowały się w jego pojeździe nie została wówczas skradziona, zaś dokonane w dniu zdarzenia uszkodzenie szyby nie pozwoliłoby na kradzież żadnych przedmiotów z wnętrza jego pojazdu. Sąd uznał zeznania R. B. za prawdziwe. Jest on osobą obcą dla oskarżonych, jego relacja była konsekwentna, jasna i spójna, a nadto korespondowało z protokołem oględzin samochodu, załączoną dokumentacją fotograficzną.

Za wiarygodne Sąd uznał też wyjaśnienia M. G., złożone przez niego w postępowaniu przygotowawczym. Oskarżony przyznał się w nich do popełnienia czynów, polegających na dokonaniu kradzieży rzeczy E. P. (pkt II wyroku) oraz dokonaniu kradzieży z włamaniem rzeczy, stanowiących własność E. C. i R. K. (pkt III wyroku). Wyjaśnienia, dotyczące pierwszego z czynów, oskarżony potwierdził przed Sądem. Były one zatem konsekwentne, a nadto korespondowały z zeznaniami pokrzywdzonego E. P., w których wskazał okoliczności towarzyszące przestępstwu kradzieży, dokonanemu na jego szkodę, tj. skradzione rzeczy, wskazał czasokres popełnienia przestępstwa i jego miejsce.

M. G., w toku postępowania przed Sądem, nie podtrzymał swoich wyjaśnień w zakresie czynu popełnionego na szkodę E. C. i R. K. (pkt III wyroku). Sąd uznał, że wyjaśnienia złożone przez tego oskarżonego w postępowaniu jurysdykcyjnym zmierzały do uniknięcia przez niego odpowiedzialności karnej. Przede wszystkim podnieść należy, że jakkolwiek jego wyjaśniania z postępowania przygotowawczego nie były szczegółowe, w sposób szczegółowy nie odnosiły się do żadnego z przedstawionych mu zarzutów, jednakże nie sposób z tego faktu domniemywać, że zawierały nieprawdziwe oświadczenia M. G. co do sprawstwa w zakresie przestępstwa kradzieży z włamaniem, popełnionego na szkodę E. C. i R. K.. Tym bardziej, że oskarżony podtrzymał je w pozostałym zakresie w postępowaniu jurysdykcyjnym. W wyjaśnieniach złożonych w postepowaniu przygotowawczym oskarżony przyznał się do popełnienia czynu kradzieży z włamaniem na szkodę E. C. i R. K., równocześnie wskazał na datę tego zdarzenia, dokładny adres, gdzie doszło do zdarzenia, wskazał na osoby, z którymi dokonał kradzieży, jak również miejsce późniejszego przechowywania kradzionych rzeczy. (k.77-78v.). Wyjaśnienia tej treści znajdują potwierdzenie w zeznaniach funkcjonariusza R. S. (1), który przesłuchiwał M. G. w postępowaniu przygotowawczym. Świadek potwierdził, że w sposób wierny dokonał zaprotokołowania wyjaśnień złożonych wówczas przez oskarżonego, podał również powody, które stanowiły przyczynę nie dokonania szczegółowego rozpytania oskarżonego na okoliczności zarzucanych mu czynów. Tej treści zeznania Sąd uznał za wiarygodne. Istotnym jest także i to, że P. G. (1) w swoich wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym wskazywał również na to, że jest mu wiadomym, aby jego brat M. G. jeździł na teren nieruchomości do S. i dokonywał tam kradzieży z włamaniem do budynku (k. 58v.). Jakkolwiek przed Sądem P. G. (1) zaprzeczył takim okolicznościom, wskazując na to, że miał wcześniej złość do brata, jednakże oświadczenie to, w świetle jednoznacznych wyjaśnień z postępowania przygotowawczego, uznać należało za niewiarygodne.

Tak samo należało ocenić wyjaśnienia M. G. złożone w postępowaniu sądowym, w których wskazywał na to, że jedynie jeden raz był na terenie posesji w S., w charakterze kierowcy A. K.. Oskarżony wyjaśnił, że to A. K. udał się na penetrację budynku, sprawdzał jakie rzeczy znajdują się w środku, szykując się na to, aby jeszcze tego samego dnia dokonać ich kradzieży. (k.206). Podał, że nie interesował się takimi działaniami kolegi, udał się na miejsce zdarzenia jedynie na prośbę A. K., aby go podwieźć. Taka relacja jest całkowicie niewiarygodna, stoi w sprzeczności nie tylko z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności z wyjaśnieniami M. G. złożonymi w postępowaniu przygotowawczym, ale także jest sprzeczna z zasadami doświadczenia życiowego.

Jako prawdziwe Sąd ocenił zeznania pokrzywdzonych E. C. oraz zeznania świadka G. K.. Opisali oni okoliczności dokonanej kradzieży na terenie nieruchomości w S., szczegółowo wskazali na rzeczy, które zostały im skradzione, jak również rzeczy, które odzyskali, dokładnie wskazali na wartość tych rzeczy. Ich zeznania były kategoryczne, jasne i rzeczowe.

Jako wiarygodne Sąd uznał dowodu znajdujące się w aktach sprawy, zostały one sporządzone przez uprawnione podmioty, nie były kwestionowane przez żadną ze stron w toku postępowania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz
niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać L.p. odnoszącą się do faktu z pkt 1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

Zeznania M. M. k.50-51, zeznania R. S. (2) k. 103-105, zeznania A. K. k. 215v.-216.

Świadkowie ci nie wskazywali na istotne okoliczności, ich zeznania nie mogły zatem stanowić podstawy do czynienia w niemniejszej sprawie wiążących ustaleń faktycznych.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przy każdym czynie wskazać oskarżonego.

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt II i III wyroku

M. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

      Oskarżony M. G. swoimi zachowaniami podjętymi w okresie od 15 grudnia 2017r. do 2 stycznia 2018r., polegającymi na dokonywaniu zaboru rzeczy z niezamieszkałego budynku w S., o wartości 51 981 złotych, stanowiących własność E. C. oraz rzeczy o wartości 140 000 złotych, stanowiących własność R. K., który to zabór został poprzedzony pokonaniem przeszkody zabezpieczającej obiekt, tj. wyłamaniu drzwi wejściowych, dopuścił się czynu z art. 279 §1 k.k.

Sąd przyjął, że oskarżony dopuścił się tego przestępstwa, działając wspólnie i w porozumieniu z bliżej nieustalonymi osobami, na co wprost wskazywał w swoich wyjaśnieniach z dnia 13.01.2018r., którym Sąd przydał walor wiarygodności (k.77v.).

Oskarżony M. G. swoimi zachowaniami, podjętymi w okresie od 14 października 2017r. do 30 października 2017r. w C., polegającymi na dokonywaniu zaboru rzeczy o wartości 1 490 złotych, które stanowiły własność E. P., wyczerpał znamiona czynu z art. 278 § 1 k.k.

Oskarżony w przypadku tych dwóch czynów działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim, kierunkowym, przemyślanym. Chciał bowiem powiększyć swój stan posiadania, zabierając rzeczy, będące własnością pokrzywdzonych, a następnie postąpił z nimi jak właściciel, tj. zachował je dla siebie – co wskazywało, iż dział w celu ich przywłaszczenia.

Sąd uznał, że zachowania oskarżonego M. G. przypisane mu w pkt II oraz pkt III wyroku stanowiły realizację z góry powziętego zamiaru, tj. czyn ciągły z art. 12§ 1 k.k. Oskarżony w okresie objętym zarzutem aktu oskarżenia, dokonał kradzieży szeregu rzeczy, stanowiących własność pokrzywdzonych, tj. odpowiednio E. P. (pkt II wyroku) oraz E. C. i R. K. (pkt III wyroku), zachowania te podejmował w krótkich odstępach czasu. W takich warunkach nie sposób przyjąć, że każde takie zachowanie oskarżonego M. G. poprzedzał inny, osobny zamiar.

Oskarżony M. G. dokonał tych czynów nie mając zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia tego czynu, bądź pokierowania swoim postępowaniem. Jest osobą zdolną do zawinienia, działającą w normalnej sytuacji motywacyjnej, nie zachodziły jakiekolwiek przesłanki uniemożliwiające przypisanie mu winy.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania.

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania.

3.5.  Uniewinnienie

Pkt I wyroku

P. G. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia.

     Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie dostarczył podstaw do skazania P. G. (1) w zakresie zarzucanego mu czynu z art. 13§ 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k.

Jeszcze raz podnieść należy, że zarówno zeznania R. B., jak i wyjaśnienia złożone przez P. G. (1) i M. G. nie potwierdziły, aby oskarżeni ci działając wspólnie i w porozumieniu usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem do samochodu pokrzywdzonego. Przede wszystkim R. B. zeznał przed Sądem w sposób kategoryczny, że w dniu 12 stycznia 2018r., „nie spłoszył” oskarżonych. W ogólne nie widział ich na miejscu zdarzenia. Kiedy przyszedł na miejsce zdarzenia zauważył jedynie wybitą tylną szybę w swoim samochodzie. Z samochodu nie zginęły żadne rzeczy, co więcej pokrzywdzony jednoznacznie przed Sądem wskazał na to, że przez wybitą szybę nie było możliwości dokonania ich zaboru. R. B. wartość szkód powstałych, na skutek rozbicia szyby w swoim samochodzie wycenił na kwotę 180 złotych. W takich okolicznościach należało rozważyć zakwalifikowanie czynu zarzucanego P. G. (1), jako wykroczenie z art.. 124 §1 kw. Z uwagi na to, że pokrzywdzony w toku postępowania sądowego złożył oświadczenie, że nie żąda ścigania oskarżonego (k.240), należało uniewinnić go od popełnienia tego czynu. P. G. (1) w toku postępowania sądowego dokonał zapłaty na rzecz R. B. zapłaty kwoty 180 złotych za zniszczoną szybę samochodową.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt
z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

M. G.

Pkt II i III wyroku

Sąd przyjął, że stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżonego M. G. przestępstw jest znaczny. Za takim przyjęciem przemawia przede wszystkim wartość szkód, spowodowanych przestępstwem popełnionego na szkodę E. C. i R. K.. Oskarżony dopuścił się przypisanych mu czynów z zamiarem bezpośrednim, przemyślanym. Planował ich popełnienie, a potem realizował wolę jego kontynuacji. Dodatkowo czynu przypisanego mu w pkt III wyroku dopuścił się działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. Oskarżony był w przeszłości karany sądownie.

Sąd jako okoliczność łagodząca uznał przyznanie się M. G. do popełnienia czynu popełnionego na szkodę E. P..

Sąd połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności i orzekł wobec oskarżonego M. G., przy zastosowaniu przepisu art. 37 b k.k., kary łączne 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 2 lat ograniczenia wolności. Zdaniem Sądu, jakkolwiek oskarżony był w przeszłości karany sądownie, jednakże na kary o charakterze wolnościowym. Oskarżony jest sprawcą młodym, o nieukształtowanej jeszcze osobowości, dlatego też w ocenie Sądu wymierzona kara nie powinna prowadzić do długotrwałego izolowania go od społeczeństwa. Przy czym niewątpliwie ze względu na wcześniejszą karalność oraz okoliczności popełnienia przestępstw kara musiała być surowa. Otóż w ocenie sądu taką właśnie karą będzie tzw. kara sekwencyjna (mieszana), która z jednej strony jest realną dolegliwością wynikającą z pozbawienia wolności, z drugiej zaś daje szansę na resocjalizację oskarżonego w drodze odbywania długoterminowej kary ograniczenia wolności. Ta kara spowoduje, że oskarżony po krótkotrwałej izolacji powinien swoją postawą przy odbywaniu kary ograniczenia wolności wykazać, że zrozumiał błędy swojego wcześniejszego postępowania oraz że nie powróci na drogę przestępstwa. Równocześnie podnieść należy, że uchylanie się od wykonywania kary ograniczenia wolności wiąże się z orzeczeniem zastępczej kary pozbawienia wolności.

Reasumując, sąd uznał, iż kary cząstkowe, jak i kara łączna w takim wymiarze spełnią przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przede wszystkim realnie wykonywana krótkoterminowa kara pozbawienia wolności, a następnie kara ograniczenia wolności będzie sygnałem, iż popełnianie kradzieży, choćby drobnych, spotka się stanowczą reakcją organów państwa.

M. G.

Pkt IV wyroku

Z powodu wyrządzenia popełnionymi przestępstwami szkód w mieniu pokrzywdzonych E. P., E. C. i R. K., Sąd orzekł wobec oskarżonego środki kompensacyjne z art. 46 § 1 kk na ich rzecz.

Sąd w przypadku E. C., ustalił wysokość orzeczonego na jej rzecz obowiązku naprawienia szkody w oparciu o przedłożony przez nią wykaz skradzionych rzeczy oraz ich wycenę, uwzględniając przy tym rzeczy, na które wskazywała w swoich zeznaniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym na k.114, że zostały przez nią odzyskane, a więc drzwi szklane (poz. 18 na wykazie k. 116), zlewozmywaki ze stali kwasoodpornej (k.116v. ostatnia pozycja) oraz szafkę łazienkową (k.117).

Z kolei wysokość kwoty orzeczonej tytułem obowiązku naprawienia szkody na rzecz R. K., Sąd ustalił w oparciu o zeznania złożone w toku postępowania przez jego ojca G. K., w których konsekwentnie wskazywał na to, że na szkodę syna skradziono rzeczy o łącznej wartości 160 000 złotych, odzyskano zaś rzeczy o wartości 20 000 złotych, co stanowi kwotę 140 000 złotych (k.237v.)

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

6. Omówienie innych zagadnień

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę.

7.  KOszty procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

Pkt VIII wyroku

Z uwagi na uniewinnienie, należało zwolnić P. G. (1) z ponoszenia kosztów sadowych na rzecz Skarbu Państwa. Sąd zwolnił także od ponoszenia kosztów sadowych M. G., mając na uwadze jego sytuację materialną.

6.  Podpis