Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 253/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k.
albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.

R. S.

czyn opisany w części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  prowadzenie przez L. S. (1) działalności gospodarczej pod firmą (...) i bycie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych

2.  odpowiedzialność R. S. - syna L. S. (2) za pobieranie i wpłacanie podatku dochodowego od osób fizycznych

3.  niewpłacanie przez R. S. w okresie od 20.02.2018 roku do 20.08.2018 roku w ustawowych terminach na rachunek Urzędu Skarbowego w G. pobranego podatku dochodowego od wynagrodzeń pracowników za miesiące: 01-07/2018 roku, w łącznej kwocie 50.553.00 zł, w związku z czym spowodowanie uszczuplenia Skarbu Państwa w podatku dochodowym od osób fizycznych w wyżej wymienionej kwocie, przy czym kwota uszczuplonego podatku jest małej wartości

wyjaśnienia oskarżonego

informacja z (...)

wyjaśnienia oskarżonego

informacja o osobie odpowiedzialnej za pobieranie i wpłacanie podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT-4r)

wyjaśnienia oskarżonego

karta kontowa z D. Rachunkowości (...)
Skarbowego w G.

deklaracja PIT-4R za 2018 rok

(00:07:48-00:14:18 na k. 52-53)

k. 15

(00:07:48-00:14:18 na k. 52-53)

k. 14

(00:07:48-00:14:18 na k. 52-53)

k. 24-25

k. 38-39v

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1, 1.1.2, 1.1.3

1.1.1

1.1.2

1.1.3

1.1.3

wyjaśnienia oskarżonego

informacja z (...)

informacja o osobie odpowiedzialnej za pobieranie i wpłacanie podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT-4r)

karta kontowa z D. Rachunkowości (...)
Skarbowego w G.

deklaracja PIT-4R za 2018 rok

W ocenie Sądu przyznanie się do winy R. S. nie budzi wątpliwości. Sąd jego wyjaśnienia, w których potwierdził okoliczności wskazane w przedstawionym mu zarzucie uznał za wiarygodne. Były one spójne, logiczne i korespondowały z dokumentami zgromadzonymi w aktach sprawy. Oskarżony podniósł, że padł ofiarą lichwiarstwa i z tego powodu zaczęły się kłopoty finansowe w firmie jego ojca. Pieniądze, z których miał płacić podatki musiał dać innym osób. W wyjaśnieniach oskarżonego brak jest elementów świadczących o konfabulacji czy próbie manipulowania faktami.

Brak wątpliwości co do autentyczności, nie była kwestionowana przez strony

Brak wątpliwości co do autentyczności, nie była kwestionowana przez strony

Brak wątpliwości co do autentyczności, nie była kwestionowana przez strony

Brak wątpliwości co do autentyczności, nie była kwestionowana przez strony

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

1

R. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ojciec oskarżonego – L. S. (1) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) i jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. W w/w firmie osobą odpowiedzialną za pobieranie i wpłacanie podatku dochodowego od osób fizycznych jest jednak R. S.. Fakt ten wynika jednoznacznie z wyjaśnień oskarżonego, jak i pisemnego oświadczenia złożonego przez L. S. (1).

Zgodnie z art. 77 § 1 kks, płatnik lub inkasent, który pobranego podatku nie wpłaca w terminie na rzecz właściwego organu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie, § 2 w/w przepisu stanowi zaś, że jeżeli kwota niewpłaconego podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

Art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje płatnikom przekazywać kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania. (Dz.U.2019.1387 t.j. z dnia 2019.07.25). Wbrew temu obowiązkowi, R. S. w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, tj. w okresie od 20.02.2018 roku do 20.08.2018 roku, nie wpłacał w ustawowych terminach na rachunek Urzędu Skarbowego w G. pobranego podatku dochodowego od wynagrodzeń pracowników za miesiące: 01-07/2018 roku, w łącznej kwocie 50.553.00 zł. Spowodowało to uszczuplenie Skarbu Państwa w podatku dochodowym od osób fizycznych w wyżej wymienionej kwocie, przy czym kwota uszczuplonego podatku jest małej wartości.

Zgodnie z art. 6 § 2 kks, dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru lub z wykorzystaniem takiej samej sposobności, uważa się za jeden czyn zabroniony; w zakresie czynów zabronionych polegających na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej za krótki odstęp czasu uważa się okres do 6 miesięcy. Przepis art. 9 § 3 kks stanowi, iż za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe odpowiada, jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Bezsprzecznie oskarżony R. S. był zobowiązany do wykonywania wskazanego wyżej obowiązku. Nadto dopuścił się go w warunkach czynu ciągłego.

Oskarżony w toku postępowania podnosił, że padł ofiarą lichwiarstwa. Pieniądze, z których miał płacić podatki musiał dać innej osobie. Podkreślić należy, że bez znaczenia dla odpowiedzialności karnej płatnika jest jednak to, czy posiada on środki finansowe na odprowadzenie pobranego podatku dochodowego na bieżącą produkcję, wypłatę wynagrodzenia dla pracowników czy też spłatę zobowiązań wobec kontrahentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2002 r., IV KKN 427/98 LEX, nr 56067).

Oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Sąd nie dopatrzył się okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu oskarżonego.

3.2. Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

R. S.

1

Określając wymiar kary grzywny Sąd kierował się zasadą, iż wykładnikiem surowości kary grzywny jest ilość, a nie wysokość stawek dziennych tej kary (wyrok SN z 16.04.2015 r., V KK 407/14, LEX nr 1683375). Sąd podziela przedstawiony w powołanym orzeczeniu pogląd, iż określenie przez sąd wysokości stawki dziennej grzywny nie jest czynnością mającą na celu realizowanie bezpośrednio funkcji penalnej, lecz zmierza do ustalenia realnej dolegliwości fiskalnej tej kary dla indywidualnego sprawcy, zgodnie z dyrektywami zawartymi w art. 23 § 3 k.k.

Sąd orzekł wobec oskarżonego karę 30 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 100 zł. Sąd miał przy tym na uwadze treść art. 13 § 1 kks, a w szczególności rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego, a należy podkreślić, iż Kodeks karny skarbowy zalicza tę kategorię zachowań do grupy czynów karnoskarbowych o wysokiej szkodliwości, kwotę uszczuplonego podatku – 50.553 zł, jego motywację, a także znaczny stopień winy oskarżonego. Oskarżony jest osobą dorosłą, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mógł w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem. Jako okoliczność obciążającą Sad potraktował uprzednią karalność oskarżonego.

Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie także sytuację majątkową oskarżonego. R. S. ma stałą pracę i osiąga z niej dochód w wysokości 3000 zł. W ocenie Sądu zrealizowanie grzywny w pełni mieści się w jego możliwościach majątkowych.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

W ocenie Sądu w stosunku do oskarżonego R. S. nie było podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia kary. Oskarżony był w pełni poczytalny w momencie popełniania czynu. Do dnia wydania wyroku nie naprawił nawet w części szkody wyrządzonej przestępstwem skarbowym. Nie uzgodnił również kwestii jej naprawienia. Natomiast biorąc pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu, stopień winy sprawcy, jak i jego postawę zarówno w czasie jak i już po popełnieniu przestępstwa, nie można uznać, iż nawet najniższa kara przewidziana za przypisane mu przestępstwo skarbowe byłaby niewspółmiernie surowa.

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Sąd na podstawie art. 113 § 1 kks w zw. z art. 627 kpk zasądził od oskarżonego R. S. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie kwotę 300 złotych tytułem opłaty oraz kwotę 70 złotych tytułem zwrotu wydatków. Oskarżony pracuje i ma stały dochód, w związku z czym jest w stanie ponieść koszty niniejszego postępowania.

8. PODPIS