Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II 1 C 12/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, II Wydział Cywilny – Sekcja Egzekucyjna

w składzie następującym:

Przewodniczący : Sędzia Sądu Rejonowego Anna Braczkowska

Protokolant : asystent sędziego Monika Paczyńska

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2020 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa S. K.

przeciwko R. Ł.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od S. K. na rzecz R. Ł. kwotę 3.617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygnatura akt II 1 C 12/19

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 12 lutego 2019 roku (data nadania w UP), skierowanym przeciwko R. Ł., powód S. K. wniósł o pozbawienie w całości wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie, VIII Wydział Gospodarczy z dnia 11 maja 2015 roku w sprawie VIII GNc 2180/15, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. Powód wniósł również o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chrzanowie M. M. w sprawie Km 1750/16 do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w przedmiotowej sprawie. Powód, reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego w osobie adwokata wniósł również o zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie w dniu 16 listopada 2018 roku wydał wyrok w sprawie z powództwa R. Ł. przeciwko M. T. i B. K., w którym oddalił powództwo o zapłatę. Sąd wydając w/w wyrok uwzględnił zarzuty wspólne wszystkim dłużnikom solidarnym (wspólnikom spółki cywilnej (...).C. z siedzibą w W.), to jest: fakt niewykonania przez R. Ł. obowiązków szczegółowo określnych w umowie o współpracy pomiędzy podmiotami gospodarczymi, nie realizowanie miesięcznych planów sprzedażowych, nie pozyskanie żadnego klienta i nie zawarcie żadnej umowy kredytowej w trakcie trwania umowy o współpracy. Jak podniesiono w pozwie, z uwagi na opacie wyroku oddalającego powództwo względem współdłużników solidarnych na powyższej wymienionych zarzutach wspólnych wszystkim współdłużnikom, na podstawie art. 375 § 2 k.c. powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności winno zostać uznane za zasadne ( pozew k. 4-7, pełnomocnictwo k. 8).

Postanowieniem z dnia 1 marca 2019 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, II Wydział Cywilny – Sekcja Egzekucyjna zabezpieczył powództwo poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chrzanowie M. M. w sprawie Km 1750/16 do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie ( postanowienie k. 12).

W odpowiedzi na pozew z dnia 27 marca 2019 roku pozwany R. Ł., reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego w osobie radcy prawnego E. O., wniósł o oddalenie powództwa w całości jako nieudowodnionego i niezasadnego, zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. W odpowiedzi na pozew podniesiono zarzuty: braku zdolności sądowej pozwanego, braku skutecznego doręczenia mu odpisu pozwu, braku prawidłowego umocowania, braku możliwości powołania się na podniesione zarzuty oraz braku udowodnienia roszczenia ( odpowiedź na pozew k. 21-24, pełnomocnictwo k. 44).

W kolejnej odpowiedzi na pozew z dnia 27 marca 2019 roku pozwany R. Ł., reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego w osobie radcy prawnego M. D., wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. W odpowiedzi na pozew podniesiono, że powód w żadnej mierze nie wykazał, że wyrok Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 16 listopada 2018 roku został przez Sąd oparty na podstawie szczególnej kategorii zarzutów wspólnych wszystkich dłużnikom solidarnym o charakterze materialnoprawnym, które mają moc zwolnienia z długu. Jednocześnie w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podniesiono, że powyżej opisane orzeczenie zostało wydane przez Sąd z uwagi na motywy o charakterze natury formalnej dotyczące niesprostania przez R. Ł. obowiązkowi dowodzenia faktów, z których wywodzi on korzystane dla siebie skutki prawne ( odpowiedź na pozew k. 33-38, pełnomocnictwo k. 39).

W piśmie procesowym z dnia 25 kwietnia 2019 roku r.pr. E. O. zawiadomiła tutejszy Sąd o wypowiedzeniu pełnomocnictwa udzielonego jej przez pozwanego ( pismo procesowe k. 56-57).

Do zamknięcia rozprawy strony pozostały na dotychczasowych stanowiskach w sprawie ( protokół elektroniczny rozprawy z dnia 14 stycznia 2020 roku k. 98-99).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód S. K. wraz z B. K. i M. T. prowadzili wspólnie Spółkę Cywilną (...) S.C. w ramach której współpracowali z R. Ł. ( okoliczność bezsporna).

W dniu 11 maja 2015 roku Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie, VIII Wydział Gospodarczy wydał w sprawie VIII GNc 2180/15 nakaz zapłaty, w którym nakazał powodowi, M. T. oraz B. K. zapłatę solidarnie na rzecz R. Ł. kwoty 31.974,00 zł wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi oraz kosztami postępowania sądowego ( tytuł wykonawczy w aktach egzekucyjnych oraz nakaz zapłaty w załączonych aktach VIII GC 4767/15).

Od powyższego nakazu zapłaty skutecznie sprzeciw został złożony przez pozwanych M. T. i B. K. ( okoliczność bezsporna).

Sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty złożony przez powoda wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia nie zostały uwzględnione przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, który postanowieniem z dnia 4 maja 2017 roku wydanym w sprawie VIII GC 4767/15 nie uwzględnił wniosku powoda o przywrócenie mu terminu do złożenia sprzeciwu od spornego nakazu zapłaty oraz sprzeciw ten odrzucił. Zażalenie S. K. na powyższe postanowienie zostało oddalone postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy z dnia 13 grudnia 2017 roku wydanym w sprawie XXIII Gz 1484/17 ( kopia postanowienia z dnia 4 maja 2017 roku k. 26-27, kopia postanowienia z dnia 13 grudnia 2017 roku k. 28-31, okoliczność bezsporna).

W dniu 16 listopada 2018 roku Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie, VIII Wydział Cywilny wydał w sprawie VIII GC 4767/15 wyroku oddalający powództwo R. Ł. skierowane przeciwko B. K. i M. T.. Uzasadnienie wyroku w przedmiotowej sprawie nie zostało sporządzone. Sąd podając zasadnicze motywy rozstrzygnięcia wyroku zapadłego w sprawie w trakcie jego publikacji - nie rejestrował tej czynności za pomocą systemu audio ani video ( okoliczności bezsporne).

W dniu 2 maja 2016 roku wierzyciel - R. Ł., złożył wniosek egzekucyjny dotyczący obowiązku powoda S. K. stwierdzonego tytułem wykonawczym w postaci nakazu zapłaty Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 11 maja 2015 roku w sprawie VIII GNc 2180/15 do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chrzanowie M. M.. Sprawa egzekucyjna zawisła za sygnatura akt Km 1750/16. W jej toku nas rzecz wierzyciela została wyegzekwowana w dniu 10 czerwca 2016 roku kwota 179 złotych. Do chwili obecnej postępowanie egzekucyjne w przedmiotowej sprawie nie zostało zakończone ( wniosek egzekucyjny, tytuł wykonawczy, karta rozliczeniowa - w załączonych aktach egzekucyjnych Km 1750/16).

Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2020 roku wydanym w toku rozprawy Sąd oddalił wnioski dowodowe: o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron, o przeprowadzenie dowodu z uzasadnienia wyroku w sprawie VIII GC 4767/15 wydanego w dniu 16 listopada 2018 roku – wobec jego niesporządzenia.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Przedmiotowe powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie jako niezasadne i nie – co najważniejsze – nieudowodnione.

Powód powołał się w treści złożonego przez niego pozwu na treść art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. wskazując, że zdarzeniem faktycznym, na które – w jego ocenie – warunkowało konieczność pozbawienia spornego tytułu wykonawczego wykonalności było wydanie przez Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie, VIII Wydział Gospodarczy wyroku z dnia 16 listopada 218 roku w sprawie VIII GC 767/15 oddalającego powództwo R. Ł. skierowane w stosunku do B. K. i M. T. (współdłużników solidarnych).

Powód powołał się przy tym również na treść art. 375 § 2 k.c. z którego wynika, że wyrok zapadły na korzyść jednego z dłużników solidarnych zwalnia współdłużników, jeżeli uwzględnia zarzuty, które są im wszystkim wspólne.

Przyjąć jednak należało, że powód nie sprostał ciążącemu na nim obowiązkowi dowodowemu, gdyż nie złożył on żadnego (zasadnego) wniosku dowodowego na okoliczność wykazania tego, co legło u podstaw wydania przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie wyroku w sprawie VIII GC 4767/15 z dnia 16 listopada 2018 roku. Wniosek o przeprowadzenie dowodu z uzasadnienia tegoż wyroku został przez Sąd oddalony - wobec jego niesporządzenia. Jak wynika z analizy akt sprawy VIII GC 4767/15, również posiedzenie Sądu, na którym doszło do ogłoszenia w/w wyroku nie podlegało rejestracji za pomocą sprzętu rejestrującego obraz lub dźwięk, więc nie było możliwe również i w ten sposób ustalenie, co legło (jakie motywy, przesłanki, uwzględnienie jakich zarzutów i wniosków dowodowych, zgłoszonych przez którą ze stron postępowania) u podstaw decyzji merytorycznej Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie zawartej w wyroku z dnia 16 listopada 2018 roku. W ocenie Sądu meriti, przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron na okoliczność motywów rozstrzygnięcia Sądu w sprawie VIII GC 4767/15 (co wydaje się wynikać z treści głosów końcowych pełnomocników stron postępowania, że miały one zamiar właśnie w ten sposób osiągnąć), w tym zwłaszcza w zakresie przesłuchania jako strony powoda, który stroną tamtego postępowania nie był, uznać należało za niedopuszczalne.

Co więcej, co należy podkreślić z całą stanowczością, w ocenie tutejszego Sądu Rejonowego tezy dowodowe sformułowane przecież przez profesjonalnych pełnomocników obu stron postępowania nie zawierały w swojej treści okoliczności stanowiących o motywach rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie w sprawie VIII GC 4767/15, a o tożsamości zarzutów zgłoszonych w toku postępowania w sprawie VIII GC 4767/15 z zarzutami przysługującymi obecnie powodowi. Co więcej, co również należy wyraźnie podkreślić (odwołując się do tezy dowodowej sformułowanej przez pełnomocnika strony pozwanej dla przeprowadzenia dowodu z przesłuchania stron k. 33), sam fakt zgłoszenia określonego zarzutu w toku postępowania rozpoznawczego przed Sądem nie oznacza automatycznie, że ten właśnie zarzut stanowił podstawę rozstrzygnięcia merytorycznego Sądu w danej sprawie. Wiedza taka może wynikać jedynie z uzasadnienia wyroku Sądu sporządzonego na piśmie lub z ustnych motywów rozstrzygnięcia Sądu podawanych w trakcie publikacji wyroku. Obecnie zweryfikowanie tych okoliczności w sprawie VIII GC 4767/15 nie jest możliwe. Z powyższych przyczyn wniosek dowodowy zgłoszony przez pełnomocników procesowych obu stron postępowania podlegał oddaleniu, jako niezasadny. Co do pozostałych okoliczności wskazanych w tezie dowodowej sformułowanej przez pełnomocnika na potrzeby przeprowadzenia dowodu z przesłuchania stron, okoliczności te zostały uznane przez tutejszy sąd za okoliczności w znacznej mierze bezsporne pomiędzy stronami postępowania (patrz stan faktyczny opisany powyżej), w pozostałej zaś części – dotyczyły okoliczności, które pozostawały bez znaczenia dla merytorycznego rozstrzygnięcia przez Sąd w sprawie o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności opartej o treść art. 840 k.p.c.

Odnosząc się do podnoszonego przez pełnomocnika strony pozwanej zarzutu, że w sprawie może zaistnieć nieważność postępowania z uwagi na naruszenie praw pozwanego - wskutek przesłania mu wezwania do stawiennictwa obowiązkowego na terminie rozprawy na nieprawidłowy adres, wskazać należy, że zarzut ten nie jest zasadny. Jak bowiem wynikało ze stanowiska zajętego przez pełnomocnika pozwanego w toku rozprawy, pozwany o jej terminie posiadał pełną wiedzę oraz był w jej trakcie reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego. Co więcej, wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron został przez Sąd oddalony, podobnie jak i powództwa wniesione w przedmiotowej sprawie. W tym miejscu również zaznaczyć należy, że decyzje w przedmiocie wyznaczenia terminu rozprawy, wezwania powoda i pozwanego na jej termin do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania Sąd podejmował przed załączeniem do akt przedmiotowej sprawy akt VIII GC 4767/15, w tym - nie posiadając wiedzy i tym, że w sprawie tej Sąd nie sporządził pisemnego uzasadnienia zapadłego w niej wyroku – na którego sporządzenie pełnomocnik powoda wyraźnie powoływał się w treści pozwu. W chwili uzyskania takiej wiedzy przez Sąd, z powyżej opisanych szczegółowo przesłanek, wniosek ten podlegać musiał oddaleniu, jako niezasadny.

Za niezasadne Sąd uznał zgłoszone przez pozwanego zarzuty:

- dotyczące doręczenia mu odpisu pozwu nie nieprawidłowy adres - gdyż terminowo i prawidłowo podjął on obronę przed żądaniami pozwu zgłoszonymi w sprawie,

- dotyczące nieprawidłowe oznaczenia osoby/podmiotu pozwanego, gdyż osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą jest i tak pozywana jako osoba fizyczna oznaczona z imienia i nazwiska (tym samym osoba, która udzieliła prawidłowego pełnomocnictwa procesowego do działania w jej imieniu).

Finalnie wskazać można również i na tę okoliczność, że prowadzenie postępowania dowodowego na okoliczność tożsamości zarzutów, na których został oparty wyrok zapadły w sprawie VIII GC 4767/15 z zarzutami służącymi obecnie powodowi – Sąd uznał za niezasadne, wobec braku możliwości ustalenia podstaw merytorycznej decyzji Sądu w w/w sprawie.

Mając na uwadze kwotę 179 złotych wyegzekwowaną w toku postępowania Km 1750/16 - w tym zakresie powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności zostało również uznane za niezasadne, wobec odpadnięcia możliwości przymusowego wyegzekwowania roszczenia objętego tytułem wykonawczym w tym zakresie.

Orzeczenie o kosztach postępowania Sąd oparł na treści art. 98 § 1 i § 2 k.p.c. Powód przegrał w przedmiotowej sprawie w całości winien więc zwrócić stronie pozwanej poniesione przez nią koszty postępowania, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika profesjonalnego pozwanego (jeden pełnomocnik) w sprawie w stawce minimalnej – 3.600 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa -17 zł.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom powoda (bez pouczenia) – 2x.