Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 czerwca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2020 r. w Piszu

sprawy z powództwa (...) Sp. z.o.o. w „likwidacji" w P. i H. B.

przeciwko Bankowi (...) S.A. z siedzibą w G.

o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym

o r z e k a :

I.  Powództwo oddala.

II.  Odstępuje od obciążania powodów (...) Sp. z.o.o. w „likwidacji" w P. i H. B. kosztami procesu na rzecz pozwanego Banku (...) S.A. z siedzibą w G..

III.  Odstępuje od obciążania powodów (...) Sp. z.o.o. w „likwidacji" w P. i H. B. opłatą od pozwu, od uiszczenia której zostali zwolnieni.

Sygn. akt I C 904/18

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2018 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością „w likwidacji” w P. oraz H. B. wystąpili z powództwem przeciwko Bankowi (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w G. o uzgodnienie treści księgi wieczystej o numerze (...), prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Piszu, poprzez wykreślenie w dziale IV tejże księgi wieczystej wpisu hipoteki umownej zwykłej w kwocie 82 733,52 CHF, wskazując, iż doszło do przedawnienia roszczenia pozwanego Banku (...) wobec Spółki (...), co spowodowało wygaśnięcie hipoteki.

Pozwany Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz od powodów solidarnie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. W uzasadnieniu podniósł zarzut braku legitymacji procesowej czynnej po stronie powoda (...) Sp. z o.o. w likwidacji. Zaprzeczył ponadto, aby wierzytelność zabezpieczona przedmiotową hipoteką wygasła, w szczególności wskutek przedawnienia. Pozwany wskazał, że wobec przeniesienia przez Spółkę (...) na H. B. prawa własności nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta (...), H. B. stała się dłużnikiem rzeczowym pozwanego i pozwany dysponuje wydanym przeciwko niej tytułem wykonawczym, który nie został pozbawiony wykonalności. Pozwany dodał, że ewentualne przedawnienie roszczeń Banku wobec dłużnika osobistego nie narusza uprawnienia wierzyciela hipotecznego do uzyskania zaspokojenia z obciążonej nieruchomości, co wynika wprost z art. 77 ustawy o księgach wieczystych i hipotece. Hipoteka chroni wierzyciela przed negatywnymi skutkami przedawnienia wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, a przedawnienie wierzytelności zabezpieczonej pociąga za sobą tylko skutki w sferze obligacyjnej.

W piśmie procesowym z 2 października 2020r. pozwany Bank (...) S.A. wskazał, iż w dniu 4 listopada 2016r. (data wpisu wydzielenia w KRS banku przejmującego (...) Bank S.A.), (...) Bank S.A. wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki Banku (...) określone w planie podziału (art. 529 § 1 pkt. 4 w zw. z art. 531 § 1 k.s.h.), w tym również w prawa i obowiązki wynikające z umowy kredytu zabezpieczonej sporną hipoteką. Pozwany wskazał, iż następstwo prawne ma charakter sukcesji uniwersalnej, a wpis nowego wierzyciela w księdze wieczystej ma charakter deklaratoryjny. Aktualnie w księdze wieczystej (...), jako wierzyciel hipoteczny ujawniony jest poprzednik prawny (...) Bank S.A., czyli pozwany Bank (...) S.A. Do wspomnianego pisma procesowego z 2 października 2020r. pozwany załączył plan podziału oraz kopię Monitora Sądowego i Gospodarczego z 28 października 2016 roku.

Sąd ustalił, co następuje:

Na mocy umowy kredytu nr (...)zawartej 11 marca 2002 roku, Bank (...) S.A. (będący następcą prawnym Banku (...) S.A.) udzielił (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. kredytu obrotowego w formie linii kredytowej w walutach wymienialnych. Na zabezpieczenie spłaty ww. kredytu została ustanowiona hipoteka umowna zwykła w wysokości 82 733,52 CHF na nieruchomości, dla której w Sądzie Rejonowym w Piszu prowadzona jest księga wieczysta o numerze (...). Wpis hipoteki nastąpił 19 marca 2002 roku.

Wobec braku spłaty zadłużenia, w dniu 30 lipca 2004 roku Bank (...) S.A. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny o numerze (...), któremu postanowieniem z dnia 29 października 2004 roku nadana została klauzula wykonalności. Na podstawie wymienionego wyżej tytułu wykonawczego, na wniosek Banku (...) S.A. wszczęte zostało przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Piszu W. M. postępowanie egzekucyjne pod sygn. akt (...), w toku którego zlicytowana została stanowiąca własność spółki (...) nieruchomość położona w T., a następnie postępowanie te, wobec niedokonania przez wierzyciela czynności koniecznych do prowadzenia postępowania egzekucyjnego, postanowieniem z 1 października 2009 roku zostało umorzone.

W dniu 4 listopada 2016 roku nastąpił podział Banku (...) S.A. poprzez przeniesienie na (...) Bank S.A. w W. części majątku szczegółowo określonego w Planie Podziału z 29 kwietnia 2016 roku. W ramach powyższego, (...) Bank S.A. w W. przejął wydzieloną część (...) Banku (...) S.A., w skład której wchodziła również wierzytelność przysługująca względem (...) z tytułu umowy kredytu zawartej 11 marca 2002 roku.

W 2018 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością „w likwidacji” wytoczyła przed Sądem Okręgowym w Olsztynie powództwo przeciwko Bankowi (...) S.A. w G. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego z 30 lipca 2004 roku zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Szczytnie wydanym 29 października 2004 roku w sprawie I Co 483/04. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt V GC 288/18. W toku procesu do udziału w sprawie w charakterze pozwanego wezwany został (...) Bank S.A. w W..

Wyrokiem z 14 czerwca 2019 roku wydanym w sprawie V GC 288/18, Sąd Okręgowy w Olsztynie:

1.  na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. pozbawił w całości wykonalności tytuł wykonawczy w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego z 30 lipca 2004 roku, wystawionego przez Bank (...) S.A. przeciwko dłużnikowi (...) Sp. z o.o. w P., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Piszu z 29 października 2004 roku w sprawie I Co 483/04,

2.  oddalił powództwo w stosunku do pozwanego (...) Bank S.A. w W., przy czym wyrok w stosunku do tego pozwanego ma charakter wyroku zaocznego.

U podstaw rozstrzygnięcia wskazanego w pkt 1. legło ustalenie, że wobec zmiany wierzyciela w wyniku przeniesienia wierzytelności, Bank (...) S.A. nie jest już podmiotem uprawnionym do prowadzenia egzekucji przeciwko (...) Sp. z o.o. w likwidacji w P. z tytułu umowy kredytu nr (...)zawartej 11 marca 2002 roku. Przeniesienie wierzytelności objętej tytułem wykonawczym jest bowiem równoznaczne z wygaśnięciem zobowiązania w rozumieniu przepisu art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. pomiędzy wierzycielem, który dokonał zbycia, a dłużnikiem, co uprawnia dłużnika do wystąpienia z powództwem przeciwegzekucyjnym. Na marginesie Sąd Okręgowy wskazał, że stosownie do treści art. 118 k.c., biorąc pod uwagę fakt, że egzekucja prowadzona na podstawie tego tytułu wykonawczego została umorzona w 2009 roku, zaś pozwany Bank (...) S.A. nie wykazał, że po tym czasie doszło do przerwania 3-letniego biegu przedawnienia, to powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności względem Banku (...) S.A. zostałoby uwzględnione również z powodu przedawnienia roszczenia.

Natomiast w stosunku do (...) Bank S.A. w W. powództwo zostało oddalone wobec faktu, iż Bank ten nie jest wierzycielem uwidocznionym w tytule wykonawczym. Na rzecz nabywcy wierzytelności nie została nadana klauzula wykonalności.

(okoliczności bezsporne, dowód: kopia bankowego tytułu egzekucyjnego k. 81; wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z 14.06.2019r. w sprawie V GC 288/18 wraz z pisemnym uzasadnieniem k. 70-72v)

Na podstawie umowy sprzedaży z 26 sierpnia 2004 roku, prawo użytkowania wieczystego nieruchomości opisanej w księdze wieczystej (...) i prawo własności posadowionego na tej nieruchomości budynku nabyła H. B., stając się dłużnikiem rzeczowym w stosunku do Banku (...) S.A.

Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym wydanym 3 marca 2014 roku w sprawie I Nc 28/14 Sąd Okręgowy w Olsztynie nakazał pozwanej H. B. aby zapłaciła na rzecz powoda Banku (...) S.A. kwotę 82 733,52 CHF wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania, z tym zastrzeżeniem, że pozwana ma prawo powoływać się w toku egzekucji na ograniczenie jej odpowiedzialności do nieruchomości, dla której prowadzona jest w Sądzie Rejonowym w Piszu księga wieczysta nr (...). Zarzuty od powyższego nakazu zapłaty wniosła pozwana H. B..

Wyrokiem wydanym 29 maja 2014 roku w sprawie I C 201/14 Sąd Okręgowy w Olsztynie utrzymał w mocy w całości nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym w sprawie I Nc 28/14 i zasądził od pozwanej na rzecz powoda koszty procesu. Wywiedziona od tego wyroku przez pozwaną H. B. apelacja została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku wydanym 5 lutego 2015 roku w sprawie I ACa 743/14.

Na podstawie powyższego nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z 29 maja 2014 roku, zaopatrzonych w klauzulę wykonalności, na wniosek Banku (...) S.A. przeciwko H. B. wszczęte zostało przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Piszu W. M. postępowanie egzekucyjne pod sygn. akt (...). W toku tego postępowania, w miejsce wierzyciela Banku (...) S.A. wstąpił jego następca prawny (...) Bank S.A. w W.. Postępowanie w sprawie (...), zgodnie z zarządzeniem komornika o połączeniu spraw, aktualnie toczy się pod sygn. akt (...).

(okoliczności bezsporne, dowód: umowa sprzedaży k. 153-158; nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z 03.03.2014r. k. 43 oraz wyrok z 29.05.2014r. k. 160 wraz z pisemnym uzasadnieniem k. 167-169 i wyrok z 05.02.2015r. k. 210 wraz z uzasadnieniem k. 218-218v znajdujące się w aktach sprawy I C 201/14 Sądu Okręgowego w Olsztynie; akta sprawy (...)Komornika Sądowego przy SR w Piszu)

Aktualnie w księdze wieczystej nr (...) jako wierzyciel hipoteczny w dalszym ciągu wpisany jest poprzednik prawny (...) Bank S.A. w W., to jest Bank (...) S.A. w G..

(bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Celem powództwa wytaczanego na podstawie art. 10 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (jedn. tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 1007 - dalej: „u.k.w.h.”) jest ustalenie i ujawnienie w księdze wieczystej - podlegającego wpisowi - prawa osoby zainteresowanej, przy jednoczesnym ustaleniu braku podstaw do utrzymywania w mocy istniejącego wpisu. W sensie ogólnym chodzi o to, żeby wpisy w księgach odzwierciedlały prawdziwy i aktualny stan prawny nieruchomości; w ten sposób realizuje się nie tylko interes prywatny, ale także interes publiczny, wypływający głównie z troski państwa o bezpieczeństwo obrotu prawnego.

Charakter ksiąg wieczystych, ich funkcja prawna i społeczna, a także cele i specyfika powództwa wytaczanego na podstawie art. 10 u.k.w.h. uzasadniają pogląd, że w postępowaniu zmierzającym do uzgodnienia treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym konieczny jest łączny udział wszystkich osób uprawnionych do złożenia wniosku o dokonanie wpisu w księdze wieczystej (art. 626 ² § 5 k.p.c.) oraz innych, których prawa mogą być wpisem dotknięte. Łączny udział tych osób wynika także z tego, że wyrok wydany w sprawie, a w szczególności wyrok uwzględniający powództwo, musi być skuteczny i wiążący wobec ich wszystkich (vide np. wyrok Sądu Najwyższego z 29.11.2012r., II CSK 86/12, nie publ.).

Sąd, stwierdziwszy, że w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym nie występują wszystkie osoby, których łączny udział w sprawie jest konieczny, postępuje w myśl art. 195 k.p.c.; wzywa powoda o oznaczenie w wyznaczonym terminie osób niebiorących udziału w sprawie w taki sposób, aby ich wezwanie było możliwe, a następnie wzywa osoby niepozwane do udziału w sprawie w charakterze pozwanych, kompletując w ten sposób pełną reprezentację wszystkich osób, których udział jest niezbędny. Jeżeli powód tych osób nie oznaczy, powództwo zostanie oddalone, jak bowiem wskazano, powód ma interes prawny w uzgodnieniu treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym tylko nierozłącznie wobec wszystkich tych osób, przy uwzględnieniu, że wyrok uwzględniający powództwo musi być skuteczny i wiążący wobec ich wszystkich (vide uchwała Sądu Najwyższego z 26.07.2017r., III CZP 31/17, Legalis).

Należy podkreślić, że ulokowanie tych osób po jednej lub drugiej stronie procesu jest w zasadzie obojętne, oczywiście z tym wyjątkiem, że powodem może być wyłącznie osoba uprawniona do złożenia wniosku o dokonanie wpisu (vide uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 15.03.2006r., III CZP 106/05, oraz uchwała Sądu Najwyższego z 28.08.2008r., III CZP 76/08, OSNC 2009, nr 7-8, poz. 113). Wniosek o dokonanie wpisu może złożyć właściciel nieruchomości, użytkownik wieczysty, osoba, na rzecz której wpis ma nastąpić, albo wierzyciel, jeżeli przysługuje mu prawo, które może być wpisane w księdze wieczystej. Natomiast w sprawach dotyczących obciążeń powstałych z mocy ustawy, wniosek może złożyć uprawniony organ (art. 626 ² § 5 k.p.c.).

W rozpoznawanej sprawie bezspornie ustalono, że od dnia 26 sierpnia 2004 roku użytkownikiem wieczystym nieruchomości opisanej w księdze wieczystej (...) i właścicielem posadowionego na tej nieruchomości budynku, jest powódka H. B. (umowa sprzedaży k. 154-157). Powodowa spółka (...) nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 626 ² § 5 k.p.c., a zatem nie posiada legitymacji czynnej w przedmiotowym procesie, czego konsekwencją jest oddalenie powództwa wytoczonego przez tą spółkę.

W sprawie bezspornie ustalono również, że wierzytelność zabezpieczona przedmiotową hipoteką w dniu 4 listopada 2016 roku przeniesiona została przez Bank (...) S.A. w G. na (...) Bank S.A. w W.. Fakt ten ustalony został również przez Sąd Okręgowy w Olsztynie w sprawie V GC 288/18 z powództwa spółki (...) przeciwko Bankowi (...) S.A. (...) Bank S.A. o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności (pisemne uzasadnienie wyroku w sprawie V GC 288/18 k. 70v). W prawdzie w księdze wieczystej nr (...), jako wierzyciel hipoteczny w dalszym ciągu wpisany jest poprzednik prawny (...) Bank S.A. w W., to jest pozwany Bank (...) S.A. w G., jednakże następstwo prawne z art. 531 § 1 k.s.h. ma charakter sukcesji uniwersalnej, stąd do takiej sukcesji nie znajduje zastosowania art. 79 ust. 1 u.k.w.h., co potwierdza również art. 531 § 4 k.s.h. zgodnie z którym ujawnienie w księgach wieczystych lub rejestrach przejścia na spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane praw ujawnionych w tych księgach lub rejestrach następuje na wniosek tych spółek (zob. T. Czech, Ustawa o księgach wieczystych i hipotece, Komentarz, Warszawa 2014, teza 160 do art. 79; M. Rodzynkiewicz w: Kodeks spółek handlowych, Komentarz, Tom IV, red. A. Opalski, Legalis 2016, Nb 1-2 i 11 do art. 531). Wpis nowego wierzyciela ma zatem charakter deklaratoryjny, a nie konstytutywny. Wpis deklaratoryjny nie tworzy prawa, a jedynie potwierdza prawo istniejące skutecznie przed wpisem. Wpis zmiany ma charakter tylko porządkowy, informacyjny i nie ma znaczenia dla skuteczności dokonanej czynności prawnej.

Wobec powyższego stwierdzić jednoznacznie należy, że pozwany Bank (...) S.A. w G. nie posiada legitymacji procesowej biernej w przedmiotowej sprawie. Pozwanym winien być obecny wierzyciel (...) Bank S.A. w W.. W toku procesu, na rozprawie w dniu 12 grudnia 2019 r., Sąd postępując w myśl art. 195 k.p.c. zobowiązał powodów do złożenia pisma procesowego, w którym oznaczą podmiot, który powinien być uczestnikiem w przedmiotowej sprawie (...) Bank S.A. w W. - ze wskazaniem jego adresu, tak aby możliwe było wezwanie go do udziału w sprawie w charakterze pozwanego i do dołączenia odpisu pozwu - w terminie 7 dni pod rygorem zawieszenia postępowania. Zakreślony termin upłynął bezskutecznie, czego konsekwencją jest oddalenie przedmiotowego powództwa wobec braku po stronie pozwanego Banku (...) S.A. w G. legitymacji procesowej biernej.

Na marginesie podnieść należy, iż brak jest podstaw do wykreślenia przedmiotowej hipoteki. Faktem jest, że Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem wydanym w sprawie V GC 288/18 pozbawił w całości wykonalności tytuł wykonawczy w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego z 30 lipca 2004 roku, wystawionego przez Bank (...) S.A. przeciwko dłużnikowi (...) Sp. z o.o. w P., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, stwierdzając, iż doszło do przedawnienia roszczenia. Przy czym podkreślenia wymaga, iż przedawnienie roszczenia Banku wobec dłużnika osobistego (tj. wobec Spółki (...)) nie narusza uprawnienia wierzyciela hipotecznego do uzyskania zaspokojenia z nieruchomości obciążonej hipoteką, co wynika wprost z art. 77 u.k.w.h. w brzmieniu obowiązującym do dnia 20.02.2011r., a mającym zastosowanie w realiach niniejszej sprawy.

Zgodnie z art. 68 ust. 2 zdanie pierwsze u.k.w.h. hipoteka zabezpiecza wierzytelność do, co wymaga podkreślenia, oznaczonej sumy pieniężnej, która wyznacza granice odpowiedzialności rzeczowej (z obciążonej nieruchomości). Z kolei w myśl wspomnianego wyżej art. 77 zd. 1 u.k.w.h. hipoteka pozostaje w mocy niezależnie od tego, jak długo istnieje i jest wymagalna zabezpieczona wierzytelność. Nie dotyczy to roszczenia o odsetki (art. 77 zd. 2 u.k.w.h. w brzmieniu obowiązującym do dnia 20.02.2011r.). Przedawnienie wierzytelności zabezpieczonej hipoteką nie wpływa na uprawnienia wierzyciela hipotecznego dotyczące dochodzenia zaspokojenia z przedmiotu hipoteki. W rezultacie właścicielowi przedmiotu hipoteki nie przysługuje zarzut przedawnienia jako skuteczny środek obrony przeciwko powództwu wierzyciela hipotecznego i to bez względu na to, czy właścicielem przedmiotu hipoteki jest dłużnik osobisty czy też osoba trzecia. W tym pierwszym przypadku - jeżeli dłużnik podniesie zarzut przedawnienia - powództwo w zakresie odpowiedzialności osobistej nie będzie zasadne, natomiast w zakresie odpowiedzialności rzeczowej, sąd uwzględniając powództwo ograniczy zgodnie z art. 319 k.p.c. jego odpowiedzialność do obciążonej nieruchomości. Przepis ten wzmacnia pozycję prawną wierzyciela hipotecznego w stosunku do właściciela nieruchomości obciążonej (vide wyrok Sądu Najwyższego z 14.10.2016r., I CSK 616/15, Legalis; wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z 04.11.2016r., I C 345/16, portal orzeczeń; wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 26.01.2012r., I ACa 1374/11, Lex 1120014).

Z art. 65 ust. 1 u.k.w.h., a także z art. 75 u.k.w.h., wynika, że podstawowym uprawnieniem wierzyciela z tytułu hipoteki – ograniczonego prawa rzeczowego jest prawo dochodzenia zaspokojenia z obciążonej nieruchomości, a podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy przeciwko właścicielowi obciążonej nieruchomości. Taki tytuł należy uzyskać przeciwko właścicielowi nieruchomości obciążonej hipoteką także wtedy, gdy nie jest on dłużnikiem osobistym z tytułu zabezpieczonej wierzytelności. Wedle bowiem jednolitego stanowiska judykatury powództwo wierzyciela hipotecznego przeciwko właścicielowi obciążonej nieruchomości jest powództwem o zasądzenie świadczenia pieniężnego zarówno w przypadku, gdy jest on dłużnikiem osobistym, jak i wtedy, gdy odpowiada tylko rzeczowo (vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 lipca 2003 r., V CK 19/02, Lex nr 602311).

Z chwilą sprzedaży opisanego w księdze wieczystej nr (...) prawa użytkowania wieczystego i prawa własności stanowiącego odrębną nieruchomość budynku, Spółka (...) przestała być dłużnikiem rzeczowym, a jako dłużnik osobisty skutecznie broniła się zarzutem przedawnienia w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w Olsztynie pod sygn. akt V GC 288/18 o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. Z kolei H. B. z chwilą sprzedaży stała się dłużnikiem rzeczowym względem Banku (...) S.A. i z uwagi na treść art. 77 u.k.w.h. nie może skutecznie bronić się zarzutem przedawnienia. (...) Bank (...) S.A., jak bezspornie ustalono, uzyskał tytuł wykonawczy przeciwko H. B. (a jest nim nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym w sprawie I Nc 28/14 utrzymany w mocy prawomocnym wyrokiem wydanym przez Sąd Okręgowy w Olsztynie w dniu 29 maja 2014 roku w sprawie I C 201/14) i wystąpił do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Piszu z wnioskiem o wszczęcie na jego podstawie postępowania egzekucyjnego. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt (...), a obecnie, na skutek połączenia spraw, toczy się pod sygn. akt (...)i kontynuowana jest na wniosek następcy prawnego Banku (...) S.A. w G. – to jest (...) Bank S.A. w W..

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów, Sąd powództwo oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. i art. 113 ustawy z 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2019r., poz. 785 ze zm.) i nie obciążył nimi powodów.