Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2019r.

Sąd Rejonowy w G. II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Sobczak

Protokolant: st. sekr. sąd. Monika Formaniewicz

w obecności Prokuratora : --------

po rozpoznaniu w dniach: 3 grudnia 2018r., 7 marca 2019r. sprawy karnej

S. R. - s. A. i J. zd. U., ur. (...) w J., pesel (...), zam. (...)-(...) G., ul. (...)obywatelstwa polskiego, karanego sądownie

oskarżonego o to, że:

1.  w okresie od listopada 2016 roku do dnia 07 czerwca 2017 roku w G. przy ul. (...) na terenie bazy, gdzie były parkowane i tankowane samochody ciężarowe nakłaniał R. L. (1) do złożenia pod rygorem odpowiedzialności karnej fałszywych zeznań podczas przesłuchania w charakterze świadka mających służyć za dowód w postępowaniu o sygn. (...) Sądu Rejonowego w T. poprzez zeznanie, że paliwo nabywane od spółki (...) sp. z o. o przez S. R. w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej było złej jakości, co powodowało zapychanie się filtrów w samochodzie i w konsekwencji prowadziło do uszkodzenia elementów układu zasilania paliwem w tym pompy paliwowej i wtrysków

tj. o czyn art. 18 §2 kk w zw. z art. 233 § 1 kk

2.  w dniu 07 czerwca 2017 roku w G. wysyłając wiadomość tekstową sms określonej treści nakłaniał M. K. (1) do złożenia pod rygorem odpowiedzialności karnej fałszywych zeznań podczas przesłuchania w charakterze świadka mających służyć za dowód w postępowaniu o sygn. (...) Sądu Rejonowego w T. poprzez zeznanie, że paliwo nabywane od spółki (...) sp. z o. o przez S. R. w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej było złej jakości, co powodowało zapychanie się filtrów układu zasilania paliwem w tym pompy paliwowej i wtrysków,

tj. o czyn z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 233 § 1 kk

ORZEKA:

1.  Oskarżonego S. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów z tym ustaleniem, że zostały one popełnione w krótkich odstępcza czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności oraz, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 18§2 kk w zw. z art. 233§1 kk i za to na podstawie art. 19§1 kk w zw. z art. 233§1 kk i w zw. z art. 91§1 kk, wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności zawiesza warunkowo na okres 2 (dwóch) lat próby;

3.  na podstawie art. 71§1 kk wymierza oskarżonemu S. R. grzywnę w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej dziennej stawki za równoważną kwocie 10 (dziesięciu) zł;

4.  na podstawie art. 72§1 pkt 4 zobowiązuje oskarżonego do podjęcia i wykonywania pracy zarobkowej w okresie próby

5.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 340 (trzysta czterdzieści) zł tytułem opłaty oraz obciąża go wydatkami postępowania w kwocie 79 (siedemdziesiąt dziewięć) zł.

Sygnatura akt II K 482/18

UZASADNIENIE

S. R. prowadził własną działalność pod nazwą (...) .H.U. (...). W ramach tej działalności na przełomie 2015/2016 r. nabywał paliwo od spółki (...) z siedzibą w G., za które nie zapłacił.

W tym czasie S. R. zatrudniał m.in. kierowców R. L. (1), G. F. (1), M. M. (1) i lakiernika M. K. (1). Osoby te nie miały żadnych zastrzeżeń co do jakości paliwa nabywanego od spółki (...) i nie zaobserwowały aby miało ono wpływ na stan techniczny pojazdów. Nie było takich sytuacji aby od paliwa np. zapychały się filtry pojazdów czy dochodziło do uszkodzenia elementów układu zasilania paliwem.

W kwietniu 2016 r. spółka (...) skierowała przeciwko S. R. pozew o zapłatę do Sądu Rejonowego w T. Wydział Gospodarczy. S. R. w toku tego postępowania podnosił zarzuty, że paliwo zakupione od spółki (...) było złej jakości. W okresie pomiędzy listopadem 2016 r., a 7 czerwca 2017 r. na terenie bazy firmy przy ul. (...) w G. S. R. rozmawiał z R. L. (1) i nakłaniał go do złożenia fałszywych zeznań w tym postępowaniu i wskazania, że paliwo nabywane od firmy (...) było złej jakości co powodowało zapychanie się filtrów w samochodach przez co dochodziło do uszkodzenia elementów układu zasilania paliwem, m.in. pompy paliwowej i wtrysków.

W dniu 7 czerwca 2017 r. przed rozprawą w Sądzie Rejonowym w T. w sprawie (...), S. R. przesłał M. K. (1) na użytkowany przez niego telefon służbowy wiadomość sms, w której nakłaniał go do złożenia fałszywych zeznań podczas przesłuchania w charakterze świadka poprzez zeznanie, że paliwo nabywane od spółki (...) było złej jakości i powodowało zapychanie się filtrów w pojazdach i prowadziło do uszkodzenia elementów układu zasilania paliwem, w tym pompy paliwowej i wtrysków. M. K. (1) pokazał tę wiadomość sms kolegom.

R. L. (1) podczas przesłuchania w charakterze świadka przed Sądem Rejonowym w T. w sprawie (...) złożył zeznania, w których podał, że paliwo nabywane od spółki (...) było dobrej jakości i nie było w zw. z tym żadnych problemów z samochodami użytkowanymi w firmie. W toku przesłuchania wskazał też, że był namawiany przez S. R. do złożenia fałszywych zeznań na tę okoliczność.

dowody: zeznania R. L. k. 35v, 39v, 60, 102-103, zeznania G. F. k. 41v – 42, 103- 103v, zeznania M. K. k. 44v, 58, 103 v – 104, zeznania M. M. k. 47v, 104, protokoły rozpraw, odpis wyroku i uzasadnienia w sprawie (...) k.2-25, płyta CD z zapisem zeznań R. L.;

S. R. (lat (...)) jest rozwiedziony, na utrzymaniu ma dwoje dzieci w wieku 14 i 8 lat, na które ma zasądzone alimenty w łącznej kwocie 1500 zł. Deklaruje, że utrzymuje się z prac dorywczych i z tego tytułu osiąga dochód w kwocie 1600 zł miesięcznie. W przeszłości był karany sądownie.

dowody: wyjaśnienia oskarżonego k 68-69, dane o karalności k. 65;

S. R. przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do postawionych mu zarzutów i wyjaśnił, że nigdy nie było sytuacji aby nakłaniał osoby wymienione w zarzutach do składania fałszywych zeznań w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w T. w sprawie gospodarczej. Zaznaczył też, że jest z tymi osobami od dłuższego czasu głęboko skonfliktowany.

Na rozprawie S. R. wyjaśnił, że w chwili składania zeznań przez Sądem Rejonowym w T. świadkowie, do których odnoszą się postawione mu zarzuty już u niego nie pracowali. M. K. (1) pomagał mu przy naprawie samochodów, gdzie były wymieniane filtry. Widział wszystko na własne oczy. L. został zwolniony za kradzież ropy. Nie wpisał mu tego w świadectwie pracy gdyż nie chciał robić pod górkę. L. z kolei napisał mu oświadczenie, że nie będzie wnosił jakichkolwiek oskarżeń do firmy. To było napisane z tego względu, że to było za porozumieniem stron, że mu nie wpisał tego, że został zwolniony za złodziejstwo. W jego ocenie olej napędowy z firmy (...) był złej jakości, filtry były „czarne jak smoła”. Trzy samochody popsuły się jednocześnie. M. K. (1) użytkował telefon służbowy, on sam nie wysyłał mu wiadomości tekstowych w których miałbym go instruować do jakichkolwiek fałszywych zeznań. Nie rozmawiał z L. i K. na temat zeznań w T.. Ogólnie były rozmowy, że za dużo było spalonego paliwa, że za często są filtry wymieniane. Jeden samochód testowali i tankowali go na (...). Spalił mniej o 3 litry na 100 km przy podobnych obciążeniach samochodu, a filtr wyglądał tak jak został założony.

wyjaśnienia oskarżonego S. R. k. 70, 106-106v;

W świetle uznanych za wiarygodne zeznań świadków R. L. (1), G. F. (1) i M. K. (1) Sąd odrzucił jako niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których utrzymywał on, że paliwo sprzedawane mu przez firmę (...) było złej jakości. Sąd nie znalazł podstaw aby kwestionować zeznania w/wym. świadków albowiem były one jasne i klarowne, a nadto wzajemnie ze sobą korespondowały.

Oskarżony podnosił co prawda ogólnikowo, że pozostaje w konflikcie z wymienionymi świadkami, w związku z czym mieli oni powody aby go pomawiać, jednakże poza R. L. (1) nie odniósł się do okoliczności rzekomego konfliktu z pozostałymi osobami. W ocenie Sądu wyjaśnienia S. R. odnośnie tego, że powodem jego konfliktu ze świadkiem L. i w konsekwencji pomawiania go przez w/wym. o nakłanianie do składania fałszywych zeznań miała być rzekoma kradzież paliwa przez świadka, miały na celu jedynie zdeprecjonowanie i podważenie jego wiarygodności. Gdyby bowiem faktycznie powodem rozwiązania umowy z R. L. (1) byłyby okoliczności jakie podnosił oskarżony, do tego rozwiązanie umowy miałoby nastąpić za porozumieniem stron, to świadek nie miałby przecież powodów do tego aby pozostawać w związku z tym z nim w konflikcie. W tym zakresie Sąd opierając się na wiarygodnych zeznaniach R. L. (1) stanął na stanowisku, że jedynym ewentualnym powodem nieporozumień pomiędzy w/wym. i oskarżonym mógł być fakt niewypłacania mu wynagrodzenia. Jednak nie sposób przyjąć, że okoliczność ta sama w sobie miałaby być powodem złożenia fałszywych zeznań, tym bardziej, że z zeznań R. L. (1) wynikało, że kwota zaległości nie była wielka i nie ma on już o to żadnych roszczeń do oskarżonego.

Sąd odrzucił również jako niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim wskazywał on, że w firmie były prowadzone ogólne rozmowy na temat dużych ilości spalanego paliwa i często wymienianych filtrów czy też, że te popsute filtry miał widzieć M. K. (1). Pozostawało to bowiem w sprzeczności nie tylko z zeznaniami tego świadka ale również z zeznaniami pozostałych świadków przesłuchanych w sprawie. Żaden z pracowników S. R. nie potwierdził tych okoliczności.

W konsekwencji Sąd nie znalazł podstaw aby zakwestionować zeznania świadka R. L. (1) i świadka M. K. (1) w zakresie w jakim podali oni, że oskarżony nakłaniał ich do złożenia fałszywych zeznań w sprawie (...) Sądu Rejonowego w T. poprzez zeznanie, że paliwo nabywane od spółki (...) sp. z o. o było złej jakości, tym bardziej, że w tym zakresie znalazły one również potwierdzenie w zeznaniach świadka G. F. (1). Co prawda były drobne nieścisłości w zeznaniach tego świadka odnośnie tego kto miał otrzymać wiadomość sms i ile było tych wiadomości, nie mniej jednak świadek kojarzył zarówno treść tej wiadomości jak i konkretną sytuację z tym związaną. Tym samym w ocenie Sądu należało te nieścisłości w jego zeznaniach wziąć wyłącznie na karb upływu czasu.

Nic do sprawy nie wniosły zeznania świadka M. M. (1).

Sąd dał również wiarę pozostałym dowodom m.in. z dokumentów i protokołów zebranych w toku postępowania przygotowawczego, uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując powodów do poddania w wątpliwość ich autentyczności. Nadto zostały one sporządzone przez osoby uprawnione, zgodnie z obowiązującymi przepisami i procedurą, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich autentyczności.

Przestępstwo z art. 233§1 kk polega na składaniu fałszywych zeznań w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy.

Zgodnie z treścią art. 18§2 kk odpowiada za podżeganie, kto chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego nakłania ją do tego.

Sąd doszedł do wniosku, iż przeprowadzone w sprawie postępowanie dostarczyło dowodów pozwalających na przypisanie oskarżonemu S. R. czynów zarzuconych mu aktem oskarżenia. Materiał dowodowy w postaci zeznań R. L. (1), G. F. (1), M. K. (1) i M. M. (1) oraz zgromadzonych dokumentów potwierdzał, że S. R.:

- w okresie od listopada 2016 roku do dnia 07 czerwca 2017 roku w G. przy ul. (...) na terenie bazy, gdzie były parkowane i tankowane samochody ciężarowe nakłaniał R. L. (1) do złożenia pod rygorem odpowiedzialności karnej fałszywych zeznań podczas przesłuchania w charakterze świadka mających służyć za dowód w postępowaniu o sygn. (...) Sądu Rejonowego w T. poprzez zeznanie, że paliwo nabywane od spółki (...) sp. z o. o przez S. R. w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej było złej jakości, co powodowało zapychanie się filtrów w samochodzie i w konsekwencji prowadziło do uszkodzenia elementów układu zasilania paliwem w tym pompy paliwowej i wtrysków;

- w dniu 07 czerwca 2017 roku w G. wysyłając wiadomość tekstową sms określonej treści nakłaniał M. K. (1) do złożenia pod rygorem odpowiedzialności karnej fałszywych zeznań podczas przesłuchania w charakterze świadka mających służyć za dowód w postępowaniu o sygn. (...) Sądu Rejonowego w T. poprzez zeznanie, że paliwo nabywane od spółki (...) sp. z o. o przez S. R. w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej było złej jakości, co powodowało zapychanie się filtrów układu zasilania paliwem w tym pompy paliwowej i wtrysków.

Przestępstwo z art. 18§2 kk w zw z art. 233§1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat. Jeżeli sprawca działa w warunkach ciągu przestępstw (art. 91§1 kk) wówczas Sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Rozważając w tych ramach wymiar kary wobec oskarżonego Sąd uwzględnił na niekorzyść oskarżonego jego uprzednią karalność, wysoki stopień zawinienia oskarżonego wynikający z popełnienia zarzucanego mu czynu z winy umyślnej z zamiarem bezpośrednim oraz społecznej szkodliwości wyrażającej się w rodzaju i charakterze naruszonych dóbr, jakimi są prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, a także sposób i okoliczności jego popełnienia. Sąd nie doszukał się okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego.

Mając na względzie wszystkie powyżej opisane okoliczności Sąd uznał, że wobec oskarżonego za przypisane mu czyny na podstawie art. 19§1 kk w zw. z art. 233§1 kk i w zw. z art. 91§1 kk należało orzec karę ośmiu miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69§1 kk i art. 70 §1 kk warunkowo zawieszono na okres dwóch lat próby (pkt 1 i 2 wyroku). Sąd uznał, iż kara ta pozostaje w odpowiedniej proporcji do stopnia społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu, a także nie przekracza stopnia jego winy. Powinna ona też odnieść właściwy skutek w zakresie realizacji dyrektywy prewencji indywidualnej, zarówno w jej wychowawczym jak i zapobiegawczym aspekcie. W ocenie Sądu w przypadku oskarżonego istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna uzasadniająca przekonanie, że natychmiastowe wykonanie orzeczonej kary nie jest wymagane dla powstrzymania go przed popełnieniem nowego przestępstwa.

Jednocześnie na podstawie art. 71§1 kk orzeczono wobec oskarżonego karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych, przy przyjęciu iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 10 zł. Kara grzywny orzekana przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary ma charakter akcesoryjny i stanowi realną dolegliwość pozwalającą odczuć choć w sferze materialnej naganność poczynań oskarżonego. Wysokość stawki dziennej Sąd określił kierując się wskazaniami wymienionymi w art. 33§3 kk, a więc uwzględnił, że oskarżony utrzymuje się z prac dorywczych i osiągającą dochód w wysokości 1600 zł, a nadto, że ciąży na nim obowiązek alimentacyjny na dwójkę dzieci.

Na podstawie art. 72§1 pkt 4 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do podjęcia i wykonywania pracy zarobkowej w okresie próby.

Stosownie do treści art. 627 kpk oraz 3 i ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 340 zł oraz pozostałe wydatki postępowania w kwocie 79 złotych.