Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Pz 7/20

POSTANOWIENIE

Dnia 12 marca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: sędzia Patrycja Bogacińska – Piątek (spr.)

Sędziowie: Grażyna Łazowska

(del.) Magdalena Kimel

po rozpoznaniu sprawy w dniu 12 marca 2020 w G.

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie R. M.

przeciwko Spółce (...) Spółce Akcyjnej w B.

o świadczenie rekompensacyjne

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 6 grudnia 2019r. sygn. akt IV P 224/19

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

(-) sędzia Grażyna Łazowska (-) sędzia Patrycja Bogacińska – Piątek (-) sędzia (del.) Magdalena Kimel

Sygn akt VIII Pz 7/20

UZASADNIENIE

Powódka R. M. pozwem skierowanym przeciwko Spółce (...) S.A. w B. domagała się zasądzenia na jej rzecz rekompensaty z tytułu utraty prawa do deputatu węglowego w rozumieniu ustawy z dnia 12 października 2017r. o świadczeniach rekompensacyjnych z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla.

Postanowieniem z 6 grudnia 2019 r. Sąd Rejonowy w Zabrzu w pkt 1 umorzył postępowanie, a w pkt 2 odstąpił od obciążania powódki kosztami zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu orzeczenia o kosztach sąd I instancji podał, że zaszły postawy do zastosowania przepisu art. 102 k.p.c. z uwagi na nieporadność procesową powódki, jej subiektywne przekonanie o zasadności zgłoszonych roszczeń, trudną sytuację materialną i osobistą. Ponadto powódka cofnęła pozew na pierwszej rozprawie, sprawa nie była skomplikowana, a pełnomocnik pozwanej nie brał udziału w rozprawie. W tej sytuacji obciążanie powódki kosztami zastępstwa procesowego byłoby niesprawiedliwe.

Pozwana Spółka (...) S.A. w B. wniosła zażalenie, w którym zaskarżyła postanowienie w 2 pkt . Pozwana zarzuciła :

- sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego materiału dowodowego oraz naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przyjecie, że powódka jest w trudnej sytuacji materialnej i osobistej, że jest nieporadna procesowo, iż subiektywnie była przekonana o zasadności zgłoszonych roszczeń,

- naruszenie art. 203 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i brak odroczenia rozprawy, na której powódka cofnęła pozew w celu umożliwienia pozwanej zajęcia stanowiska co do tej czynności procesowej oraz do wniosku o odstąpienie od obciążania powódki kosztami postępowania,

-

naruszenie przepisów postępowania, a to art. 98 k.p.c. oraz art. 102 k.p.c. poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, iż w niniejszej sprawie wystąpiła sytuacja szczególnie uzasadniona uzasadniająca odstąpienie od obciążania powódki kosztami postępowania,

-

naruszenie przepisów prawa procesowego, a to § 2 pkt 4 w zw. z § 9 ust. 1 pkt 2 i § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie poprzez ich niezastosowanie.

Pozwana domagała się zmiany postanowienia w zaskarżonym zakresie poprzez zasądzenie od powódki na jej rzecz kwoty 1.350 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz zasądzenia od powódki na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

zażalenie pozwanej nie zasługuje na uwzględnienie.

Powódka w niniejszej sprawie domagała się zasądzenia kwoty 10.000 zł z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla na podstawie ustawy z dnia 12 października 2017 r. o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla (Dz.U. 2017 poz. 1971). Zaskarżoną decyzją pozwana odmówiła jej prawa do spornego świadczenia, wskazując, że jest ona osobą nieuprawnioną.

Odstąpienie od obciążania strony przegrywającej sprawę kosztami procesu poniesionymi przez jej przeciwnika procesowego zgodnie z art. 102 k.p.c. jest możliwe jedynie w wypadkach szczególnie uzasadnionych, tj. wówczas, gdy z uwagi na okoliczności faktyczne konkretnej sprawy zastosowanie ogólnych zasad odpowiedzialności za wynik procesu byłoby sprzeczne z zasadą słuszności.

Jak wskazał Sąd Najwyższy „zastosowanie przez sąd art. 102 k.p.c. powinno być oceniane w całokształcie okoliczności, które by uzasadniały odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności należy zaliczyć zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu jak i fakty leżące na zewnątrz procesu zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego (sytuacji życiowej). Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego” (postanowienie z 14 stycznia 1974r., II CZ 223/73, LEX nr 7379, postanowienie Sądu Najwyższego z 13 października 1976r. sygn. IV Pz 61/76, LEX nr 7856, postanowienie Sądu Najwyższego z 16 lutego 1981r. sygn. IV Pz 11/81, LEX nr 8307).

W niniejszej sprawie przepis art. 102 k.p.c. został prawidłowo zastosowany przez sąd pierwszej instancji ponieważ w sprawie zachodziły szczególne okoliczności związane z osobą powódki. R. M. ma 73 lata, jest osobą schorowaną i legitymuje się orzeczeniem o zaliczeniu jej do znacznego stopnia niepełnosprawności. Powódka utrzymuje się z renty rodzinnej w kwocie 1.915,16 zł. R. M. nie posiada oszczędności. Utrzymanie domu wynosi 500 zł miesięcznie, 300 zł miesięcznie wydaje na leki. Ponadto musi zakupić 4 tony węgla. Z zapisu w protokole rozprawy z dnia 6 grudnia 2019 r. wynika, iż powódka stawiła się z opiekunem z powodu swojej niepełnosprawności, wystąpiła z powództwem ponieważ usłyszała w telewizji, że jest uprawniona po raz drugi do rekompensaty. Następnie cofnęła pozew ze zrzeczeniem się roszczenia.

W tej sytuacji sąd pierwszej instancji nie naruszył przepisu art. 203 § 1 k.p.c. ponieważ powódka mogła cofnąć pozew ze zrzeczeniem się roszczenia aż do wydania wyroku, a sąd nie był zobowiązany do zasięgania zgody pozwanej czy też umożliwienia jej zajęcia w tym przedmiocie stanowiska skoro pozwana nie stawiła się na rozprawę i była o niej prawidłowo zawiadomiona.

Okoliczności powyższe sąd pierwszej instancji wziął pod uwagę nie popełniając błędu w ustaleniach faktycznych i ocenie sytuacji osobistej i materialnej powódki jako uzasadniającej zastosowanie art. 102 k.p.c. Nie doszło do naruszenia przepisu art. 233 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy podziela stanowisko sądu pierwszej instancji, że zasady współżycia społecznego sprzeciwiają się obciążeniu powódki kosztami zastępstwa procesowego.

Mając na uwadze powyższe zażalenie oddalono na podstawie art. 397 § 1, § 1 1, §2 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c.

SSO Grażyna Łazowska

SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

SSR del. Magdalena Kimel

Sędzia

Przewodniczący

Sędzia

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...) A..- (...)-18/20 (...)

3.  K..(...)