Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKzw 1987/16

POSTANOWIENIE

Dnia 28 grudnia 2016 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Piotr Pośpiech

Protokolant: Grzegorz Pawelczyk

przy udziale Prokuratora Krzysztofa Urgacza

po rozpoznaniu w sprawie P. K.

skazanego za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.

zażalenia wniesionego przez obrońcę skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej

z dnia 16 listopada 2016 roku, sygn. akt IV Kow 938/16

w przedmiocie uchylenia postanowienia z dnia 26 października 2016 roku i umorzenia postępowania

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2.  zasądzić od skazanego na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania odwoławczego w kwocie 20 (dwadzieścia) złotych.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 26 października 2016 roku Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej udzielił skazanemu P. K. zezwolenia na odbycie kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sąd Okręgowego w Bielsku-Białej z dnia
31 stycznia 2012 roku sygn. akt III K 144/11za czyn z art. 258 § 1 k.k., zarządzonej do wykonania postanowieniem Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej z dnia 16 marca 2016 roku sygn. akt IX 1 Ko 3591/15 i na mocy art. 75 § 3a k.k. skróconej do 1 roku pozbawienia wolności.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył Prokurator Okręgowy w Bielsku-Białej zarzucając obrazę prawa materialnego, a to art. 43 la § 1 pkt 1 k.k.w. poprzez udzielenie skazanemu zezwolenia na odbycie kary 2 lat pozbawienia wolności i na mocy art. 75 § 3a k.k. skróconej do 1 roku pozbawienia wolności. Podnosząc ten zarzut wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i odmówienie skazanemu udzielenia zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, gdyż nie został spełniony warunek, że wobec skazanego orzeczono kare pozbawienia wolności nieprzekraczająca
1 roku.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 16 listopada 2016 roku Sąd Okręgowy
w B. na podstawie art. 463 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. uwzględnił zażalenie wniesione przez Prokuratora i uchylił zaskarżone postanowienie, a na zasadzie
art. 43 la § 1 pkt 1 k.k.w. umorzył postępowanie w przedmiocie udzielenie skazanemu zezwolenia na odbycie kary 2 lat pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.

Z kolei na to postanowienie zażalenie wniósł obrońca skazanego, który wniósł
o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez udzielenie P. K. zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie obrońcy skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 43 la § 1 ust. 1 k.k.w. sąd penitencjarny może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli m.in. wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku, a nie zachodzą warunki przewidziane w art. 64 § 2 Kodeksu karnego. Cytowany przepis stanowi odpowiednik obowiązującego do dnia 1 lipca 2015 roku art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 2007 roku o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego (Dz. U. z 2010 r. nr 142, poz. 960, ze zm.). Również tam jedną z przesłanek, od spełnienia, której uzależniona jest możliwość udzielenia przez sąd penitencjarny zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, było to, aby wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku.

W przedmiotowej P. K. wyrokiem Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej
z dnia 31 stycznia 2012 roku sygn. akt III K 144/11 został skazany za czyny z art. 258 § 1 k.k. i inne na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej z warunkowym zawieszeniem
jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat. Następnie postanowieniem tego sądu z dnia
16 marca 2016 roku sygn. akt IX 1 Ko 3591/15 kara ta została zarządzona do wykonania
i jednocześnie na mocy art. 75 § 3a k.k., skróconą została do 1 roku pozbawienia wolności.

W świetle zażalenia wniesionego przez obrońcę skazanego zasadniczy problem w tej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy karą orzeczoną w rozumieniu przepisu art. 43 la § 1 ust. 1 k.k.w. jest kara wymierzona P. K. w wyroku czy też ustalona
w postanowienie o zarządzeniu wykonania kary i jej skróceniu.

Sąd Apelacyjny zgadza się ze stanowiskiem zajętym przez Sąd I instancji, iż karą orzeczona w rozumieniu art. 43 la § 1 pkt 1 k.k.w. jest wyłącznie kara wymierzona skazanemu w wyroku. To właśnie wyroku następuje uznanie winy sprawcy i orzeczenie
kary za popełnienie określonego przestępstwa. W art. 75 § 3a k.k. dochodzi jedynie do uregulowania kwestii jej wykonania poprzez zastosowanie specyficznej instytucji redukcji polegającej na jej skróceniu.

Przepis art. 75 § 3a k.k. odwołuje się w swojej treści do kary orzeczonej, która można skrócić. Zatem za karę orzeczona wskazuje te karę, która została pierwotnie wymierzona
w wyroku, a która dopiero potem ulega modyfikacji poprzez skrócenie. Trafnie zatem przyjmuje się, że P. K., pomimo wydania postanowienia z dnia 16 marca
2016 roku, nadal jest osobą wobec której orzeczona została kara dwóch lat, chociaż faktycznie będzie względem niego wykonywana jedynie w rozmiarze 1 roku.

Reasumując pod pojęciem kary nieprzekraczającej roku należy rozumieć wymiar kary orzeczonej w wyroku, a nie karę, która będzie podlegała faktycznemu wykonaniu po jej skróceniu w trybie art. 75 § 3a k.k.

Z tych też powodów trafnie uznano, iż w przypadku P. K. nie zostały spełnione warunki formalne pozwalające na udzielenie zgody na odbycie kary w warunkach dozoru elektronicznego, co musiało doprowadzić do uchylenia nieprawidłowego rozstrzygnięcia z dnia 26 października 2016 roku, a następnie umorzenia postępowania.

ZARZĄDZENIE

- o treści postanowienia poinformować skazanego i obrońcę,

- zwrócić akta sprawy.

Katowice, dnia 28 grudnia 2016 roku.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13