Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 614/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2018 r. w G. sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. przeciwko N. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej N. K. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. kwotę 7.441,50 zł (siedem tysięcy czterysta czterdzieści jeden złotych pięćdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 26 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanej N. K. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w W. kwotę 2.290 zł (dwa tysiące dwieście dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.


Sygn. akt I C 614/18

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

N. K. jest właścicielką lokalu mieszkalnego w budynku przy Os. (...) w W. pod numerem 1. Na nieruchomości funkcjonuje tzw. duża wspólnota mieszkaniowa.

Okoliczności bezsporne

Zaległości N. K. z tytułu opłat za administrowanie częścią wspólną nieruchomości oraz opłat eksploatacyjnych za okres od początku marca 2016 r. do października 2017 r. (włącznie) wynosiły łącznie 9.441,50 zł.

Okoliczności bezsporne

Na poczet zaległości za w/w osoba trzecia (najemca lokalu – M. W.) dokonał wpłaty 2.000 zł w dniu 12 czerwca 2018 r. Wcześniej, od 2016 r. nie uiszczał od opłat za lokal.

Dowód: potwierdzenie wpłaty gotówkowej, k. 48

zeznania M. W., k. 51

Ocena dowodów

Okoliczności sprawy były prawie w całości bezsporne. Pozwana nie wykazała, że poza wpłatą z 12 czerwca 2018 r. na poczet dochodzonej pozwem należności dokonała innych wpłat. Pełnomocnik powódki wyjaśnił, że pozostałe wpłaty zostały zaliczone za długi wcześniej wymagalne, co jest zgodne z art. 451 k.c.

Kwestia rozliczenia nadpłat za zużycie i podgrzanie wody i odprowadzenie ścieków została wyjaśniona przez powoda w sposób nie budzący wątpliwości, tj. przedstawiono po rozprawie całość rozliczeń w tym zakresie, a nie – jak początkowo – tylko za jedno półrocze, co faktycznie mogło budzić wątpliwości ( vide k. 49, 55, 56, 57). Kwoty nadpłat były uwzględnione w sumie wskazanej w pozwie.

W pozwie (wniesionym w marcu 2018 r.) nie uwzględniono – co oczywiste – wpłaty 2.000 zł z czerwca 2018 r. Pełnomocnik powódki nie cofnął powództwa w tej części.

Zeznania M. W. są wiarygodne, potwierdził on, że od około 2016 r. nie płacił należności związanych z korzystaniem z lokalu do Wspólnoty, bo miał różne długi. Zresztą na tę właśnie okoliczność powołała się pozwana w sprzeciwie.

Kwalifikacja prawna

Powództwo jest zasadne do sumy stanowiącej różnicę kwoty dochodzonej pozwem i częściowej wpłaty w toku procesu (z czerwca 2018 r., 2.000 zł), czyli do kwoty 7.441,50 zł.

Podstawą prawną rozstrzygnięcia są przepisy art. 13-15 ustawy o własności lokali nakładające na właściciela obowiązek ponoszenia kosztów eksploatacyjnych oraz kosztów zarządu nieruchomością wspólną w formie comiesięcznych zaliczek płatnych do 10-dnia każdego kolejnego miesiąca. Wymagalność tych świadczeń nie jest więc uzależniona od wezwania do zapłaty. Właściciel zamieszkujący w innym lokalu powinien sam interesować się wysokością zaliczek i płacić je terminowo zgodnie z obowiązkiem ustawowym. Także fakt wynajęcia lokalu nie zwalnia właściciela od odpowiedzialności przewidzianej w w/w przepisach. Stosunek najmu ma charakter wewnętrzny i jedynie na jego gruncie właściciel może rozwiązywać problem braku płatności ze strony najemcy. W stosunku do Wspólnoty takim zarzutem nie może się skutecznie bronić. Zarzuty zawarte w sprzeciwie należy więc ocenić jako chybione i oderwane od obowiązującego porządku prawnego.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 13-15 ustawy o własności lokali w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c.

W pozostałym zakresie ( punkt II.) powództwo oddalono z uwagi na częściową wpłatę w toku procesu, co sąd musi uwzględnić w dacie wyrokowania (vide art. 316 § 1 k.p.c.), na mocy art. 13-15 ustawy o własności lokali a contrario.

Koszty procesu

Ponieważ częściowe zaspokojenie wymagalnego długu nastąpiło już w toku procesu, pozwana dała więc powód do wytoczenia powództwa. Z tej przyczyny należy ją uznać w całości za przegrywającą spór w ramach rozliczenia kosztów procesu. Na mocy art. 98 § 1 k.p.c. zasądzono od pozwanej na rzecz wygrywającego powoda następujące koszty: 473 zł (opłata sądowa od pozwu), 1.800 zł (opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej, § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), 17 zł (opłata skarbowa od pełnomocnictwa).